موارد مصرف
از این دارو قبل از جراحی یا بیهوشی در کودکان به منظور ایجاد خواب آلودگی، کاهش اضطراب و فراموش کردن جراحی، استفاده می شود. این دارو باید در حالی که کودک تحت نظارت پزشک قرار دارد، استفاده شود. از این دارو در منزل یا به مدت طولانی استفاده نمی شود.
میدازولام به دسته ای از داروها به نام بنزودیازپین ها تعلق دارد که اثر آرام بخشی بر مغز و اعصاب (سیستم عصبی مرکزی) ایجاد می کند. به نظر می رسد که این ماده از طریق افزایش تأثیرگذاری یک ماده شیمیایی طبیعی خاص (GABA ) در مغز، کار می کند.
نحوه مصرف
متخصص بهداشت دوز مورد نیاز را تهیه و اندازه گیری می کند. این دارو را به صورت خوراکی و مطابق دستور پزشک مصرف کنید. معمولا قبل از عمل یا بیهوشی، یک دوز از این دارو تجویز می شود.
دوز مصرفی دارو طبق شرایط پزشکی فرد، میزان پاسخ بدن به دارو، وزن و سایر داروهای مصرفی فرد تعیین می شود.
در صورت توقف ناگهانی دارو، علائمی مانند لرزش، گرفتگی شکم یا عضله، استفراغ، تعریق، اضطراب، بی قراری، تشنج مشاهده می شود. برای کمک به جلوگیری از بروز علائم ناشی از قطع دارو، پزشک دوز مصرفی را به آرامی کاهش می دهد. در صورت استفاده طولانی مدت از میدازولام یا مصرف دوزهای بالایی از آن، احتمال بروز علائم ناشی از قطع ناگهانی مصرف دارو محتمل تر است. در صورت قطع مصرف، فوراً پزشک خود یا پزشک داروخانه را مطلع سازید.
اگرچه این دارو در بسیاری از افراد کمک کننده است، اما گاهی می تواند اعتیاد ایجاد کند. در صورت داشتن اعتیاد یا سوء مصرف مواد (مانند مواد مخدر یا الکل)، این احتمال افزایش می یابد. از بالا بردن دوز مصرفی دارو یا مصرف بیش از اندازه یا طولانی تر از مدت زمان تجویزشده خودداری کنید. اگر تاثیرگذاری دارو متوقف شد، به پزشک مراجعه شود. در صورت تجویز قطع مصرف دارو توسط پزشک، مصرف دارو را به درستی متوقف کنید.
در طول مصرف این دارو، از خوردن یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید، مگر اینکه پزشک معالج یا پزشک داروخانه مصرف آن را برای شما بی خطر بداند. گریپ فروت می تواند احتمال بروزعوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. از پزشک معالج یا پزشک داروخانه جهت اطلاع از جزئیات بیشتر سؤال کنید.
عوارض جانبی
به بخش هشدار که روی بسته بندی دارو وجود دارد، توجه کنید.
امکان بروز حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه یا خواب آلودگی وجود دارد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، مانند تغییرات ذهنی یا خلقی (مانند ۀشفتگی، رفتار پرخاشگرانه)، حرکات غیر قابل کنترل( مانند لرزش)، ضربان آهسته یا سریع قلب، تغییرات در بینایی(مانند تاری دید) را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی، از جمله: تنفس سریع، آهسته وسطحی، بلافاصله از اقدامات پزشکی کمک بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش/ تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا سایر داروهای بنزودیازپینی(مانند دیازپام) یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
در صورت ابتلا به بیماری های خاص از مصرف این دارو بپرهیزید. در صورت ابتلا به گلوکوم یا آب سیاه (زاویه بسته)، قبل از مصرف این دارو با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص بیماری های کلیوی و کبدی، مشکلات ریوی یا تنفسی (مانند بیماری انسدادی مزمن ریوی COPD، آپنه خواب)، مشکلات قلبی(به طور مثال نارسایی احتقانی قلب)، گلوکوم (زاویه بسته) ، سابقه شخصی یا خانوادگی ناهنجاری در مصرف مواد مختلف (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر یا الکل) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
در صورت مصرف این دارو، پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
نوزادان و کودکان کمتر از ٣ سال که به منظور جراحی از داروهای بیهوشی یا داروهایی برای آرام بخشی (از جمله میدازولام) استفاده می کنند، در معرض خطر رشد کند مغزی قرار می گیرند. در مورد خطرات و مزایای این دارو با پزشک صحبت شود.
مصرف این دارو در دوران بارداری توصیه نمی شود زیرا می تواند به جنین آسیب برساند. در نوزادان متولد شده از مادرانی که برای مدت طولانی از داروهای مشابه این دارو مصرف کرده اند، علائمی مانند تحریک پذیری، گریه غیرطبیعی و مداوم، استفراغ یا اسهال مشاهده شده است. برای کسب اطلاع از جزئیات بیشتر با پزشک صحبت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی محصولات که می توانند با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: دلاواردین، مهارکننده های پروتئاز )HIVبه طور مثال، ریتوناویر، ساکویناویر، آتازاناویر)، سدیم اکسی بات.
داروهای دیگر که بر دفع و عملکرد میدازولام مؤثر می باشند عبارتند از: ضد قارچ آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند اریترومایسین)، سایمتیدین، ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین، ریفامپین)، مخمر سنت جان، داروهای ضد تشنج خاص (مانند کاربامازپین، فنی توئین)، کلسیم، مسدود کننده های کانال (مانند دیلتیازم، وراپامیل)، SSRI یا داروهای ضد افسردگی خاص(مانند فلوکستین، فلووکسامین)، نفازودون، کنیوپتان و غیره.
در صورت مصرف این دارو با سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی یا مشکلات تنفسی می شوند، احتمال افزایش خطر بروز عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آهسته یا سطحی، خواب آلودگی شدید و سرگیجه) وجود دارد. در صورت استفاده از سایر داروها از جمله داروهای اوپیوئیدی تسکین دهنده درد یا سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (شاهدانه)، سایر داروهای خواب آور یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، داروهای شل کننده عضلانی (مانند کاریزوپرودول، سیکلوبنزپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، با پزشک معالج یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
برچسب های موجود بر روی تمام داروها را بررسی کنید (مانند دارو های آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) زیرا می توانند حاوی مواد خواب آور باشند. از پزشک داروخانه در مورد نحوه استفاده مطمئن از این داروها سؤال کنید.
سوء مصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علائم سوء مصرف دارو عبارتند از: خواب آلودگی شدید، واکنش های کند، تنفس آهسته یا سطحی، غش کردن، از دست دادن هوشیاری .
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
این دارو فقط جهت درمان شرایط فعلی شما تجویز شده است، به همین جهت از آن برای درمان سایر بیماری ها استفاده نشود، مگر اینکه پزشک تجویز کند. در مورد سایر بیماری ها، امکان دارد نیاز به دارویی متفاوت باشد.
تست های آزمایشگاهی یا پزشکی (مانند آزمایش های تنفسی، فشار خون، ضربان قلب) می توانند به صورت دوره ای انجام شوند تا روند بهبودی را بررسی و بروز عوارض جانبی ناشی از مصرف دارو را کنترل کنند. جهت کسب اطلاعات دقیق تر، با پزشک خود مشورت کنید.
دوز فراموش شده
قابل اجرا نیست.
نگهداری
این دارو قابل نگهداری نیست زیرا در بیمارستان، کلینیک یا مطب پزشک مصرف می شود و در منزل نگهداری نمی شود.