نگاه کلی
مزوتلیومای بدخیم نوعی سرطان است که در لایه نازک بافتی که اکثر اعضای داخلی را پوشش می دهد (مزوتلیوم)، اتفاق می افتد.
مزوتلیوم نوعی سرطان تهاجمی و کشنده است. این بیماری درمان های متعددی دارد ، اما برای بسیاری از افراد مبتلا ، درمان امکان پذیر نمی باشد.
پزشکان این نوع سرطان را به انواع مختلفی بر اساس قسمت های مزوتلیوم که تحت تاثیر بیماری است تقسیم می کنند. این سرطان اغلب بافتی که ریه ها (پلورا) را احاطه کرده است، درگیر می کند. به این نوع سرطان، مزوتلیوما پلور گفته می شود.
انواع دیگر آن نیز بافت اطراف شکم (مزوتلیوم صفاقی)، اطراف قلب و اطراف بیضه ها را تحت تاثیر قرار می دهد.
علائم
علائم و نشانه های مزوتلیوما بسته به محل بروز سرطان متفاوت است.
مزوتلیوما پلورال، که بر بافت اطراف ریه ها تأثیر می گذارد ، علائم و نشانه هایی ایجاد می کند که شامل موارد زیر است:
- درد قفسه سینه
- سرفه دردناک
- تنگی نفس
- توده های غیرمعمول بافتی زیر پوست قفسه سینه
- کاهش وزن بدون دلیل
مزوتلیومای صفاقی، که در بافت شکم ایجاد می شود ، علائم و نشانه هایی ایجاد می کند که شامل موارد زیر می باشد:
- درد شکم
- تورم شکم
- حالت تهوع
- کاهش وزن بدون دلیل
انواع دیگر مزوتلیوما
علائم و نشانه های انواع دیگر این بیماری مشخص نیست. زیرا این گونه بیماری ها بسیار نادر هستند.
مزوتلیوما پریکارد که بر روی بافتی که قلب را احاطه کرده است ایجاد می شود، می تواند علائم و نشانه هایی مانند مشکل تنفسی و درد قفسه سینه را ایجاد کند.
وجود این بیماری بر بافت اطراف بیضه ها نیز ابتدا به صورت تورم یا یک توده در بیضه خود را نشان می دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر علائم و نشانه های نگران کننده در شخص دیده شود باید به پزشک مراجعه نمایید. علائم و نشانه های مزوتلیوما مختص این بیماری نیست و به دلیل نادر بودن مزوتلیوما ، به احتمال زیاد به سایر بیماری ها مربوط می شود. اگر علائم و نشانه های مداوم، غیر معمول یا آزار دهنده به نظر می رسند ، از پزشک بخواهید آنها را ارزیابی کند. اگر در معرض آزبست هستید به پزشک خود اطلاع دهید.
علل بیماری
به طور کلی، سرطان زمانی شروع می شود که یک سری از جهش های ژنتیکی درون سلول اتفاق می افتد و باعث می شود که سلول ها خارج از کنترل رشد کنند. علت جهش های ژنتیکی اولیه که منجر به مزوتلیوما می شوند هنوز مشخص نشده است، اما محققان عوامل را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند. سرطان ها احتمالا به دلیل تعامل بین عوامل بسیاری مانند شرایط ارثی، محیط، شرایط بهداشتی و شیوه زندگی شکل می گیرند.
عوامل خطرساز(ریسک فاکتورها)
قرار گرفتن در معرض آزبست، اصلی ترین عامل ابتلا به مزوتلیوما می باشد.
آزبست ماده معدنی است که به طور طبیعی در محیط یافت می شود. الیاف آزبست در برابر گرما قوی و مقاوم هستند. بنابراین از آن ها در محصولات عایق، ترمز، کف پوش ها و بسیاری از محصولات دیگر استفاده می شود.
آزبست در طول فرایند استخراج یا هنگام حذف عایق آزبست تجزیه می شود، گرد و غبار ایجاد می شود. اگر این گرد و غبار استنشاق شود، الیاف آن وارد ریه ها یا معده می شوند. در آن جا این الیافت باعث تحریک شده و ممکن است منجر به مزوتلیوم شوند. روند دقیق وقوع این اتفاق هنوز مشخص نیست. اما متخصصان معتقدند که ممکن است این اثر گذاری ۲۰ تا ۴۰ سال طول بکشد.
اغلب افراد سالم با قرار گرفتن در معرض آزبست هرگز مبتلا به مزوتلیوما نمی شوند. اما گاهی نیز برخی از افراد حتی با تماس کوتاه مدت به بیماری مبتلا می شوند. این نشان می دهد که عوامل دیگری نیز برای ابتلا وجود دارد. به عنوان مثال ممکن است بدن بعضی از افراد از نظر ژنتیکی آمادگی بیشتری برای ابتلا داشته باشد.
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به مزوتلیوما را افزایش دهند عبارتند از:
سابقه قرار گرفتن در معرض آزبست. اگر در محل کار یا در خانه به طور مستقیم در معرض الیاف آزبست قرار داشته باشید، خطر ابتلا به مزوتلیوما به میزان قابل توجهی در بدن افزایش می یابد.
زندگی با کسی که با آزبست کار می کند. افرادی که در معرض آزبست قرار دارند، می توانند الیاف را بر روی پوست و لباس خود حمل کرده و به خانه بیاورند. قرار گرفتن در معرض این فیبرها در طول سال ها می تواند دیگر اعضای خانواده را در معرض خطر مزوتلیوما قرار دهد. افرادی که با سطوح بالایی از آزبست سر و کار دارند، می توانند خطر حمل الیاف آزبست را با استفاده از دوش گرفتن و تعویض لباس قبل از ترک کار کاهش دهند.
سابقه خانوادگی مزوتلیوما. در صورت ابتلا والدین، خواهر یا فرزندان به مزوتلیوما ، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری در شما نیز افزایش یابد.
پرتودرمانی قفسه سینه. در صورت پرتودرمانی در قفسه سینه ، ممکن است خطر ابتلا افزایش یابد.
عوارض بیماری
همان طور که مزوتلیوما پلور گسترش می یابد اعضای موجود در قفسه سینه را نیز تحت فشار قرار می دهد. این فشار می تواند عوارض زیر را ایجاد کند:
- مشکل تنفس
- درد قفسه سینه
- مشکل در بلع
- درد ناشی از فشار به اعصاب و نخاع
- تجمع مایعات در قفسه سینه (پلورال افیوژن) ، که می تواند بر روی ریه مجاور فشار وارد کرده و تنفس را دشوار کند.
پیشگیری از بروز بیماری
کاهش قرار گرفتن در معرض آزبست می تواند خطر بروز این بیماری را کاهش دهد.
بیشتر افراد مبتلا به مزوتلیوما در محل کار خود در معرض الیاف آزبست قرار گرفته اند. کارگرانی که ممکن است با الیاف آزبست روبرو شوند عبارتند از:
- استخراج کنندگان آزبست
- برق کاران
- لوله کش
- عایق کاران
- کارگران کشتی سازی
- کارگران تخریب سازه ها
- مکانیک بخش ترمز ماشین آلات
- برخی از پرسنل نظامی
- بازسازی کنندگان خانه
از کارفرمای خود بپرسید که آیا در معرض آزبست قرار دارید یا خیر.
مقررات ایمنی را رعایت فرمایید.
تمام موارد احتیاطی ایمنی را مانند استفاده از تجهیزات محافظ در محل کار خود رعایت کنید. همچنین ممکن است لازم باشد قبل از استراحت ناهار یا رفتن به خانه ، دوش بگیرید و لباس کار را عوض کنید. در مورد سایر اقدامات احتیاطی که می توانید برای محافظت از خود در برابر آزبست انجام دهید ، با پزشک خود مشورت کنید.
در خانه ها و ساختمان های قدیمی ممکن است آزبست وجود داشته باشد. در بسیاری از موارد ، حذف آزبست خطرناک تر از سالم ماندن آن است. شکستن آزبست میتواند باعث تجمع الیاف در هوا شود ، جایی که می توان آنها را استشمام کرد. با کارشناسان آموزش دیده برای شناسایی آزبست در خانه خود مشورت کنید. این متخصصان ممکن است هوای خانه را برای تشخیص میزان خطر آزبست آزمایش کنند . از خارج کردن آزبست از خانه خود خودداری کنید - یک متخصص واجد شرایط را به محل بیاورید.
تشخیص
اگر نشانه ها و علائم این بیماری وجود داشته باشد در گام اول معاینه فیزیکی انجام می شود تا در صورت وجود توده و علائم غیر معمول، آزمایشات دیگر تجویز شود. از اسکن های تصویربرداری مانند اشعه ایکس قفسه سینه و اسکن کامپیوتری توموگرافی (CT) از قفسه سینه یا شکم برای بررسی این ناهنجاری ها استفاده می شود.
بر اساس یافته ها، آزمایش های دیگری نیز انجام می شود:
بیوپسی، یک روش برای برداشتن بخش کوچکی از بافت جهت انجام آزمایشات بیشتر است. این آزمایش تنها راه تعیین مزوتلیوما می باشد. با توجه به اینکه چه مساحتی از بدن تحت تأثیر قرار گرفته است، پزشک روش بیوپسی مناسب را برای شخص را انتخاب می کند.
گزینه های نمونه برداری عبارتند از:
آسپیراسیون دقیق سوزنی. در این روش پزشک مایع یا یک تکه از بافت را با یک سوزن کوچک که وارد سینه یا شکم کرده است بر می دارد.
توراکوسکوپی. توراکوسکوپی اجازه می دهد تا جراح داخل قفسه سینه را ببیند. در این روش، جراح یک یا چند برش کوچک بین دنده های ایجاد می کند. سپس لوله ای مجهز به دوربین ویدئویی کوچک را به داخل حفره قفسه سینه وارد می کند. این روش گاهی اوقات به نام جراحی توراکوسکوپی با کمک ویدیو (VATS) نیز نامیده می شود. ابزار جراحی مخصوص به جراح اجازه می دهد تا بخش کوچکی از بافت را برای آزمایش بردارد.
لاپاراسکوپی. لاپاروسکوپی به جراح کمک می کند تا داخل شکم را ببیند. جراح با استفاده از یک یا چند برش کوچک روی شکم، یک دوربین کوچک و ابزار جراحی ویژه را برای استخراج یک تکه کوچک از بافت جهت آزمایش وارد بدن می کند.
توراکوتومی. توراکوتومی جراحی است که در آن قفسه سینه از بین دنده ها باز می شود تا جراح بتواند علائم بیماری را بررسی کند. در این روش نمونه ای از بافت ممکن است برای آزمایش برداشته شود.
لاپاراتومی. لاپاراتومی جراحی لازم برای باز کردن شکم و بررسی علائم بیماری است. در این روش نیز نمونه ای از بافت برای آزمایش برداشته می شود.
نمونه بافت برداشته شده زیر میکروسکوپ برده شده تا بافت های غیر طبیعی و نوع سلول های درگیر در بیماری دیده شود. نوع مزوتلیوما می تواند برنامه درمانی را تعیین کند.
تعیین مرحله سرطان
بعد از تشخیص مزوتلیوما، پزشک از سایر آزمایشات برای تعیین میزان یا مرحله سرطان استفاده می کند. آزمایشات تصویربرداری که میتواند به تعیین مرحله سرطان کمک کنند عبارتند از:
CT اسکن سینه و شکم
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)
مرحله I: در این مرحله سرطان موضعی در نظر گرفته می شود، به این معنی که محدود به یک بخش از پوشش سینه است.
مرحله II: در این مرحله سرطان ممکن است فراتر از پوشش سینه رفته و به دیافراگم یا ریه گسترش یافته باشد.
مرحله III: در این مرحله سرطان به ساختارهای دیگر داخل قفسه سینه گسترش یافته و شامل غدد لنفاوی مجاور نیز شده باشد.
مرحله IV: در این مرحله بیماری پیشرفته است و بیشتر بخش های سینه را گرفته است. قرار گرفتن در مرحله چهارم نشان می دهد که مزوتلیوما به قسمت های دیگر بدن مانند مغز، کبد و غدد لنفاوی نیز سرایت کرده است.
به دلیل نادر بودن و عدم انجام آزمایشات کافی بر روی آن ها، برای انواع دیگر مزوتلیوما، هنوز طبقه بندی ارائه نشده است.
درمان
درمان مزوتلیوما با توجه به سلامتی و جنبه های خاصی از سرطان از جمله مرحله و محل آن بستگی دارد.
متاسفانه، اغلب موارد مزوتلیوما تهاجمی هستند و معمولا در مرحله پیشرفته و زمانی که امکان برداشتن سرطان از طریق عمل جراحی وجود ندارد تشخیص داده می شوند. اما عموما درمان های معرفی شده برای این بیماری عبارتند از:
عمل جراحی
جراحان برای حذف مزوتلیوما در مرحله اولیه، از این روش استفاده می کنند. در برخی موارد عمل جراحی ممکن است سرطان را درمان کند. گاهی اوقات امکان حذف تمام توده سرطانی وجود ندارد. در این موارد، جراحی ممکن است به کاهش علائم و نشانه های ناشی از مزوتلیوما در بدن کمک کند.
گزینه های جراحی برای این بیماری عبارتند از:
- جراحی برای کاهش تجمع مایع. مزوتلیوما پلور ممکن است باعث تجمع مایع در قفسه سینه شده و مشکل تنفسی ایجاد کند. در این روش جراحان لوله یا کاتتری را در قفسه سینه قرار داده و مایع را تخلیه می کنند. برای جلوگیری از بازگشت مایع (pleurodesis) ممکن است تزریقی در این ناحیه انجام شود.
- جراحی برای برداشتن بافت اطراف ریه یا شکم. جراحان ممکن است بافت پوشاننده دنده ها و ریه ها (پلورکتومی) یا بافتی که داخل حفره شکم (پریتونکتومی) قرار دارد را بردارند. این روش مزوتلیوما را درمان نمی کند، اما علائم و نشانه های آن را از بین می برد.
- جراحی برای برداشتن حداکثر بافت سرطانی. در صورتی که نتوان تمام سرطان را برداشت، جراح با استفاده از این جراحی سعی می کند تا جای ممکن توده را بردارد. این جراحی به پزشکان اجازه می دهد تا با دقت بیشتری از روش هایی مانند اشعه درمانی برای کاهش درد و جلوگیری از ایجاد مایع ناشی از مزوتلیوما استفاده کنند.
- جراحی برای برداشتن ریه و بافت اطراف آن. برداشتن ریه آسیب دیده و بافت های اطراف آن ممکن است نشانه ها و علائم مزوتلیوما پلور را از بین ببرد. اگر ریه برداشته شود پزشک دیگر نگرانی در رابطه با استفاده از دوز بالای اشعه برای پرتو درمانی ندارد. زیرا دیگر ریه ای وجود ندارد که آسیب ببیند.
شیمی درمانی
در شیمی درمانی برای کشتن سلول های سرطانی از مواد شیمیایی استفاده می کنند. شیمی درمانی سیستمیک تمام بدن را تحت تاثیر قرار داده و ممکن است رشد مزوتلیومایی را که می تواند با استفاده از جراحی برطرف شود، کاهش داده یا کند کند. شیمی درمانی همچنین ممکن است قبل از جراحی برای انجام ساده تر عمل یا بعد از جراحی برای جلوگیری از شانس بازگشت سرطان استفاده شود.در مزوتلیومای صفاقی ممکن است داروهای شیمی درمانی به صورت مستقیم به داخل حفره شکم تزریق شوند. با استفاده از این استراتژی، بدون اینکه آسیبی به سلول های سالم در سایر قسمت های بدن وارد شود، بیماری کنترل خواهد شد. این استراتژی به پزشکان امکان می دهد که ازدوزهای بالاتر داروهای شیمی درمانی استفاده کنند.
پرتو درمانی (رادیوتراپی)
در پرتو درمانی از پرتوهای پر انرژی از منابعی مانند اشعه ایکس و پروتون بر روی یک نقطه خاص استفاده می کنند. این روش بعد از جراحی می توان سلول سرطانی باقی مانده را از بین ببرد. همچنین ممکن است علائم و نشانه های سرطان پیشرفته را در مواردی که عمل جراحی گزینه مناسب نیست کاهش دهد.
سایر درمان ها
در شرایط خاص ، از درمان های دیگر برای درمان مزوتلیوما استفاده شود. سایر درمان ها عبارتند از:
- ایمونوتراپی. ایمنی درمانی از سیستم ایمنی بدن برای مقابله با سرطان استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن که علیه بیماری مبارزه می کند امکان دارد به سرطان حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که سلول های سیستم ایمنی را غیرفعال می کنند. ایمنی درمانی با تداخل در این روند فعالیت می کند. اگر سایر روشهای درمانی موثر واقع نشود، این روش درمانی می تواند یک گزینه باشد.
- درمان هدفمند. در درمان هدفمند از داروهایی استفاده می کنند که به سلولهای سرطانی حمله می کنند. این داروها معمولاً برای درمان مزوتلیوما استفاده نمی شوند ، اما پزشک، درمانی هدفمند را براساس نتایج آزمایش DNA تومور توصیه می کند.
آزمایش های بالینی (درمان های آزمایشی)
آزمایشات بالینی مطالعاتی در مورد روشهای درمانی جدید این بیماری می باشد. افراد مبتلا به مزوتلیوما امکان دارد یک آزمایش بالینی را برای فرصتی برای آزمایش انواع جدید درمان انتخاب کنند. با این حال ، این نوع درمان تضمین نشده است. گزینه های درمانی خود را با دقت در نظر بگیرید و در رابطه با آزمایشات بالینی مناسب با پزشک خود مشورت کنید. مشارکت شما در یک کارآزمایی بالینی به پزشکان کمک می کند تا نحوه درمان مزوتلیوما را در آینده برسی کنند.
آزمایشات بالینی در حال بررسی تعدادی از رویکردهای جدید در درمان مزوتلیوما ، از جمله داروهای جدید درمانی هدفمند و رویکردهای جدید برای ایمنی درمانی است.
درمان انواع دیگر مزوتلیوما
مزوتلیومای پریکارد و مزوتلیوما تونیکا واژینالیس بسیار نادر است. سرطان در مراحل اولیه از طریق جراحی برداشته می شود. اگرچه پزشکان هنوز بهترین روش برای درمان سرطان های مرحله بعدی را تعیین نکرده اند. پزشک سایر روش ها را برای بهبود کیفیت زندگی توصیه خواهد کرد.
درمان جایگزین
هیچ درمان دارویی جایگزینی در درمان مزوتلیوما مفید نبوده است. اما درمان های مکمل و جایگزین ممکن است به کنترل علائم و نشانه های مزوتلیوما کمک کنند. گزینه ها را با پزشک خود در میان بگذارید.
این بیماری می تواند باعث ایجاد فشار در قفسه سینه شده و احساس تنگی نفس دائمی را به شخص بدهد و تنفس را دشوار کند. پزشک استفاده از اکسیژن مکمل یا استفاده از داروها را برای راحتی بیشتر شخص توصیه می کند ، اما اغلب این موارد کافی نمی باشد. ترکیب روش های درمانی توصیه شده پزشک با رویکردهای مکمل و جایگزین کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشید.
درمان های جایگزین که نوید خوبی در کمک به افراد برای مقابله با بی هوشی دارند ، شامل موارد زیر می باشد:
طب سوزنی. در طب سوزنی از سوزن های نازکی استفاده می شود که در نقاط دقیق پوست قرار داده می شوند.
آموزش تنفس صحیح. یک پرستار یا یک فیزیوتراپیست می تواند روش های تنفسی را به یاد دهد که در هنگام احساس نفس نفس زدن از آنها استفاده کنید. گاهی احساس تنگی نفس داشته و وحشت خواهید کرد. استفاده از این تکنیک ها کمک می کند تا کنترل تنفسی بیشتری داشته باشید.
تمرینات آرامش. تنفس به آرامی و شل کردن گروه های مختلف عضلانی به شخص کمک کرده تا آرامش بیشتری داشته باشید و نفس راحتی بکشید. پزشک شخص را به یک درمانگر ارجاع می دهد که می تواند تمرینات آرام سازی را آموزش دهد تا بتوانید آنها را به تنهایی انجام دهید.
استفاده از پنکه. هدایت پنکه به سمت صورت به کاهش احساس تنگی نفس کمک میکند.
مراقبت و پشتیبانی
تشخیص مزوتلیوما نه تنها برای شخص بلکه برای خانواده و دوستان نیز می تواند مخرب باشد. به منظور برگشت به روال طبیعی زندگی ، سعی کنید:
اطلاعات کافی درباره این بیماری بدست آورید. سوالات خود را برای پرسیدن از پزشک بنویسید. برای کمک به درک بهتر بیماری خود از تیم مراقبت های پزشکی خود اطلاعات بخواهید. منابع اطلاعاتی مناسب جهت جستجوی اطلاعات بیشتر شامل موسسه ملی سرطان ، انجمن سرطان آمریکا و بنیاد تحقیقات کاربردی مزوتلیوما می باشد.
با یک شبکه پشتیبانی ارتباط داشته باشید. دوستان نزدیک یا خانواده می توانند در انجام کارهای روزمره ، مانند تنظیم قرار ملاقات یا معالجه به شخص کمک کنند.
با افراد دیگری که از این بیماری درمان شده اند ارتباط برقرار کنید. در گفتگو با افرادی که در شرایط مشابه خود دارید راحت تر خواهید بود. از پزشک خود در رابطه با گروه های پشتیبانی منطقه خود سوال کنید. یا از طریق انجمن بهبودیافتگان سرطان آمریکا یا انجمن مزوتلیوما بصورت آنلاین ارتباط برقرار کنید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
در صورت مشاهده علائم و نشانه های نگران کننده ، با مراجعه به پزشک خانواده شروع کنید. اگر پزشک مشکوک به بیماری مزوتلیوما باشد، ممکن است شخص را به پزشکی متخصص در بیماری های ریوی (متخصص ریه) یا مشکلات شکمی (متخصص گوارش) ارجاع بدهد.
از آنجا که زمان ملاقات شما با پزشک مختصر است و از آنجا که اغلب اطلاعات زیادی برای دانستن وجود دارد ، خوب است که برای ویزیت پزشک آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما در آماده شدن ، و انتظاراتی که از پزشک دارید ، آورده شده است.
آن چه می توانید انجام دهید
- از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت ، حتماً در این باری سوال کنید که آیا کاری لازم است که از قبل انجام دهید ، مانند محدود کردن رژیم غذایی.
- علائمی که تجربه می کنید را یادداشت کنید ، از جمله علائمی که به نظر می رسد ارتباطی با دلیل بیماری فعلی نداشته باشد.
- اطلاعات شخصی کلیدی ، از جمله استرسهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی را بنویسید.
- نام و مقدار داروها ، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که اخیراً مصرف کرده اید.
- هرگونه پرونده پزشکی مانند اشعه ایکس قبلی قفسه سینه را که مربوط به شرایط بیماری می باشد را جمع آوری کنید.
یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراه داشته باشید. بعضی اوقات یادآوری تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام قرار ملاقات دشوار است. شخصی که شما را همراهی می کند کمک میکند تا نکات پزشک را به یاد آورید.
وقت شما با پزشک محدود است ، بنابراین تهیه لیستی از سوالات می تواند به شما کمک کند تا از وقت خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت اتمام زمان ، سوالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. در مورد این بیماری ، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:
- چه عاملی باعث ایجاد علائم یا بیماری می شود؟
- سایر علل احتمالی علائم چیست؟
- به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
- آیا می توانم اشعه ایکس یا اسکن خود را ببینم؟
- آیا احتمالاً شرایط من موقتی است یا مزمن؟
- بهترین اقدام درمانی چیست؟
- گزینه های جایگزین که شما پیشنهاد می کنید چیست؟
- دچار بیماری های دیگری نیز می باشم، چگونه می توانم به بهترین صورت این وضعیت را کنترل کنم؟
- آیا محدودیتی وجود دارد که لازم باشد آنها را دنبال کنم؟
- آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
- چه مجله ها و بروشورهایی در دسترس هستند؟ چه سایت هایی را برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می دهید؟
- ایا نیاز به مراجعه مجدد وجود دارد؟
علاوه بر این سوالات، در پرسیدن هر سوال دیگری که برایتان پیش آمده است تردید نکنید.
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک احتمالاً سوالاتی از شما می پرسد.
سوالاتی که ممکن است پزشک بپرسد:
- چه زمانی برای اولین بار علائم را تجربه کردید؟
- آیا علائم مداوم یا گاه به گاه بوده است؟
- شدت علائم چقدر است؟
- چه مواردی ، علائم را بهبود می بخشد؟
- چه مواردی ، علائم را بدتر می کند؟
- آیا تنفس عمیق باعث درد می شود؟
- آیا علائم بر توانایی فرد موثراست ؟
- آیا کار با آزبست موثر است در این بیماری؟
در این بین چه کارهایی می توان انجام داد
سعی کنید از هر چیزی که علائم و نشانه ها را بدتر می کند دوری کنید. به عنوان مثال ، اگر دچار تنگی نفس هستید ، تا زمانی که بتوانید با پزشک خود ملاقات کنید سعی کنید به آرامی تنفس کنید. اگر در تنفس دچار مشکل هستید فوراً به پزشک مراجعه کنید.