موارد مصرف
آمانتادین برای پیشگیری و یا درمان انواع آنفلوانزا (آنفلوانزا اِی) مصرف می شود. اگر به آنفولانزا مبتلا شدید، این دارو می تواند شدت علائم شما را کم کند و زمان رسیدن به بهبودی را کاهش دهد. مصرف آمانتادین در صورت ابتلا به آنفلوانزا یا قرار گیری در معرض ویروس آنفولانزا، می تواند باعث جلوگیری از ابتلا به آنفولانزا شود. این دارو، یکداروی ضد ویروس می باشد که باعث رشد نکردن ویروس ها می شود اما این دارو واکسن نیست. واکسینه شدن سالی 1 بار، اول هر فصل می تواند به پیشگیری از ابتلا به آن نیز کمک کند. براساس گزارشات مراکز کنترل بیماری در آمریکا، نباید از آمانتادین برای درمان یا جلوگیری از آنفلوانزای اِی استفاده کرد چون این ویروس در آمریکا و کانادا نسبت به این دارو مقاوم می باشد. برای جزئیات بیشتر، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
از آمانتادین همچنین برای درمان بیماری پارکینسون و درمان عوارض جانبی ناشی ازمصرف داروها، مانند: اکسترپیرامیدال ناشی ازمصرف دارو، مواد شیمیایی، سایر شرایط پزشکی استفاده می شود. این دارو در این شرایط می تواند توانایی های جسمانی را بهشما باز گرداند و یا دامنه ی حرکتی مفاصل را افزایش دهد. این دارو می تواند باعث بازگشت انتقال دهنده های عصبی شود.
زمان و نحوه مصرف
این دارو را مطابق دستور پزشک، به صورت خوراکی و اغلب 1 یا 2 بار، به همراه غذا و یا بدون آن مصرف کنید. اگر 2 دوز از این دارو را مصرف می کنید و اختلال در خواب دارید، یکی از دوز ها را چند ساعت قبل از خواب مصرف کنید.
اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید، دوز مشخص شده را به کمک کاپ مخصوص با دقت وبا اندازه گیری، مصرف کنید. از قاشق های خانگی استفاده نکنید چون ممکن است دوز مشخص شده را به درستی نشان ندهد.
دوز مصرفی به شرایط پزشکی و واکنش به درمان بستگی دارد. دوز مصرفی مخصوص کودکان بر اساس وزن شان به آنها داده می شود. بیش از اندازه، این دارو را مصرف نکنید.
برای آنکه این دارو موثر باشد، بر فاصله زمانی مناسب و در یک زمان مشخص و معین آن را مصرف کنید. بنابراین، این دارو را در فاصله های زمانی مشخص در طول شبانه روز مصرف کنید.
اگر آمانتادین برای درمان عفونت های ویروسی مصرف می کنید، هر چه زود تر مصرف آن را شروع کنید. اگر عفونت از بین رفت، پزشک تا زمانی که برای شما این دارو را تجویز کرده است باید آن را مصرف کنید چون ممکن اسن این عفونت بازگردد.
مصرف این دارو در بیماری پارکینسون، ممکن است اثری از خود نشان ندهد. مصرف دارو را ناگهان قطع نکنید چون علائم یا می تواند بدتر شود. پزشک شما ممکن است بخواهد به تدریج دوز مصرفی شما را کاهش دهد.
این دارو می تواند بعد از چندین ماه مصرف، به خوبی اثر نکند. اگر اثر نکرد، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی
تارشدن بینایی، حالت تهوع، ناراحتی معده، خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، خشکی دهان، یبوست، عصبی شدن و یا اختلال در خواب می تواند از عوارض جانبی مصرف این دارو باشد.. در صورت ادامه دار شدن و یا بهبودی پیدا نکردن این علائم، فورا به پزشک مراجعه کنید.
اگر پزشک شما این دارو را به شما تجویز کرد، بدانید که مزایا ی مصرف این دارو بیشتر از عوارض جانبی آن اهمیت دارد. بسیاری از افراد که این دارو را مصرف کرده اند عوارض جانبی جدی برایشان به وجود نیامده است.
در صورت بروز هرگونه علائمی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. این علائم شامل: لکه های قرمز مایل به ارغوانی، متورم شدن مچ پا و یا کل پا، اختلال در ادرار، اختلال در بینایی می باشد.
در صورت بروز به ندرت علائمی مانند: تنگی نفس، تغییرات روحی ذهنی (مانند افسردگی، تفکر و اقدام به خودکشی)، سفت شدن عضلات، حرکات غیر ارادی عضلات، تعریق غیر عادی، ضربان قلب تند و ناواضح، تب، رفتار های نامتعارف (مانند افزایش قمار، افزایش میل جنسی)، تشنج، به پزشک خود اطلاع دهید.
آلرژی به این دارو خیلی به ندرت اتفاق می افتد. اگر علائم جدی آلرژیک زیردر شما به وجود آمد به فوریت های پزشکی مراجعه کنید. این علائم شامل، راش، خارش، تورم به خصوص در ناحیه ی صورت زبان و حلق، سرگیجه ی شدید و سخت نفس کشیدن می باشد.
/QWERTY.jpg)
بعضی از افرادی که این دارو را مصرف می کنند انجام فعالیت های عادی روزمره خود (مانند مکالمه تلفنی، رانندگی) به طور ناگهانی به خواب می روند. در بعضی موارد، فرد احساس خواب آلودگی نمی کند ولی ناگهان به خواب می رود. این عارضه می تواند چه در زمان درمان کوتاه مدت و چه بلند مدت با این دارو، اتفاق بیافتد. اگر در طول روز دچار خواب آلودگی شدید می شوید و یا به خواب می روید، تا زمانی که این مشکل را به پزشک خود نگفتید، رانندگی نکنید و فعالیت های خطرناک نیز انجام ندهید. خطر ابتلا به این مشکل خواب با استفاده از الکل یا سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی شما می شود نیز افزایش می یابد.
این موارد، همه ی عوارض جانبی این دارو را در بر نمی گیرد. در صورت مشاهده هرگونه عارضه دیگر آن را با پزشک و یا داروساز خود در میان بگذارید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
اگر به این دارو یا به دارو های دیگر آلرژی دارید، به پزشک خود و یا داروساز اطلاع دهید. در این دارو ممکن است مواد غیرقابل استفاده باشد که می تواند باعث آلرژی و یا مشکلات جدی دیگر شوند. با داروساز خود در مورد جزئیات این دارو صحبت کنید.
اگر بیماری خاصی دارید از این دارو نکنید. قبل از مصرف این دارو، در صورت داشتن این بیماری ها که شامل: نوع خاصی از بیماری چشم (گلوکوم زاویه بسته درمان نشده)، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
قبل از مصرف این دارو، تاریخچه ی بیماری های خود را به پزشک یا داروساز اطلاع دهید، این بیماریی ها شامل: متورم شدن بازوان و یا پا ها، مشکلات قلبی مانند نارسایی قلبی، مشکلات فشار خون مانند داشتن سرگیجه هنگام ایستادن، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، بیماری های روحی و ذهنی مانند، افسردگی، جنون، تشنج، بیماری پوستی (درماتیت اگزماتوئید) می باشد.
این دارو می تواند سرگیجه آور باشد. مصرف الکل یا ماری جوانا نیز می تواند سرگیجه را تشدید کند. در زمان مصرف این موارد، رانندگی نکنید، از ماشین کار استفاده نکنید یا کار هایی که نیاز به هوشیاری زیاد دارد را انجام ندهید. مصرف نوشیدنی های الکلی را محدود کنید. در صورت مصرف ماریجوانا با پزشک خود صحبت کنید.
برای کاهش سرگیجه و گیجی، موقع بلند شدن از خواب و یا بلند شدن از جایی که نشستید، به آرامی بلند شید.
اگر از این دارو برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می کنید، مراقب باشید برای بدست آوردن بهبودی در مصرف آن زیاده روی نکنید، چون این دارومی تواند باعث افتادن شما و غش کردن شود. در مورد افزایش فعالیت های بدنی و راه های بهبودی این علائم، با پزشک خود صحبت کنید.
با افزایش سن باعث کاهش عملکرد کلیه می شود. این دارو توسط کلیه ها جذب می شوند. بنابراین، افراد مسن در هنگام مصرف این دارو در معرض خطر بیشتری عوارض جانبی هستند.
در دوران بارداری، در صورت لزوم، باید از این دارو استفاده شود. در مواردی نادر گزارش شده است که این دارو باعث نقص در قلب جنین می شود. مزایا و معایب مصرف این دارورا از پزشک خود بپرسید.
این دارومی تواند به شیر مادر منتقل شود و می تواند به نوزادان آسیب بزند. قبل از شیردهی با پزشک خود صحبت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی می تواند عملکرد داروهای مصرفی را تغییر دهد و یا باعث بروزعوارض جانبی جدی تری شود. این متن شامل تمامی تداخل های دارویی نمی شود. از تمام دارو هایی که مصرف می کنید که شامل داروهای بدون نسخه و دارو های گیاهی می باشد، لیست تهیه کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون اجازه ی پزشک، دوز داروها را شروع، متوقف یا تغییر ندهید.
آمانتادین می تواند با واکسن آنفولانرای استنشاقی، تداخل داشته باشد. با این حال، پزشک ممکن است واکسن آنفولانزا را به شکل تزریقی توصیه کند که دریافت کنید.
سوء مصرف
اگر فردی بیش از اندازه از این دارو مصرف کرده باشد و علائم جدی مانند سخت نفس کشیدن را داشته باشد، با فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
علائم مصرف سوء مصرف دارو می تواند شامل: ضربان قلب تند و غیر عادی، خواب آلودگی شدید، تنگی نفس، تغییر در میزان دفع ادرار، اختلالات روانی و ذهنی (مانند نگرانی و اضطراب، پرخاشگری، گیجی، توهم)، تشنج می باشد.
توجه
این دارو را سرخود به دیگران تجویز نکنید.
احتمال ابتلا به سرطان پوست در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون وجود دارد. اگر فردی این دارو را برای درمان بیماری پارکینسون مصرف می کند، در صورت مشاهده ی تغییری در شکل ظاهری و یا اندازه ی خال ها و یا سایر تغییرات پوستی غیر عادی، فورا باید به پزشک خود اطلاع دهند.
از پزشک خود در مورد لزوم ارزیابی وضعیت پوست سوال کنید.
دوز فراموش شده
اگر مصرف دوزی از این دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری، آن را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان دوز مصرفی بعدی هستید، از مصرف دوز فراموش شده، صرف نظر کنید. دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید و برای جبران، دوز مصرفی این دارو را دو برابر نکنید.
نگهداری
این دارو باید در دمای اتاق یعنی در دمای 77 درجه فارنهایت و یا 25 درجه سانتیگراد، دور از نور و رطوبت نگهداری شود. نگهداری مختصر آن در دمای 59-86 درجه فارنهایت و یا 15-30 درجه سانتیگراد امکان پذیر می باشد. این دارو را در حمام نگهداری نکنید. همه داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
داروها را به داخل توالت یا فاضلاب نریزید، مگر آن که در دستورالعمل ذکر شده باشد. اگر این دارو منقضی شده و یا دیگر به آن نیاز ندارید، آن را به درستی دور بیاندازید.