ویتامین ایی Vitamin E

اطلاعات کلی

ویتامین E نوعی ویتامین محلول در چربی است که در بسیاری از غذاها از جمله روغن های گیاهی، غلات، گوشت، مرغ، تخم مرغ، میوه ها، سبزیجات و روغن جوانه گندم یافت می شود. این ویتامین همچنین به عنوان یک مکمل مورد استفاده قرار می گیرد. ویتامین E برای درمان کمبود ویتامین E در بدن که اتفاقی نادر است استفاده می شود، اما می تواند در افرادی که دارای برخی اختلالات ژنتیکی هستند و در نوزادان دارای وزن کم و نارس، رخ دهد. انجمن AmericanHeartAs توصیه می کند که آنتی اکسیدان ها از جمله ویتامین E را با با قرار دادن میوه ها، سبزیجات و غلات کامل به جای مکمل ها در رژیم غذایی خود دریافت کنید تا زمانی که اطلاعات بیشتری در مورد خطرات و مزایای مکمل های دارویی شناخته شود. نوعی ویتامین E به نام استات ویتامین E وجود دارد که ماده تشکیل دهنده برخی از دستگاه های ایجاد کننده بخار است. استفاده از محصولات بخار کننده حاوی استات ویتامین E با آسیب جدی در ریه ارتباط دارد.

نحوه عملکرد

ویتامین E یک ویتامین مهم است که برای عملکرد مناسب بسیاری از اندام های بدن ضروری است. همچنین نوعی آنتی اکسیدان است که می تواند باعث کاهش سرعت فرآیندهایی که به سلول های بدن آسیب می رسانند شود.

موارد استفاده و اثربخشی

تحقیقات نشان می دهد که مصرف ویتامین ایی می تواند در موارد زیر مؤثر باشد:

• آتاکسی یا AVED (نوعی بیماری ارثی که بر کنترل حرکتی تأثیر می گذارد): اختلال حرکتی ژنتیکی به نام آتاکسی باعث کمبود شدید ویتامین E می شود. مکمل های ویتامین E به عنوان بخشی از درمان آتاکسی استفاده می شود.
• کمبود ویتامین E: مصرف خوراکی ویتامین E برای پیشگیری و درمان کمبود ویتامین E موثر است.
• کم خونی مزمن (سطح پایین گلبول های قرمز در افراد مبتلا به بیماری طولانی مدت): مصرف ویتامین E باعث بهبود پاسخ به اریتروپویتین در تولید گلبول های قرمز در کودکان و بزرگسالان تحت درمان همودیالیز می شود.
• تالاسمی بتا (نوعی بیماری خونی که باعث کاهش سطح پروتئین خون به نام هموگلوبین می شود): به نظر می رسد مصرف ویتامین E به صورت خوراکی برای کودکان مبتلا به اختلال خونی بنام تالاسمی بتا و کمبود ویتامین E مفید است.
• نشت داروی داخل وریدی (IV) از ورید به داخل پوست و بافت های اطراف (خارج سازی): به نظر می رسد استفاده از ویتامین E به همراه دی متیل سولفوکسید (DMSO) برای درمان نشت داروی شیمی درمانی در بافت های اطراف موثر باشد.
• گرفتگی های قاعدگی (دیسمنوره): به نظر می رسد مصرف ویتامین E به مدت 2 روز قبل از شروع قاعدگی و 3 روز پس از شروع قاعدگی باعث کاهش درد و کاهش خونریزی می شود. مصرف ویتامین E با روغن ماهی ممکن است حتی در مقایسه با مصرف ویتامین E به تنهایی، درد را بیشتر تسکین دهد.
• گلومرولواسکلروز (زخم شدن یا سخت شدن رگ های خونی در کلیه): برخی شواهد نشان می دهد که مصرف ویتامین E به صورت خوراکی ممکن است باعث بهبود عملکرد کلیه در کودکان مبتلا به گلومرولاسکلروز شود.
• کمبود G6PD (نوعی اختلال ارثی که باعث تجزیه سلولهای قرمز خون در پاسخ به استرس می شود): مصرف ویتامین E به صورت خوراکی، به تنهایی یا همراه با سلنیوم، ممکن است برای افراد مبتلا به اختلال ارثی به نام کمبود G6PD مفید و موثر باشد.
• گرانولوم آنولار(نوعی زخم پوستی غیر سرطانی): استفاده موضعی از ویتامین E به نظر می رسد زخم های پوستی به نام گرانولومای آنولار را از بین می برد.
• بیماری هانتینگتون (نوعی اختلال مغزی ارثی که بر حرکات، احساسات و تفکر تأثیر می گذارد): ویتامین E طبیعی (RRR-آلفا توکوفرول) می تواند علائم را در افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون زودرس بهبود بخشد. با این حال، به نظر نمی رسد که در افرادی که بیماری پیشرفته تری دارند تاثیر گذار باشد.
• خونریزی مغزی: مصرف ویتامین E به صورت خوراکی برای درمان خونریزی مغزی در نوزادان نارس موثر به نظر می رسد.
• ناباروری مردان: مصرف ویتامین E به صورت خوراکی باعث بهبود مشکلات نا باروری در مردان دارای اختلال در باروری می شود. اما به نظر نمی رسد مصرف مقادیر بالای ویتامین E همراه با ویتامین C تاثیرات یکسانی داشته باشد.
• کاهش سود نیترات درمانی که هنگام استفاده از نیتراتها در کل روز اتفاق می افتد (تحمل نیترات): برخی شواهد نشان می دهد که مصرف روزانه ویتامین E می تواند از تحمل نیترات جلوگیری کند.
• استئاتو هپاتیت غیر الکلی یا NASH (التهاب و تجمع چربی در کبد افرادی که از الکل استفاده نمی کنند یا به میزان کمی مصرف می کنند): به نظر می رسد مصرف روزانه ویتامین E باعث بهبود التهاب و علائم مشکلات کبدی در این نوع بیماری کبدی در بزرگسالان و کودکان می شود.
• بیماری پارکینسون: افرادی که ویتامین E بیشتری در رژیم غذایی خود دارند ممکن است کمتر در معرض خطر بیماری پارکینسون قرار بگیرند. به نظر نمی رسد مصرف مکمل های حاوی ویتامین E برای افرادی که مبتلا به پارکینسون هستند تاثیری داشته باشد.
• کراتکتومی فوتوراکتيو (بهبودی پس از جراحی لیزر چشم): به نظر می رسد مصرف روزانه مقادیر بالای ویتامین A همراه با ویتامین E (آلفا توکوفریل نیکوتینات) باعث بهبود بینایی در افرادی می شود که جراحی لیزر چشم داشته اند.
• سندرم پیش از قاعدگی (PMS): به نظر می رسد مصرف ویتامین E به صورت خوراکی باعث کاهش اضطراب، کاهش اشتها و کاهش افسردگی در برخی از زنان مبتلا به PMS می شود.
• فعالیت های بدنی در افراد مسن: تحقیقات نشان می دهد که افزایش مصرف ویتامین E در رژیم غذایی با بهبود عملکرد بدنی و قدرت عضلانی در افراد مسن ارتباط دارد.
• زخم شدن بافت ناشی از پرتودرمانی: به نظر می رسد مصرف ویتامین E به صورت خوراکی با داروی پنتوکسی فیلین جای زخم ناشی از اشعه را درمان می کند. با این حال، به نظر نمی رسد مصرف ویتامین E به تنهایی مثر باشد.
• آرتریت روماتوئید (RA): استفاده از ویتامین E همراه با درمان مناسب برای کاهش درد در افراد مبتلا به RA بهتر از درمان مناسب به تنهایی است. با این حال، این ترکیب تورم را کاهش نمی دهد.
• آفتاب سوختگی: مصرف مقادیر بالای ویتامین E (RRR-α- توکوفرول) به صورت خوراکی همراه با ویتامین C از التهاب پوست پس از قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش محافظت می کند. با این حال، ویتامین E به تنهایی این تاثیرات را ندارد. استفاده از ویتامین E به صورت موضعی، همراه با ویتامین C و ملاتونین، هنگام استفاده قبل از قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش،از پوست محافظت می کند.
• تاردیو دیسکینزی (نوعی اختلال حرکتی که اغلب در اثر داروهای ضد روان پریشی ایجاد می شود): به نظر می رسد مصرف ویتامین E به صورت خوراکی باعث بهبود علائم مرتبط با اختلال حرکتی به نام دیسکینزی تاخیری می شود. با این حال، برخی تحقیقات دیگر نشان می دهد که این علائم را بهبود نمی بخشد، اما ممکن است از تشدید آن جلوگیری کند.
• یووئیت (تورم چشم): به نظر می رسد مصرف ویتامین E با ویتامین C به صورت خوراکی باعث بهبود بینایی می شود، اما تورم را در افراد مبتلا به ووئیت کاهش نمی دهد.
• سرطان پستان: اگرچه داشتن مقادیر بالاتر ویتامین E در خون ممکن است با کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط باشد، اما افزایش مصرف ویتامین E از رژیم غذایی یا مکمل ها خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش نمی دهد.
• سرطان مثانه: برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف مقادیر زیادی ویتامین E به مدت حداقل 10 سال ممکن است خطر ابتلا به سرطان مثانه را کاهش دهد. اما مشخص نیست که چه مقدار ویتامین E ممکن است برای کاهش این خطر مورد نیاز باشد. همچنین مشخص نیست که آیا این فایده از خوردن ویتامین E در رژیم غذایی یا مصرف مکمل های ویتامین E حاصل می شود با نه.
• عفونت در افراد تحت درمان دارویی سرطان: تحقیقات نشان می دهد که مصرف بیشتر ویتامین E در رژیم غذایی ممکن است خطر ابتلا به عفونت در کودکان تحت درمان را کاهش دهد.
• نفروپاتی ناشی از تزریق ماده حاجب: برخی تحقیقات نشان می دهد که ویتامین E تزریق شده به ورید خطر آسیب کلیه ناشی از رنگهای تزریقی را کاهش نمی دهد. با این حال، تحقیقات دیگر نشان می دهد که مصرف ویتامین E به صورت خوراکی خطر آسیب به کلیه از همان رنگها را کاهش می دهد.
• زوال عقل: برخی تحقیقات نشان می دهد خطر ابتلا به برخی از انواع زوال عقل در مردانی که ویتامین E و ویتامین C مصرف می کنند، کمتر است. اما به نظر نمی رسد مصرف مکمل های ویتامین E مانع از زوال عقل شود.
• دیابت: وجود ویتامین E بیشتر در رژیم غذایی با کاهش خطر ابتلا به دیابت مرتبط است. با این حال، ویتامین E در اکثر افرادی که از قبل به دیابت نوع 2 مبتلا هستند، باعث بهبودی قند خون نمی شود. به نظر می رسد که فقط در افراد دیابتی نوع 2 که سطح ویتامین E کمی دارند، باعث کاهش قند خون می شوند. علاوه بر این، ویتامین E ممکن است باعث کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 شود.
• آسیب کلیه در افراد دیابتی (نفروپاتی دیابتی): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ویتامین E ممکن است در کلیه مبتلایان به این بیماری به میزان کمی عملکرد کلیه را بهبود بخشد.
• درد عصبی در افراد دیابتی (نوروپاتی دیابتی): تحقیقات اولیه نشان می دهد که ویتامین E ممکن است به تسکین درد عصبی دیابت کمک کند.
• هلیکوباکترپیلوری (عفونت دستگاه گوارش که می تواند منجر به زخم شود): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ویتامین C و ویتامین E علاوه بر درمان استاندارد، شانس درمان برای افراد مبتلا به سوهاضمه ناشی از عفونت H. پیلوری را افزایش می دهد.
• نفروپاتی IgA (بیماری که به آرامی منجر به بیماری کلیه می شود): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ویتامین E می تواند عملکرد کلیه را در کودکان مبتلا به بیماری کلیوی به نام نفروپاتی IgA بهبود بخشد.
• ناباروری: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ویتامین E می تواند برخی از اقدامات را در زنانی که در لقاح آزمایشگاهی (IVF) مشکل داشته اند، بهبود بخشد. اما مشخص نیست که آیا ویتامین E احتمال داشتن یک بارداری موفق را بهبود می بخشد یا خیر.
• شپش: تحقیقات اولیه نشان می دهد که استفاده از اسپری ویتامین E در مقایسه با شستشو با پرمترین (شستشوی کرم Lyclear) برای از بین بردن شپش موثر تر است.
• پیوند کبد: مصرف ویتامین E (توکوفریل سوکسینات پلی اتیلن گلیکول) ممکن است مقدار مصرفی سرکوب کننده سیستم ایمنی مورد نیاز پس از پیوند کبد را کاهش دهد.
• علائم یائسگی: شواهد اولیه نشان می دهد که ویتامین E ممکن است گرگرفتگی را در زنان یائسه کاهش دهد.
• گرفتگی عضلات پا در شب: شواهد اولیه نشان می دهد که ویتامین E ممکن است گرفتگی های شبانه پا را کاهش دهد. با این حال، شواهد دیگری وجود دارد که خلاف این نتایج را نشان کی دهد.
• التهاب و زخم های داخل دهان (ورم مخاط دهان): برخی از داروهایی که برای درمان سرطان استفاده می شوند می توانند باعث ایجاد زخم های دردناک در دهان شوند. تحقیقات اولیه نشان می دهد که استفاده از ویتامین E در سطح داخلی دهان به بهبود این زخم ها و کاهش درد در کودکان کمک می کند.
• پوکی استخوان: تحقیقات اولیه نشان می دهد که وجود ویتامین E در رژیم غذایی احتمال شکستگی لگن و سایر شکستگی ها در بزرگسالان بالای 40 سال را کاهش می دهد.
• بیماری که باعث نعوظ خمیده و دردناک می شود (بیماری Peyronie): تحقیقات اولیه نشان می دهد که افزودن ویتامین E به درمان منظم درد را بهبود نمی بخشد اما ممکن است باعث کاهش پلاک در افراد مبتلا به بیماری Peyronie شود.
• سرطان کلیه: مطالعات کمی نشان می دهد که مصرف مکمل های ویتامین E با کاهش خطر ابتلا به نوع خاصی از سرطان کلیه به نام کارسینوم سلول کلیوی مرتبط است.
• سندرم پای بی قرار یا RLS: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ویتامین E، ویتامین C، به طور جداگانه یا با هم، باعث کاهش شدت RLS در افراد تحت همودیالیز می شود.
• آتروفی واژن (نازک شدن بافت واژن): تحقیقات اولیه نشان می دهد که قرار دادن شیاف ویتامین E به واژن می تواند علائم آتروفی واژن را در زنان مبتلا به سرطان پستان که داروی تاموکسیفن را مصرف می کنند، بهبود بخشد.
• سندرم خستگی مزمن (CFS).
• سرماخوردگی.
• اختلال هماهنگی رشد یا DCD.
• زخم پا در افراد دیابتی.
• اختلال تشنج (صرع).
• بیماری سلول داسی شکل.
• علائم کشش.

به منظور ارزیابی میزان اثربخشی  ویتامین ایی در موارد فوق شواهد بیشتری مورد نیاز است.

عوارض جانبی و ایمنی

• مصرف به صورت خوراکی: ویتامین E وقتی به صورت خوراکی و در مقادیر کمتر از 1000 میلی گرم در روز برای اکثر افراد سالم مصرف می شود،بی خطر است. این همان 1100 IU ویتامین E مصنوعی (all-rac-alpha-tocopherol) یا 1500 IU ویتامین E طبیعی (RRR-alpha-tocopherol) است. بخاطر داشته باشید که در صورت مصرف در مقادیر بالاتر خطر عوارض جانبی افزایش می یابد. عوارض جانبی می تواند شامل حالت تهوع، اسهال، گرفتگی معده، خستگی، ضعف، سردرد، تاری دید، راش و کبودی و خونریزی باشد. ویتامین E اگر به صورت خوراکی و در مقادیر بیش از 1000 میلی گرم در روز مصرف شود، کم خطر است.
• مصرف موضعی: مصرف موضعی ویتامین E برای اکثر افراد سالم بی خطر است. در حالی که  ایجاد خارش و تورم پس از استفاده موضعی از ویتامینE کمتر دیده شده است.
• هنگام استنشاق: ویتامین E هنگام استنشاق کم خطر است. استفاده از سیگارهای الکترونیکی و سایر محصولات دودی حاوی ویتامین E به عنوان استات ویتامین E در برخی افراد با آسیب جدی ریه ارتباط دارد.

موارد احتیاط و هشدارهای ویژه:

• بارداری: هنگامی که به مقدار توصیه شده روزانه استفاده شود، برای زنان باردار تقریبا بی خطر است. این نگرانی وجود دارد که مصرف مکمل های ویتامین E ممکن است برای جنین هنگام مصرف در اوایل بارداری مضر باشد. اما هنوز نمی توانیم بگوییم که این نگرانی اهمیت دارد یا نه. تا زمانی که موارد بیشتری شناخته شود، مکمل های ویتامین E را در 8 هفته اول بارداری بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید. در اواخر بارداری، حداکثر میزان توصیه شده ویتامین E 800 میلی گرم در زنان 14 تا 18 سال و 1000 میلی گرم در زنان بالای 18 سال است
• شیردهی: ویتامین E در صورت مصرف به مقدار توصیه شده روزانه در دوران شیردهی، بی خطر است. حداکثر میزان توصیه شده ویتامین E در زنان شیرده 14 تا 18 سال 800 میلی گرم و در زنان شیرده بالاتر از 18 سال 1000 میلی گرم است. ویتامین E در صورت مصرف در مقادیر بیشتر از حداکثر مقدار توصیه شده، کم خطر است.
• نوزادان و کودکان: ویتامین E وقتی به صورت خوراکی و به طور مناسب مصرف شود، بی خطر است. اما کودکان باید از مقادیر بالاتر از حد مجاز روزانه که 300 IU در کودکان 1-3 ساله، 450 IU در کودکان 4-8 ساله، 900 IU در کودکان 9-13 و 1200 IU در کودکان 14-18 ساله است، خودداری کنند. ویتامین E (آلفا توکوفرول) در صورت تزریق داخل وریدی (توسط IV) به نوزادان نارس در مقادیر بالا یا هنگامی که ویتامین E به صورت خوراکی در مقادیر بالاتر از میزان مصرف روزانه مصرف می شود، کم خطر است
• آنژیوپلاستی (روشی برای باز کردن رگ خونی مسدود یا باریک): از مصرف مکمل های حاوی ویتامین E یا سایر ویتامین های آنتی اکسیدان (بتاکاروتن، ویتامین C) بلافاصله قبل و بعد از آنژیوپلاستی بدون نظارت پزشک متخصص خودداری کنید، زیرا ممکن است با درمان معمول تداخل داشته باشند.
• اختلالات خونریزی دهنده: ویتامین E ممکن است اختلالات خونریزی دهنده را بدتر کند. اگر به اختلال خونریزی دهنده مبتلا هستید، از مصرف مکمل های ویتامین E خودداری کنید.
• دیابت: ویتامین E ممکن است خطر ابتلا به نارسایی قلبی را در افراد دیابتی افزایش دهد. افراد دیابتی باید از مصرف مقادیر ویتامین E بیشتر از 400 IU در روز خودداری کنند.
• سرطان سر و گردن: مکمل های ویتامین E را در مقادیر بیشتر از 400 IU روزانه مصرف نکنید زیرا ویتامین E ممکن است احتمال بازگشت سرطان را افزایش دهد.
• بیماری کبدی: اگر ویتامین E به مدت 2 سال یا بیشتر مصرف شود، می تواند مقاومت به انسولین را در صورت ابتلا به بیماری کبدی به نام بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) بدتر کند.
• حمله قلبی: ویتامین E ممکن است خطر مرگ را در افرادی که سابقه حمله قلبی دارند افزایش دهد. افرادی که سابقه حمله قلبی دارند باید از مصرف مقادیر ویتامین E بیشتر از 400 IU در روز خودداری کنند.
• پوکی استخوان:  گاهی اوقات از ورزش برای بهبود استحکام استخوان توسط افراد مبتلا به پوکی استخوان استفاده می شود. ورزش و مصرف مقادیر بالای ویتامین E و ویتامین C ممکن است از تاثیرات ورزش بر قدرت استخوان بکاهد.
• سرطان پروستات: این نگرانی وجود دارد که مصرف ویتامین E ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد. تأثیر ویتامین E در مردانی که در حال حاضر به سرطان پروستات مبتلا هستند، مشخص نیست. با این حال، از لحاظ تئوری، مصرف مکمل های ویتامین E ممکن است باعث وخیم تر شدن سرطان در مردان مبتلا به سرطان پروستات شود.
• رتینیت پیگمنتوزا  (نوعی بیماری ارثی چشم که باعث ضعف بینایی در شب و از دست دادن دید در اطراف می شود): بنظر می رسد 400 IU توکوفرول آلفا (ویتامین E مصنوعی) سرعت بینایی را در افراد مبتلا به رتینیت پیگمانتوزا بهبود می بخشد. با این حال، نمی تواند در مقادیر بسیار کمتری (3 واحد بین المللی) این اثر را ایجاد کند. اگر به این بیماری مبتلا هستید، بهتر است از مصرف مکمل های ویتامین E خودداری کنید.
• سکته مغزی: ویتامین E ممکن است خطر مرگ را در افرادی که سابقه سکته مغزی دارند افزایش دهد. افرادی که سابقه سکته مغزی دارند باید از مصرف مقادیر بیشتر ویتامین E از 400 IU در روز خودداری کنند.
• جراحی: ویتامین E ممکن است خطر خونریزی حین و بعد از جراحی را افزایش دهد. استفاده از ویتامین E را حداقل 2 هفته قبل از عمل جراحی متوقف کنید.
• کمبود ویتامین K: ویتامین E ممکن است مشکلات لخته شدن خون را در افرادی که دارار سطح پایین ویتامین K هستند، بدتر کند.

تداخل دارویی

تداخل متوسط؛

در ترکیب با این مواد احتیاط کنید:

• سیکلوسپورین (Neoral، Sandimmune): مصرف مقادیر زیادی ویتامین E همراه با سیکلوسپورین (Neoral، Sandimmune) ممکن است میزان سیکلوسپورین (Neoral، Sandimmune) بدن را افزایش دهد. با افزایش میزان جذب سیکلوسپورین در بدن، ویتامین E ممکن است اثرات و عوارض سیکلوسپورین را افزایش دهد.
• داروهایی که توسط کبد تغییر یافته اند (بسترهای سیتوکروم P450 3A4 (CYP3A4)): برخی از داروها توسط کبد تغییر کرده و تجزیه می شوند. ویتامین E ممکن است سرعت تجزیه برخی از داروها در کبد را افزایش دهد. مصرف ویتامین E همراه با برخی از داروها که توسط کبد تجزیه می شود می تواند اثر بخشی این داروها را کاهش دهد. قبل از مصرف ویتامین E در صورت استفاده از داروهای تغییر یافته توسط کبد، با پزشک خود صحبت کنید. برخی از داروهای تغییر یافته توسط کبد شامل لوواستاتین (Mevacor)، کتوکونازول (Nizoral)، ایتراکونازول (Sporanox)، فکسوفنادین (Allegra)، تریازولام (Halcion)، و دیگر داروها است.
• داروهای سرطان (شیمی درمانی): ویتامین E یک آنتی اکسیدان است. این نگرانی وجود دارد که آنتی اکسیدان ها ممکن است باعث کاهش اثر بخشی برخی از داروها برای سرطان ها شوند. اما هنوز نمی دانیم آیا تداخل رخ می دهد یا نه.
• داروهایی که باعث کاهش سرعت لخته شدن خون می شوند (داروهای ضد انعقاد / ضد پلاکت): ویتامین E ممکن است سرعت لخته شدن خون را کاهش دهد. مصرف ویتامین E همراه با داروهایی که آنها هم سرعت لخته شدن خون را کند می کند احتمال کبودی و خونریزی را افزایش می دهد. برخی از داروها که سرعت لخته شدن خون را کند می کنند شامل آسپیرین، کلوپیدوگرل (پلاویکس)، دیکلوفناک (ولتارن، کاتافلام، دیگران)، ایبوپروفن (ادویل، موترین و دیگران)، ناپروکسن (آناپروکس، ناپروسین، دیگران)، دالتپارین(فراگمین)، انوکساپارین (لوونوکس)، هپارین، وارفارین (کومادین) و دیگران است.
• داروهایی که برای کاهش کلسترول (استاتین ها) استفاده می شوند: مصرف ویتامین E، بتاکاروتن، ویتامین C و سلنیوم همراه با یکدیگر ممکن است باعث کاهش اثر بخشی برخی داروها برای کاهش کلسترول شود. مشخص نیست که مصرف ویتامین E به تنهایی باعث کاهش اثر بخشی برخی از داروها برای کاهش کلسترول می شود یا نه. برخی از داروهایی که برای کاهش کلسترول استفاده می شوند شامل آتورواستاتین (لیپیتور)، فلوواستاتین (لسولک)، لوواستاتین (مواکور) و پرواواستاتین (پرواواچول) هستند.
• نیاسین: مصرف ویتامین E همراه با بتاکاروتن، ویتامین C و سلنیوم ممکن است برخی از اثرات مفید نیاسین را کاهش دهد. نیاسین می تواند کلسترول مفید خون را افزایش دهد. مصرف ویتامین E همراه با سایر ویتامین ها ممکن است باعث کاهش این نوع کلسترول شود.
• وارفارین (کومادین): از وارفارین (کومادین) برای کاهش سرعت لخته شدن خون استفاده می شود. ویتامین E همچنین می تواند لخته شدن خون را کاهش دهد. مصرف ویتامین E همراه با وارفارین (کومادین) می تواند احتمال کبودی و خونریزی را افزایش دهد. حتماً به طور مرتب خون خود را کنترل کنید زیرا میزان وارفارین (Coumadin) مصرفی شما ممکن است نیاز به تغییر داشته باشد.

مقدار مصرف مجاز

دوزهای زیر در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته است:

بزرگسالان

مصرف خورراکی

• به صورت کلی: مصرف ویتامین E ممکن است باعث گیجی شود. دستورالعمل های فعلی میزان توصیه شده در رژیم غذایی (RDA) و محدودیت های بالای مصرف قابل تحمل (UL) برای ویتامین E را در میلی گرم نشان می دهند. اما برخی از محصولات در واحدهای بین المللی (IU) برچسب گذاری شده اند. مقادیر مصرفی ویتامین E طبیعی (RRR-آلفا توکوفرول) و ویتامین E آزمایشگاهی (all-rac-alpha-tocopherol) متفاوت محاسبه می شود. این کار می تواند تشخیص مقدار مصرف صحیح را دشوار کند. مقدار مجاز توصیه شده روزانه در رژیم غذایی (RDA) برای ویتامین E طبیعی (RRR-α-توکوفرول) در بزرگسالان 15 میلی گرم (22 IU) در مردان و زنان، 15 میلی گرم (22 IU) در زنان باردار و 19 میلی گرم (28 IU) در زنان شیرده است.
• کمبود ویتامین E: مقدار مصرفی معمول در بزرگسالان 60-75 IU RRR-alpha توکوفرول (ویتامین E طبیعی) در روز است.
• نوعی بیماری ارثی که بر کنترل حرکتی تأثیر می گذارد (آتاکسی با کمبود ویتامین E یا AVED): روزانه 800-1500 میلی گرم RRR-α-توکوفرول rac-alpha-tocopherol.
• کمبود گلبول های قرمز در افراد مبتلا به بیماری طولانی مدت (کم خونی بیماری مزمن): 447-745 واحد بین المللی ویتامین E روزانه با اریتروپویتین 93-74 U / کیلوگرم در هفته.
• نوعی اختلال حرکتی که اغلب به دلیل داروهای ضد روان پریشی ایجاد می شود (دیسکینزیای تأخیری): 1600 واحد بین المللی RRR-alpha-tocopherol (ویتامین E طبیعی) روزانه.
• ناباروری مردان: 298-894 واحد بین المللی ویتامین E روزانه.
• بیماری آلزایمر: روزانه حداکثر 2000 IU ویتامین E. از درمان ترکیبی با 5 میلی گرم دونپزیل (Aricept) و 1000 IU ویتامین E در روز برای کاهش سرعت زوال عقل در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر استفاده شده است.
• التهاب و تجمع چربی در کبد در افرادی که الکل کم یا الکل مصرف نمی کنند (استتئو هپاتیت غیر الکلی یا NASH): 800 واحد بین المللی ویتامین E روزانه.
• یک اختلال مغزی ارثی که بر حرکات، احساسات و تفکر تأثیر می گذارد (بیماری هانتینگتون): 3000 IU RRR-alpha-tocopherol (ویتامین E طبیعی).
• آرتریت روماتوئید: 600 IU، ویتامین E دو بار در روز.
• معالجه کاهش منافع نیترات درمانی که هنگام استفاده از نیتراتها در کل روز اتفاق می افتد (تحمل نیترات): 298 واحد بین المللی ویتامین E سه بار در روز.
• نوعی اختلال ارثی که باعث تجزیه گلبول های قرمز خون در پاسخ به استرس می شود (کمبود G6PD): 800 واحد بین المللی ویتامین E روزانه
• سندرم پیش از قاعدگی: (PMS) 400 IU RRR-alpha-tocopherol (ویتامین E طبیعی) روزانه.
• گرفتگی های قاعدگی (دیسمنوره): 200 IU تا 500 IU ویتامین E روزانه از 2 روز قبل از قاعدگی شروع و تا روز سوم ادامه یابد. 200 IU ویتامین E با 300 میلی گرم روغن ماهی نیز استفاده شده است.
• بهبودی پس از جراحی لیزر چشم (کراتکتومی فوتوراکتومی): 343 واحد بین المللی ویتامین E (آلفا توکوفریل نیکوتینات) و 25000 واحد ویتامین A (رتینول پالمیتات) 3 بار در روز به مدت 30 روز و به دنبال آن دو بار در روز به مدت 2 ماه استفاده شده است.
• زخم ایجاد شده در بافت، ناشی از پرتودرمانی: 1000 IU ویتامین E روزانه در ترکیب با 800 میلی گرم پنتوکسی فیلین.
• التهاب چشم (یووئیت): 149 واحد بین المللی ویتامین E در ترکیب با 500 میلی گرم ویتامین C دو بار در روز.
• جلوگیری از آفتاب سوختگی: 1000 IU RRR-alpha-tocopherol (ویتامین E طبیعی) در ترکیب با 2 گرم اسید اسکوربیک

مصرف موضعی:

• درمان نشت داروی وریدی (IV) از ورید به داخل پوست و بافت های اطراف (خارج سازی): ویتامین E 10٪ همراه با دی متیل سولفوکساید (DMSO) 90٪ که به پوست وارد می شود.
• جلوگیری از آفتاب سوختگی: ویتامین E همراه با ویتامین C موضعی و ملاتونین که قبل از قرار گرفتن در معرض آفتاب روی پوست استفاده می شود.

کودکان

مصرف خوراکی

• به طور کلی: توصیه های روزانه غذایی (RDA) برای ویتامین E طبیعی (RRR-آلفا توکوفرول) در کودکان 4 میلی گرم (6 واحد بین المللی) در نوزادان 0 تا 6 ماه، 5 میلی گرم (7 واحد بین المللی) در نوزادان 7 تا 12 ماه، 6 میلی گرم (9 واحد بین المللی) در کودکان 1-3 ساله. 7 میلی گرم (10 IU) در کودکان 4-8 ساله، 11 میلی گرم (16 IU) در کودکان 9-13 ساله و 15 میلی گرم (22 IU) در کودکان 14 سال به بالا.
• بیماری ارثی که کنترل را تحت تأثیر قرار می دهد (آتاکسی با کمبود ویتامین E یا AVED): روزانه 40 میلی گرم در کیلوگرم RRR-آلفا توکوفرول یا آلفا توکوفرول.
• بیماری خونی که باعث کاهش سطح پروتئین خون به نام هموگلوبین می شود(بتا تالاسمی): 298 میلی گرم ویتامین E روزانه به مدت 4-8 هفته.
• زخم ایجاد شده یا سخت شدن رگهای خونی در کلیه (گلومرولاسکلروز): 200 Iu ویتامین E.
• درمان خونریزی مغزی : 100 میلی گرم در کیلوگرم ویتامینE (dl-alpha-tocopheryl acetate).
• درمان خونریزی در داخل یا اطراف نواحی پر از مایع (بطن) مغز (خونریزی داخل بطنی): 29.8 واحد بین المللی / کیلوگرم ویتامین E.
• التهاب و تجمع چربی در کبد در افرادی که الکل کم یا الکل مصرف نمی کنند (استئو هپاتیت غیر الکلی یا NASH): 400-1200 واحد بین المللی ویتامین E روزانه.