بیماری پاژه پستان Paget's Disease Of the Breast

نگاه کلی

بیماری پاژه پستان (PAJ-it)  فرم نادری از سرطان پستان می باشد. بیماری پاژه پستان در نوک پستان آغاز می شود و به سمت دایره تیره اطراف نوک پستان (آرئولا)  پیش می رود. بیماری پاژه پستان به بیماری پاژه استخوان ارتباطی ندارد.

بیماری پاژه پستان در اغلب خانم های بالای 50 سال رخ می دهد. اغلب خانم های مبتلا به بیماری پاژه پستان به سرطان مجرای پستان دچارند. تنها در موارد نادر بیماری پاژه پستان تنها نوک پستان را درگیر می کند.

علائم

بیماری پاژه پستان، نوک پستان و معمولاً پوست (آرئول) اطراف آن را تحت تاثیر قرار می دهد. به راحتی می توان علائم و نشانه های بیماری پاژه پستان را با تحریک پوست (درماتیت) یا بیماری پوستی غیر سرطانی (خوش خیم) دیگر اشتباه گرفت.

علائم و نشانه های احتمالی بیماری عبارتند از:

• پوسته پوسته شدن نوک پستان
• بافتی شبیه اگزما در نوک پستان ها و بافت اطراف نوک پستان
• خارش
• قرمزی
• احساس سوزش
• ترشحات خونی رنگ از نوک پستان ها
• نوک پستان مسطح و یا معکوس شده
• وجود توده در پستان
• ضخیم شدن پوست پستان

علائم و نشانه ها معمولاً فقط در یک پستان رخ می دهند. این بیماری معمولاً از نوک پستان شروع می شود و می تواند به ناحیه پستان و سایر نواحی پستان گسترش یابد.

تغییرات پوستی معمولا زودتر به وجود آمده و از بین میروند یا به درمان موضعی پاسخ می دهند و به نظر رسیده که پوست در حال بهبودی است. به طور معمول ​​، علائم و نشانه ها چندین ماه قبل از تشخیص ایجاد می شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

هرگونه تغییرات را در پستان برسی نمایید. در صورت احساس توده در پستان یا خارش یا سوزش پوستی که بیش از یک ماه ادامه داشت، به پزشک مراجعه نمایید.

اگر در حال درمان آسیب پوستی روی پستان هستید و با درمان این عارضه برطرف نمی شود، به پزشک مراجعه کنید

علل بیماری

علت ایجاد بیماری پاژه پستان مشخص نیست. تئوری که در این مورد پذیرفته شده است آن است که بیماری پاژه پستان ناشی از سرطان مجرای پستان می باشد. سلول های سرطان حاصل از تومور از طریق مجرای شیر به نوک پسته ها و بافت اطراف وارد می شود. تئوری دیگر این است که بیماری می تواند از جمله بیماری های نوک پستان باشد به طور مستقل در نوک پستان ایجاد شود .

عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)

فاکتورهای خطر که می تواند احتمال ایجاد بیماری پاژه پستان را تحت تاثیر قرار دهد همان فاکتورهایی است که ریسک ایجاد سرطان پستان را در پی دارد.

برخی فاکتورها که شما را بیشتر مستعد ابتلا به سرطان پستان (سرطان پستان) می کند عبارت است از:

سن: شانس ایجاد سرطان پستان متناسب با افزایش سن افزایش می یابد.

سابقه فردی در ابتلا به سرطان پستان: اگر شما در یکی از پستان های خود به سرطان دچار شوید ریسک ایجاد سرطان در پستان دیگر نیز افزایش خواهد یافت.

سابقه شخصی در ناهنجاری های سرطانی: اگر شما به کارسینومای لوبولار در جا و یا هایپرپلازی آتاپیکال دچار باشید ریسک ایجاد سرطان پستان در شما بیشتر خواهد بود. برخی شرایط خوش خیم پستانی نیز با افزایش ریسک سرطان ارتباط دارد.

سابقه خانوادگی: اگر خواهر، مادر یا دختر شما به سرطان پستان (پستان) یا تخمدان یا هر دوی آن دچار باشد، یا حتی اگر پدر یا بردار خانواده به سرطان پستان دچار باشد در آن صورت شانس ایجاد سرطان پستان در شما بیشتر خواهد بود.

جهش های موروثی که ریسک ایجاد سرطان پستان را افزایش می دهد: نقص در یکی از ژن ها مخصوصا BRCA1 و BRCA2 شما را بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پستان هم چنین سرطان تخمدان قرار می دهد.

بافت پستانی متراکم: خانم هایی با بافت پستانی متراکم بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پستان قرار خواهند داشت.

قرار گرفتن در معرض تشعشع: اگر شخص در ناحیه قفسه پستان درمان های تابشی دریافت کند، بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پستان در آینده قرار خواهید داشت.

افزایش وزن: افزایش بیش از حد وزن مخصوصا بعد از دوران یائسگی می تواند ریسک ایجاد سرطان پستان را افزایش دهد.

هورمون درمانی: مصرف استروژن بعد از یائسگی ریسک ایجاد سرطان پستان را در برخی خانم ها افزایش می دهد.

نژاد: خانم های سفید پوست بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پستان هستند اما خانم های سیاه پوست بیشتر در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می دهند.

الکل: مصرف بیش از حد الکل ریسک ایجاد سرطان پستان را افزایش می دهد.

پیشگیری از بروز بیماری

کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان برای افرادی که خطر متوسطی دارند

ایجاد تغییرات در زندگی روزمره به کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان کمک می کند. سعی کنید:

• از پزشک خود در مورد غربالگری سرطان پستان سوال کنید. با پزشک خود در مورد شروع معاینات و آزمایشات غربالگری سرطان پستان، مانند آزمایشات بالینی پستان و ماموگرافی، مشورت کنید.

با پزشک خود در مورد فواید و خطرات غربالگری صحبت کنید. با هم می توانید تصمیم بگیرید که کدام استراتژی های غربالگری سرطان پستان برای شخص مناسب است.

• برای آگاهی از بروز بیماری، از طریق خودآزمایی پستان هرازچندگاهی بدن خود را برسی نمایید.. در صورت ایجاد تغییرات جدید، برآمدگی یا سایر علائم غیر معمول در پستان، سریعاً با پزشک خود مشورت کنید.

آگاهی از پستان نمی تواند از سرطان پستان جلوگیری کند، اما میتواند به شخص در درک بهتر تغییرات طبیعی پستان ها و شناسایی علائم و نشانه های غیر معمول کمک کند.

• الکل را در حد اعتدال بنوشید. اگر مشروبات الکلی را انتخاب می کنید، این کار را در حد اعتدال انجام دهید. برای بزرگسالان سالم، این بدان معناست که حداکثر یک نوشیدنی در روز برای زنان و حداکثر دو نوشیدنی در روز برای مردان.
• بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. در بیشتر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه ورزش را هدف قرار دهید. اگر اخیراً فعال نبوده اید، از پزشک خود بپرسید که آیا خوب است و به آرامی شروع کنید.
• هورمون درمانی بعد از یائسگی را محدود کنید. هورمون درمانی ترکیبی خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد. با پزشک خود در مورد فواید و خطرات هورمون درمانی صحبت کنید.

علائم و نشانه های آزاردهنده ای را در دوران یائسگی تجربه خواهید کرد و برای شخص، افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان برای تسکین علائم و نشانه های یائسگی قابل قبول است.

برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان، از کمترین دوز هورمون درمانی ممکن در کوتاه ترین زمان استفاده کنید.

• وزن سالم را حفظ کنید. اگر وزن شخص سالم است، برای حفظ آن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، از پزشک خود در مورد راهکارهای سالم برای انجام این کار سوال کنید. میزان کالری دریافتی روزانه خود را کاهش دهید و به آرامی میزان ورزش را افزایش دهید.
• رژیم غذایی سالم را انتخاب کنید. خوردن رژیم غذایی مدیترانه ای با روغن زیتون فوق بکر و آجیل مخلوط خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهد. رژیم مدیترانه ای بیشتر بر غذاهای گیاهی مانند میوه ها و سبزیجات، غلات کامل، حبوبات و آجیل تمرکز دارد. افرادی که از رژیم مدیترانه ای پیروی می کنند، چربی های سالم مانند روغن زیتون را به جای کره و ماهی به جای گوشت قرمز انتخاب می کنند.

کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان در افراد با خطر بالا

اگر پزشک تشخیص داده است که شخص در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان هست، در مورد گزینه های کاهش خطر صحبت کنید، مانند:

• داروهای پیشگیرانه (شیمی درمانی). در صورت داشتن خطر بالای این بیماری، داروهای مسدود کننده استروژن خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهند.

این داروها دارای عوارض جانبی هستند، بنابراین پزشکان این داروها را برای کسانی که در معرض خطر بالای سرطان پستان هستند، ذخیره می کنند. مزایا و خطرات را با پزشک خود در میان بگذارید.

• جراحی پیشگیرانه. اگر خطر ابتلا به سرطان پستان بسیار بالا است، می توانید پستان های سالم خود را از طریق جراحی بردارید (ماستکتومی پیشگیرانه). همچنین برداشتن تخمدان های سالم (اووفورکتومی پیشگیرانه) را برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان و سرطان تخمدان انتخاب کنید.

تشخیص

آزمایشات و روشهای مورد استفاده برای تشخیص بیماری پستان پاژه شامل موارد زیر است:

• معاینه پستان. پزشک هر دو پستان و غدد لنفاوی زیر بغل را بررسی می کند و از وجود توده یا ناهنجاری های دیگر احساس می کند.
• ماموگرافی. ماموگرافی یک عکس رادیوگرافی از پستان است. ماموگرافی معمولاً برای غربالگری سرطان پستان استفاده می شود. در صورت تشخیص ناهنجاری در ماموگرافی غربالگری، پزشک ماموگرافی تشخیصی را برای ارزیابی بیشتر این ناهنجاری توصیه می کند.
• سونوگرافی پستان. در سونوگرافی از امواج صوتی برای تولید تصاویری از ساختارهای عمیق بدن استفاده می شود. از سونوگرافی می توان برای تعیین اینکه آیا توده جدید پستان یک توده جامد است یا کیست پر از مایع استفاده می شود.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی پستان (MRI). دستگاه MRI از آهنربا و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویری از داخل پستان استفاده می کند. قبل از MRI ​​پستان، تزریق رنگ دریافت می کنید.
• بیوپسی بافت پستان: در طول انجام بیوپسی، پزشک نمونه کوچکی از بافت پوست نوک پستان را برداشته و زیر میکروسکوپ معاینه می کند. اگر نوک پستان ترشحاتی داشته باشد نمونه ترشحات نیز بررسی می شود. اگر شما در پستان دچار توده باشید در آن صورت بیوپسی انجام خواهد شد. اگر در نمونه، سلول های سرطانی مشخص شود شخص به متخصص جراح ارجاع داده خواهید شد.

بسته به شرایط بیمار از آزمایشها و روشهای مختلفی استفاده می شود.

درمان

اگر شما به بیماری پاژه پستان دچار باشید احتمالا به جراحی نیاز خواهید داشت. نوع جراحی به منظور درمان بیماری پاژه پستان بستگی به شرایط پوست اطراف نوک پستان و میزان پیشرفته بودن سرطان دارد.

گزینه های جراحی عبارتند از:

• برداشتن کل پستان (ماستکتومی). ماستکتومی عملی است که تمام بافت پستان را از بین می برد. اکثر روشهای ماستکتومی تمام بافت پستان - لوبولها، مجاری، بافت چربی و برخی از پوست، از جمله نوک پستان و نواحی پستان (ماستکتومی کامل یا ساده) را حذف می کنند.
• برداشتن سرطان پستان (لامپکتومی). در طول لومپکتومی، که به عنوان عمل جراحی حفظ پستان یا برش موضعی وسیع نامیده می شود، جراح سرطان و حاشیه کوچکی از بافت سالم اطراف را برمی دارد. اگر شما و پزشک خود این گزینه را انتخاب کرده اید، پس از آن نیز پرتودرمانی دریافت خواهید کرد.
• برداشتن تعداد محدودی از غدد لنفاوی (بیوپسی گره نگهبان). برای تعیین اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی سرایت کرده است یا خیر، جراح در مورد نقش برداشتن غدد لنفاوی که اولین نفری هستند که تخلیه لنفاوی را از سرطان دریافت می کنند، با شخص صحبت می کند.

اگر هیچ سرطانی در آن غدد لنفاوی یافت نشود، احتمال یافتن سرطان در هر یک از غدد لنفاوی باقی مانده اندک است و هیچ گره دیگری نیاز به برداشتن ندارد.

• برداشتن چندین غدد لنفاوی (کالبد شکافی غدد لنفاوی زیر بغل). اگر سرطان در غدد لنفاوی نگهبان یافت شود، جراح با شخص در مورد نقش برداشتن غدد لنفاوی اضافی در زیر بغل صحبت می کند.
• برداشتن هر دو پستان. برخی از افراد مبتلا به سرطان در یک پستان میتوانند انتخاب کنند که پستان دیگر (سالم) خود را بردارند (ماستکتومی پیشگیرانه طرف مقابل) در صورت افزایش خطر ابتلا به سرطان در پستان دیگر به دلیل استعداد ژنتیکی یا سابقه خانوادگی قوی.

شخص سپس میتواند عمل ترمیمی جراحی پستان را امتحان کند. گزینه ها و ترجیحات خود را با جراح خود در میان بگذارید.

قبل از عمل به پزشک جراح پلاستیک مراجعه کنید. گزینه ها شامل بازسازی با ایمپلنت پستان یا بازسازی با استفاده از بافت خود شما باشد. این عملیات را می توان در زمان ماستکتومی یا در دیرتر انجام داد.

درمان های جایگزین

پس از عمل، پزشک از درمان کمکی با داروهای ضد سرطان (شیمی درمانی)، پرتودرمانی یا هورمون درمانی را برای جلوگیری از عود سرطان پستان توصیه می کند.

درمان خاص بیماری بستگی به میزان سرطان و مثبت بودن تست های سرطان برای ویژگی های خاص، مانند داشتن گیرنده های استروژن یا پروژسترون دارد.

حمایت و پشتیبانی

تشخیص سرطان پستان (سرطان پستان) می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. زمانی که سعی می کنید با این شوک رو به رو شوید با ترس هایی مواجه خواهید شد. باید در مورد روند درمانی خود تصمیمات مهمی بگیرید.

برخی نکات در این دوران به شما کمک می کند

در مورد سرطان پستان اطلاعات بیشتری به دست بیاورید: اگر می خواهید در مورد سرطان پستان بیشتر بدانید از پزشک کمک بگیرید. شما می توانید اطلاعاتی را در مورد نوع، مرحله و وضعیت رسپتورهای هورمونی به دست آورید. اطلاعات بیشتر در مورد بیماری شما را در تصمیم گیری های درمانی کمک خواهد کرد. البته با این وجود خانم هایی هستند که نمی خواهند جزئیاتی را از بیماری خود بدانند. اگر چنین احساسی دارید اجازه دهید تا پزشک شما را یاری کند.

با افرادی که از سرطان پستان بهبود یافته اند صحبت کنید: صحبت کردن با سایر افرادی که به سرطان پستان دچار بوده اند می تواند مفید و تشویق کننده باشد..

سازمانهایی که می توانند شما را با سایر بازماندگان سرطان به صورت آنلاین یا تلفنی ارتباط دهند، عبارتند از تشخیص سرطان پستان و CancerCare.

کسی را برای صحبت کردن بیابید: به دنبال دوست یا عضوی از خانواده باشید که برایتان شنونده خوبی باشد. می توانید به مشاور نیز مراجعه کنید.

با شروع به گفتن تشخیص سرطان پستان به مردم، به احتمال زیاد پیشنهادات زیادی برای کمک دریافت خواهید کرد. در مورد مواردی که ممکن است در مورد آنها کمک بخواهید، فکر کنید، خواه داشتن یک نفر برای صحبت با او در صورتی که احساس ناراحتی می کنید یا دریافت کمک برای تهیه غذا.

رابطه صمیمی خود را با همسرتان حفظ کنید: در فرهنگ غربی سرطان پستان با جذابیت، زنانگی و جذابیت جنسی ارتباط دارد. به دلیل همین نگرش ها در مورد سرطان پستان می تواند بر تصور فرد از خویشتن و اعتماد به نفس او در روابط صمیمی اش تاثیر داشته باشند. با همسرتان در مورد احساس ناامنی که دارید صحبت کنید.

مراقب خودتان باشید: در طول درمان به قدر کافی بخوابید، رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات را دنبال کنید. ورزش کنید و زمانی برای انجام فعالیت های لذت بخش مانند خواندن کتاب و یا گوش دادن به موسیقی در نظر بگیرید.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

در صورت مشکوک بودن به این بیماری ابتدا با مراجعه به پزشک عمومی بیماری برسی میشود سپس  در صورت لزوم  به پزشک متخصص در زمینه درمان بیماری های پستان ارجاع داده می شوید.

آن چه می توانید انجام دهید

برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود:

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار اطلاع داشته باشید. در زمان قرار ملاقات، حتماً از خود بپرسید که آیا لازم است کاری را از قبل انجام دهید، مانند محدود کردن رژیم غذایی خود.
• علائم خود را بنویسید، حتی آن دسته که به نظر ربطی به بیماری ندارند.
• اطلاعات شخصی کلیدی را بنویسید. شامل هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی باشید.
• فهرستی از تمام داروها تهیه کنید. همچنین ویتامین ها یا مکمل هایی را که مصرف می کنید، اضافه کنید.
• به هنگام ملاقات با پزشک بهتر است یکی از اعضای خانواده و یا یک دوست را همراه داشته باشید. زیرا او می تواند شما را در به خاطر سپردن همه مواردی که پزشک عنوان می کند یاری رساند.
• لیستی از سوالات احتمالی را آماده بفرمایید.

زمان ملاقات با پزشک محدود است لذا تهیه لیستی از سوالات به شخص کمک میکند تصمیم گیری صحیحی داشته باشد

• چه چیزی به احتمال زیاد باعث علائم یا بیماری من می شود؟
• علل احتمالی دیگر علائم یا وضعیت من چیست؟
• چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت من به احتمال زیاد موقتی است یا مزمن؟
• بهترین راهکار درمانی کدام است؟
• روش درمانی جایگزینی که پیشنهاد می کنید چیست؟
• من به بیماری دیگری نیز مبتلا هستم، چطور می توانم این شرایط را با هم کنترل کنم؟
• آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
• چه مجله ها و بروشورهایی در دسترس هستند؟ چه سایت هایی را برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می دهید؟
• چه چیزی تعیین می کند که آیا باید برای ملاقات بعدی برنامه ریزی کنم؟

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک سوالاتی از شخص خواهد پرسید از جمله:

• آیا ماهیت پوست ناحیه تغییراتی داشته است؟
• آیا نوک پستان شما دچار ترشح، خونریزی، سوزش و یا خارش می باشد؟
• آیا علائم و نشانه های دیگر پستان مانند توده پستان یا ناحیه ضخیم شدن دارید
• آیا شما درد پستان دارید
• چه مدت علائم و نشانه ها را تجربه کرده اید

پزشک احتمالا سوالاتی را در مورد سابقه شخصی و خانوادگی شما هم چنین سایر فاکتورهای خطر مربوط به سرطان پستان خواهد پرسید.