نگاه کلی
لنفوم لنفوسیتی کوچک (SLL) سرطانی در سیستم ایمنی بدن می باشد. این سرطان بر گلبولهای سفید خون که لنفوسیت های B نامیده می شوند، تاثیر می گذارد.
SLL یکی از انواع لنفوم غیر هوچکین به همراه لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) است. این دو سرطان اساساً یک بیماری هستند و به یک شیوه درمان می شوند. تنها تفاوت این است که هر سرطان در قسمت های مختلف بدن قرار دارد.
در SLL، سلولهای سرطانی عمدتا در غدد لنفاوی هستند. در CLL، بیشتر سلول های سرطانی در خون و مغز استخوان قرار دارند.
علائم
افراد مبتلا به این بیماری امکان دارد سالها علائم واضحی نداشته باشند. برخی نیز متوجه بیماری خود نمی شوند.
علائم اصلی SLL تورم بدون درد در گردن، زیر بغل و کشاله ران می باشد. علت آن تجمع سلول های سرطانی در داخل غدد لنفاوی می باشد.
علائم دیگر عبارتند از:
- خستگی
- کاهش وزن غیر منتظره
- تب
- تعریق شبانه
- شکم متورم و حساس
- احساس سیری
- تنگی نفس
- کبودی آسان
SLL چقدر شایع است؟
SLL/CLL شایع ترین نوع سرطان خون در بین بزرگسالان در ایالات متحده است که 37 درصد موارد را تشکیل می دهد.
در سال 2019، پزشکان حدود 20720 مورد جدید SLL/CLL در ایالات متحده را تشخیص می دهند. خطر ابتلا به SLL/CLL در طول زندگی هر فرد 1 در 175 است.
علل بیماری
پزشکان علت دقیق بروز SLL و CLL را نمی دانند. لنفوم گاهی اوقات به حالت ارثی نیز مشاهده می شود، اگرچه دانشمندان یک ژن منفرد را عامل بیماری نمیدانند. اگر یکی از اعضای خانواده مبتلا به SLL باشد، خطر ابتلا به این سرطان در سایر اعضای خانواده هنوز اندک است.
اگر شغل شخص در مزرعه باشد، میتواند بیشتر در معرض خطر SLL/CLL باشد. قرار گرفتن در معرض نور خورشید خطر بیماری را کاهش می دهد، اما تابش اشعه ماوراء بنفش از خورشید با سایر بیماری ها مانند سرطان پوست ارتباط دارد.
تشخیص
پزشکان با گرفتن بیوپسی، بزرگ شدن غدد لنفاوی SLL را تشخیص می دهند. برای بی حس کردن ناحیه ابتدا از بی حسی موضعی استفاده می شود. اگر گره بزرگ شده در عمق قفسه سینه یا شکم باشد، بیوپسی با بیهوشی عمومی انجام می شود.
در طی بیوپسی، پزشک بخشی یا تمام غدد لنفاوی آسیب دیده را برمی دارد. سپس نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه می رود.
سایر آزمایش های مورد استفاده برای تشخیص SLL عبارتند از:
- معاینه جسمی برای بررسی بزرگ شدن غدد لنفاوی یا متورم شدن طحال
- آزمایش خون
- آزمایش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی ساده یا سی تی اسکن
میزان گسترش سرطان
مرحله SLL میزان گسترش سرطان را توضیح می دهد. تشخیص مرحله دقیق سرطان در یافتن درمان مناسب و پیش بینی چشم انداز بیماری، به پزشک کمک می کند.
مرحله بندی SLL بر اساس سیستم اناربور است. پزشکان سرطان را بر اساس موارد زیر در یکی از چهار مرحله تعیین می کنند:
- تعداد غدد لنفاوی مبتلا به سرطان
- محل غده لنفاوی درگیر
- محل این غده نسبت به دیافراگم
- گسترش سرطان به نقاط دیگر بدن
مرحله I و II، ازسرطان های اولیه محسوب می شوند. مراحل III و IV از سرطان های پیشرفته هستند.
- مرحله ۱: سلولهای سرطانی تنها در یک ناحیه از غدد لنفاوی قرار دارند.
- مرحله ۲: دو یا چند گروه از غدد لنفاوی حاوی سلول های سرطانی هستند، اما همه آنها در یک طرف دیافراگم (در قفسه سینه یا شکم) قرار دارند.
- مرحله ۳: سرطان در غدد لنفاوی بالا و پایین دیافراگم و/یا طحال وجود دارد.
- مرحله ۴: سرطان حداقل به یک اندام دیگر مانند کبد، ریه یا مغز استخوان گسترش یافته است.
درمان
همه افراد مبتلا به SLL فوراً به درمان نیاز ندارند. در صورت عدم وجود علائم، پزشک منتظر روند بهبودی یا روند رشد بیماری می ماند.
این بدان معناست که پزشک سرطان را تحت نظر دارد اما شخص را درمان نمی کند. با این حال، اگر سرطان گسترش یابد یا علائم آن ظاهر شود، درمان را شروع خواهید کرد.
لنفوم تنها در یک غدد لنفاوی با پرتودرمانی درمان می شود و از اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود.
درمان SLL در مراحل بعدی مانند CLL می باشد. پزشکان از داروهای شیمی درمانی مانند کلرامبوسیل (لوکران)، فلودارابین (فلودارا) و بنداموستین (ترندا) استفاده می کنند.
گاهی اوقات شیمی درمانی با یک داروی آنتی بادی مونوکلونال مانند ریتوکسیماب (ریتوکسان، مابترا)، اوبینوتوزوماب (گازیوا) ترکیب می شود. این داروها به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا سلول های سرطانی را پیدا کرده و از بین ببرد.
اگر اولین شیوه درمانی، موثر واقع نشود یا بهبودی متوقف شود، پزشک همان درمان را تکرار می کند یا داروی جدیدی را امتحان می کنند. همچنین می توانید از پزشک خود در مورد ثبت نام در کارآزمایی بالینی سوال کنید. این مطالعات داروهای جدید و ترکیبات دارویی برای SLL را آزمایش می کند.
بهبودی کامل
هنگامی که SLL دارید، چشم انداز بیماری بستگی به مرحله سرطان و سایر متغیرها دارد. این بیماری به طور کلی نوعی سرطان با رشد آهسته است. اگرچه قابل درمان نیست، اما با درمان قابل کنترل می باشد.
SLL اغلب پس از درمان برمی گردد. اکثر افراد برای کنترل سرطان خود باید چند دور درمان را طی کنند.
درمان های جدید شانس بهبودی را افزایش می دهد و در ابعاد زمانی گسترده تر نشانه های بیماری به طور کامل از بین میرود. آزمایش های بالینی در حال آزمایش سایر درمان های جدیدی هستند که نقش موثرتری ایفا می نمایند.