موارد مصرف
این دارو برای درمان آرتریت روماتوئید، بیماری ویلسون (عارضه ای که طی آن میزان بالای مس در بدن باعث آسیب به کبد، مغز و سایر اندام‌ها می‌شود) و اختلال خاصی که باعث ایجاد سنگ کلیه می‌شود (سیستینوری) استفاده می‌شود. برای درمان آرتریت روماتوئید، پنی‌سیلامین به عنوان یک داروی ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARD) شناخته می‌شود. به کاهش درد / حساسیت / تورم در مفاصل کمک می کند. برای درمان بیماری ویلسون، پنی‌سیلامین به مس متصل شده و به حذف آن از بدن کمک می‌کند. کاهش سطح مس به بهبود عملکرد کبد و مشکلات ذهنی/خلق/اعصاب (مانند گیجی، مشکل در صحبت کردن/راه رفتن) ناشی از این بیماری کمک می کند. برای درمان سیستینوری، پنی‌سیلامین به کاهش مقدار ماده خاصی (سیستین) در ادرار کمک می‌کند که میتواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود.
زمان و نحوه مصرف
این دارو را به صورت خوراکی با معده خالی (1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا) طبق دستور پزشک مصرف کنید. فاصله مصرف این دارو با سایر داروها (به ویژه آنتی اسیدها)، شیر یا غذا باید حداقل 1 ساعت باشد.
دوز این دارو بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ شما به درمان است.
از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در زمان (های) یکسانی مصرف کنید.
همچنین ممکن است پزشک شما را به مصرف ویتامین B6 (پیریدوکسین) و آهن راهنمایی کند. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. اگر نیاز به آهن یا سایر محصولات حاوی مواد معدنی (مانند روی) دارید، آن را حداقل 2 ساعت قبل یا بعد از مصرف پنی‌سیلامین مصرف کنید. قبل از مصرف محصولات حاوی مواد معدنی با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است مانع جذب پنی‌سیلامین شوند.
برای درمان آرتریت روماتوئید، ممکن است 2 تا 3 ماه طول بکشد تا بهبودی در وضعیت شما مشاهده شود.
برای درمان بیماری ویلسون، رژیم غذایی توصیه شده توسط پزشک را دنبال کنید تا بیشترین سود را از این دارو ببرید. ممکن است وضعیت شما برای 1 تا 3 ماه بهبود نیابد و در واقع با شروع این دارو بدتر شود. اگر وضعیت شما پس از یک ماه درمان همچنان بدتر شد، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
برای درمان سیستینوری، رژیم غذایی توصیه شده توسط پزشک را دنبال کنید تا بیشترین سود را از این دارو ببرید. مقدار زیادی آب بنوشید مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری بدهد.
اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی
درد معده/شکم، تهوع/استفراغ، از دست دادن اشتها، اسهال و کاهش حس چشایی می تواند از عوارض این دارو باشند. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از عوارض، حتماً آن را با پزشک معالج یا پزشک داروخانه مطرح کنید. ریزش موی موقت نیز میتواند رخ دهد. در صورت پایان درمان، رشد طبیعی مو باید بازگردد.
به یاد داشته باشید که پزشک معالجتان این دارو را برای شما تجویز کرده چرا که بر این باور است که منافع این دارو بیشتر از عوارض آن است. بیشتر افراد با مصرف این دارو، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض بعید اما جدی فوراً به پزشک خود اطلاع دهید: علائم عفونت (مانند تب، گلودرد مداوم، غدد لنفاوی متورم)، کبودی/خونریزی آسان، خستگی غیرعادی، تنفس سریع، تاول های پوستی، زخم های دهان، درد مفاصل جدید یا بدتر، نازک/چروک شدن پوست.
در صورت بروز هر یک از این عوارض نادر اما جدی مانند: علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار خونی)، سرفه خونی، تنگی نفس، ضعف عضلانی، مشکلات چشمی (مانند افتادگی پلک، تاری دید)، تهوع/استفراغ مداوم، درد شدید معده/شکم، ادرار تیره، زردی چشم/پوست فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: راش پوستی (عارضه های پوستی)، خارش/ تورم (به خصوص در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد مذکور، تمام عوارض جانبی این دارو را در برنمی گیرد، بنابراین در صورت مشاهده هر گونه عارضه جانبی دیگری، آن را به پزشک خود یا پزشک داروخانه اطلاع دهید.
موارد احتیاطی و منع مصرف
پیش از مصرف پنی‌سیلامین، در صورت حساسیت به آن یا هر نوع حساسیت دیگری به سایر پنی سیلین ها، پزشک خود یا پزشک داروخانه را در جریان قرار دهید. این محصول ممکن است دارای اجزای غیر فعالی باشد که موجب واکنش های آلرژیک و یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک داروخانه صحبت کنید.
همچنین قبل از مصرف این دارو، پزشک یا پزشک داروخانه را از سوابق پزشکی خود به خصوص: واکنش شدید قبلی به پنی‌سیلامین (مانند کم خونی آپلاستیک، آگرانولوسیتوز)، بیماری کلیوی، اختلالات خون/مغز استخوان (مانند ترومبوسیتوپنی) مطلع سازید
تمام داروهای مصرفی خود را (از جمله داروهای با نسخه، بی نسخه و محصولات گیاهی) پیش از جراحی به پزشک و یا دندان پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف پنی‌سیلامین در دوران بارداری توصیه نمی‌شود زیرا می تواند جنین آسیب برساند. با این حال، گاهی اوقات در دوران بارداری در شرایط خاص (مانند درمان بیماری ویلسون) استفاده می شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
انتقال این دارو به شیر مادر مشخص نیست اما به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در حین مصرف این دارو توصیه نمی شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخل های دارویی می تواند نحوه ی عملکرد دارو را تغییر داده و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این یادداشت تمامی تداخلات دارویی را پوشش نمی دهد بنابراین بهتر است نام تمام داروهایی که مصرف می کنید (از جمله داروهای با نسخه و بی نسخه و محصولات گیاهی) را با پزشک خود و پزشک داروخانه در میان بگذارید و بدون تایید پزشک، مصرف هیچ دارویی را شروع یا تمام نکنید، همچنین به هیچ وجه میزان دارو را تغییر ندهید.
برای کمک به پزشک و داروساز خود در ارائه بهترین مراقبت از شما، حتماً قبل از شروع درمان با این محصول، همه محصولاتی را که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. در حین استفاده از این محصول، هیچ دارویی را بدون تایید پزشک شروع، قطع نکنید یا دوز خود راتغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از: دیگوکسین، نمک های طلا (مانند اورانوفین)، داروهای درمان مالاریا (مانند کلروکین)، فنیل بوتازون، سایر داروهای کاهش دهنده عملکرد مغز استخوان (مانند آزاتیوپرین، شیمی درمانی سرطان، تری متوپریم/سولفامتوکسازول).
سوءمصرف
در صورت مصرف بیش از حد دارو و بروز علائم جدی مانند غش کردن با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
توجه
این دارو را به صورت سرخود به دیگران تجویز نکنید.
تست های آزمایشگاهی یا پزشکی (مانند شمارش کامل خون، هماتوکریت/هموگلوبین، عملکرد کبد، آزمایش ادرار، معاینه فیزیکی) باید به صورت دوره ای برای نظارت بر پیشرفت یا بررسی عوارض جانبی انجام می شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دوز فراموش شده
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را مصرف کنید، اما اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی بود، از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همچنین دوز بعدی را به موقع مصرف کرده و برای جبران فراموشی، دوز دارو را دو برابر نکنید.
نگهداری
در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت در ظرف اصلی دارو نگهداری شود. از نگهداری دارو در حمام خودداری شود. تمام داروها باید از دسترس کودکان و حیوانات دور بمانند.
دارو ها را به درون توالت و فاضلاب نریزید، مگر آن که دستورالعملی برای انجام آن ذکر شده باشد. در صورت منقضی شدن دارو و یا عدم نیاز به آن، با یک روش مناسب آن را دور بریزید.