موارد مصرف
این دارو برای درمان افسردگی استفاده می شود و با کمک به ترمیم تعادل نوعی ماده طبیعی خاص (سروتونین) در مغز کار می کند. این دارو یک SSRI (مهارکننده انتخابی جذب مجدد سروتونین) و تعدیل کننده گیرنده سروتونین است. این دارو می تواند روحیه، خواب، اشتها و سطح انرژی را بهبود بخشد و کمک کند علاقه به زندگی روزمره بازگردد.
زمان و نحوه مصرف
پیش از هر بار مصرف این دارو، راهنمای مصرف دارو را مطالعه نمایید. می توانید سوالات خود را از پزشک معالج خود یا پزشک داروخانه بپرسید.
این دارو را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً یک بار در روز مصرف کنید. دوز بر اساس وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید تعیین می شود. حتماً تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به پزشک اطلاع دهید.
برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی، پزشک ابتدا دارو را در مقادیر کم تجویز کرده و به تدریج مقدار آن را افزایش می دهد. دوز مصرفی دارو را افزایش ندهید، این کار تاثیری در روند بهبودی ندارد و می تواند عوارض جانبی را افزایش دهد. بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در یک زمان خاص مصرف کنید.
مصرف این دارو را حتی اگر احساس بهبودی دارید، ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. با قطع ناگهانی این دارو، برخی شرایط ممکن است بدتر شود. همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، سفتی عضلات و آبریزش بینی را تجربه کنید. برای جلوگیری از این علائم، پزشک ممکن است به تدریج دوز را کاهش دهد و سپس مصرف آن را متوقف کند. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا پزشک داروخانه مشورت کنید. علائم جدید و تشدید وضعیت را بلافاصله گزارش کنید.
ممکن است چندین هفته طول بکشد تا از مزایای کامل این دارو بهره مند شوید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید وضعیت به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی
حالت تهوع، یبوست، استفراغ، سرگیجه، کاهش علاقه به رابطه جنسی و تغییر در توانایی جنسی می تواند از عوارض این دارو باشد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله لرزش، بی قراری، عدم توانایی درثابت ماندن، بی حسی و گزگز، کبودی و خونریزی بی دلیل، مشکل در تمرکز، تغییر حافظه، گیجی و ضعف را بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرکدام از این عوارض خطرناک جانبی: تشنج، مدفوع سیاه، استفراغ شبیه تفاله قهوه، درد/ تورم/ قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ های شبانه، تاری دید)، بلافاصله به پزشك مراجعه کنید.
این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و بندرت باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم سمیت سروتونین شود. در صورت مصرف داروهای دیگری که سروتونین را افزایش می دهند، خطر افزایش می یابد، بنابراین تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
در صورت بروز برخی از علائم: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، انقباض عضلات، تب غیر قابل وصف، تحریک و بی قراری غیرمعمول بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش/ تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
پیش از مصرف دارو، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی، جنون-افسردگی، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، تشنج، کم بودن سدیم در خون، زخم روده، خونریزی معده (بیماری زخم معده)، سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلا به گلوکوم (آب سیاه) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. استفاده از الکل یا ماریجوانا (شاهدانه) می تواند سرگیجه را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خونریزی داشته باشند. آنها نیز ممکن است به نوعی عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) مبتلا شوند، به خصوص اگر آنها همراه این دارو "قرص های آب" (ادرار آور) نیز مصرف کنند.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت ضرورت استفاده شود. این دارو ممکن است به جنین آسیب برساند. همچنین، نوزادانی که مادرشان در طول 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند، ممکن است به ندرت دچار علائمی مانند مشکلات تغذیه ای، تنفسی، تشنج، سفتی عضله یا گریه مداوم شوند. اگر هرکدام از این علائم را در نوزاد مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
از آنجا که مشکلات ذهنی و خلقی درمان نشده (مانند افسردگی) می تواند نوعی بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را قطع نکنید، مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد. اگر قصد بارداری دارید، یا فکر می کنید باردار هستید، بلافاصله با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی ورتیوکستین را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
محصولاتی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از: داروهایی که می توانند باعث خونریزی و کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، ضد التهاب های غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، "داروهای رقیق کننده خون" مانند وارفارین و دبیگاتران).
آسپرین در صورت استفاده با این دارو می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک شما را به مصرف آسپیرین با دوز کم برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی (معمولاً 81-162 میلی گرم در روز) راهنمایی کرده است، باید آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کند. از پزشک خود یا پزشک داروخانه برای جزئیات بیشتر بپرسید.
مصرف مهارکننده های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل دارویی جدی (گاهی بسیار خطرناک) شود. در طول درمان با این دارو هیچ گونه مهارکننده MAO (ایزوکارباکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبمید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانسیل پرومین) مصرف نکنید. اکثر مهارکننده های MAO نباید 2 هفته قبل و 21 روز پس از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود در مورد زمان شروع یا قطع مصرف این دارو بپرسید.
استفاده از داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می شوند، خطر سندرم سمیت سروتونین را افزایش می دهد. به عنوان مثال می توان به داروهای خیابانی مانند MDMA / "اکستازی"، گل راعی، برخی داروهای ضد افسردگی (از جمله SSRI های دیگر مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین، ونلافاکسین) و سایر موارد اشاره کرد. خطر ابتلا به سندرم سروتونین مسمومیت ممکن است هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر باشد.
سوءمصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا اختلال در تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
هیچ یک از قرارهای پزشکی و روانپزشکی را فراموش نکنید. معاینات پزشکی / روانپزشکی باید به صورت دوره ای انجام شود تا پیشرفت کنترل یا عوارض جانبی بررسی شود.
دوز فراموش شده
اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
نگهداری
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.