نگاه کلی
سرطان تیروئید در سلول های غده تیروئید که نوعی غده پروانه ای شکل واقع در زیر گردن ، درست در زیر سیب آدم وجود دارد. تیروئید هورمون هایی تولید می کند که ضربان قلب ، فشار خون ، دمای بدن و وزن شخص را تنظیم می کنند.
سرطان تیروئید ممکن است در ابتدا هیچ علائمی ایجاد نکند. اما پس از رشد می تواند باعث درد و تورم در گردن شود.
انواع مختلفی از سرطان تیروئید وجود دارد. برخی بسیار آهسته رشد می کنند و برخی دیگر می توانند بسیار شدید باشند. بیشتر موارد سرطان تیروئید با درمان بهبود می یابد.
به نظر می رسد نرخ ابتلا به سرطان تیروئید در حال افزایش است. برخی از پزشکان این احتمال را می دهند که فناوری جدید به آنها امکان می دهد سرطان های کوچک تیروئید را پیدا کنند که شاید در گذشته یافت نشده باشد.
علائم
سرطان تیروئید به طور معمول در اوایل بیماری هیچ علائم و نشانه ای ایجاد نمی کند. با رشد سرطان تیروئید ، امکان پیدایش موارد زیر وجود دارد:
- وجود توده که زیر پوست گردن احساس می شود
- تغییراتی در صدا، مانند خشن شدن صدا
- مشکل در بلع
- درد در گردن و گلو
- تورم غدد لنفاوی گردن
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت مشاهده علائم و نشانه های اشاره شده به پزشک مراجعه کنید.
علل
علت دقیق ایجاد این بیماری مشخص نمی باشد.
سرطان تیروئید زمانی اتفاق می افتد که سلولهای تیروئید دچار تغییرات ژنتیکی (جهش) شوند. جهش ها باعث رشد سریع سلول ها و تکثیر آنها می شود. سلول ها همچنین مانند سلول های طبیعی توانایی مرگ را از دست می دهند. سلولهای غیرطبیعی تیروئید جمع شده تومور ایجاد می کنند. سلولهای غیرطبیعی می توانند به بافت مجاور حمله کرده و به سایر قسمتهای بدن گسترش یافته (متاستاز دهند).
انواع سرطان تیروئید
سرطان تیروئید براساس انواع سلولهای موجود در تومور به چند دسته طبقه بندی می شود. وقتی نمونه ای از بافت سرطانی شده در زیر میکروسکوپ بررسی شود ، نوع این بیماری مشخص می شود. نوع سرطان تیروئید در تعیین درمان و علائم بیمار در نظر گرفته می شود.
انواع سرطان تیروئید عبارتند از:
سرطان پاپیلاری تیروئید. شایع ترین شکل سرطان تیروئید ، سرطان تیروئید پاپیلاری از سلول های فولیکولی ناشی می شود که هورمون های تیروئید را تولید و ذخیره می کنند. سرطان تیروئید پاپیلاری میتواند در هر سنی اتفاق بیفتد ، اما بیشتر اوقات افراد 30 تا 50 ساله را درگیر می کند. گاهی اوقات پزشکان از سرطان تیروئید پاپیلاری و سرطان تیروئید فولیکولار به عنوان سرطان پیشرفته تیروئید یاد می کنند.
سرطان فولیکولار تیروئید. سرطان فولیکولار تیروئید نیز از سلول های فولیکولی تیروئید ناشی می شود. این سرطان معمولاً افراد بالای 50 سال را درگیر می کند. این گونه سرطان نوعی نادر و بالقوه تهاجمی تر از سرطان فولیکولر تیروئید است.
سرطان آناپلاستیک تیروئید. سرطان آناپلاستیک تیروئید نوعی نادر از سرطان تیروئید است که از سلول های فولیکولی شروع می شود. به سرعت رشد می کند و درمان آن بسیار دشوار است. سرطان آناپلاستیک تیروئید به طور معمول در بزرگسالان 60 ساله و بالاتر رخ می دهد.
سرطان تیروئید مدولاری. سرطان مدولاری تیروئید در سلولهای تیروئیدی به نام سلولهای C تولید هورمون کلسی تونین آغاز می شود. افزایش سطح کلسی تونین در خون می تواند سرطان تیروئید مدولار را در مراحل اولیه نشان دهد. سندرم های خاص ژنتیکی خطر ابتلا به سرطان غده تیروئید را افزایش می دهند ، اگرچه این پیوند ژنتیکی غیر معمول است.
انواع نادر دیگر. انواع بسیار نادر دیگر سرطان که از تیروئید شروع می شود شامل لنفوم تیروئید است که از سلولهای سیستم ایمنی تیروئید شروع می شود و سارکوم تیروئید که از سلولهای بافت همبند تیروئید آغاز می شود.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
عواملی که میتوانند خطر سرطان تیروئید را افزایش دهند عبارتند از:
- جنسیت مؤنث. سرطان تیروئید در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد.
- قرار گرفتن در معرض پرتوهای اشعه ایک. درمان های پرتودرمانی در سر و گردن خطر ابتلا به سرطان تیروئید را افزایش می دهد.
- سندرم های خاص ژنتیکی ارثی. سندرم های ژنتیکی که خطر ابتلا به سرطان تیروئید را افزایش می دهند شامل سرطان مدولاری خانوادگی تیروئید ، نئوپلازی غدد درون ریز متعدد ، سندرم کودن و پلی پوز آدنوماتوز ارثی است.
عوارض بیماری
سرطان تیروئید برگشت پذیر می باشد.
با وجود درمان ، سرطان تیروئید می تواند عود کند، حتی اگر تیروئید برداشته شده باشد. اگر سلول های سرطانی میکروسکوپی قبل از اینکه از بین بروند ، به نواحی فراتر از تیروئید گسترش یابند، این اتفاق ممکن است بیافتد.
سرطان تیروئید در نواحی زیر عود می کند:
- غدد لنفاوی گردن
- تکه های کوچکی از بافت تیروئید در حین جراحی باقی مانده است
- مناطق دیگر بدن مانند ریه ها و استخوان ها
سرطان تیروئید که عود می کند قابل درمان است. پزشک میتواند آزمایش خون دوره ای یا اسکن تیروئید را برای بررسی علائم عود سرطان تیروئید توصیه کند.
پیشگیری از بروز بیماری
پزشکان مطمئن نیستند که چه عواملی باعث بروز بیشتر موارد سرطان تیروئید می شود ، بنابراین هیچ راهی برای جلوگیری از سرطان تیروئید در افرادی که مستعد ابتلا هستند وجود ندارد.
پیشگیری برای افراد در معرض خطر
بزرگسالان و كودكان مبتلا به جهش ژني ارثي كه خطر سرطان تيروئيد مدولاري را افزايش مي دهد ، ممكن است براي جلوگيري از سرطان ، جراحي تيروئيد را در نظر داشته باشند (تيروئيدكتومي پروفيلاكتيك).در رابطه با گزینه های خود با یک مشاور ژنتیک که می تواند خطر ابتلا به سرطان تیروئید و گزینه های درمانی را در شخص برسی کند مشورت کنید.
پیشگیری برای افراد در معرض تشعشعات اتمی
گاهی اوقات دارویی که جلوی اشعه بر تیروئید را می گیرد ، در اختیار افرادی قرار می گیرد که در نزدیکی نیروگاه های هسته ای زندگی می کنند. این دارو (یدید پتاسیم) را می توان در صورت ارتباط با راکتور هسته ای مصرف کرد اما اگر در فاصله 10 مایلی نیروگاه هسته ای زندگی می کنید و نگران اقدامات احتیاطی ایمنی نیستید ، برای کسب اطلاعات بیشتر با بخش مدیریت اضطراری ایالتی یا محلی خود تماس بگیرید.
تشخیص
آزمایش و روش هایی که برای تشخیص سرطان تیروئید استفاده می شود عبارتند از:
- معاینه جسمی. پزشک گردن شخص را معاینه می کند تا تغییرات فیزیکی در تیروئید مانند گره های تیروئید را احساس کند. او همچنین ممکن است در مورد عوامل خطر ساز مانند قرار گرفتن در معرض تابش گذشته و سابقه خانوادگی تومورهای تیروئید بپرسد.
- آزمایش خون. آزمایش خون کمک می کند تا عملکرد طبیعی غده تیروئید مشخص شود .
- تصویربرداری با سونوگرافی. سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از ساختارهای بدن استفاده می کند. برای ایجاد تصویری از تیروئید ، مبدل سونوگرافی بر روی پایین گردن قرار می گیرد. تصاویر تیروئید در سونوگرافی به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد که ندول تیروئید غیرسرطانی (خوش خیم) است یا اینکه احتمال سرطانی بودن آن وجود دارد.
برداشتن نمونه ای از بافت تیروئید. در طی نمونه برداری از آسپیراسیون با سوزن ظریف ، پزشک یک سوزن بلند و باریک را وارد درون گره تیروئید می کند. از تصویربرداری اولتراسوند به طور معمول برای هدایت دقیق سوزن به داخل گره استفاده می شود. پزشک از سوزن برای از بین بردن نمونه های بافت مشکوک تیروئید استفاده می کند. این نمونه در آزمایشگاه برای بررسی سلولهای سرطانی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
سایر آزمایشات تصویربرداری. امکان دارد یک یا چند آزمایش تصویربرداری نیاز باشد تا به پزشک کمک کند تشخیص دهد که آیا سرطان به جاهای دیگری منتقل شده یا خیر. آزمایشات تصویربرداری شامل CT ، MRI و آزمایشات تصویربرداری هسته ای باشد که از فرم رادیواکتیو ید استفاده می کنند.
- آزمایش ژنتیک. برخی از افراد مبتلا به سرطان تیروئید مدولار امکان دارد تغییرات ژنتیکی داشته باشند که می تواند با سایر سرطان های غدد درون ریز مرتبط باشد. پزشک جهت انجام آزمایش ژنتیک برای برسی ژن هایی که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند ،سابقه خانوادگی را بررسی می کند.
درمان
گزینه های درمان سرطان تیروئید به نوع و مرحله سرطان تیروئید ، سلامت شخص و خواسته های بیمار بستگی دارد.
بیشتر سرطان های تیروئید با درمان بهبود می یابند.
همچنین ممکن است نیاز فوری به درمان نباشد.
سرطان های تیروئید بسیار کوچک که خطر شیوع کمی در بدن دارند ، می توانند نیاز به درمان فوری نداشته باشند. در عوض ، چکاپ منظم بدن جهت سرطان نیاز می باشد. پزشک آزمایش خون و معاینه سونوگرافی از گردن را یک یا دو بار در سال توصیه می کند.
در بعضی از افراد ، سرطان هرگز رشد نمی کند و هرگز به درمان نیاز ندارد. در برخی دیگر ، ممکن است منبع رشد شناسایی شده و درمان آغاز شود.
عمل جراحی
بیشتر افراد مبتلا به سرطان تیروئید تحت عمل جراحی برداشتن تیروئید قرار می گیرند. اینکه پزشک کدام عمل را توصیه کند به نوع سرطان تیروئید ، اندازه سرطان ، گسترش سرطان فراتر از تیروئید و نتایج آزمایش سونوگرافی کل غده تیروئید بستگی دارد.
عملیات مورد استفاده در درمان سرطان تیروئید شامل موارد زیر است:
- برداشتن تمام یا بیشتر تیروئید (تیروئیدکتومی). جراحی برداشتن غده تیروئید شامل برداشتن تمام بافت تیروئید (تیروئیدکتومی کامل) یا بیشتر بافت تیروئید (تیروئیدکتومی تقریباً کامل)می باشد. جراح اغلب لبه های کوچک بافت تیروئید را در اطراف غدد پاراتیروئید رها می کند تا خطر آسیب به غدد پاراتیروئید را کاهش دهد ، که به تنظیم سطح کلسیم در خون کمک می کند.
- برداشتن بخشی از تیروئید (لوبکتومی تیروئید). در طی لوبکتومی تیروئید ، جراح نیمی از تیروئید را خارج می کند. اگر یک قسمت از تیروئید دارای رشد کند و آهسته باشد و در سایر مناطق تیروئید گره مشکوکی وجود نداشته باشد ،این درمان توصیه می شود.
- برداشتن غدد لنفاوی گردن (تشریح غدد لنفاوی). هنگام برداشتن تیروئید ، جراح ممکن است غدد لنفاوی اطراف گردن را نیز جراحی کند. این موارد را می توان از نظر علائم سرطان آزمایش کرد.
جراحی تیروئید خطر خونریزی و عفونت را به همراه دارد. آسیب به غدد پاراتیروئید نیز می تواند در حین جراحی ایجاد شود ، که می تواند منجر به پایین آمدن میزان کلسیم در بدن شود.
همچنین این خطر وجود دارد که عصب های متصل به تارهای صوتی پس از جراحی به طور طبیعی کار نکنند ، که می تواند باعث فلج تار صوتی ، گرفتگی صدا ، تغییر صدا یا دشواری در تنفس شود. درمان می تواند مشکلات عصبی را بهبود یا برطرف کند.
هورمون درمانی تیروئید
بعد از تیروئیدکتومی ، ممکن است نیاز به مصرف مادام العمر داروی هورمون تیروئید لووتیروکسین (لووکسیل ، سینتروئید و غیره) باشد.
این دارو دو مزیت دارد: هورمونی است که تیروئید به طور طبیعی تولید می کند و تولید هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) را از غده هیپوفیز سرکوب می کند. سطح بالای TSH می تواند سلولهای سرطانی باقی مانده را تحریک به رشد کند.
ید رادیواکتیو
در درمان ید رادیواکتیو از دوزهای زیادی از نوعی ید که رادیواکتیو است استفاده می شود.
درمان ید رادیواکتیو اغلب پس از تیروئیدکتومی برای از بین بردن باقی مانده بافت سالم تیروئید و همچنین مناطق میکروسکوپی سرطان تیروئید که در حین جراحی برداشته نشده اند ، استفاده می شود. درمان ید رادیواکتیو برای درمان سرطان تیروئید که پس از درمان عود می کند یا به مناطق دیگر بدن گسترش می یابد نیز استفاده شود.
داروی ید رادیواکتیو به صورت کپسول یا مایعی است که خورده می شود. ید رادیواکتیو در درجه اول توسط سلولهای تیروئید و سلولهای سرطانی تیروئید جذب می شود ، بنابراین خطر کمتری برای آسیب رساندن به سلولهای دیگر بدن وجود دارد.
عوارض جانبی شامل موارد زیر باشد:
- خشکی دهان
- درد در دهان
- التهاب چشم
- تغییر حس چشایی یا بویایی
- خستگی
بیشترین ید رادیواکتیو بدن در چند روز اول پس از درمان توسط ادرار دفع می شود. دستورالعمل های احتیاطی به شخص داده می شود که باید در این مدت برای محافظت از افراد دیگر در برابر تشعشعات انجام دهد. به عنوان مثال ، از شخص خواسته می شود که به طور موقت از تماس نزدیک با افراد دیگر ، به ویژه کودکان و زنان باردار خودداری کند.
پرتودرمانی خارجی (رادیوتراپی اکسترنال)
پرتودرمانی را می توان با استفاده از دستگاهی که پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس و پروتون ها را در نقاط دقیق بدن هدف قرار می دهد، انجام داد.
در حین درمان فرد ، در حالی که دستگاهی به دور شخص حرکت می کند ، روی میز دراز می کشد.
اگر جراحی گزینه درمانی مناسبی نباشد و سرطان پس از درمان با ید رادیواکتیو ادامه یابد ، ممکن است پرتودرمانی خارجی نیز توصیه شود. در صورت افزایش خطر عود سرطان ، پرتودرمانی نیز بعد از جراحی توصیه می شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی نوعی درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می کند. شیمی درمانی معمولاً به صورت تزریق از طریق ورید انجام می شود. این مواد شیمیایی در سراسر بدن حرکت می کنند و سلول های در حال رشد سریع ، از جمله سلول های سرطانی را از بین می برند.
شیمی درمانی معمولاً در درمان سرطان تیروئید استفاده نمی شود ، اما گاهی اوقات برای افراد مبتلا به سرطان آناپلاستیک تیروئید توصیه می شود. شیمی درمانی با پرتودرمانی ترکیب هم می شود.
درمان هدفمند
درمان های دارویی هدفمند بر روی ناهنجاری های خاص موجود در سلول های سرطانی متمرکز هستند. با مسدود کردن این ناهنجاری ها ، درمان های دارویی هدفمند می توانند سلول های سرطانی را از بین ببرند.
دارودرمانی هدفمند برای سرطان تیروئید سیگنالهایی را هدف قرار می دهد که به سلولهای سرطانی می گویند رشد و تقسیم شوند. به طور معمول از این روش در سرطان پیشرفته تیروئید استفاده می شود.
تزریق الکل به سلول های سرطانی
درمان با الکل شامل تزریق الکل به سرطان های کوچک تیروئید با استفاده از تصویربرداری مانند سونوگرافی برای اطمینان از تزریق دقیق است. این روش باعث کوچک شدن سرطان های تیروئید می شود.
اگر سرطان بسیار کوچک باشد و جراحی گزینه مناسبی نباشد ، این روش درمانی مناسب است. همچنین گاهی اوقات برای درمان سرطانی که پس از جراحی در غدد لنفاوی عود می کند ، استفاده می شود.
مراقبت های حمایتی و تسکینی
مراقبت تسکینی نوعی مراقبت پزشکی ویژه است که بر تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی متمرکز است. متخصصان مراقبت تسکینی با شخص بیمار ، خانواده و سایر پزشکان همکاری می کنند تا پشتیبانی های بیشتری را ارائه دهند که مکمل مراقبتهای مداومی برای شخص باشد.
مراقبت تسکینی را می توان در حالی که تحت درمان های تهاجمی دیگر مانند جراحی ، شیمی درمانی یا پرتودرمانی قرار می گیرید ، استفاده کرد. در اوایل دوره درمان سرطان ، به طور فشرده ای ارائه می شود.
وقتی از مراقبت تسکینی همراه با سایر روشهای درمانی مناسب استفاده می شود ، افراد مبتلا به سرطان احساس بهتری داشته و عمر طولانی تری پیدا میکنند.
مراقبت های تسکینی توسط تیمی از پزشکان ، پرستاران و سایر افراد متخصص آموزش دیده ارائه می شود. تیم های مراقبت تسکینی قصد دارند کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان و خانواده های آنها را بهبود بخشند.
مراقبت و پشتیبانی
تشخیص سرطان تیروئید می تواند ترسناک باشد. احساس عدم اطمینان درباره روش صحیح حل این مسئله آزار دهنده است
هر کس سرانجام روش خود را برای کنار آمدن با تشخیص سرطان پیدا می کند. تا زمانی که روش مناسبی برای کنارآمدن با بیماری را پیدا کنید ، سعی کنید:
- در مورد سرطان تیروئید به اندازه کافی اطلاعات کسب کنید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. جزئیات سرطان تیروئید ، از جمله نوع ، مرحله و گزینه های درمانی را یادداشت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر از پزشک خود بپرسید که کجا می توانید این اطلاعات را بدست آورید. منابع خوبی از اطلاعات برای شروع کار شامل موسسه ملی سرطان ، انجمن سرطان آمریکا و انجمن تیروئید آمریکا است.
- با دیگر افرادی که از سرطان تیروئید درمان شده اند ارتباط برقرار کنید. گفتگو با افراد دارای شرایط مشابه راحت تر است. در رابطه با گروه های پشتیبانی منطقه خود از پزشک خود سوال کنید. یا از طریق انجمن بهبودیافتگان سرطان آمریکا یا انجمن سرطان تیروئید بصورت آنلاین ارتباط برقرار کنید.
- اقدامات لازم برای حفظ سلامتی خود را انجام دهید. شما قادر به کنترل یا عدم ابتلا به سرطان تیروئید نیستید ، اما می توانید برای سالم نگه داشتن بدن خود در حین و بعد از درمان گام بردارید. به عنوان مثال ، یک رژیم غذایی سالم و پر از انواع میوه ها و سبزیجات داشته باشید ، هر شب به اندازه کافی بخوابید تا احساس آرامش کنید و سعی کنید فعالیت بدنی را در بیشتر روزهای هفته خود بگنجانید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
در صورت مشاهده علائم و نشانه های نگران کننده ، با مراجعه به پزشک خانواده شروع کنید. اگر پزشک شما مشکوک به بیماری تیروئید باشد ، شخص را به پزشک متخصص در زمینه بیماری های سیستم غدد درون ریز (متخصص غدد) ارجاع خواهد داد.
از آنجا که زمان ملاقات شما با پزشک مختصر است و از آنجا که اغلب اطلاعات زیادی برای دانستن وجود دارد ، بهتر است که برای ویزیت پزشک آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آماده شدن ، و انتظاراتی که از پزشک دارید ، آورده شده است.
آن چه می توانید انجام دهید
از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت ، حتماً در رابطه با اقدامات لازم قبل از ملاقات با پزشک مانند محدود کردن رژیم غذایی سوال کنید.
علائمی که تجربه می کنید را یادداشت کنید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد ارتباطی با دلیل بیماری فعلی نداشته باشد.
اطلاعات شخصی کلیدی ، از جمله استرسهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی را بنویسید.
نام و مقدار داروها ، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که اخیراً مصرف کرده اید.
یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید. بعضی اوقات یادآوری تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام قرار ملاقات دشوار است. شخصی که شما را همراهی می کند، می تواند به شما در یادآوری نکات پزشک کمک کند.
سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
وقت شما با پزشک محدود است ، بنابراین تهیه لیستی از سوالات می تواند به شما کمک کند تا از وقت خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت اتمام زمان ، سوالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. در مورد سرطان تیروئید ، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:
چه نوع سرطان تیروئیدی دارم؟
سرطان تیروئید من در چه مرحله ای است؟
چه روش های درمانی را پیشنهاد می کنید؟
مزایا و خطرات هر گزینه درمانی چیست؟
دچار بیماری های دیگری نیز می باشم، چگونه می توانم به بهترین صورت این وضعیت را کنترل کنم؟
آیا در طول درمان سرطان تیروئید قادر به کار و فعالیتهای معمول خود خواهم بود؟
آیا باید به پزشک دیگری نیز مراجعه کنم؟
آیا باید به پزشکی که متخصص بیماری های تیروئید است مراجعه کنم؟
چقدر زمان برای تصمیم درباره شیوه درمان سرطان تیروئید دارم؟
چه مجله ها و بروشورهایی در دسترس هستند؟ چه سایت هایی را برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می دهید؟
آیا می توانم به صورت آنلاین به سوابق پزشکی خود دسترسی پیدا کنم؟
علاوه بر این سوالات، در پرسیدن هر سوال دیگری که برایتان پیش آمده است تردید نکنید.
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها به پزشک کمک خواهد کرد.
سوالاتی که ممکن است پزشک بپرسد:
چه زمانی برای اولین بار علائم را تجربه کردید؟
آیا علائم گاه به گاه است یا مداوم؟
شدت علائم چقدر است؟
آیا چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
آیا چیزی علائم را بدتر می کند؟
آیا تا بحال با پرتودرمانی تحت درمان قرار گرفته اید؟
آیا تا بحال در اثر حادثه هسته ای قرار گرفته اید؟
آیا شخص دیگری در خانواده سابقه گواتر یا تیروئید یا سایر سرطان های غدد درون ریز دارد؟
آیا دچار بیماری دیگری هم می باشید؟
چه داروهایی در حال حاضر از جمله ویتامین ها و مکمل ها استفاده می کنید؟