نگاه کلی
سرطان لب در پوست لب رخ می دهد. سرطان لب می تواند در هر نقطه از لب بالا یا پایین رخ دهد، اما بیشتر در لب پایین دیده می شود. سرطان لب نوعی سرطان دهان محسوب می شود.
بیشتر سرطان های لب کارسینوم، سلول سنگفرشی را درگیر می کند.
عوامل خطرساز سرطان لب شامل قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد و استعمال دخانیات می باشد. با محافظت از صورت در برابر آفتاب با کلاه یا ضد آفتاب و ترک سیگار، می توان خطر ابتلا به سرطان لب را کاهش داد.
درمان سرطان لب معمولاً شامل جراحی برای برداشتن سرطان است. برای سرطان های لب کوچک، جراحی ممکن است یک عمل جزئی باشد و حداقل تأثیر آن در ظاهر باشد.
برای سرطان های پیشرفته تر لب، ممکن است جراحی گسترده تری لازم باشد. برنامه ریزی دقیق و بازسازی می تواند توانایی شما در خوردن غذا و صحبت طبیعی را حفظ کند و همچنین بعد از جراحی ظاهر مطلوبی به دست آید.
علائم
علائم و نشانه های سرطان لب عبارتند از:
تغییر رنگ لب مایل به سفید و کمی برجسته شدن لب
زخم مداوم روی لب
سوزن سوزن شدن، درد یا بی حسی لب ها یا پوست اطراف دهان
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر علائم و نشانه های مداومی دارید که شما را نگران می کند به پزشک مراجعه کنید.
علل بیماری
مشخص نیست که چه عواملی باعث سرطان لب می شوند.
به طور کلی، سرطان از زمانی شروع می شود که تغییراتی (جهش) در DNA سلول ها ایجاد شود. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است وظیفه سلول را مشخص می کند. این تغییرات به سلول این پیام را می دهد که در صورت مرگ سلول های سالم، تکثیر غیرقابل کنترل را شروع کرده و به زندگی ادامه دهد. سلولهای جمع شده توموری را تشکیل می دهند که می تواند به بافت طبیعی بدن حمله کرده و آنها را از بین ببرد.
عوامل خطر ساز (ریسک فاکتور ها)
عواملی که می توانند خطر ابتلا به سرطان لب را افزایش دهند عبارتند از:
استفاده از تنباکو از هر نوع، از جمله سیگار، سیگار برگ، تنباکو جویدنی و سایر موارد
پوست روشن
قرار گرفتن بیش از حد لب در معرض خورشید
سیستم ایمنی ضعیف
پیشگیری از بروز بیماری
برای کاهش احتمال ابتلا به سرطان لب، بهتر است:
اگر دخانیات مصرف می کنید مصرف دخانیات را متوقف کنید یا اگر دخانیات مصرف نمی کنید همیشه از استعمال آن خودداری کنید. استعمال دخانیات، از هر نوعی، سلول های لب شما را در معرض مواد شیمیایی خطرناک سرطان ساز قرار می دهد.
از قرار گرفتن در معرض خورشید در اواسط روز خودداری کنید. برای بسیاری از مردم در آمریکای شمالی، در حدود 10 صبح تا 4 بعدازظهر اشعه خورشید شدید است. فعالیت های فضای باز را در سایر اوقات روز، حتی در زمستان یا وقتی آسمان ابری است، انجام دهید.
حتی در روزهای ابری از ضد آفتاب با SPF حداقل 30 استفاده کنید. کرم ضد آفتاب را به اندازه مصرف کنید و هر دو ساعت یکبار کرم ضدآفتاب را تمدید کنید.
از استفاده از سولاریوم خودداری کنید. زیرا اشعه ماورا بنفش ساطع می شود و می تواند خطر ابتلا به سرطان لب را افزایش دهد.
تشخیص
آزمایش ها و روش هایی که برای تشخیص سرطان لب استفاده می شود شامل موارد زیر است:
معاینه فیزیکی لب، دهان، صورت و گردن و پرسش از شما در مورد علائم و نشانه ها.
برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش. در طی بیوپسی، پزشک نمونه کوچکی از بافت را برای آزمایش برمی دارد. در آزمایشگاه، پزشکی که بافت بدن را تجزیه و تحلیل می کند (آسیب شناس) می تواند وجود سرطان، نوع سرطان و میزان پیشرفت را تشخیص دهد.
آزمایش های تصویربرداری. برای تعیین اینکه آیا سرطان فراتر از لب گسترش یافته است یا خیر، می توان از آزمایش های تصویربرداری استفاده کرد. آزمایش های تصویربرداری ممکن است شامل توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) باشد.
درمان
درمان های سرطان لب شامل موارد زیر است:
عمل جراحي. از جراحی برای از بین بردن سرطان لب و حاشیه بافت سالم اطراف آن استفاده می شود. سپس جراح، لب را ترمیم می کند تا غذا خوردن، آشامیدن و صحبت طبیعی باشد. از تکنیک های کاهش زخم نیز استفاده می شود.برای سرطان های کوچک لب، ترمیم لب پس از جراحی ممکن است یک روش ساده باشد. اما برای سرطان های پیشرفته تر لب، ممکن است به جراحان ماهر پلاستیک و ترمیمی برای ترمیم لب نیاز باشد. جراحی ترمیمی ممکن است شامل انتقال بافت و پوست از قسمت دیگری از بدن باشد.جراحی سرطان لب ممکن است شامل برداشتن غدد لنفاوی سرطانی در گردن باشد.
پرتو درمانی. در پرتودرمانی از پرتوهای انرژی قوی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. پرتودرمانی برای سرطان لب ممکن است به تنهایی یا بعد از جراحی استفاده شود. تابش ممکن است فقط به سمت لب باشد یا ممکن است به سمت غدد لنفاوی گردن نیز باشد. غالباً از یک دستگاه بزرگ که دقیقاً پرتوهای انرژی را متمرکز می کند استفاده می شود. اما در بعضی موارد می توان تابش را مستقیماً روی لب قرار داد و برای مدت کوتاهی در محل خود گذاشت. این روش که براکی تراپی نامیده می شود، به پزشکان امکان می دهد از دوزهای بالاتر پرتو استفاده کنند.
شیمی درمانی. در شیمی درمانی از داروهای قدرتمندی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. در سرطان لب، شیمی درمانی گاهی اوقات همراه با پرتودرمانی برای افزایش اثربخشی درمان استفاده می شود. در موارد سرطان لب پیشرفته که به مناطق دیگر بدن گسترش یافته است، ممکن است برای کاهش علائم و نشانه ها و راحتی بیشتراز شیمی درمانی استفاده شود.
درمان دارویی هدفمند. درمان های دارویی هدفمند روی نقاط ضعف خاص موجود در سلول های سرطانی متمرکز هستند. با مسدود کردن این نقاط ضعف، درمان های دارویی هدفمند می توانند سلول های سرطانی را از بین ببرند. دارو درمانی هدفمند معمولاً با شیمی درمانی ترکیب می شود.
ایمونوتراپی. ایمونوتراپی یک درمان دارویی است که به سیستم ایمنی بدن شما کمک می کند تا با سرطان مقابله کند. سیستم ایمنی بدن که علیه بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که به آنها کمک می کند از سلول های سیستم ایمنی پنهان شوند. ایمنی درمانی با تداخل در این روند کار می کند. در سرطان لب، ایمنی درمانی زمانی در نظر گرفته می شود که سرطان پیشرفته است و سایر درمان ها موثر واقع نشده اند.
راهکار هایی برای کنار آمدن با بیماری
تشخیص سرطان می تواند زندگی شما را برای همیشه تغییر دهد. هر فرد روش خود را برای کنار آمدن با تغییرات عاطفی و جسمی که سرطان به وجود می آورد پیدا می کند. اما هنگامی که برای اولین بار مبتلا به سرطان می شوید، گاهی اوقات دشوار است که بدانید چه باید کرد.
در اینجا چند ایده برای کمک به شما برای کنار آمدن وجود دارد:
برای تصمیم گیری درباره مراقبت از خود به اندازه کافی درباره سرطان بیاموزید. از پزشک خود در مورد سرطان خود، از جمله گزینه های درمانی و در صورت تمایل، پیش آگهی خود بپرسید. با کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان، ممکن است در تصمیم گیری در مورد درمان اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنید.
دوستان و خانواده را نزدیک نگه دارید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک به شما کمک می کند تا با سرطان مقابله کنید. دوستان و خانواده می توانند پشتیبانی عملی لازم را از قبیل کمک به مراقبت از خانه در صورت بستری بودن در بیمارستان فراهم کنند و هنگامی که احساس نا امیدی کنید می توانند از نظر عاطفی شما را حمایت کنند.
شنونده خوبی پیدا کنید که مایل باشد به صحبت های شما درباره امیدها و ترس های شما گوش دهد. این ممکن است یکی از دوستان یا اعضای خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، یا گروه پشتیبانی سرطان نیز ممکن است مفید باشد.از پزشک خود در مورد گروه های پشتیبانی منطقه خود سوال کنید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
در صورت مشاهده علائم و نشانه هایی که شما را نگران می کند، با قرار ملاقات با پزشک خانواده خود شروع کنید. اگر پزشک احتمال ابتلا به سرطان لب را بدهد، ممکن است شما را به متخصص پوست یا متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد.
از آنجا که قرارها می توانند مختصر باشند و از آنجا که اغلب موضوعات مختلفی برای پوشش وجود دارد، بهتر است که آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آماده شدن، و انتظاراتی که از پزشک دارید، آورده شده است.
آنچه می توانید انجام دهید
از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً بپرسید که آیا لازم است کاری مانند محدود کردن رژیم غذایی از قبل انجام دهید یا خیر.
- علائمی که دارید را یادداشت کنید، از جمله علائمی که نامرتبط با بیماری به نظر می رسند.
- اطلاعات شخصی اصلی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
- لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.
یک همراه داشته باشید. گاهی اوقات ممکن است موردی را فراموش کنید که در صورت نیاز همراه شما می تواند کمک کند.
سوالاتی که از پزشک دارید را یادداشت کنید.
وقت شما با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از وقت خود استفاده کنید.، سوالات را از مهم ترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. در مورد سرطان لب، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- نتایج آزمایش به چه معناست؟
- آیا آزمایش یا روش دیگری را توصیه می کنید؟
- مرحله سرطان لب در چه حد است؟
- گزینه های درمان من چه هستند؟
- با هر درمان چه عوارض جانبی محتمل است؟
- درمان چه تاثیری بر زندگی روزمره من دارد؟
- به نظر شما کدام گزینه های درمانی برای من بهتر است؟
- چقدر احتمال دارد که با درمان هایی که شما توصیه می کنید به بهبودی دست پیدا کنم؟
- چقدر سریع باید در مورد درمان خود تصمیم بگیرم؟
- آیا باید به متخصص دیگری نیز مراجعه کنم ؟ هزینه درمان چقدر است و آیا بیمه آن را پوشش می دهد؟
- آیا بروشوری برای مطالعه پیشنهاد می کنید ؟ چه وب سایت هایی را برای دریافت اطلاعات بیشتر پیشنهاد می کنید؟
علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، از پرسیدن سوالات دیگری که برای شما پیش می آید تردید نکنید.
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است مفید باشد. پزشک شما ممکن است بپرسد:
- اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
- آیا علائم شما مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
- علائم شما چقدر شدید است؟
- چه مواردی، علائم شما را بهبود می بخشد؟
- آیا چیزی علائم شما را بدتر می کند؟