زولپیدم Zolpidem

موارد مصرف

زولپیدم برای درمان بی خوابی در بزرگسالان استفاده می شود. اگر در به خواب رفتن مشکل دارید، کمک می کند تا سریع تر بخوابید، بنابراین می توانید استراحت شبانه بهتری داشته باشید. زولپیدم متعلق به دسته ای از داروهای خواب آور است. این دارو با تاثیر روی مغز اثر آرام بخشی ایجاد می کند.

این دارو معمولاً به دوره های درمانی کوتاه مدت 1 تا 2 هفته ای یا کمتر محدود می شود.

زمان و نحوه مصرف

پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

طبق دستور پزشک، این دارو را به صورت خوراکی و با معده خالی مصرف کنید، به علت سرعت بالای کارکرد زولپیدم، معمولاً هر شب آن را قبل از خوابیدن مصرف کنید. آن را همراه یا بعد از غذا مصرف نکنید زیرا با سرعت مناسب عمل نمی کند.

دوز این دارو را کمتر از میزان تجویز شده مصرف نکنید مگر اینکه وقت کافی برای خواب کامل شبانه حداقل 7 تا 8 ساعت داشته باشید. اگر مجبور باشید قبل از آن از خواب بیدار شوید، ممکن است کمی حافظه از دست دهید و در انجام ایمن هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد، مانند رانندگی یا کار با ماشین آلات، با مشکل روبرو شوید.

دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد، سن، جنسیت، سایر داروهای مصرفی و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. دوز خود را افزایش ندهید، یا بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید. همینطور بیش از 10 میلی گرم در روز مصرف نکنید. برای خانم ها معمولاً دوز کمتری تجویز می شود زیرا این دارو در خانم ها دیرتر از مردان از بدن خارج می شود. برای افراد مسن معمولاً دوز کمتری تجویز می شود تا خطر عوارض جانبی را کاهش دهد.

اگر ناگهان استفاده از این دارو را متوقف کنید علائم ترک (مانند حالت تهوع، استفراغ، گرگرفتگی، گرفتگی معده، عصبی بودن، لرزش) ایجاد شده و برای کمک به جلوگیری از ترک مناسب دارو، پزشک دوز شخص را به آرامی کاهش می دهد. در صورت استفاده طولانی مدت از زولپیدم یا در دوزهای بالا احتمال اعتیاد به آن بیشتر است. در صورت قطع مصرف، فوراً به پزشک معالج یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

اگرچه درکل این دارو برای بسیاری از افراد کمک کننده است، اما گاهی باعث اعتیاد می شود. در صورت ابتلا به اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) این خطر بالاتر می رود. این دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید تا خطر اعتیاد را کاهش دهد. از پزشک معالج یا پزشک داروخانه برای جزئیات بیشتر سوال کنید.

هنگامی که این دارو برای مدت طولانی استفاده می شود، می تواند به خوبی عمل نکند. در صورت عدم وجود عملکرد مناسب این دارو با پزشک خود صحبت کنید.

اگر وضعیت فرد بعد از 7 تا 10 روز ادامه پیدا کرد یاتشدید شد، به پزشک اطلاع دهید.

امکان دارد تا چند شب اول پس از قطع مصرف این دارو در خواب مشکل داشته باشید. به این حالت بی خوابی برگشتی گفته می شود و طبیعی است. معمولاً بعد از 1-2 شب از بین می رود. در صورت تداوم این روند، با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی

سرگیجه می تواند از عوارض این دارو باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

این دارو می تواند باعث خواب آلودگی در طول روز شود. درصورت وجود این مشکل به پزشک خود اطلاع دهید تا دوز مصرفی تنظیم شود.

به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی بعید اما جدی: از دست دادن حافظه، تغییرات ذهنی / خلقی / رفتاری (مانند افسردگی جدید / بدتر، افکار غیرطبیعی، افکار خودکشی، توهم، گیجی، تحریک، رفتار پرخاشگرانه، اضطراب) فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش/ تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: بیماری کلیوی، بیماری کبدی، مشکلات روحی / خلقی (مانند افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف) یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل)، سابقه شخصی یا خانوادگی پیاده روی در خواب، مشکلات ریوی / تنفسی (مانند بیماری انسداد ریوی مزمن-COPD، آپنه خواب)، نوعی بیماری عضلانی خاص (میاستنی گراویس) مطلع سازید.

اثرات این دارو حتی پس از بیدار شدن در روز بعد نیز می تواند ادامه داشته باشد. اگر 7 تا 8 ساعت نخوابید یا داروهای خواب آور دیگری مصرف نکنید یا حساسیت بیشتری نسبت به این دارو داشته باشید، امکان دارد احساس هوشیاری کنید اما نمی توانید رانندگی کنید. همچنین ممکن است دچار سرگیجه یا تاری دید / دو دید شدن شوید. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

کودکان نسبت به عوارض جانبی این دارو خصوصاً سرگیجه و توهم حساسیت بیشتری دارند.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه سرگیجه، گیجی، بی ثباتی و خواب آلودگی حساس باشند. این عوارض، خطر افتادن روی زمین در سالمندان را افزایش دهد.

تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.

در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که در طول 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند ممکن است دچار خواب آلودگی غیرمعمول، مشکل تنفس، لنگش غیرمعمول یا علائم ترک شوند. در صورت مشاهده علائم غیرمعمول در نوزاد، بلافاصله از کمک پزشکی استفاده کنید. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.

مقدار کمی از این دارو به شیر مادر منتقل می شود و می تواند اثرات نامطلوبی بر روی کودک شیرخوار داشته باشد (مانند خواب آلودگی غیرمعمول، مشکل تنفس یا لنگش غیرمعمول). در صورت مشاهده علائم غیرمعمول در کودک، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. ازپزشک درباره مصرف شیر مادر برای کودک حین درمان و 23 ساعت پس از مصرف این دارو سوال کنید تا خطر عوارض جانبی کاهش یابد، قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

محصولی که با این دارو تداخل دارد عبارت است از: سدیم اکسی بات.

بعضی داروها می توانند بر حذف زولپیدم از بدن و عملکرد آن تأثیر بگذارند. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد قارچ آزول (مانند کتوکونازول)، ریفامپین، گیاه گل راعی و غیره اشاره کرد.

در صورت مصرف این دارو با سایر محصولاتی که ممکن است باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی شوند، ممکن است خطر عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آرام / کم عمق، خواب آلودگی شدید / سرگیجه) افزایش یابد. در صورت استفاده از سایر محصولات مانند داروهای تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای دیگر برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زوپیکلون)، شل کننده عضلانی، به پزشک معالج یا پزشک داروخانه بگویید. داروهای شل کننده (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین).

برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) زیرا ممکن است حاوی مواد خوابی آور باشند.از پزشک داروخانه نحوه استفاده مطمئن داروها را سوال کنید.

سوء مصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت تنفس کند یا خواب عمیقی که نمی توانید از آن بیدار شوید باشد.

توجه

این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید. زیرا این کار برخلاف قانون است

با افزایش سن، الگوی خواب به طور طبیعی دستخوش تغییر شده و خواب در طول شب چندین بار قطع می شود. با پزشک معالج یا پزشک داروخانه در مورد راه های بهبود مشکلات خواب بدون مصرف دارو مانند اجتناب از مصرف کافئین و الکل نزدیک به زمان خواب، جلوگیری از خوابیدن در روز و خوابیدن هر شب در یک ساعت مشخص مشورت کنید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، از مصرف آن خودداری کنید مگر اینکه وقت آن را داشته باشید که 7 تا 8 ساعت بعد بخوابید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.