نگاه کلی
سارکوم اپی تلیوئید نوعی سرطان نادر است که با سرعت کم و در بافت نرم رشد می کند. این سرطان بیشتر از بافت نرم زیر پوست انگشت، دست، بازو، پایین ساق پا یا پا شروع می شود، اگرچه ممکن است در مناطق دیگر بدن نیز رخ دهد.
به طور معمول، سارکوم اپی تلیوئید به صورت یک ضایعه کوچک یا توده ای شروع می شود که بدون درد است. این سرطان در ابتدا معمولاً به صورت منفرد ایجاد می شود، اما ممکن است در زمانی که فرد به دنبال درمان است، چندین توده ایجاد شده باشد. گاهی اوقات این سارکوم به صورت زخم هایی ظاهر می شود که بهبود نمی یابند و مانند زخم های باز روی توده به نظر می رسند.
شکل کلاسیک (نوع دیستال) سارکوم اپی تلیوئید عمدتا در نوجوانان و بزرگسالان رخ می دهد. شکل نادرتر آن، سارکوم اپی تلیوئید سلول بزرگ (از نوع پروگزیمال) نامیده می شود، که تهاجمی تر است و عمدتا بزرگسالان را درگیر می کند.
سارکوم اپی تلیوئید تمایل زیادی به عود دارد و می تواند به مناطق دیگر نیز گسترش یابد. بنابراین اگر مشکوک به ابتلا به سارکوم اپی تلیوئید هستید، بهتر است برای اطمینان از تشخیص و درمان مناسب، به یک مرکز جامع سرطانی که موارد بیشتری از سارکوم بافت نرم را تحت نظر داشته اند، برای جلوگیری از عود مجدد سرطان مراجعه کنید.
تشخیص
تشخیص سارکوم اپی تلیوئید دشوار است زیرا ممکن است با عارضه های دیگری که علائم مشابهی دارند اشتباه گرفته شود. به عنوان مثال، زخم روی پوست که بهبود نیافته می تواند به عنوان عفونت پوستی نیز اشتباه گرفته شود.
آزمایش ها و روش های مورد استفاده در تشخیص اپی تلیوئید شامل موارد زیر است:
- تصویربرداری. معمولاً از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) به دلیل جزئیاتی که نشان می دهد، برای تشخیص این سرطان استفاده می شود. بعضی اوقات ممکن است از آزمایش های تصویربرداری دیگری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) یا توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) نیز استفاده شود.
- نمونه برداری. پزشک با استفاده از یک سوزن بلند و باریک نمونه برداری از سارکوم مشکوک یا توده بزرگتر را برای بررسی های آزمایشگاهی انجام می دهد. گاهی اوقات بیوپسی در حین جراحی انجام می شود. یک آسیب شناس، نمونه را برای تشخیص سرطان، تشخیص نوع و تهاجمی بودن آن مورد بررسی قرار می دهد.
درمان
جراحی رایج ترین روش درمان سارکوم اپی تلیوئید است، اما ممکن است علاوه بر جراحی از سایر روش های درمانی نیز استفاده شود.
- عمل جراحی. جراحی به طور کلی شامل برداشتن سرطان و بافت سالم اطراف آن است تا از عود جلوگیری کند. در موارد شدید، بسته به اندازه، عمق و محل سرطان، احتمال قطع بخشی از اندام آسیب دیده وجود دارد، اما جراحان تمام تلاش خود را می کنند تا از انجام این کار جلوگیری کنند.
- رادیوتراپی (پرتو درمانی). در پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می شود. پرتودرمانی گاهی اوقات قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور و کاهش خطر بازگشت سرطان و بعد از جراحی برای کاهش خطر عود استفاده می شود.
- شیمی درمانی. درشیمی درمانی از داروهایی استفاده می شود که سلولهای سرطانی را از بین می برد. به نظر می رسد شیمی درمانی در درمان سارکوم اپی تلیوئید در مقایسه با دیگر سرطان ها تاثیر کمتری دارد، هرچند که بعضاً علاوه بر جراحی و یا در صورت گسترش سرطان از آن استفاده می شود.
- آزمایشات بالینی. آزمایشات بالینی مطالعاتی در مورد روشهای درمانی جدید است. این مطالعات فرصتی را برای بررسی آخرین گزینه های درمانی فراهم می کند، اما ممکن است خطر عوارض جانبی در این مطالعات شناخته نشود. درمان های هدفمند سرطان-داروها یا سایر موادی که مولکولهای خاصی را برای جلوگیری از رشد سرطان هدف قرار می دهند- نوید خوبی در درمان سارکوم اپی تلیوئید است. از پزشک خود در مورد آزمایشات بالینی، از جمله خطرات و مزایای احتمالی آن، بپرسید.
