نگاه کلی
لیپوسارکوما نوعی سرطان نادر می باشد که از سلولهای چربی شروع می شود. لیپوسارکوما نوعی سارکوم بافت نرم محسوب می شود.
لیپوسارکوما می تواند در سلول های چربی در هر قسمت از بدن رخ دهد ، اما بیشتر در عضلات اندام ها یا شکم دیده می شود. لیپوسارکوم اگرچه ممکن است در هر سنی رخ دهد اما اغلب در بزرگسالان مسن رخ می دهد.
درمان لیپوسارکوما به طور معمول شامل جراحی برای از بین بردن سرطان و سایر درمان ها مانند پرتودرمانی نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
علائم
علائم و نشانه های لیپوسارکوم با توجه به قسمتی از بدن که سرطان تشکیل می شود ، متفاوت می باشد.
لیپوسارکومای تشکیل شده در بازوها و پاها می تواند باعث موارد زیر شود:
- توده در حال رشد در زیر پوست
- درد
- تورم
- ضعف اندام آسیب دیده
لیپوسارکومای تشکیل شده در شکم می تواند باعث موارد زیر شود:
- درد شکم
- تورم شکم
- احساس سیری زودتر ، هنگام غذا خوردن
- یبوست
- خون در مدفوع
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت مشاهده علائم و نشانه های مداوم و نگران کننده با پزشک خود تماس بگیرید.
علل بیماری
عوامل ایجادکننده ی لیپوسارکوما مشخص نمی باشد.
با توجه به گفته ی پزشکان، لیپوسارکوما هنگامی تشکیل می شود که سلول چربی در کد ژنتیکی خود دچار اشتباه (جهش) شود. این جهش ها به سلول دستور می دهند که به سرعت تکثیر یافته و در هنگام مرگ سلول های دیگر زندگی خود را ادامه دهد. سلولهای غیر طبیعی تجمع یافته ، یک توده (تومور) تشکیل می دهند.
انواع مختلفی از لیپوسارکوما وجود دارد. برخی به آرامی رشد می کنند و سلول ها در یک ناحیه از بدن می مانند. انواع دیگر خیلی سریع رشد می کنند و ممکن است به مناطق دیگر بدن گسترش پیدا کنند.
تشخیص
آزمایش ها و روشهای مورد استفاده در تشخیص لیپوسارکوما شامل موارد زیر می باشد:
- تست های تصویربرداری. پزشک ممکن است برای تعیین اندازه و میزان لیپوسارکوما آزمایش های تصویربرداری را توصیه کند. آزمایش ها ممکن است شامل اشعه ایکس ، سی تی اسکن و MRI باشد.
- برداشتن نمونه ای از بافت برای آزمایش. در طی یک روش بیوپسی ، پزشک نمونه کوچکی از بافت را برای آزمایش سلولهای سرطانی برمی دارد. محل تومور ،نحوه برداشتن نمونه بافت را تعیین می کند.
- استفاده از تست های پیشرفته آزمایشگاهی برای تعیین انواع سلولهای درگیر در سرطان. پزشکان متخصص در تجزیه و تحلیل خون و بافت بدن (آسیب شناسان) ،نمونه های بیوپسی را با استفاده از آزمایش های آزمایشگاهی تخصصی مانند ایمونوهیستوشیمی ، تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک ، فلورسانس درجا هیبریداسیون و آزمایش ژنتیک مولکولی مطالعه می کنند. این آزمایش ها اطلاعاتی در رابطه با لیپوسارکوما فراهم می کند که در تعیین پیش آگهی و گزینه های درمانی به پزشک کمک می کند.
درمان
روش های درمانی لیپوسارکوما عبارتند از:
- جراحی. هدف از جراحی برداشتن تمام سلولهای سرطانی می باشد. در صورت امکان ، جراحان برای از بین بردن تمام لیپوسارکوما تلاش می کنند.
اگر اندام های مجاور درگیر لیپوسارکوم شوند ، برداشتن تمام لیپوسارکوم ممکن نمی باشد. در چنین شرایطی ، پزشک ممکن است روش های دیگری را برای کوچک سازی لیپوسارکوم توصیه کند تا برداشت آن در حین جراحی آسان تر شود.
- پرتو درمانی. در پرتودرمانی از پرتوهای انرژی قوی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می شود. برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده ، ممکن است از پرتودرمانی پس از جراحی استفاده شود. همچنین ممکن است از پرتودرمانی برای کوچک کردن تومور قبل از جراحی استفاده شود تا احتمال برداشتن کل تومور بیشتر شود.
- شیمی درمانی. درشیمی درمانی از داروهایی استفاده می شود که سلولهای سرطانی را از بین می برد. همه انواع لیپوسارکوما به داروهای شیمی درمانی حساس نیستند. تجزیه و تحلیل دقیق سلول های سرطانی توسط یک آسیب شناس متخصص می تواند تعیین کند که آیا شیمی درمانی به فرد کمک می کند یا خیر.
شیمی درمانی ممکن است بعد از جراحی برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده یا قبل از جراحی برای کوچک سازی تومور استفاده شود. شیمی درمانی گاهی اوقات با پرتودرمانی ترکیب می شود.
- آزمایش های بالینی. آزمایش های بالینی، مطالعاتی در رابطه با روشهای درمانی جدید می باشد. آزمایش های بالینی به فرد فرصت می دهد تا جدیدترین روشهای درمانی مانند انواع جدید شیمی درمانی و دارو درمانی های هدفمند را امتحان کند. از پزشک خود در رابطه با شرایط انجام آزمایش های بالینی سوال کنید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
در صورت مشاهده علائم و نشانه های نگران کننده ابتدا به پزشک خانواده مراجعه کنید. در صورت تشخیص لیپوسارکوما توسط پزشک، به پزشک متخصص در زمینه درمان سرطان (سرطان شناس) ارجاع داده می شوید.
از آنجا که زمان ملاقات با پزشک می تواند مختصر باشند ، و اغلب موارد زیادی برای گفتگو وجود دارد ، بهتر است برای ملاقات با پزشک آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی برای کمک به آمادگی برای ملاقات با پزشک آورده شده است.
آنچه می توانید انجام دهید
- از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت ، حتماً در رابطه با محدودیت های قبل از قرار ملاقات مانند محدود کردن رژیم غذایی ، سوال کنید.
- علائم را یادداشت کنید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد ارتباطی با دلیل قرار ملاقات با پزشک ندارند.
- اطلاعات شخصی کلیدی ، از جمله استرسهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
- لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها یا مکمل های مصرفی تهیه کنید.
- از یکی از اعضای خانواده یا دوست خود بخواهید که شما را همراهی کند. گاهی اوقات ممکن است به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که در طی قرار ملاقات به شما ارائه می شود دشوار باشد. شخصی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که فراموش کرده اید را به یاد داشته باشد.
- سوالات خود را یادداشت کنید.
تهیه لیستی از سوالات از قبل می تواند به شما کمک کند که از وقت خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید. در صورت اتمام زمان ، سوالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین بپرسید. ، برخی از سوالات اساسی در رابطه با سرطان که باید از پزشک خود بپرسید شامل موارد زیر می باشد:
- آیا من سرطان دارم؟
- آیا به آزمایش های بیشتری احتیاج دارم؟
- آیا می توانم کپی گزارش آسیب شناسی خود را داشته باشم؟
- چه روش های درمانی موجود است ؟
- عوارض جانبی هر درمان چیست؟
- آیا روش درمانی برای درمان سرطان من وجود دارد؟
- آیا درمانی وجود دارد که به نظر شما برای من بهترین باشد؟
- به یک دوست یا یکی از اعضای خانواده در شرایط من چه توصیه ای می کنید؟
- چقدر می توانم برای انتخاب روش درمانی وقت بگذارم؟
- درمان سرطان چه تاثیری بر زندگی روزمره من دارد؟
- آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر می باشد و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
- آیا بروشور یا مطالب چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم از آنها استفاده کنم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، در هنگام قرار ملاقات خود در پرسیدن هر سوالی که برایتان پیش آمده است تردید نکنید.
از پزشک چه انتظاری می رود
آمادگی برای سوالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد، زمان را پرداختن به موارد دلخواه شما حفظ می کند. پزشک ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:
- چه زمانی برای الین بار علائم و نشانه های بیماری را تجربه کرده اید؟
- آیا علائم شما مداوم یا گاه به گاه بوده است؟
- شدت علائم شما چقدر است؟
- آیا چیزی علائم شما را بهبود می بخشد؟
- آیا چیزی علائم شما را بدتر می کند؟