لورازپام Lorazepam

موارد مصرف

این دارو برای درمان اضطراب استفاده می شود. لورازپام به گروهی از داروها به نام  بنزودیازپین تعلق داشته و بر روی مغز و اعصاب (سیستم عصبی مرکزی) اثر گذاشته و اثر آرام بخشی ایجاد می کنند. این دارو با افزایش اثرات یک ماده شیمیایی طبیعی خاص در بدن (GABA) عمل می کند.

زمان و نحوه مصرف

پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.

طبق تجویز پزشک این دارو را به همراه غذا و یا به تنهایی به صورت خوراکی مصرف نمایید. دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد، سن و میزان پاسخ بدن به دارو تعیین می شود.

بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.

توقف ناگهانی مصرف دارو ممکن است باعث بروز عوارضی مانند: تشنج، مشکل خواب، تغییرات ذهنی و خلقی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن اشتها، درد معده، توهم، بی حسی یا گزگز بازوها و پاها، درد عضلانی، ضربان قلب سریع، از دست دادن حافظه کوتاه مدت، تب بسیار بالا و افزایش واکنش در برابر سر و صدا، تماس و نور شود. برای پیشگیری از بروز این علائم، لازم است دوز مصرفی دارو به تدریج کاهش یابد. این عوارض معمولاً در صورت استفاده طولانی مدت از لورازپام یا بالا بودن دوز مصرفی (بیشتر از 1 الی 4 هفته)، سابقه سوء مصرف مواد مخدر یا الکل و یا اختلال شخصیت بروز می‌کنند. در صورت بروز این عوارض پزشک معالج و یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید.

با وجود اثربخشی این دارو، ممکن است در مواردی باعث اعتیاد شود. این خطر در صورت وجود اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر و الکل)، افزایش می ‌یابد. برای کاهش خطر اعتیاد، این دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل مصرف کنید. جزئیات بیشتر را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه بپرسید.

از توقف مصرف این دارو بدون مشورت پزشک خودداری نمایید زیرا با قطع ناگهانی این دارو، برخی شرایط ممکن است تشدید گردد. ممکن است لازم باشد دوز داروی مصرفی به تدریج کاهش یابد.

در صورت استفاده طولانی مدت از این دارو ممکن است میزان اثربخشی آن کاهش یابد، در این صورت موضوع را به پزشک معالج اطلاع دهید.

در صورت تداوم یا تشدید وضعیت، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی

خواب آلودگی، سرگیجه، از دست دادن هماهنگی، سردرد، حالت تهوع، تاری دید، تغییر در میل یا توانایی جنسی، یبوست، سوزش معده یا تغییر اشتها می‌توانند از عوارض این دارو باشند. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.

به یاد داشته باشید پزشک معالجتان این دارو را به دلیل بیشتر بودن منافع این دارو نسبت به عوارض آن برای شما تجویز کرده است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.

در صورت بروز عوارض جانبی نادر اما جدی مانند: تغییرات ذهنی و خلقی (مانند توهم، افسردگی، افکار خودکشی)، اختلال در گفتار یا مشکل در گفتگو، تغییرات بینایی، ضعف غیرمعمول، مشکل در راه رفتن، مشکلات حافظه، علائم عفونت (مانند تب و گلودرد مداوم)، سریعاً موضوع را به پزشک معالج اطلاع دهید.

همچنین در صورت بروز عوارضی مانند: زردی چشم یا پوست، تشنج، تنفس آرام یا کم عمق، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش/ تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید با جویدن، مکیدن و حل کردن دارو در دهان امکان بروز واکنش‌های آلرژیک افزایش می‌یابد.

 موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.

موارد احتیاطی و منع مصرف

پیش از مصرف لورازپام، در صورت حساسیت به این دارو و یا سایر بنزودیازپین‌ها (مانند: دیازپام، کلونازپام یا آلپرازولم)، موضوع را با پزشک معالج خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشدکه می توانند باعث بروز واکنش های آلرژیکیا سایر مشکلات شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.

همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: بیماری کلیوی، بیماری کبدی، گلوکوم، مشکلات ریوی و تنفسی (مانند آپنه خواب)، اختلالات ذهنی و خلقی (مانند افسردگی، روان پریشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی نوعی اختلال مصرف مواد (مانند سوء مصرف یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل) مطلع سازید.

این دارو ممکن است باعث گیجی و یا خواب‌آلودگی شود. همچنین مصرف الکل و ماری‌جوانا (شاهدانه) می‌تواند باعث تشدید این امر گردد. از رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، تا زمانی که بتوانید آن را در امنیت و وضعیت مساعد انجام دهید، خودداری نمایید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری نموده و در صورت استفاده از ماری‌جوانا (شاهدانه) با پزشک معالج خود موضوع را در میان بگذارید.

پیش از انجام جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را از کلیه محصولات مصرفی خود (از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع نمایید.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه از دست دادن هماهنگی و خواب آلودگی حساسیت بیشتری نشان دهند. همچنین ممکن است افراد مسن با لورازپام تسکین اضطراب را تجربه نکرده و تأثیر معکوس در آن‌ها داشته باشد و باعث ایجاد علائمی از جمله تغییرات ذهنی و خلقی، مشکلات خواب، افزایش میل جنسی یا توهم شود. از دست دادن هماهنگی، خواب آلودگی و مشکلات خواب ممکن است خطر زمین خوردن را افزایش دهد.

همچنین ممکن است کودکان با لورازپام تسکین اضطراب را تجربه نکرده و تأثیر معکوس در آن‌ها داشته باشد و باعث ایجاد علائمی از جمله: آشفتگی، لرزش و توهم شود.

استفاده از این دارو در دوران بارداری، پیشنهاد نمی شود و ممکن است به جنین آسیب برساند. در صورت مشاهده علائمی مانند: تنفس کند، مشکلات تغذیه یا گریه مداوم در نوزاد تازه متولد شده، سریعاً موضوع را به پزشک معالج خود اطلاع دهید. برای دریافت اطلاعات بیشتر با پزشک معالج خود مشورت نمایید.

این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود. بنابراین قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی می تواند نحوه‌ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی لورازپام را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: کلوزاپین، کاوا، سدیم اکسیبات (همچنین به عنوان گاما هیدروکسی بوتیراتیاGHB شناخته می شود).

در صورت مصرف این دارو با سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی می‌شوند، خطر بروز عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آرام یا کم عمق، خواب‌آلودگی شدید و سرگیجه) افزایش می ‌یابد. همچنین در صورت استفاده از سایر محصولاتی مانند: داروهای تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری‌جوانا (شاهدانه)، داروهای مربوط به خواب ‌یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، داروهای شل کننده عضلات (مانند کاریزوپرولول، سیکلوبنزپرین) یا آنتی هیستامین‌ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، موضوع را به پزشک خود و پزشک داروخانه اطلاع دهید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی، سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد خواب آور باشند. نحوه استفاده صحیح و مطمئن از این داروها را از پزشک داروخانه بپرسید.

سوءمصرف

در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکلات تنفسی با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو می‌توانند به صورت خواب آلودگی شدید، گیجی، از دست دادن هوشیاری، کندی یا کاهش عکس‌العمل‌ها باشند.

توجه

تغییر در سبک زندگی مانند: شروع یک برنامه کاهش استرس ممکن است اثربخشی این دارو را افزایش دهد. با پزشک یاپزشک داروخانه خود در مورد تغییر سبک زندگی که ممکن است مفید باشد صحبت کنید.

تجویز و اشتراک گذاری سرخود این دارو به دیگران خلاف قوانین بوده و از این امر خودداری نمایید.

جهت کنترل پیشرفت وضعیت و بررسی عوارض جانبی، آزمایش های تشخیصی یا پزشکی (مانند آزمایش عملکرد کبد، شمارش واحد خون) باید به صورت دوره ای انجام شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر با پزشک معالج خود صحبت کنید.

دوز فراموش شده

اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید. در صورت مصرف این قرص در هنگام خواب و از دست دادن زمان مصرف یک دوز، از مصرف آن در صبح روز بعد خودداری نموده و جهت دریافت راهنمایی با پزشک معالج خود تماس بگیرید.

نگهداری

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.

دارو ها را درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.