موارد مصرف
این دارو با سایر داروهای HIV برای کنترل عفونت استفاده می شود. این دارو به کاهش میزان ویروس HIV در بدن کمک می کند و در نتیجه سیستم ایمنی بدن می تواند بهتر کار کند. این دارو شانس ابتلا به عوارض HIV مانند (عفونت های جدید و سرطان) را کاهش می دهد و کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشد. این محصول ترکیبی از دو داروی مختلف است: امتریسیتابین و تنوفوویر. به امتریسیتابین یک مهارکننده‌های ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوزید گفته می شود، در حالی که تنوفوویر به عنوان یک مهارکننده‌های ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوتید شناخته می شوند.. آنها اغلب NRTI نامیده می شوند.
این دارو به تنهایی برای درمان عفونت HIV استفاده نمی شود. حداقل باید از یک درمان ترکیبی با حداقل یک داروی دیگر HIV استفاده شود.
این محصول همچنین برای جلوگیری از عفونت HIV در افرادی که خطر مبتلا شدنشان به HIV بالا می باشد، استفاده می شود. مثل افرادی که یک شریک جنسی آلوده به HIV دارند، داشتن رابطه جنسی بدون محافظت، داشتن چندین شریک جنسی، عفونت با بیماری های آمیزشی (STD)، استفاده یا سوءمصرف موادمخدر و الکل .
امتریسیتابین_ تنوفوویر درمان کننده HIV نیست. برای کاهش خطر شیوع بیماری HIV به دیگران، همه موارد زیر را رعایت کنید:
- مصرف تمام داروهای HIV را دقیقاً طبق دستورالعمل ادامه دهید،
- در تمام فعالیت های جنسی از یک سد موثر (کاندوم لاتکس یا پلی اورتان ) استفاده کنید،
- وسایل شخصی (مانند سوزن / سرنگ، مسواک و تیغ) را که ممکن است با خون یا مایعات دیگر بدن تماس داشته باشند، به اشتراک نگذارید.
برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید.
زمان و نحوه مصرف
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو باید روزی یک بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف گردد. دوز مصرفی براساس شرایط پزشکی، پاسخ به درمان تعیین می شود. برای کودکان، دوز براساس وزن محاسبه می شود.
برای درمان HIV این دارو همراه با دارو های دیگر HIV تجویز می شود. اگر قرص های روکش دار روده ای دیدانوزین نیز می خورید، هر دو محصول را با معده خالی یا همراه با وعده غذایی سبک مصرف کنید.
اگر از قرص های بافری داروی دیدانوزین استفاده می کنید، هر دو محصول دارویی را با معده خالی مصرف کنید.
بسیار اهمیت دارد که این دارو و سایر داروهای HIV را دقیقاً همانطور که پزشک تجویز کرده مصرف کنید. از مصرف هیچ دوزی صرف نظر نکنید .
بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان مصرف کنید.
مگر با توصیه پزشک، این دارو را بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکرده و یا مصرف آن (یا سایر داروهای HIV) را حتی برای مدت کوتاهی متوقف نکنید. با این کار ممکن است مقدار ویروس افزایش یابد، درمان عفونت دشوارتر شود یا عوارض جانبی را بدتر کند.
عوارض جانبی
اسهال، سردرد، سرگیجه، مشکل خواب، کمر درد، یا تغییر در رنگ پوست کف دست یا کف پا ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
هرچه سیستم ایمنی بدن شما قویتر می شود، از بین رفتن عفونت هایی که قبلاً داشته اید بیشتر می شود و احتمالاً باعث بازگشت علائم بیماری شود این واکنش ممکن است در هر زمانی (بلافاصله پس از شروع درمان HIV یا ماه ها بعد) اتفاق بیفتد. در صورت بروز علائم جدی، از جمله: کاهش وزن غیر قابل توضیح، خستگی شدید، دردهای عضلانی، ضعف، سردردهای شدید، درد مفاصل، بی حسی و گزگز دستها / پاها / بازوها، تغییرات بینایی، علائم عفونت (مانند تب، لرز، تورم غدد لنفاوی، مشکل تنفس، سرفه، زخم های پوستی غیر قابل بهبود)، علائم پرکاری تیروئید (مانند تحریک پذیری، عصبی بودن، عدم تحمل گرما، ضربان قلب سریع / تپش / نامنظم قلب، برجستگی چشم ها، گواتر یا بزرگ شدن غده تیروئید، علائم یک مشکل عصبی خاص معروف به سندرم گیلن باره (مانند مشکل تنفس / بلع / حرکت دادن چشم ها، افتادگی صورت، فلج، مشکل در صحبت کردن).
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: تغییرات ذهنی و خلقی (مانند افسردگی، اضطراب)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار صورتی یا خونی)، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
به ندرت، این دارو می تواند مشکلات شدید (گاهی کشنده) کبدی و خونی (اسیدوز لاکتیک) ایجاد کند. در صورت بروز علائم مشکلات کبدی (مانند حالت تهوع / استفراغی که متوقف نمی شود، از دست دادن اشتها، درد معده و شکم، زردی چشم یا پوست، ادرار تیره) یا اسیدوز لاکتیک (مانند تنفس عمیق / سریع) خواب آلودگی، حالت تهوع / استفراغ، ضعف غیرمعمول بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
تنوفوویر ممکن است خطر تحلیل استخوان را افزایش دهد. در مورد خطرات و مزایای درمان برای کاهش این عارضه جانبی توسط استفاده از کلسیم و ویتامین D با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی جدی زیر، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید: درد استخوان یا شکستن آسان استخوان ها.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون : راش، جوش، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز اطلاع دهید، خصوصاً: بیماری کبدی، دیابت، پانکراتیت، سطح بالای چربی خون (کلسترول / تری گلیسیرید)، مشکلات قلبی (بیماری عروق کرونر، حمله قلبی)، خونریزی (مانند هموفیلی)، عفونت قبلی یا بیماری های خاص (مانند عفونت هپاتیت B، عفونت هپاتیت C، سل).
این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود.. درمان می تواند خطر انتقال عفونت HIV به کودک شما را کاهش دهد. امتریسیابین_تنوفوویر می تواند بخشی از آن درمان باشد. در مورد خطرات و فواید با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. از آنجا که شیر مادر می تواند ویروس HIV را منتقل کند، از شیردهی خودداری کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات این دارو را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: آدفوویر، اورلیستات، داروهای دیگری که ممکن است به کلیه ها آسیب برساند (از جمله آمینوگلیکوزیدها مانند آمیکاسین / جنتامایسین).
تنوفوویر می تواند اثرات با کاهش خونی آتازاناویر اثرات آن را کاهش دهد. اگر با این محصول آتازاناویر مصرف می کنید، ممکن است لازم باشد داروی دیگری (ریتوناویر) نیز مصرف کنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید.
راهنمای روی تمام داروهای مصرفی خود را بررسی کنید (مانند آنتی آلرژی ها یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی شوند. از داروساز نحوه استفاده مطمئن داروها را سوال کن.
سوء مصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
قبل از شروع مصرف این دارو آزمایش ها و تست های پزشکی مانند (مانند آزمایش کلیه، گلوکز / پروتئین ادرار، آزمایش کبد، ویروسی، تعداد سلولهای T، سطح مواد معدنی خون، آزمایش تراکم استخوان، آزمایش ویروس هپاتیت B) باید انجام شود. هیچ یک از وقت هایی که با پزشک و آزمایشگاه دارید را پشت گوش نیاندازید. برای جزئیات بیشتر با پزشک مشورت کنید.
دوز فراموش شده
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
نگهداری
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید و از نگهداری دارو در دستشویی یا حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.