موارد مصرف
اولوپاتادین به عنوان آنتی هیستامین برای تسکین علائم آلرژی فصلی بینی مانند آبریزش / خارش / گرفتگی بینی، عطسه و آبریزش بینی به سمت گلو استفاده می شود. این دارو سبب انسداد برخی مواد طبیعی به نام هیسامین که مسئول علائم آلرژیک هستند، می شود.
از این دارو جز با تجویز پزشک درکودکان زیر 2 سال استفاده نکنید. برای کاهش خطر عوارض جانبی جدی، تمام دستورالعمل های پزشک در ارتباط با دز دارو را به دقت دنبال کنید. از داروهای سرفه و سرماخوردگی که ممکن است حاوی مواد مشابه با دیگر داروها باشند خودداری کنید. از پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد راه های دیگر برای تسکین سرفه و علائم سرماخوردگی (مانند قطره نمکی / اسپری بینی، استفاده از مرطوب کننده یا فین گیر نوزاد) سؤال کنید.
زمان و نحوه مصرف
پیش از هر بار شروع مصرف دارو، اطلاعات لازم را از روی بروشور مطالعه کنید یا از پزشک داروخانه بپرسید. دستورالعمل های مربوط به نحوه استفاده صحیح از این دارو را دنبال کنید. سؤالات خود را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.
قبل از استفاده از بطری برای اولین بار و اگر بیش از 7 روز از دارو استفاده نکرده اید، دستورالعمل های اولیه بارگذاری صحیح پمپ اسپری را دنبال کنید. از اسپری در چشم یا مستقیماً بر روی تیغه بینی (دیواره بین دو سوراخ بینی) خودداری کنید.
این دارو را در هر دو سوراخ بینی معمولاً دوبار در روز طبق تجویز پزشک استفاده کنید.
بیشترین اثر دارو در صورت استفاده ی منظم آن حاصل خواهد شد. برای پرهیز از فراموشی، آن را هر روز در ساعتی مشخص مصرف کنید.
تعداد دفعات اسپری هایی را که استفاده می کنید، از جمله اسپری های آزمایشی که برای پر کردن بطری استفاده می شود، یادداشت کنید. پس از استفاده از تعداد دفعات اسپری درج شده روی بسته بندی محصول، حتی اگر بطری کاملاً خالی نشده باشد آن را دور بیندازید. با این کار می توانید مطمئن باشید که مقدار صحیح دارو را در هر مرتبه اسپری دریافت می کنید.
در صورت عدم بهبود علائم به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی
ممکن است طعم تلخی در دهان، خون دماغ یا تحریک / درد در بینی ایجاد شود. خواب آلودگی به ندرت اتفاق می افتد. در صورت تداوم یا تشدید هریک از عوارض، با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
طعم تلخ دهان را می توان با تنفس آرام از طریق بینی بعد از هربار اسپری، کاهش دهید نه اینکه از بینی نفس عمیق بکشید که دارو به پشت حلق برود و به دهان برسد.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این محصول را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این محصول بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این محصول، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز عوارض جانبی نادر اما جدی، از جمله زخم در بینی، سوراخ در تیغه بینی با پزشک صحبت کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
هنگام بارداری، این دارو تنها در صورت نیاز مصرف شود. در مورد خطرات و مزایای این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. پیش از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
اگر از محصولات دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند مانند افیونی های درد یا تسکین دهنده سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریزوپرولول، سیکلوبنزپرین) یا سایر آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) استفاده می کنید، پزشک خود یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
برچسب روی تمام داروهای مصرفی خود (مانند آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد خواب آور باشند. در مورد استفاده ایمن از داروها با پزشک داروخانه صحبت کنید.
سوء مصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف در بزرگسالان ممکن است خواب آلودگی و در کودکان بی قراری / تحریک و خواب آلودگی باشد.
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
دوز فراموش شده
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
نگهداری
بین 39-77 درجه فارنهایت (4-25 درجه سانتیگراد) نگهداری شود. از انجماد آن جلوگیری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.