نگاه کلی
آنژیوسارکوما نوعی سرطان نادر است که در پوشش رگهای خونی و عروق لنفاوی ایجاد می شود. عروق لنفاوی که بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند، باکتری ها، ویروس ها و مواد زائد را از بدن جمع کرده و آنها را دفع می کنند.
آنژیوسارکوم ممکن است در هر نقطه از بدن رخ دهد، اما اغلب در پوست سر و گردن ایجاد می شود. آنژیوسارکوم به ندرت، ممکن است در قسمت های دیگر بدن مانند پستان، یا در بافت های عمقی تری مانند کبد و قلب نیز ایجاد شود. همچنین آنژیوسارکوم می تواند در مناطقی که قبلا تحت پرتودرمانی قرار گرفته بودند نیز به وجود آید.
درمان آنژیوسارکوم به محل سرطان بستگی دارد. گزینه های درمانی ممکن است شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی باشد.
علائم
علائم و نشانه های آنژیوسارکوما ممکن است بر اساس محل بروز سرطان متفاوت باشد.
آنژیوسارکوم تاثیرگذار بر پوست
اغلب، آنژیوسارکوم در پوست سر و گردن، به ویژه پوست سر رخ می دهد. علائم و نشانه های این شکل آنژیوسارکوم عبارتند از:
برجستگی ناحیه و ایجاد کبودی.
ضایعه ای کبود مانند که با گذشت زمان بزرگتر می شود.
ضایعه ای که ممکن است در اثر خراشیده شدن یا وارد کردن ضربه دچار خونریزی شود.
تورم در پوست اطراف
آنژیوسارکوم تاثیرگذار بر اندام ها
وقتی آنژیوسارکوم بر اندام هایی مانند کبد یا قلب تأثیر بگذارد، اغلب باعث ایجاد درد می شود. علائم دیگر به محل آنژیوسارکوم بستگی دارد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر علائم و نشانه های مداومی دارید که شما را نگران می کند به پزشک مراجعه کنید.
علل بیماری
مشخص نیست که چه عواملی ،بیشتر باعث ایجاد آنژیوسارکوم ها می شود، اگرچه پزشکان عواملی را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
پزشکان می دانند که این سرطان ها زمانی ایجاد می شوند که سلول در پوشش رگ خونی یا رگ لنفاوی دچار خطا (جهش) در DNA آن شود. این جهش به سلول می گوید که به سرعت تکثیر یابد و سلول های غیرطبیعی بیشتری ایجاد کند و وقتی سلولهای دیگر به طور عادی می میرند به زندگی ادامه دهد. سلولهای تجمع یافته توموری را تشکیل می دهند که رشد کرده و به بافت های مجاور حمله می کنند و یا به مناطق دیگر بدن گسترش یابند ( متاستاز یابد).
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
عواملی که ممکن است خطر آنژیوسارکوم را افزایش دهند عبارتند از:
- پرتو درمانی. تحت درمان قرار گرفتن با اشعه برای درمان سرطان یا سایر عارضه ها ممکن است خطر ابتلا به آنژیوسارکوم را افزایش دهد. آنژیوسارکوم یک عارضه نادر در پرتودرمانی است که به طور معمول 5 تا 10 سال پس از درمان اتفاق می افتد.
- تورم ناشی از آسیب عروق لنفاوی (ورم لنفاوی). ورم لنفاوی، تورم ناشی از احتباس مایع لنفاوی است که در صورت انسداد یا آسیب دیدن سیستم لنفاوی رخ می دهد. بروز ورم لنفاوی درحالی که غدد لنفاوی با جراحی برداشته شده باشند، یک خطر محسوب می شود - روشی که اغلب برای درمان سرطان استفاده می شود. ورم لنفاوی همچنین می تواند در پاسخ به عفونت یا سایر عارضه ها نیز رخ دهد.
- مواد شیمیایی. آنژیوسارکوم کبدی با قرار گرفتن در معرض چندین ماده شیمیایی از جمله وینیل کلراید و آرسنیک ارتباط دارد.
تشخیص
آزمایش ها و روش های مورد استفاده در تشخیص آنژیوسارکوم شامل موارد زیر است:
- معاینه بدنی. پزشک برای تشخیص صحیح عارضه، شما را کاملاً معاینه می کند.
- نمونه برداری. پزشک نمونه ای از بافت مشکوک را برای بررسی های آزمایشگاهی بر می دارد. تجزیه و تحلیل بافت در آزمایشگاه می تواند سلول های سرطانی را تشخیص دهد و ویژگی های خاصی از سلول های سرطانی را تعیین کند که ممکن است به شما در روند تشخیص و درمان کمک کنند.
- تصویربرداری. آزمایش های تصویربرداری می تواند در تشخیص میزان سرطان به پزشک کمک کند. آزمایش ها ممکن است شامل MRI ، CT و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) باشد. آزمایش هایی که انجام می دهید به عارضه شما بستگی دارد.
درمان
اینکه کدام درمان برای شما مناسب تر است به محل سرطان ، اندازه و میزان گسترش آن به سایر نقاط بدن بستگی دارد.
گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عمل جراحی. هدف از جراحی برداشتن آنژیوسارکوم به طور کامل است. جراح، سرطان و برخی از بافتهای سالم اطراف آن را، بر می دارد. در بعضی موارد ممکن است جراحی مناسب نباشد، به عنوان مثال، اگر سرطان بسیار بزرگ باشد یا به مناطق دیگر بدن گسترش یافته باشد نمی توان از جراحی استفاده کرد.
- پرتو درمانی. در پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. از پرتودرمانی گاهی اوقات بعد از جراحی، برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده استفاده می شود. اگر نمی توانید عمل جراحی انجام دهید، پرتودرمانی نیز ممکن است یک گزینه باشد.
- شیمی درمانی. شیمی درمانی نوعی درمان است که از داروها یا مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. اگر آنژیوسارکوم به سایر نواحی بدن گسترش یافته باشد، ممکن است نیاز به شیمی درمانی باشد. اگر نمی توانید عمل جراحی انجام دهید ، در شرایط خاص ممکن است شیمی درمانی همراه با پرتودرمانی انجام شود.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
در صورت مشاهده علائم نگران کننده به پزشک مراجعه کنید، اگر پزشک از ابتلای شما به آنژیوسارکوم مطمئن نباشد، ممکن است شما را به پزشکی متخصص در زمینه بیماری های پوستی (متخصص پوست) یا پزشکی متخصص در درمان سرطان (متخصص سرطان) معرفی کند.
از آنجا که قرارهای ملاقات با پزشک کوتاه است و اغلب موارد زیادی برای گفت و گو وجود دارد، بهتر است از قبل آمادگی های لازم را کسب کنید. در اینجا برخی از اطلاعات مودر نیاز برای آمادگی قبل از معاینه، و انتظاراتی که از پزشک دارید، ذکر شده است.
آنچه می توانید انجام دهید
از هرگونه محدودیت قبل از ملاقات با پزشک اطلاع یابید. در زمان تعیین وقت، حتماً بپرسید که آیا نیاز به انجام کاری، مانند محدود کردن رژیم غذایی وجود دارد یا خیر.
علائمی که مشاهده کرده اید را یادداشت کنید، از جمله علائمی که به نظر می رسد ارتباطی با دلیل ملاقات شما با پزشک ندارد.
اطلاعات شخصی مهم، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر در زندگی را بنویسید.
لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
به همراه یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود به پزشک مراجعه کنید. زیرا بعضی اوقات یادآوری تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام ملاقات دشوار است. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که شما فراموش کرده اید به یاد داشته باشد.
سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
وقت ملاقات شما با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات می تواند به شما کمک کند تا از وقت خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت اتمام زمان، سوالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید.
برخی از سوالاتی را که در مورد آنژیوسارکوم باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- آنژیوسارکوم من چقدر پیشرفته است؟
- آیا آنژیوسارکوم به سایر قسمت های بدن من سرایت کرده است؟
- چه روش های درمانی را پیشنهاد می کنید؟
- مزایا و خطرات هر گزینه درمانی چیست؟
- من مبتلا به عارضه های دیگری نیز هستم. چگونه می توانم آنها را به بهترین وجه با هم مدیریت کنم؟
- آیا در طول درمان آنژیوسارکوم قادر به انجام کار و فعالیتهای معمول خود خواهم بود؟
- آیا نیاز است در این مورد نظر شخص دیگری را بدانم؟
- آیا باید به پزشکی که در زمینه درمان سرطان تخصص دارد مراجعه کنم؟
- چقدر سریع باید درباره درمان تصمیم بگیرم؟ آیا می توانم کمی وقت بگذارم تا گزینه های خود را بررسی کنم؟
- آیا بروشور یا مطالب دیگری وجود دارد که بتوانم از آنها استفاده کنم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
اگر در طول ملاقات سوالات دیگری برای شما به وجود آمد، در پرسیدن آنها تردید نکنید.
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها می تواند کمک تا زمان بیشتری برای صحبت درمورد نکات دیگر داشته باشید. سوالاتی که پزشک ممکن است بپرسد شامل موارد زیر است:
- اولین بار از چه زمانی این علائم را مشاهده کردید؟
- آیا علائم شما مداوم است یا گاه به گاه بروز می کنند؟
- شدت علائم شما چقدر است؟
- آیا چیزی باعث بهبود علائم شما شده است؟
- آیا چیزی باعث تشدید علائم شما شده است؟
- آیا تا به حال به بیماری دیگری مبتلا شده اید؟
- در حال حاضر چه داروهایی از جمله ویتامین ها و مکمل ها استفاده می کنید؟