نگاه کلی
آستروسایتوما نوعی سرطان است که در مغز یا نخاع تشکیل می شود و از سلول هایی بنام آستروسیت که سلول های عصبی را پشتیبانی می کنند، شروع می شود.
علائم و نشانه های آستروسایتوما به محل ایجاد تومور بستگی دارد. آستروسایتومایی که در مغز ایجاد می شود می تواند باعث تشنج، سردرد و حالت تهوع شود اما آستروسایتومای رخ داده در نخاع باعث ضعف و ناتوانی در ناحیه ای که تحت تأثیر تومور در حال رشد قرار دارد، خواهد شد.
آستروسایتوما می تواند به صورت توموری باشد که رشد کندی دارد و یا می تواند به شکل یک سرطان تهاجمی باشد که به سرعت رشد می کند. تهاجم (درجه) آستروسایتوما در فرد مبتلا، پیش آگهی و گزینه های درمانی مناسب او را تعیین خواهد کرد.
تشخیص
آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص آستروسایتوما استفاده می شود عبارتند از:
معاینه عصبی. در طول معاینه عصبی، پزشک از فرد بیمار در مورد علائم و نشانه های او سوال خواهد کرد.همچنین ممکن است بینایی، شنوایی، تعادل، هماهنگی، قدرت و رفلکس های او را نیز بررسی نماید. وجود مشکل در یک یا چند مورد از این موارد، می تواند نشانه ای از این باشد که بخش هایی از مغز تحت تأثیر تومور مغزی قرار گرفته اند.
تصویربرداری. آزمایش های تصویربرداری می تواند به پزشک کمک کند تا محل و اندازه تومور مغزی را تعیین کند. از ام آر آی اغلب برای تشخیص تومورهای مغزی استفاده می شود. همچنین ممکن است تصویربرداری های ام آر آی ویژه مانند ام آر آی عملکردی، ام آر آی پرفیوژن و طیف سنجی تشدید مغناطیسی نیز مورد استفاده قرار گیرند.
سایر آزمایش های تصویربرداری شامل سی تی اسکن و پت اسکن می باشد.
برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش (نمونه برداری/بیوپسی). برای از بین بردن آستروسایتوما، بسته به شرایط خاص فرد بیمار و محل تومور، پیش از جراحی یا در حین جراحی نمونه برداری را با سوزن انجام می دهند. نمونه بافت مشکوک در آزمایشگاه برای تعیین انواع سلول ها و میزان پرخاشگری سرطان در آنها، مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت.
آزمایش های تخصصی سلول های تومور می تواند انواع جهش هایی که در سلول بوجود آمده است را نمایان سازند. این آزمایش ها، نشانه هایی را در مورد پیش آگهی به فرد بیمار می دهند و همچنین ممکن است در مورد گزینه های درمانی نیز او را راهنمایی کنند.
درمان
درمان های آستروسایتوما عبارتند از:
جراحی برداشتن آستروسایتوما. جراح مغز و اعصاب برای از بین بردن هر چه بیشتر آستروسایتوما تلاش خواهد کرد. هدف از بین بردن تمام ناحیه سرطانی شده است اما گاهی اوقات آستروسایتوما در نزدیکی بافت حساس مغز قرار دارد که آن را بسیار خطرناک می سازد.در این مواقع حتی از بین بردن برخی از نواحی سرطانی نیز علائم و نشانه های فرد بیمار را کاهش خواهد داد.
جراحی برای برخی افراد ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد اما برای سایر افراد، به عنوان درمان های اضافه تری برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده و کاهش خطر عود سرطان توصیه می شود.
رادیوتراپی (پرتو درمانی). در پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. در طول پرتودرمانی، هنگامی که دستگاهی پیرامون فرد بیمار در حال حرکت است، او روی میز دراز می کشد و دستگاه پرتوهای خود را به نقاط مورد نظر در مغز هدایت خواهد کرد.
در صورت عدم بهبودی کامل سرطان و یا وجود خطر بازگشت مجدد آن، پرتودرمانی توصیه خواهد شد. برای سرطان های تهاجمی، پرتو درمانی اغلب با شیمی درمانی همراه است.پرتو درمانی و شیمی درمانی برای افرادی که نمی توانند تحت عمل جراحی قرار بگیرند، ممکن است به عنوان درمان اولیه استفاده شوند.
شیمی درمانی. درشیمی درمانی از داروهای از بین برنده سلول های سرطانی استفاده می شود. داروهای شیمی درمانی را می توان به صورت قرص یا از طریق رگ بازو مصرف کرد. در موقعیت های خاص، صفحات ویفر مانند دایره ای داروی شیمی درمانی پس از جراحی در مغز فرد بیمار قرار خواهد گرفت و سپس دارو به آرامی حل و آزاد می شود.
از شیمی درمانی اغلب پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده استفاده می شود و همچنین برای سرطان های تهاجمی می تواند با پرتودرمانی ترکیب شود.
آزمایش های بالینی.آزمایش های بالینی مطالعاتی در مورد روش های درمانی جدید است. این مطالعات به بیماران فرصتی می دهد تا آخرین گزینه های درمانی را امتحان کنند اما خطرات ناشی از عوارض جانبی ناشناخته نیز وجود دارد. از پزشک خود بپرسید که آیا واجد شرایط شرکت در یک آزمایش بالینی هستید یا خیر.
مراقبت های حمایتی (تسکینی). مراقبت تسکینی یک مراقبت پزشکی ویژه است که بر روی تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی متمرکز است. متخصصان مراقبت تسکینی با فرد بیمار،خانواده او و سایر پزشکاتش همکاری خواهند کرد تا پشتیبانی های بیشتری که مکمل مراقبت های مداوم از بیمار است را ارائه دهند.این نوع درمان را می توانید در حالی که تحت درمان های تهاجمی دیگر مانند جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی هستید، استفاده کنید.
