موارد مصرف
از ویلازودون در درمان افسردگی استفاده می شود. این محصول نوعی آگونیست SSRI (مهارکننده بازجذب انتخابی سروتونین) و گیرنده های جزئی سروتونین است. این ماده با کمک به بازیابی تعادل برخی از مواد طبیعی خاص در مغز (انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین) فعالیت می کند. این دارو ممکن است باعث بهبودی روحیه، خواب، اشتها و سطح انرژی بیمار شود و به او در ایجاد علاقه به زندگی روزمره کمک کند.
زمان و نحوه مصرف
قبل از شروع استفاده از ویلازودون و هر بار استفاده مجدد، برگه راهنمای دارو را که توسط پزشک داروخانه ارائه شده است بخوانید. اگر سوالی دارید، می توانید با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
این دارو را طبق دستور پزشک و معمولاً یک بار در روز بصورت خوراکی مصرف کنید. دوز مصرفی براساس شرایط پزشکی، پاسخ به درمان و سایر داروهایی است که ممکن است مصرف کنید تعیین می شود. حتماً پزشک خود و پزشک داروخانه را از تمام محصولات مورد استفاده خود (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع سازید.
برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است مصرف دارو را ابتدا با دوز کم شروع کرده و به تدریج دوز را افزایش دهد. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. سعی شود دارو را بیشتر یا کمتر از مقدار یا زمان تجویز شده مصرف نکنید. زیرا وضعیت سریعتر بهبود نخواهد یافت و خطر ابتلا به عوارض جانبی نیز افزایش می یابد.
بیشترین اثربخشی دارو در نتیجه مصرف منظم آن حاصل می شود. بنابراین برای جلوگیری از فراموش کردن مصرف دارو، آن را هر روز در همان ساعت مصرف کنید.
قطع ناگهان مصرف این دارو، می تواند سبب بروز علائم قطع مصرف (مانند اختلالات خلقی، سردرد، خستگی، تغییر در ساعت خواب، شنیدن صدای زنگ در گوش، تشنج، بی حسی/ گزگز، احساسات "مانند شوک") شود. برای کمک به جلوگیری از بروز علائم قطع مصرف، پزشک ممکن است دوز را به آرامی کاهش دهد. در صورت استفاده طولانی مدت از ویلازودون یا استفاده در دوزهای بالا نیز، احتمال قطع مصرف آن بیشتر است. در صورت قطع مصرف، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت عدم بهبودی یا تشدید وضعیت، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی
اسهال، حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، اختلالات خواب، کاهش میل جنسی یا تغییر در توانایی جنسی می توانند از عوارض این دارو باشند. در صورت تداوم یا تشدید این اثر، بلافاصله به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: بی حسی/ گزگز، رعشه، بی قراری، عدم توانایی در آرام ماندن، عدم تمرکز، گیجی، مشکلات حافظه، ضعف، عدم ثبات، ضربان قلب، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
همچنین در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: تغییرات ناگهانی یا شدید ذهنی/ خلقی (مانند بی قراری، افکار خودکشی)، مدفوع خونی/ سیاه/ تیره، استفراغی شبیه به تفاله قهوه، کبودی/ خونریزی آسان، تشنج، درد/ تورم/ قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ ها در شب، تاری دید) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و بندرت باعث ایجاد بیماری بسیار جدی به نام سندرم یا مسمومیت ناشی از سروتونین شود. همچنین اگر داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین در بدن می شوند را نیز مصرف می کنید، ممکن است خطر این عارضه را افزایش دهد، بنابراین تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید. در صورت بروز برخی از علائم همچون: ضربان قلب سریع، توهم، عدم تعادل و هماهنگی میان اعضای بدن، سرگیجه شدید، حالت تهوع / استفراغ / اسهال، انقباض عضلات، تب شدید، تحریک / بی قراری غیرمعمول، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی، خارش/ تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
پیش از مصرف ویلازودون در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک خود یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی/ جنون-افسردگی، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، زخم معده/ روده، تشنج، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته چشم) مطلع سازید.
این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) می تواند آن را تشدید کند. تا زمانی که از بی خطر بودن کارهایی مانند رانندگی، استفاده از ماشین آلات و هرکاری که نیاز به هوشیاری دارد، اطمینان حاصل نکرده اید از انجام آنها خودداری کنید. مصرف الکل را محدود کرده و در صورت مصرف ماریجوانا آن را با پزشک خود در میان بگذارید. زیرا می تواند خطر ابتلا به مشکلات کبدی را افزایش دهد.
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساسیت بیشتری نشان دهند. آنها ممکن است دچار کمبود سدیم (هیپوناترمی) در خون شوند، به خصوص اگر آن را با "قرص های آب" (ادرار آور) استفاده کنند. از دست دادن هماهنگی بین اندام ها و تعادل می تواند خطر افتادن در سالمندان را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در موارد ضروری استفاده شود. این دارو می تواند به جنین آسیب برساند. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که در طول 3 ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند، به ندرت ممکن است دچار علائم قطع مصرف دارو مانند اختلال تغذیه/ تنفس، تشنج، خشکی عضلات یا گریه مداوم شوند. اگر متوجه هر یک از این علائم در نوزاد خود شدید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
از آنجا که اختلالات درمان نشده ذهنی/ خلقی (مانند افسردگی) می تواند خطرناک باشد، مصرف این دارو را مگر به تجویز پزشک قطع نکنید. همچنین اگر قصد بارداری دارید یا فکر می کنید باردار هستید، بلافاصله در مورد خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر هنوز مشخص نیست. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی می تواند نحوهی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی این دارو را پوشش نمی دهد. بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برخی محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهایی که می توانند باعث خونریزی/ کبودی شوند (مانند آسپرین، داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، "داروهای رقیق کننده خون" مانند هپارین، وارفارین).
مصرف آسپیرین با این دارو خطر خونریزی را افزایش میدهد. با این حال، اگر پزشک مصرف دوز پایینی از آسپیرین را برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی (معمولاً در دوزهای 162-81 میلی گرم در روز) تجویز کرده باشد، باید تا زمانی که مد نظر پزشک است آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک خلاف این امر را تجویز کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا پزشک داروخانه صحبت کنید.
مصرف داروهای مهارکننده های MAO همراه با این دارو می تواند منجر به تداخل دارویی جدی (احتمالاً کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف داروهای مهار کننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لاینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساژیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانسیل پرومین) خودداری کنید. اکثر بازدارنده های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل و پس از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود در مورد زمان شروع یا قطع مصرف این دارو سوال کنید.
در صورت استفاده از سایر داروهای افزاینده سروتونین، خطر سندرم/مسمومیت سروتونین افزایش می یابد. به عنوان مثال می توان به داروهای روان گردان مانند MDMA / "اکستازی"، گل راعی و برخی داروهای ضد افسردگی (از جمله سایر SSRI ها مانند فلوکستین/ پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین/ونلافاکسین)، تریپتوفان و غیره اشاره کرد. خطر بروز سندرم سروتونین هنگام شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر می باشد.
این دارو می تواند بر روی نتایج برخی آزمایش های تشخیصی و پزشکی (از جمله اسکن مغزی برای بیماری پارکینسون) اثر گذاشته و احتمالا منجر به کاذب شدن نتیجه آزمایش می شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
سوءمصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن یا مشکل تنفس با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تمام قرارهای پزشکی و روانپزشکی را به طور منظم انجام دهید. بهتر است آزمایش های تشخیصی/ یا پزشکی به صورت دوره ای انجام شود تا میزان بهبودی یا بروز عوارض جانبی بررسی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید.
دوز فراموش شده
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
نگهداری
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.