موارد مصرف
سالمترول به عنوان یک درمان طولانی مدت (نگهدارنده) برای جلوگیری یا کاهش خس خس سینه و اختلال در تنفس ناشی از آسم یا بیماری مداوم ریه (بیماری انسدادی مزمن ریوی-COPD، برونشیت مزمن و آمفیزم) استفاده می شود. این دارو فقط در صورت وجود علائم آسم که توسط سایر داروهای آسم (مانند کورتیکواستروئیدهای استنشاقی) کنترل نشده باشد، در طولانی مدت استفاده می شود. از این دارو نباید به تنهایی برای درمان آسم استفاده شود. همچنین برای جلوگیری از آسم ناشی از ورزش (برونکواسپاسم) استفاده می شود. این دارو با شل كردن عضلات اطراف مجاری تنفسی عمل می كند تا آنها باز شده و بتوانید راحت تر نفس بكشید. کنترل علائم مشکلات تنفسی می تواند زمان غیبت از محل کار یا مدرسه را کاهش دهد. این دارو بلافاصله کار نمی کند و نباید از آن برای حملات ناگهانی مشکلات تنفسی استفاده شود. پزشک باید داروی تسکین سریع و استنشاقی (به عنوان مثال، آلبوترول) را برای تنگی نفس ناگهانی و حملات آسم تجویز کند. همیشه باید یک اسپری تسکین دهنده با انتشار سریع به همراه داشته باشید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید. این دارو باید در ترکیب با سایر داروها مانند کورتیکواستروئیدهای استنشاقی طولانی مدت استفاده شود. با این حال، نباید با سایر آگونیست های بتا استنشاقی طولانی مدت (به عنوان مثال، فرموترول، ترکیب سالمترول و فلوتیکازون) استفاده شود زیرا این ممکن است خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش دهد. توصیه می شود کودکان و نوجوانان، که برای درمان آسم نیاز به استفاده از این دارو دارند، باید از یک محصول ترکیبی سالمترول و فلوتیکازون استفاده کند. با پزشک کودک خود مشورت کنید تا ببینید آیا این محصول، محصول مناسبی برای فرزند شما است یا خیر. در بیماران مبتلا به آسم، هنگام کنترل مشکلات تنفسی با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی (به عنوان مثال، فلونیزولید، فلوتیکازون) و استفاده سریع از آنها، این دارو نباید استفاده شود. اگر مرتباً از طریق تنفس کورتیکواستروئید مصرف می کنید (به عنوان مثال پردنیزون)، نباید استفاده از آنها را متوقف کنید یا به جای آن از این داروی استنشاقی استفاده کنید. به دنبال دستورالعمل های پزشک برای مصرف کورتیکواستروئیدها به صورت خوراکی آن را ادامه دهید.
زمان و نحوه مصرف
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. برای راهنمایی در مورد نحوه استفاده از این دستگاه به دستورالعمل های ارائه شده توسط سازنده مراجعه کنید. در صورت نامفهوم بودن هر یک از اطلاعات، می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
همیشه این دستگاه را در یک موقعیت افقی و تراز فعال کرده و از آن استفاده کنید.
این دارو را از طریق دهان استنشاق کنید، معمولاً دو بار در روز صبح و عصر (با فاصله 12 ساعت)، یا طبق دستور پزشک استفاده کنید. هنگام استنشاق ممکن است طعم دارو را نچشید و آن را احساس نکنید که طبیعی است. هرگز نفس خود را در دستگاه بیرون ندهید. هرگز دهانی یا قسمتی از دستگاه را نشویید.
اگر به طور همزمان از دستگاه های استنشاقی دیگر استفاده می کنید، حداقل 1 دقیقه بین استفاده از هر دارو صبر کنید.
دوز دارو بر اساس شرایط پزشکی و پاسخ به درمان است. ب شترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید. بیشتر از مقدار تجویز شده استفاده نکنید یا بیش از 1 بار استنشاق دو بار در روز استفاده نکنید زیرا ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.
بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید و یا دوز را تغییر ندهید. با قطع دارو به طور ناگهانی برخی شرایط ممکن است تشدید شود. ممکن است لازم باشد دوز به تدریج کاهش یابد.
اگر از یک مسکن استنشاقی سریع الاثر طبق برنامه روزانه به طور منظم استفاده کرده اید (مانند 4 بار در روز)، باید این برنامه را متوقف کنید و فقط در صورت لزوم برای حملات تنگی نفس و آسم از آن استفاده کنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر فقط گاهی از این دارو برای جلوگیری از آسم ناشی از ورزش (برونکوسپاسم) استفاده می کنید، حداقل 30 دقیقه قبل از ورزش از آن استفاده کنید و حداقل 12 ساعت از دوز دیگر استفاده نکنید. اگر آسم و تنگی نفس ناگهانی دارید، از دستگاه مسکن استنشاقی سریع الاثر (به عنوان مثال آلبوترول) استفاده کنید. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اگر این دارو به خوبی متوقف شد یا باید بیشتر از حد معمول از دستگاه مسکن استنشاقی سریع الاثر خود استفاده کنید (روزانه 4 پف یا بیشتر یا استفاده از بیش از 1 استنشاق در هر 8 هفته)، فوراً به دنبال مراقبت پزشکی باشید. این امر ممکن است نشانه ای از تشدید آسم باشد که نوعی بیماری جدی است.
بیاموزید که از کدام یک از داروهای استنشاقی خود باید روزانه استفاده کنید (داروهای کنترل کننده) و اگر تنفس ناگهان تشدید شد (داروهای تسکین سریع) استفاده کنید در صورت وجود سرفه یا تنگی نفس جدید یا بدتر، خس خس سینه، افزایش خلط، تشدید قرائت اوج دبی سنج، بیدار شدن در شب با مشکل تنفسی، اگر بیشتر از مسکن استنشاقی سریع الاثر (بیش از 2 روز در هفته) استفاده می کنید، یا اگر به نظر می رسد که این دارو خوب کار نمی کند با پزشک خود صحبت کنید. بیاموزید چه زمانی می توانید مشکلات تنفسی ناگهانی را خودتان درمان کنید و چه زمانی باید فوراً به سراغ پزشک بروید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید علائم، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی
گرفتگی صدا، تحریک گلو، سردرد، ضربان قلب سریع، عصبی بودن، سرفه، خشکی دهان و گلو یا ناراحتی معده می تواند از علائم مصرف این دارو باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
برای از بین بردن خشکی دهان، آب نبات سفت یا چیپس یخ (بدون قند) را بمکید، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا از جایگزین بزاق استفاده کنید.
در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی نادر اما بسیار جدی همچون درد قفسه سینه، ضربان قلب سریع و آهسته یا نامنظم، سرگیجه شدید، غش، تشنج، به مراکز درمانی مراجعه کنید.
واکنش جدی آلرژیک نسبت به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون راش (عارضه پوستی)، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
در موارد نادری ممکن است این دارو باعث تشدید (به ندرت خطرناک) مشکلات تنفسی و آسم شود. اگر در تنفس مشکلی دارید یا احساس خس خس سینه ناگهانی دارید، از دستگاه استنشاقی تسکین سریع خود استفاده کنید و سریعاً به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: مشکلات قلبی (به عنوان مثال، آنژین، ضربان قلب نامنظم)، فشار خون بالا، دیابت، مشکلات کبدی، تشنج، مشکلات تیروئید (به عنوان مثال، تیروئید پرکار) مطلع سازید.
این دارو ممکن است شرایطی را ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر بگذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع / نامنظم (به ندرت کشنده) و علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که بلافاصله نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
اگر شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از سالمترول، تمام داروهای مصرفی و در صورت وجود هر یک از شرایط: مشکلات قلبی خاصی (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT) طولانی شدن در EKG، مرگ ناگهانی قلب(را به پزشک خود یا پزشک داروخانه بگویید.
مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور و "قرص های آب") یا وجود شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از سالمترول با پزشک خود صحبت کنید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه طولانی شدن QT، حساسیت بیشتری نشان دهند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز استفاده شود. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
بسیاری از داروها علاوه بر سالمترول ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند، از جمله آمیودارون، دوفتیلید، پیموزید، پروکائین آمید، کینیدین، سوتالول، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین). بنابراین، قبل از استفاده از سالمترول، تمام داروهای مورد استفاده خود را در حال حاضر به پزشک خود یا پزشک داروخانه گزارش دهید.
سایر داروها می توانند در از بین بردن سالمترول از بدن تأثیر بگذارند، که ممکن است بر روی عملکرد سالمترول تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به کوبی سیستات، نفازودون، تلیترومایسین، ضد قارچ های آزول (مانند کتوکونازول، ایتراکونازول)، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند کلاریترومایسین)، مهارکننده های پروتئاز HIV (مانند ریتوناویر، ساکویناویر) و سایر موارد اشاره کرد.
سوء مصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت درد قفسه سینه، ضربان قلب سریع/نامنظم، سردرد، غش باشد.
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
ممکن است آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (به عنوان مثال، تست های عملکرد ریوی) برای نظارت بر پیشرفت وضعیت یا بررسی عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
استفاده از پیک فلومتر را بیاموزید، روزانه از آن استفاده کنید و بلافاصله تشدید آسم را گزارش کنید (مانند قرائت در محدوده زرد و قرمز، یا افزایش استفاده از مسکن های استنشاقی سریع الاثر).
از تماس با مواد حساسیت زا و تحریک کننده مانند دود، گرده، شوره حیوانات خانگی، گرد و غبار یا کپک هایی که باعث تشدید آسم و سایر مشکلات تنفسی می شوند خودداری کنید. از پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد تزریق سالانه واکسن آنفولانزا بپرسید.
دوز فراموش شده
اگر طبق یک برنامه تجویز شده از دارو استفاده می کنید و یک دوز را فراموش کرده اید، از دوز فراموش شده صرف نظر کنید. از دوز بعدی خود در زمان معین استفاده کنید. دوز را برای جبران دو برابر نکنید.
نگهداری
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. از نگهداری دارو در حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.