توبرامایسین Tobramycin

موارد مصرف

از این دارو برای پیشگیری یا درمان طیف گسترده ای از عفونت های باکتریایی استفاده می شود. که متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید شناخته می شوند و با توقف رشد باکتری ها کار می کند.

زمان و نحوه مصرف

این دارو با تزریق داخل وریدی یا عضلانی هر هشت ساعت توسط پزشک متخصص تجویز می شود. مقدار تجویز آن براساس اندازه بدن و پاسخ بدن به درمان متفاوت است. آزمایش های تشخیصی (مانند عملکرد کلیه، سطح دارو در خون) ممکن است برای کمک به یافتن بهترین دوز برای شرایط شما انجام شود.

اگر این دارو را در خانه تزریق می کنید، تمام دستورالعمل های تهیه و استفاده را از پزشک متخصص یاد بگیرید. قبل از استفاده، این محصول را از نظر بصری از نظر ذرات یا تغییر رنگ بررسی کنید. در صورت وجود تغییر در هر دو، از مایع استفاده نکنید. بیاموزید که چگونه لوازم پزشکی را نگهداری کنید و دور بیندازید.

بشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

استفاده از این دارو را تا پایان مقدار کامل تجویز شده ادامه دهید، حتی اگر علائم پس از چند روز از بین بروند. متوقف کردن زودتر از موعد تجویز شده دارو ممکن است به رشد باکتری ها ادامه دهد که منجر به بازگشت عفونت می شود.

در صورت تداوم یا تشدید وضعیت، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی

حالت تهوع، استفراغ، ناراحتی معده یا از دست دادن اشتها، درد، تحریک و قرمزی در محل تزریق می تواند از علائم مصرف این دارو باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: بی حسی و گزگز، کشیدگی یا ضعف عضله، تشنج سریعاً به پزشک اطلاع دهید.

این دارو به دلیل نوعی باکتری مقاوم ممکن است به ندرت باعث بیماری روده ای شدید (اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا هفته ها تا ماه ها پس از قطع درمان رخ دهد. اگر علائم زیر را دارید از داروهای ضد اسهال یا مواد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات ممکن است باعث تشدید آنها شوند. در صورت بروز: اسهال مداوم، درد و گرفتگی شکم یا معده، خون و مخاط در مدفوع سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.

استفاده از این دارو برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است منجر به برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش/ تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا به آنتی بیوتیک های دیگر آمینوگلیکوزید (مانند جنتامایسین) یا هر نوع حساسیت دیگری ؛ پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی(مانند سولفیت) باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: فیبروز کیستیک، مشکلات شنوایی (از جمله ناشنوایی، کاهش شنوایی)، مشکلات کلیوی، کمبود مواد معدنی خون (از جمله پتاسیم، منیزیم، کلسیم)، میاستنی گراویس، بیماری پارکینسون مطلع سازید.

مصرف این دارو ممکن است باعث شود که واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن تیفوئید) نیز به خوبی کار نکنند. در حین استفاده از این دارو هیچ گونه واکسیناسیونی انجام ندهید، مگر اینکه پزشک این امر را بخواهد.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

افراد مسن ممکن است نسبت به اثرات این دارو، به ویژه آسیب کلیه حساسیت بیشتری نشان دهند.

این دارو برای استفاده در دوران بارداری توصیه نمی شود. اگرچه گزارش هایی مبنی بر آسیب به جنین که از زنان با استفاده از داروهای مشابه متولد می شوند، گزارش شده است، اما خطر آسیب برای این دارو ممکن است یکسان نباشد. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.

این دارو در مقادیر بسیار کمی به شیر مادر منتقل می شود. با این حال، بسیاری از پزشکان شیردهی را هنگام استفاده از این دارو بی خطر می دانند. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

داروهای دیگری که ممکن است کلیه ها یا شنوایی را تحت تأثیر قرار دهند، در صورت مصرف با توبرامایسین، خطر آسیب کلیه یا کاهش شنوایی را افزایش می دهند. برخی از داروهای درگیر شامل: آمیكاسین، آمفوترسینB، سیدوفوویر، سیس پلاتین، پلی میكسینB، سفالوسپورین ها مانند سفالوریدین، ​​داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و غیره.

سوء مصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت سرگیجه شدید و غش کردن باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.

از انجام منظم آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند عملکرد کلیه، میزان دارو در خون) غافل نشوید. انجام این آزمایش ها می توانند به ارزیابی صحیح از میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی کمک کنند.

دوز فراموش شده

برای بهترین سود ممکن، دریافت هر دوز برنامه ریزی شده از این دارو طبق دستورالعمل مهم است. اگر یک دوز را فراموش کردید، بلافاصله با پزشک یا پزشک داروخانه خود تماس بگیرید تا یک برنامه دوز جدید تعیین کند. دوز را برای جبران دو برابر نکنید.

نگهداری

برای جزئیات نگهداری دستورالعمل های محصول را مطالعه کنید و با پزشک داروخانه مشورت کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید..