ورود ثبت نام
ورود ثبت نام

از چه روش هایی برای تشخیص سرطان پروستات استفاده می شود؟ Diagnosing Prostate Cancer

روش های تشخیص سرطان پروستات چیست؟

سرطان پروستات نوعی تومور بدخیم سرطانی است که معمولاً با افزایش سن در پروستات ایجاد می شود پس تشخیص سرطان پروستات پیشرفته پروستات بسیار مهم است این سرطان، هنگامی ایجاد می شود که سلول های سرطانی در غده پروستات که در زیر مثانه و نزدیک راست روده قرار دارند، شروع به رشد بیش از حد کنند. این غده مسئول تولید مایعی است که به اسپرم می پیوندد و در هنگام انزال خارج می شود و منی را تشکیل می دهد. تشخیص زودهنگام این بیماری ممکن است دشوار باشد زیرا در مراحل اولیه سرطان پروستات، علائم قابل توجهی مشاهده نمی شود.

بیشتر بدانید:جدیدترین درمان سرطان پروستات با رادیوتراپی

با این حال، با پیشرفت بیماری، علائمی مانند مشکلات ادراری و به خصوص مشاهده خون در ادرار، درد هنگام ادرار یا انزال، اختلال نعوظ و ضعف یا بی حسی در اندام ها بروز می کند. با توجه به شیوع بالای بیماری های پروستات، پزشکان اغلب معاینات منظمی را برای بررسی سلامت این غده انجام می دهند. بنابراین، روش های زیادی وجود دارد که می تواند به تشخیص سرطان پروستات کمک کند.

معاینه پروستات برای تشخیص سرطان چگونه انجام می شود؟

هنگامی که پزشک گمان کند که ممکن است به سرطان پروستات مبتلا باشید،جهت تشخیص دقیق بیماری در مورد علائمی که ممکن است داشته باشید، از جمله مشکلات ادراری یا جنسی سؤال می کند. به گفته انجمن سرطان آمریکا (ACS) برخی از افراد در استخوان های خود نیز احساس درد می کنند که می تواند نشان دهنده متاستاز این سرطان به استخوان ها باشد.

پزشک همچنین معاینه انگشتی رکتوم (DRE) را نیز تجویز می کند که این روش رایج ترین راه تشخیص است. در طول DRE، پزشک با دستکش، انگشت خود را که آغشته به روغن است را وارد راست روده می کند تا برجستگی ها یا نواحی سخت روی پروستات را احساس کند. سایر قسمت‌های بدن نیز ممکن است مورد معاینه قرار گیرند، با این حال معمولا پزشک آزمایش‌های دیگری را نیز تجویز می کند.

بیشتر بخوانید: سوالات متداول درباره سرطان پروستات

وجود خون در ادرار در سرطان پروستات نشانه چیست؟

از چه روش هایی برای تشخیص سرطان پروستات استفاده می شود؟

آزمایش PSA خون برای تشخیص سرطان

آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) نوعی آزمایش خون است که برای تشخیص وجود سرطان پروستات تجویز می شود. به ویژه به عنوان روشی برای تشخیص زودهنگام سرطان پروستات در بیماران بدون علائم نیز مؤثر است. در حالی که سطح PSA افراد سالم کمتر از چهار نانوگرم در هر میلی لیتر خون است، هر چه سطح PSA بالاتر باشد، احتمال ابتلا به سرطان پروستات نیز بیشتر می شود.

زمانی که سرطان پروستات ایجاد می‌شود، سطح PSA معمولاً از 4 بالاتر می‌رود. با این حال، سطح زیر 4 تضمین نمی‌کند که فرد مبتلا به سرطان نباشد - حدود 15 درصد از افرادی که PSA کمتر از 4 دارند در نمونه‌برداری مشخص می شود که مبتلا به سرطان پروستات هستند. افرادی که سطح PSA آنها بین 4 تا 10 است، تقریباً 1/4 احتمال ابتلا به سرطان پروستات را دارند.

ACS در وب سایت خود می گوید:

اگر PSA بیش از 10 باشد، احتمال ابتلا به سرطان پروستات بیش از 50 درصد است.

 

سونوگرافی ترانس رکتال (TRUS) برای تشخیص سرطان پروستات

سونوگرافی ترانس رکتال (TRUS) آزمایشی است که به صورت وارد کردن میله ی باریکی در رکتوم می باشد. میله، امواج صوتی ساطع می کند که به دنبال آن پژواک ایجاد می شود. با استفاده از پژواک ها و صداها، یک برنامه رایانه ای می تواند تصویر سیاه و سفیدی از پروستات ایجاد کند که برای بررسی وجود تومورها مورد استفاده قرار می گیرد. این آزمایش در مطب پزشک انجام می شود و بیش از 10 دقیقه طول نمی کشد. این آزمایش اغلب برای بیمارانی که سطح PSA بالایی دارند یا نتایج DRE غیرطبیعی دارند انجام می شود. TRUS همچنین اندازه غده پروستات را نیز مشخص می کند، که می تواند به تعیین تراکم PSA کمک کند.

تشخیص سرطان از طریق بیوپسی

بیوپسی پروستات، برای تشخیص سرطان پروستات مورد استفاده قرار می گیرد. در روش بیوپسی با استفاده از یک سوزن مخصوص بیوپسی، نمونه ای از بافت بدن برداشته شده و با استفاده از میکروسکوپ برای جستجوی سلول های سرطانی مورد بررسی قرار می گیرد.

بیوپسی با سوزن، روش اصلی برای تشخیص سرطان پروستات است. این کار معمولاً توسط متخصص اورولوژی، جراحی که سرطان های دستگاه تناسلی و دستگاه ادراری را که شامل غده پروستات هم می شود را درمان می کند، انجام می شود. با استفاده از سونوگرافی ترانس رکتال برای "مشاهده" غده پروستات، پزشک به سرعت یک سوزن نازک و توخالی را از طریق دیواره راست روده وارد پروستات می کند. هنگامی که سوزن بیرون کشیده می شود، یک استوانه (هسته) کوچک از بافت پروستات را نیز جدا می کند. این کار 8 تا 18 بار تکرار می شود، اما اکثر اورولوژیست ها حدود 12 نمونه تهیه می کنند.