موارد مصرف
این دارو برای درمان نوعی مشکل خواب (اینسومنیا) استفاده می شود چرا که می تواند به تنظیم خواب کمک کند و بنابراین می توان خواب شبانه بهتری داشت. این دارو به گروهی از داروها که به عنوان خواب آور شناخته می شوند تعلق دارد. در صورت تداوم بی خوابی بیش از 7 تا 10 روز پس از شروع درمان، با پزشک خود در مورد نیاز به سایر درمان ها صحبت کنید.
زمان و نحوه مصرف
پیش از هر بار مصرف دارو راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو باید روزی یک بار، به صورت خوراکی و طبق دستور پزشک، همراه با غذا یا بدون غذا معمولاً 30 دقیقه قبل از خوابیدن مصرف گردد. موضوعی که بسیار اهمیت دارد آن است که اگر آن را همراه یا بلافاصله بعد از غذا بخورید ممکن است اثر بخشی دارو مدت زمان بیشتری به طول انجامد.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود. حتماً تمام داروهای مورد استفاده خود (از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک خود و پزشک داروخانه بگویید.
اگر برای یک خواب کامل شبانه حداقل 7 ساعت وقت دارید از این دارو استفاده کنید. اگر مجبور باشید قبل از آن از خواب بیدار شوید، ممکن است کمی هوشیاری خود را از دست داده باشید. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید
دوز خود را افزایش ندهید، آن را بیشتر از مقدار و زمان تجویز شده استفاده کنید. با این کار وضعیت سریعتر بهبود نخواهد یافت و خطر ابتلا به عوارض جانبی افزایش خواهد یافت.
این دارو را با الکل مصرف نکنید، یا اگر در روز الکل مصرف خواهید کرد مصرف الکل را محدود کنید، مخصوصاً عصر قبل از خواب. همچنین برای کمک به خوابیدن این دارو را با داروهای دیگر مصرف نکنید.
هنگامی که این دارو برای مدت طولانی استفاده می شود، ممکن است به خوبی اثر نکند. اگر این دارو به خوبی عمل نکرد با پزشک خود صحبت کنید.
اگرچه این دارو به بسیاری از افراد کمک می کند، اما گاهی ممکن است باعث اعتیاد شود. در صورت ابتلا به اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل) این خطر ممکن است بیشتر باشد. این دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید تا خطر اعتیاد را کاهش دهد. از پزشک خود یا پزشک داروخانه برای جزئیات بیشتر بپرسید.
در صورت تداوم یا تشدید وضعیت بعد از 7 تا 10 روز، به پزشک خود بگویید.
عوارض جانبی
ضعف موقتی در پاها یا عدم توانایی در حرکت یا صحبت می تواند از علائم مصرف این دارو باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.
این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی در طول روز شود. در صورت خواب آلودگی روزانه به پزشک خود اطلاع دهید. دوز مصرفی ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشد.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز عوارض جانبی جدی، از جمله: تغییرات ذهنی و خلقی (مانند افسردگی، افکار خودکشی)، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
به ندرت، پس از مصرف این دارو، افراد از رختخواب خارج شده و در حالی که کاملاً بیدار نیستند، رانندگی می کنند ("رانندگی در خواب"). همچنین در خواب راه رفته اند، غذا تهیه کرده اند/خورده اند، تماس تلفنی برقرار کرده اند یا در حالی که کاملا بیدار نیستند رابطه جنسی داشته اند. اغلب این افراد این وقایع را به خاطر نمی آورند. این عارضه می تواند برای بیمار یا دیگران خطرناک باشد. اگر بعد از مصرف این دارو متوجه شدید که هر یک از این فعالیت ها را انجام داده اید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت استفاده از الکل یا سایر داروهایی که در حین مصرف سوورکسانت می توانند باعث خواب آلودگی شوند، این خطر افزایش می یابد.
واکنش جدی آلرژیک به این محصول به ندرت رخ می دهد. با این حال، در صورت مشاهده علائمی همچون راش (عارضه پوستی)، خارش، تورم (به خصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، دشواری در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: نوعی اختلال خواب خاص (نارکولپسی)، بیماری کبد، بیماری ریوی و مشکلات تنفسی (مانند آپنه خواب، بیماری انسدادی مزمن ریوی COPD، مشکلات روحی (مانند افسردگی، افکار خودکشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل)، نوعی اختلال ضعف عضلانی خاص (کاتاپلکسی) مطلع سازید.
اثرات این دارو حتی پس از بیدار شدن در روز بعد نیز می تواند ادامه داشته باشد. اگر حداقل 7 ساعت نخوابیده اید یا داروهای دیگری مصرف نکردید که باعث خواب آلودگی شده باشد یا نسبت به این دارو حساسیت بیشتری نشان می دهید، ممکن است احساس هوشیاری کنید اما برای رانندگی به اندازه کافی واضح فکر نکنید. این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساسیت بیشتری نشان دهند، به ویژه گیجی، بی ثباتی، خواب آلودگی بیش از حد. عدم ثبات و خواب آلودگی ممکن است خطر سقوط را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز استفاده شود. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.
انتقال این دارو به شیر مادر هنوز مشخص نیست، به همین دلیل حتماً قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
سایر داروها می توانند بر حذف این دارو از بدن و عملکرد آن تأثیر بگذارند. بعنوان مثال می توان به برخی از ضد قارچی آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، داروهای خاصی که برای درمان تشنج استفاده می شود (مانند کاربامازپین، فنی توئین)، کلاریترومایسین، کوبی سیستات، برخی از مهارکننده های پروتئاز ویروس هپاتیت C مانند بوسپروویر، تلاپراویر، برخی از مهارکننده های پروتئاز HIV مانند (ایندیناویر، ریتوناویر)، نفازودون، ریفامپین، تلیترومایسین و غیره.
در صورت مصرف این دارو با سایر محصولات خوب آور یا به وجود آورنده مشکلات تنفسی، ممکن است خطر عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آرام و کم عمق، خواب آلودگی شدید و سرگیجه) افزایش یابد. در صورت استفاده از سایر محصولات مانند داروهای تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، داروهای دیگر برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، داروهای شل کننده عضله (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
برچسب روی تمام داروهای خود را بررسی کنید (مانند آلرژی یا محصولات سرفه و سرماخوردگی) زیرا ممکن است حاوی مواد خواب آور باشند. از پزشک داروخانه نحوه استفاده مطمئن داروها را سوال کنید.
سوءمصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن و یا دشواری در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می تواند به صورت خواب عمیقی که نمی توانید از آن بیدار شوید باشد.
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
هرچه مسن تر می شوید، الگوی خواب ممکن است به طور طبیعی تغییر کند و در طول شب چندین بار از خواب بیدار شوید. با پزشک خود یا پزشک داروخانه در مورد راه های بهبود خواب بدون دارو مانند عدم مصرف کافئین و الکل نزدیک به زمان خواب، جلوگیری از چرت زدن در روز و خوابیدن در یک ساعت مشخص مشورت کنید.
دوز فراموش شده
اگر یک دوز را فراموش کردید، آن را مصرف نکنید مگر اینکه حداقل 7 ساعت بعد از آن وقت خواب داشته باشید.
نگهداری
دارو را در دمای محیط و به دور از نور و رطوبت نگه دارید. از نگهداری دارو در حمام خودداری کنید. همچنین داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار دهید.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.