چای سبز GREEN TEA

نگاه کلی

چاس سبز از گیاه کاملیا سیننسیس به دست میاید. از برگها و جوانه های خشک شده گیاه کاملیا سیننسیس انواع مختلف چای بدست میاید. با بخار دادن، تفت دادن و سپس خشک کردن این برگها چای سبز حاصل میشود. آماده سازی چای هایی چون چای سیاه و اولونگ فرآیندهایی را شامل میشود که طی آنها برگها  تخمیر (چای سیاه) یا نیمه تخمیر (چای اولونگ) میشوند. چای سبز عمدتا به عنوان نوشیدنی مصرف میشود.
چای سبز برای درمان زگیل تناسلی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین گاهی به صورت نوشیدنی یا مکمل, برای درمان کلسترول یا سایر چربی های ( لیپیدها) بالا در خون (هایپر لیپیدمی),فشار خون بالا , پیشگیری از بیماری های قلبی و سرطان دیواره رحم (اندومتریال) و سرطان تخمدان استفاده می شود.چای سبز برای بسیاری از بیماری های دیگر نیز کاربرد دارد اگر چه شواهد علمی کافی که تاییدکننده این کاربردها باشد در دسترس نیست.

نحوه عملکرد

قسمتهای مفید چای سبز عبارتند از جوانه برگ, برگ , و ساقه آن. چای سبز تخمیر نمی شود و از طریق بخاردادن به برگ های تازه در دماهای بالا بدست می آید. این فرآیند آماده سازی بگونه است که مولکول های مهمی بنام پلی فنول ها را که بسیاری از فواید چای سبز ناشی از این مولکل ها باشد، حفظ می کند.

پلی فنول ها می توانند از التهاب و تورم پیشگیری کرده, ازغضروف های بین استخوان ها محافظت کنند و تخریب مفاصل را کاهش دهند. همچنین به نظر میرسد که این مولکول ها می توانند با عفونت های ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مقابله کرده و رشد سلولهای غیر عادی در دهانه رحم (cervical dysplasia) را کاهش دهند. محققان هنوز نمی توانند مکانیسم دقیق این اثرات را توضیح دهند.
چای سبز حاوی 2 تا 4 درصد کافیین میباشد و به همین دلیل بر هشیاری اثر گذاشته و ادرار را افزایش میدهد و ممکن است عملکرد پیام رسانهای مغزی مهم در بیماری پارکینسون را بهبود ببخشد. کافئین از طریق افزایش ترشح مواد شیمیایی مشخصی در مغز بنام نوروترنسمیترها سبب تحریک سیستم عصبی, قلب و ماهیچه ها میشود.
آنتی اکسیدانها و سایر ترکیبات موجود در جای سبز میتوانند در حفاظت از قلب و رگهای خونی کمک کنند.

موارد استفاده و اثربخشی

چای سبز می تواند در موارد زیر موثر باشد:

• زگیل تناسلی: پماد خاصی حاوی عصاره چای سبز (Veregan) برای درمان زگیلهای تناسلی تجویز می شود. استعمال این پماد به مدت 10 تا 16 هفته در 24 تا 60 درصد بیماران موثر واقع شده است.

این گیاه احتمال دارد در موارد زیر مفید باشد:

• مطالعات جمعیتی نشان میدهد که نوشیدن چای سبز با کاهش خطر ابتلا به انسداد عروق رابطه مستقیم دارد. به نظر میرسد این اثر در آقایان قویتر از خانم ها باشد.
• سرطان دیواره رحم: مطالعات جمعیتی بیانگر این است که نوشیدن چای سبز منجر به کاهش خطر ابتلا به این سرطان میشود.
• سطح بالای کلسترول یا سایر چربیها (لیپیدها) در خون (چربی خون): به نظر میرسد  در افرادی که مقادیر بیشتری چای سبز مینوشند, سطح کلسترول کل, کلسترول بد یا LDL، و تری گلیسیریدها، پایین تر باشد. همچنین در اینگونه افراد سطح کلسترول HDL یا خوب، بالاتر است. مصرف چای سبز یا عصاره آن به صورت روزانه به مدت 24 هفته, کلسترول کل و کلسترول LDL را کاهش میدهد. تحقیقات اولیه بیانگر این موضوع است که عصاره چای سبز میتواند آسیب به دیواره رگها را در افراد با کلسترول بالا کم کند.
• فشار خون بالا: نوشیدن چای سبز می تواند ریسک ابتلا به فشار خون بالا را کاهش دهد. همچنین در افراد مبتلا، نوشیدن چای سبز می تواند اندکی از فشار خون بکاهد. اگرچه تحقیقات روی این موضوع هم نظر نیستند.
• سرطان تخمدان: در زنانی که بطور منظم چای مینوشند (چای سیاه, چای سبز, و ...) خطر ابتلا به سرطان تخمدان پایین تر است. اگرچه بنظر نمیرسد که نوشیدن چای سبز در زنانی که قبلا دچار سرطان تخمدان شده اند از ابتلای مجدد آنها جلوگیری کند.
• پارکینسون: برخی تحقیقات نشان میدهند که مصرف نوشیدنیهای کافئین دار احتمال ابتلا به پارکینسون را کاهش میدهد. نوشیدن 1 تا 4 فنجان در روز حداکثر حفاظت را در برابر بیماری پارکینسون ایجاد میکند.

برای تاثیر چای سبز در موارد زیر شواهد کافی وجود ندارد:

• آکنه: تحقیقات اولیه نشان میدهد که ماده ای در چای سبز وجود دارد که در صورت مصرف محلولی حاوی این ماده بر روی پوست به مدت 8 هفته آکنه کاهش میابد.
• افزایش غیر عادی پروتیین در بدن (amyloidosis): تحقیقات اولیه نشان میدهد که در افراد مبتلا به آمیلوئیدوز قلبی, نوشیدن چای سبز یا استفاده از عصاره چای سبز به مدت 12 ماه از افزایش  توده درقلب جلوگیری میکند.
• عملکرد ورزشکاران: شواهد متناقضی مبنی بر اثرگذاری چای سبز در عملکرد ورزشکاران وجود دارد. برخی تحقیقات اولیه بیانگر این است که مصرف نوشیدنی حاوی عصاره چای سبز, تنفس یا عملکرد افرادی که تمرینات استقامتی میکنند را بهبود نمیبخشد.
• سرطان مثانه: برخی شواهد جمعیتی بیانگر این است که نوشیدن چای سبز رابطه مستقیمی با کاهش خطر ابتلا به سرطان مثانه دارد. اگرچه برخی تحقیقات متناقض در این زمینه وجود دارد.
• سرطان سینه: تحقیقات جمعیتی نشان میدهد که رابطه ای میان نوشیدن چای سبز و کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان وجود ندارد. از طرفی , شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه نوشیدن چای سبز میتواند خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان دورگه آسیایی-آمریکایی(و نه آسیایی) را کاهش دهد. تاثیرات محافظتی چای سبز بسته به ژنوتیپ افراد و یا قرار داشتن آنها در دوران یائسگی , میتواند متفاوت باشد. اگر سرطان سینه در مراحل اولیه آن, باشد نوشیدن چای سبز میتواند سبب کاهش خطر ابتلای مجدد به این بیماری شود.
• بیماریهای قلبی: نوشیدن سه فنجان چای سبز در روز میتواند مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی را کاهش دهد.
• سرطان سرطان رحم: طبق تحقیقات انجام شده مصرف روزانه عصاره چای سبز برای 4 ماه تاثیری در خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در زنان مبتلا به عفونت HPV ندارد.
• سرطان کولون, سرطان رکتوم: اگرچه برخی تحقیقات این موضوع را تایید نمیکنند, ولی شواهد کلی نشان میدهد که ارتباط مستقیمی بین نوشیدن چای سبز و کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ یا سرطان رکتوم به ویژه در زنان وجود دارد. همچنین در افرادی که سابقه جراحی برای درمان سرطان کولون یا رکتوم را داشته اند, مصرف روزانه عصاره چای سبز به مدت 12 ماه تومورهای رکتوم و کولون را کاهش میدهد.
• سرماخوردگی: تحقیقات اولیه بیانگر این است که مصرف یک محصول مشخص که حاوی چای سبز و سایر ترکیبات میباشد علائم و طول درمان سرماخوردگی را کاهش میدهد.
• افسردگی: تحقیقات جمعیت در ژاپن نشان میدهد که در بزرگسالانی که روزانه حداقل چهار فنجان چای  سبز مینوشند نسبت به کسانی که حداکثر یک فنجان مینوشند, خطر ابتلا به افسردگی 44 تا 51 درصد پایین تر است.
• دیابت: به طور کلی , برخی شواهد نشان میدهد که نوشیدن چای سبز میتواند از پیشرفت دیابت جلوگیری کند. از طرف دیگر اکثر تحقیقات بیانگر این است که نوشیدن چای سبز و یا مصرف عصاره آن در افراد مبتلا به دیابت کمکی به تنظیم و کنترل قند خون نمیکند. اگرچه در افراد مبتلا به دیابت نوع دو, مصرف عصاره چای سبز میتواند به بهبود سطح چربی خون کمک کند.
• گرفتگی و درد در دوران قاعدگی(دیس منوره): برخی تحقیقات نشاندهنده این است که نوشیدن چای سبز میتواند احتمال درد و گرفتگی شکم در دوران قاعدگی را کاهش دهد.
• سرطان مری: برخی تحقیقات جمعیتی نشان میدهد رابطه مستقیمی بین نوشیدن چای سبز و کاهش خطر ابتلا به سرطان مری وجود دارد.  اگرچه تحقیقات متناقضی هم در این زمینه وجود دارد. طبق برخی تحقیقات انجام شده رابطه مستقیم بین نوشیدن چای سبز و کاهش خطر ابتلا به سرطان مری تنها در زنان وجود دارد. همچنین تحقیقات جمعیتی نشان میدهد که نوشیدن چای سبز خیلی داغ، اثر معکوس دارد و خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش میدهد. همچنین بنظر نمیرسد نوشیدن چای سبزبدون کافئین در افراد مبتلا به سرطان مری تاثیر مثبت داشته باشد.
• شکستگی: تحقیقات اولیه بیانگر این است که نوشیدن چای سبز رابطه مستقیمی با کاهش خطر شکستگی دارد.
• سرطان معده: تحقیقات متناقضی درباره تاثیر چای سبز بر خطر ابتلا به سرطان معده وجود دارد. برخی تحقیقات جمعیتی نشان می دهد که نوشیدن روزانه حداقل 5فنجان چای سبز سبب کاهش خطر ابتلا به سرطان معده نمی شود. از طرفی تحقیقات جمعیتی نشان میدهد که نوشیدن روزانه حداقل 10 فنجان چای سبز خطر ابتلا به سرطان معده را کاهش میدهد.
• فشار خون پایین: تحقیقات اولیه نشان میدهد که نوشیدن چای سبز در افرادی سالمندی که بعد از صرف غذا فشار خون آن ها پایین میاید، میتواند سبب افزایش فشار خون گردد که ناشی از کافئین موجود در چای سبز است.
• آنفولانزا: بر طبق تحقیقات اولیه در این زمینه, مصرف عصاره چای سبز و تیانین خطر ابتلا به آنفولانزا را کاهش میدهد. تحقیق دیگری نشان میدهد که مصرف فراورده ای که حاوی چای سبز و سایر ترکیبات باشد, علایم و مدت زمان بیماری آنفولانزا را کاهش می دهد. در دانش آموزان دبیرستانی غرغره کردن چای سبز حداقل سه بار در روز به مدت 90 روز اثر پیشگیری از آنفولانزا ندارد.
• حساسیت به گرده سرو ژاپنی: تحقیقات اولیه بیانگر این است که نوشیدن روزانه نوعی چای سبز به نام بنی فوکی (Benifuuki) به مدت 6 تا 10 هفته قبل از قرار گرفتن در معرض گرده سرو ژاپنی، می تواند علایم آلرژِی همچون گلو درد، خلط بینی و اشک را کاهش دهد.
• لوکمی (سرطان سلولهای سفید خونی): برخی تحقیقات جمعیت نشان میدهد که خطر ابتلا به لوکمی در  افرادی که مقدار بیشتری چای سبز مینوشند پایینتر است. اگرچه تمام تحقیقات این موضوع را تایید نمیکنند.
• سرطان کبد: طبق برخی تحقیقات رابطه ای بین نوشیدن چای سبز و کاهش خطر ابتلا به سرطان کبد وجود ندارد. از طرفی تحقیقات دیگری در این زمینه نشان داده که نوشیدن چای سبز در زنان(نه مردان) میتواند خطر ابتلا به سرطان کبد را کاهش دهد.
• سرطان ریه: تحقیقات متناقضی در زمینه اثرات چای سبز بر خطر ابتلا به سرطان ریه وجود دارد. بر طبق یک تحقیق جمعیتی, رابطه ای بین نوشیدن روزانه حداقل 5 فنجان چای سبز و کاهش خطر مرگ ومیر ناشی از سرطان ریه وجود ندارد. با این وجود در مردانی که مقادیر بالاتری از فیتواستروژنها (مواد شیمیان موجود در چای سبز) را مصرف میکنند, خطر ابتلا به سرطان ریه پایینتر است.
• هوشیاری ذهنی: چای سبز حاوی کافئین میباشد. مصرف نوشیدنیهای حاوی کافئین به حفظ هوشیاری ذهنی در طول روز کمک میکند. بنظر میرسد ترکیب کافئین و شکر به عنوان نوشیدنی انرژی زا, بیشتر از مصرف کافئین یا شکر به تنهایی عملکرد مغزی را بهبود می بخشد. اما مصرف یک واحد از ماده شیمیایی در چای سبز به نام اپی گالوکتاتین-3-گالات(EGCG) سبب افزایش عملکرد ذهنی یا حرکتی در بزرگسالان سالم نمیشود.
• سندرم متابولیک (مجموعه ای از علائم که خطر ابتلا به دیابت, بیماریهای قلبی, و سکته را افزایش میدهند): طبق تحقیقات اولیه مصرف روزانه هزار میلی گرم عصاره چای سبز یا نوشیدن حداقل 4 فنجان چای سبز در روز به مدت 8 هفته فشار خون, سطح کلسترول, یا قند خون را در افراد چاق دچار سندروم متابولیک بهبود نمی بخشد.
• سرطان سلولهای سفید خونی به نام سلولهای پلاسما ( مالتیپل میلوما): به نظر نمیرسد که نوشیدن چای سبز خطر ابتلا به این نوع سرطان را کاهش دهد.
• حمله قلبی: نوشیدن حداقل 1 فنجان چای سبز در روز در مقایسه با نوشیدن کمتر از یک فنجان در روز, خطر حمله قلبی را کاهش میدهد.
• سرطان نازوفارنکس  (سرطان بخش بالایی گلو پشت بینی ): برخی تحقیقات نشان می دهد که بین نوشیدن بیشتر چای سبز و کاهش خطر ابتلا به سرطان نازوفارنکس رابطه مستقیم وجود دارد.
• بیماری کبد چرب در افراد غیر الکلی یا NAFLD: برخی تحقیقات نشان دهنده این است که نوشیدن روزانه چای سبز به مدت 12 هفته وزن بدن یا توده بدن را کاهش نمیدهد ولی درصد چربی بدن و شدت بیماری کبد چرب در افراد مبتلا به NAFLD را بهبود میدهد. تحقیقات دیگر بیانگر این است که مصرف عصاره چای سبز سبب بهبود مارکرهای مربوط به آسیب کبدی, توده بدنی, و کلسترول در افراد دچار NAFLD میشود.
•  نفوم غیر هاچکینی (سرطانی که در سلول های سفید خون شروع می شود): برخی تحقیقات نشان میدهند که رابطه ای بین نوشیدن حداقل 3.5 فنجان چای سبز در روز و کاهش خطر ابتلا به این نوع سرطان وجود ندارد.
• چاقی: تحقیقات متناقضی درباره تاثیر چای سبز در افراد چاق وجود دارد. برخی تحقیقات اولیه نشان داده که مصرف عصاره چای سبز اندکی می تواند موجب کاهش وزن در افراد چاق شود. تحقیق دیگری بیانگر این است که نوشیدن چای سبز و یا مصرف نوشیدنی های حاوی چای سبز میتواند سبب کاهش وزن بدن یا شاخص توده بدن(BMI) در بزرگسالان یا کودکان چاق شود.همچنین برخی محصولات ترکیبی حاوی چای سبزمی توانند در کاهش وزن سودمند باشند. به نظر می رسد در بیشتر موارد سودمندی چای سبز در کاهش وزن، مرتبط با مقدار کاتچین (catechins) یا کافئین موجود در نوشیدنی یا مکمل باشد. اگرچه که تمام تحقیقات, تایید کننده این سودمندی نیستند. بهترین شواهدی که امروز وجود دارد بیانگر این است که مصرف چای سبز حاوی کافئین نسبت به مصرف کافئین به تنهایی می تواند اندکی از وزن بدن در بیماران چاق و دارای اضافه وزن بکاهد. در هر حال این مقدار کاهش وزن کم و احتمالا بی معنا است.
• سرطان دهان: طبق تحقیقات جمعیتی انجام شده نوشیدن چای سبز با کاهش خطر ابتلا به سرطان دهان رابطه مستقیم دارد. همچنین, تحقیقات اولیه نشان داده که مصرف عصاره چای سبز سه بار در روز بعد از هر وعده غذایی به مدت 12 هفته احتمال بهبود بیماران مبتلا به این نوع سرطان را افزایش می دهد.
• اوستئوپروسیس( پوکی استخوان): طبق یافته های تحقیقات اولیه, نوشیدن چای سبز به مدت 10 سال سبب افزایش توده استخوانی می شود. همچنین مصرف روزانه عصاره چای سبز به مدت 24 هفته سبب بهبود بایومارکرهای توده استخوانی در زنان یائسه با توده استخوانی کم می شود. اگرچه به نظر نمی رسد که مصرف عصاره چای سبز، سبب افزایش توده استخوانی زنان یائسه هنگام اندازه گیری با اسکن توده استخوانی شود.
• مرگ و میر: تحقیقات بیانگر این است که رابطه ای بین نوشیدن روزانه چای سبز و کاهش مرگ و میر وجود دارد.
• سرطان پانکراس: برخلاف برخی تحقیقات انجام شده, اکثر تحقیقات نشان میدهند که نوشیدن چای سبز سبب کاهش خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده نمی شود.
• عفونت شدید لثه(periodontitis): جویدن آبنبات حاوی عصاره چای سبز میتواند تشکیل پلاک بر روی دندانها را کنترل کرده و ورم لثه را کاهش دهد. همچنین تحقیقات جمعیتی نشان می دهد که بین نوشیدن چای سبز و کاهش ابتلا به بیماریهای لثه رابطه وجود دارد. همچنین استعمال ژل حاوی عصاره چای سبز در افراد مبتلا به بیماریهای مزمن لثه میتواند سبب بهبود علائم شود.
• ذات الریه: تحقیقات جمعیتی نشان میدهد که خطر مرگ و میر ناشی از بیماری ذات الریه در زنان ژاپنی که چای سبز می نوشند نسبت به آنهایی که چای سبز مصرف نمی کنند پایین تر است.
• درد بعد از جراحی: شروع به استفاده از دهانشویه حاوی عصاره چای سبز دو بار در روز بعد از جراحی کشیدن دندان سبب کاهش درد میشود و نیاز به مصرف ضد دردها را کاهش میدهد.
• سرطان پروستات: طبق برخی تحقیقات، مصرف محصولات حاوی آنتی اکسیدان های چای سبز احتمال ابتلا به سرطان پروستات را در افراد پرخطر، کاهش می دهد. همچنین، نوشیدن بیشتر چای سبز با کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات مرتبط است. اما در افراد مبتلا به سرطان پروستات, مصرف چای سبز و یا عصاره آن سبب کاهش پیشرفت سرطان نمی شود.
• اضطراب: تحقیقات اولیه بیانگر این است که مصرف خوراکی عصاره چای سبز به مدت 7 روز سبب کاهش استرس و افزایش آرامش در افراد سالم میشود.
• سکته: طبق مطالعات جمعیتی انجام شده, بین نوشیدن چای سبز و کاهش خطر سکته رابطه مستقیم وجود دارد.
• بیماری خودایمنی که سبب تورم گسترده میشود (لوپوس اریتماتوی سیستمیک یا SLE): تحقیقات اولیه نشان میدهد که عصاره چای سبز میتواند علائم و سلامتی عمومی افراد مبتلا به لوپوس را بهبود ببخشد.
• تینه آ پدیس (پای ورزشکار): تحقیقات بیانگر این است که شستشوی پاها در محلول حاوی عصاره چای سبز یکبار در روز به مدت 15 دقیقه برای 12 هفته علائم قارچ پای ورزشکاران را بهبود نمیبخشد اما وضعیت پوست پاها را بهتر میکند.
• کولیت اولسراتیو (نوعی بیماری التهابی روده): طبق تحقیقات اولیه انجام شده, مصرف نوعی محصول چای سبز دو بار در روز برای 8 هفته می تواند بیماری التهابی روده را بهبود بخشیده و به افراد دچار این بیماری کمک کند تا زودتر درمان شوند.
• عفونت دستگاه تنفسی فوقانی: تحقیقات اولیه نشان دهده که غرغره کردن و بلعیدن چای سبز بیشتر از 4 روز در مقایسه با آبنباتهای دارویی حاوی لابدانوم(labdanum lozenges ) اثر کمتری در کاهش علائم عفونتهای مجرای تنفسی فوقانی دارد.
• عفونتهای کلیه , مثانه و مجاری ادراری (UTI): یک مطالعه محدود نشان میدهد که اضافه کردن کپسولهای چای سبز به درمان آنتی بیوتیکی نسبت به درمان آنتی بیوتیکی به تنهایی علائم این بیماری را بیشتر کاهش میدهد.
• چروکهای پوستی ناشی از تابش آفتاب: برخی تحقیقات اولیه بیانگر این است که مصرف آنتی اکسیدان های چای سبز دو بار در روز به مدت 2 سال علائم آسیب های پوست صورت ناشی از تابش آفتاب را در خانم ها کاهش نمی دهد. همچنین استفاده از کرم چای سبز و مصرف خوراکی چای سبز بصورت روزانه می تواند برخی جنبه های پیری پوست در خانم ها را کم کند ولی به نظر نمی رسد ظاهر کلی پوست را بهبود ببخشد. با این وجود تحقیقات اولیه نشان میدهد که مصرف نوشیدنیهای حاوی آنتی اکسیدانهای چای سبز مقاومت, رطوبت , و کشسانی پوست را در زنان میانسال بهبود می بخشد.
• ناباروی
• لکوپلاکیای دهانی  (پینه های سفید رنگ در دهان که که معمولا در اثر سیگار کشیدن ایجاد میشوند(
• و غیره.

به منظور ارزیابی اثربخشی چای سبز در موارد فوق، شواهد بیشتری مورد نیاز است.

عوارض جانبی و ایمنی

• مصرف خوراکی: نوشیدن چای سبز در حد متعادل برای بیشتر بزرگسالان سالم، بی ضرر است(تقریبا 8 فنجان در روز). عصاره چای سبز در صورت مصرف خوراکی تا حداکثر دوسال یا به عنوان دهانشویه برای مدت زمان کوتاه, تقریبا بی خطر می باشد. در بعضی افراد عصاره چای سبز می تواند سبب ناراحتی معده و یبوست شود. در موارد نادر مشکلات کبد و کلیه، گزارش شده است. نوشیدن چای سبز برای مدت زمان طولانی و یا در دوزهای بالا (بیشتر از 8 فنجان در روز) تقریبا بی خطر است. نوشیدن مقادیر زیاد چای سبز به علت دارا بودن کافئین، می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. این عوارض میتواند ضعیف تا شدید باشند و شامل سردرد, عصبی شدن, مشکلات خواب, استفراغ, اسهال, تحریک پذیری, ضربان قلب نامنظم, لرزش, سوزش معده, سرگیجه, وزوز گوش, تشنج, و گیجی شود. همچنین چای سبز دارای ماده ای است که در دوزهای بالا میتواند سبب آسیب کبدی شود. برای جلوگیری از آسیب کبدی, عصاره چای سبز باید به همراه غذا مصرف شود.
• استعمال موضعی: مصرف نوع خاصی از پماد مورد تایید FDA (Veregen, Bradley Pharmaceuticals) برای مدت کوتاه، تقریبا بی خطر است. مصرف سایر محصولات چای سبز بر روی پوست برای مدت کوتاه ممکن است بی خطر باشد

موارد احتیاط و هشدارهای ویژه

• کودکان: در کودکان, مصرف خوراکی چای سبز در حدی که بطور معمول در نوشیدنی ها یا خوراکی ها یافت میشود و یا غرغره کردن آن سه بار در روز تا 90 روز ممکن است بی ضرر باشد. اطلاعات زیادی درباره بیضرر بودن مصرف خوراکی عصاره چای سبز در کودکان موجود نمیباشد. با این وجود در بزرگسالانی  که عصاره چای سبز مصرف میکرده اند , نمونه هایی از آسیب کبدی گزارش شده است. بنابراین برخی متخصصان توصیه میکنند که افراد زیر 18 سال از مصرف عصاره چای سبز خودداری کنند.
• بارداری و شیردهی: در دوران بارداری یا شیردهی نوشیدن چای سبز تا حداکثر 6 فنجان در روز ممکن است بی ضرر باشد. این مقدار چای سبز 300 میلی گرم کافیین وارد بدن میکند.  نوشیدن چای سبز بیشتر از این مقدار در دوران بارداری ممکن است خطرناک باشد و سبب افزایش خطر سقط و سایر عوارض جانبی شود. همچنین چای سبز میتواند سبب افزایش خطر نقصهای مادرزادی مرتبط با کمبود فولیک اسید شود. در زنان شیرده, کافئین وارد شیر نوزاد میشود و میتواند بر نوزاد اثر بگذارد. مادران شیرده باید به دقت میزان کافئین مصرفی خود را کنترل کنند تا از مقدار 2 تا 3 فنجان در روز تجاوز نکند. مصرف بالای کافئین در مادران شیرده سبب بروز مشکلات خواب, تحریک پذیری , و فعالیت بیشتر روده در نوزادان میشود.
• کم خونی آنمی: نوشیدن چای سبز ممکن است سبب بدتر شده کم خونی آنمی شود.
• اختلالات اضطرابی:  کافئین موجود در چای سبز میتواند اضطراب را تشدید کند.
• ناتوانی بدن در تشکیل لخته های خونی: کافئین موجود در چای سبز میتواند خطر خونریزی را افزایش دهد. بنابراین در صورتی که بدن شما دچار اختلال ناتوانی در لخته کردن خون میباشد, از مصرف چای سبز خودداری کنید.
• بیماریهای قلبی: کافئین موجود در چای سبز میتواند سبب بی نظمی در ضربان قلب شما میشود.
• دیابت: کافئین موجود در چای سبز میتواند کنترل قند خون در بدن را تحت تاثیر قرار دهد. اگر دچار دیابت هستید و چای سبز مینوشید باید قند خون خود را بدقت چک کنید.
• اسهال: کافئین موجود در چای سبز بخصوص در مقادیر مصرف زیاد میتواند سبب بدتر شدن اسهال شود.
• آب سیاه (گلوکوما): نوشیدن چای سبز سبب افزایش فشار داخل چشم میشود. این افزایش فشار در عرض 30 دقیقه رخ میدهد و حداقل تا 90 دقیقه باقی میماند.
• فشار خون بالا: کافئین موجود در چای سبز ممکن است سبب افزایش فشار در افراد مبتلا به فشار خون بالا شود. اگرچه ممکن است این افزایش فشار در افرادی که به طور منظم کافئین دریافت می کنند( از چای سبز یا سایر منابع) کمتر باشد
• سندرم روده تحریک پذیر(IBS): کافئین موجود در چای سبز بخصوص در دوز بالا میتواند اسهال را در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بدتر کند.
• بیماریهای کبد: در بعضی موارد نادر آسیبهای کبدی به مصرف مکملهای حاوی عصاره چای سبز نسبت داده شده است. عصاره چای سبز میتواند سبب بدتر شدن آسیب کبدی شود. قبل از مصرف عصاره چای سبز با پزشک خود مشورت کنید و در صورت داشتن نشانه های آسیب کبدی همچون زردی پوست, ادرار تیره رنگ, یا درد شکمی به پزشک خود اطلاع دهید. در نظر داشته باشید که نوشیدن چای سبز در مقادیر معمول احتمالا بی ضرر است.
• پوکی استخوان: نوشیدن چای سبز میتواند سبب افزایش کلسیمی موجود در ادرار شود. این امر منجر به ضعیف شدن استخوانها میشود. اگر مبتلا به پوکی استخوان هستید بیشتر  از 6 فنجان در روز چای سبز ننوشید. مصرف مکملهای کلسیم میتواند این کلسیم از دست رفته را جبران کند. اگر شما به طور کلی فرد سالمی هستید و مقدار مناسبی کلسیم از غذا یا مکملهای خود دریافت میکنید, مصرف کافئین تا 400 میلی گرم (تقریبا 8 فنجان چای سبز) در روزخطر ابتلا به پوکی استخوان در شما را افزایش نمیدهد.

تداخل دارویی

تداخلات شدید؛

از مصرف ترکیبات زیر خودداری کنید:

• آمفتامینها: مواد مخدر محرک همچون آمفتامینها سبب سرعت بخشیدن به سیستم عصبی میشوند و در نتیجه باعث عصبی شدن و افزایش ضربان قلب میشوند. کافئین موجود در چای سبز هم میتواند سبب افزایش سرعت در سیستم عصبی شود. مصرف همزمان چای سبز و داروهای محرک میتواند سبب مشکلاتی جدی شامل ضربان قلب بالاو فشار خون بالا  شود. بنابراین از مصرف همزمان این دو خودداری کنید.
• کوکائین: مواد مخدر محرک همچون کوکائین سبب سرعت بخشیدن به سیستم عصبی میشوند و در نتیجه باعث عصبی شدن و افزایش ضربان قلب میشوند. کافئین موجود در چای سبز هم میتواند سبب افزایش سرعت در سیستم عصبی شود. مصرف همزمان چای سبز و داروهای محرک میتواند سبب مشکلاتی جدی شامل ضربان قلب بالاو فشار خون بالا  شود. بنابراین از مصرف همزمان این دو خودداری کنید.
• افدرین (Ephedrine): مواد محرک سبب افزایش سرعت سیستم سیستم عصبی میشوند. کافئین و افدرین هر دو ماده محرک هستند. چای سبز حاوی کافئین است بنابراین مصرف همزمان چای سبز و افدرین سبب تحریک زیاد سیستم عصبی شده و گاهی سبب ایجاد عوارض جانبی جدی و مشکلات قلبی میشود. بنابراین از مصرف همزمان محصولات حاوی کافئین و افدرین خودداری کنید.

تداخلات متوسط؛

در مصرف ترکیبات زیر محتاط باشید:

• آدنوزین(Adenosine): کافئین موجود در چای سبز میتواند از اثرات آدنوزین (Adenocard) جلوگیری کند. آدنوزین اغلب توسط پزشکان به منظور انجام تست بر روی قلب استفاده میشود. این تست, تست استرس قلبی نام دارد. حداقل تا 24 ساعت قبل انجام این تست از مصرف چای سبز یا سایر محصولات حاوی کافئین خودداری کنید.
• آنتی بیوتیکها (Quinolone antibiotics): بدن کافئین را تجزیه میکند. برخی آنتی بیوتیکها سرعت این تجزیه را کاهش میدهند. مصرف همزمان این آنتی بیوتیک ها و چای سبز میتواند سبب افزایش عوارض جانبی شامل عصبی شدن, سر درد, ضربان قلب بالا, و سایر عوارض شود. آنتی بیوتیکهایی که سبب کاهش سرعت تجزیه کافئین در بدن میشوند عبارتند از سیپروفلوکساسین(Cipro), انوکساسین (Penetrex), نورفلوکساسین(Chibroxin, Noroxin), اسپارفلوکساسین(Zagam), ترووا فلوکساسین(Trovan) و گرپافلوکساسین(Raxar).
• قرصهای ضدبارداری: کافئین موجود در چای سبز در بدن تجزیه میشود. قرصهای ضدبارداری میتوانند سرعت تجزیه کافئین در بدن را کاهش دهند. مصرف همزمان چای سبز و قرصهای ضدبارداری میتودند سبب عصبی شدن, سردرد, ضربان قلب بالا و سایر عوارض شود. برخی قرصهای ضدبارداری عبارتند از اتینیل استرادیول و لوونورژسترل(Triphasil), اتینیل استرادیول و تورتیندرون(Ortho-Novum 1/35, Ortho-Novum 7/7/7) و سایر
• سایمتیدین(Tagamet): سایمتیدین سرعت تجزیه کافئین توسط بدن را کاهش میدهد. مصرف همزمان سایمتیدین و چای سبز میتواند سبب افزایش عوارض جانبی کافئین شامل عصبی شدن, سر درد, ضربان قلب بالا, و سایر عوارض شود.
• کلوزاپین(Clozaril): بدن کلوزاپین را تجزیه می کند. کافئین موجود در چای سبز میتواند سرعت تجزیه  کلوزاپین توسط بدن را کاهش دهد. بنابراین مصرف همزمان چای سبز و کلوزاپین میتواند اثرات و عوارض کلوزاپین را افزایش دهد.
• دی پریدامول(Persantine): کافئین موجود در چای سبز میتواند اثرات دی پریدامول را مسدود کند. دی پریدامول معمولا توسط پزشکان و برای انجام تست بر روی قلب (تست استرس قلبی) استفاده میشود. حداقل تا 24 قبل انجام این تست از مصرف چای سبز یا سایر محصولات حاوی کافئین خودداری کنید.
• دی سولفیرام (Antabuse ): دی سولفیرام سرعت تجزیه کافئین در بدن را کاهش میدهد. مصرف همزمان دی سولفیرام و چای سبز(که حاوی کافئین است) میتواند سبب افزایش  اثرات و عوارض جانبی کافئین شامل عصبی شدن, بیش فعالی, تحریک پذیری, و سایر عوارض شود.
• استروژن ها: استروژنها سرعت تجزیه  کافئین در بدن را کاهش میدهند. مصرف همزمان چای سبز و قرصهای استروژن سبب بیقراری, سردرد, ضربان قلب بالا, و سایر عوارض جانبی میشود. اگر قرصهای استروژن استفاده میکنید کافئین مصرفی خود را محدود کنید. برخی قرصهای استروژن عبارتند از استروژن کونژوگه(Premarin), اتینیل استرادیول, استرادیول , و سایر.
• فلووکسامین(Luvox): فلووکسامین سرعت تجزیه کافئین توسط بدن را کاهش میدهد. مصرف همزمان چای سبز و فلووکسامین سبب ایجاد کافئین بیش از حد در بدن می شود و در نتیجه اثرات و عوارض کافئین را افزایش میدهد.
• لیتیوم: بدن به طور طبیعی لیتیوم وارد شده را از بین میبرد. کافئین موجود در چای سبز میتواند سبب افزایش سرعت از بین بردن لیتیوم در بدن شود. اگر محصولات حاوی کافئین و همچنین لیتیوم مصرف می کنید, بتدریج و به آرامی مصرف محصولات کافئین دار را متوقف کنید چرا که قطع سریع کافئین میتواند عوارض جانبی لیتیوم را افزایش دهد.
• داروهای ضدافسردگی(MAOIs): کافئین موجود در چای سبز محرک است. به علاوه برخی داروهای ضدافسردگی نیز محرک هستند. مصرف همزمان چای سبز و برخی داروهای ضدافسردگی سبب تحریک بیش از حد بدن شده و عوارض جانبی چون ضربان قلب بالا, فشار خون بالا, بیقراری, و غیره را تشدید می کند.برخی از این داروهای ضدافسردگی عبارتند از فنلزین(Nardil), ترانیل سیپرامین (Parnate) و غیره.
• داروهای آسیب زننده به کبد: عصاره چای سبز ممکن است باعث آسیب کبدی شود. مصرف عصاره چای سبز به همراه داروهایی که ممکن است آسیب به کبد بزنند سبب افزایش خطر آسیب کبدی میشود. بنابراین از مصرف همزمان این دو خودداری کنید. برخی داروهایی که میتوانند برای کبد آسیب زا باشند عبارتند از استامینوفن(Tylenol و غیره), آمیودارون(Cordarone), کاربامازپین (Tegretol), ایزونیازید(INH), متوترکسات(Rheumatrex), متیل دوپا(Aldomet), فلوکونازول(Diflucan), ایتراکونازول(Sporanox), اریترومایسین(Erythrocin, Ilosoneو غیره), فنی توئین(Dilantin), لوواستاتین(Mevacor), پراواستاتین(Pravachol), سیمواستاتین(Zocor), و بسیاری دیگر.
• داروهای کند کننده انعقاد خون(داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت): چای سبز ممکن است سرعت لخته شدن خون را کاهش دهد. در نتیجه مصرف چای سبز به همراه داروهای کند کننده انعقاد خون میتواند احتمال کبود شدگی و خونریزی را افزایش دهد. برخی داروهای کند کننده انعقاد خون عبارتند از آسپرین, کلوپیدوگرل(Plavix), دیکلوفناک(Voltaren, Cataflam و غیره), ایبوپروفن(Advil, Motrin و غیره), ناپروکسن(Anaprox, Naprosyn و غیره), دالتپارین (Fragmin), انوکساپارین(Lovenox), هپارین, وارفارین(Coumadin) و غیره.
• نیکوتین: مواد محرک همچون نیکوتین سبب سرعت بخشیدن به سیستم عصبی میشوند. در نتیجه فرد عصبی میشود و ضربان قلبش افزایش میابد. کافئین موجود در چای سبز نیز سرعت سیستم عصبی را افزایش میدهد. مصرف چای سبز در کنار داروهای محرک سبب مشکلات جدی همچون ضربان قلب بالا و فشار خون بالا شود. از مصرف همزمان کافئین و داروهای محرک بپرهیزید
• پنتوباربیتال: اثرات محرکی که کافئین موجود در چای سبز دارا میباشد میتواند از اثرات خواب آوری پنتوباربیتال جلوگیری کند.
• فنیل پروپانولامین: به دلیل اینکه فنیل پروپانولامین و کافئین موجود در چای سبز هر دو محرک بدن هستند پس مصرف همزمان این دو سبب تحریک بیش از حد بدن و افزایش ضربان قلب, فشار خون, و بیقراری و اضطراب میشود.
• ریلوزول(Rilutek): بدن برای از بین بردن ریلوزول آنرا تجزیه میکند. نوشیدن چای سبز میتواند سرعت این تجزیه را کاهش دهد و اثرات و عوارض ریلوزول را افزایش دهد.
• تئوفیلین: کافئین موجود در چای سبز مشابه تئوفیلاین عمل میکند. همچنین کافئین سرعت تجزیه تئوفیلاین در بدن را کاهش میدهد. مصرف همزمان چای سبز و تئوفیلاین ممکن است سبب افزایش اثرات و عوارض تئوفیلاین شود.
• وراپامیل (Calan, Covera, Isoptin, Verelan): وراپامیل سرعت تجزیه کافئین در بدن را کاهش میدهد . مصرف چای سبز به همراه وراپامیل میتوتند عوارض جانبی کافئین شامل بی قراری, سردرد, و افزایش ضربان قلب را باعث شوند.
• وارفارین (Coumadin): وارفارین به منظور کند کردن انعقاد خون استفاده میشود. گزارش شده است که مصرف مقادیر بالای چای سبز میتواند اثرگذاری وارفارین را کاهش دهد و در نتیجه سبب افزایش خطر لخته شدن خون شود. علت این تداخل مشخص نیست.  فردی که وارفارین مصرف میکند باید به طور منظم خون خود را چک کند تا در صورت نیاز دوز وارفارین را تغییر دهد.

تداخل خفیف؛

در هنگام مصرف ترکیبات زیر مراقب باشید:

• الکل: الکل میتواند سرعت تجزیه کافئین در بدن را کاهش دهد. مصرف همزمان الکل و چای سبز میتواند مقدار کافئین در جریان خون را افزایش داده و عوارض جانبی آن همچون عصبی شدن, سردرد, و ضربان قلب تند را تشدید کند.
• فلوکونازول (Diflucan): فلوکونازول سرعت تجزیه کافئین در بدن را کاهش داده و سبب حضور طولانی مدت کافئین در بدن میشود. در نتیجه مصرف همزمان چای سبز(که حاوی کافئین است) و فلوکونازول میتواند خطر عوارض جانبی همچون عصبی بودن, اضطراب و بیخوابی را افزایش دهد.
• داروهای ضد دیابت: کافئین موجود در چای سبز میتواند سبب افزایش قند خون شود. داروهای ضد دیابت برای کاهش قند خون مورد استفاده قرار میگیرند. مصرف برخی داروهای دیابت همراه با کافئین میتواند اثرگذاری داروهای دیابتی را کاهش دهد. در نتیجه قند خون در این افراد باید به دقت چک شود و در صورت نیاز دوز داروی مصرفی تغییر داده شود.برخی داروهای مورد استفاده در درمان دیابت عبارتند از گلیمپیراید(Amaryl), گلیبراید (DiaBeta, Glynase PresTab, Micronase), انسولین, پیوگلیتازون(Actos), روزیگلیتازون(Avandia), کلرپروپامید(Diabinese), گلیپیزید(Glucotrol), تولبوتامید(Orinase) و غیره
• مکسیلتین(Mexitil): مکسیلتین میتواند سرعت تجزیه کافئین در بدن را کاهش داده و مصرف همزمان آن با چای سبز, اثرات کافئین و عوارض چای سبز را تشدید میکند.
• تربینافین(Lamisil): تربینافین میتواند سرعت تجزیه کافئین در بدن را کاهش داده و مصرف همزمان آن با چای سبز, سبب افزایش خطر عوارض جانبی کافئین شامل بی قراری, سردرد, ضربان قلب بالا, و غیره شود.

مقدار مصرف مجاز

مقادیر زیر در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته است:

مصرف خوراکی:

• سطح بالای کلسترول یا سایر چربی ها (لیپیدها) در خون (چربی خون): چای سبز یا عصاره چای سبز حاوی 150 تا 2500 میلیگرم کاتچین (catechins) روزانه در یک یا دو وعده تا 24 هفته استفاده شد.
• سلولهای غیرعادی در سطح دهانه رحم(دیسپلازی دهانه رحم): مصرف خوراکی 200 میلی گرم عصاره چای سبز در روز به همراه استفاده از پماد چای سبز دو بار در هفته برای 8 تا 12 هفته انجام شد.
• برای فشار خون بالا: دمنوش چای سبز که با جوشاندن 3 گرم چای سبز کیسه ای در 150 میلی لیتر آب بدست میاید, را 3 بار در روز به فاصله تقریبا 2 ساعت بعد هر وعده غذایی برای 4 هفته مصرف شد. همچنین, 379 میلیگرم از یک محصول مشخص (Olimp Labs, Debica, Poland ) که حاوی عصاره چای سبز میباشد به صورت روزانه و همراه با صبحانه به مدت 3 ماه استفاده شد.
• برای فشار خون پایین: 400 میلیگرم چای سبز قبل از ناهار مصرف شد.
• برای ضایعات سفید داخل دهان که معمولا ناشی از مصرف سیگار است (لکوپلاکیا دهانی): 3 میلیگرم چای سبز مخلوط برای 6 ماه هم به صورت خوراکی و هم موضعی مورد استفاده قرار گرفت

مصرف موضعی:

• برای زگیل تناسلی: یک کرم عصاره چای سبز مشخص (Veregen, Bradley Pharmaceuticals; Polyphenon E ointment 15%, MediGene AG) 3 بار در روز تا 16 هفته بر روی زگیلها استعمال شد. این محصول برای درمان این بیماری دارای تاییدیه FDA میباشد.
• برای سلولهای غیرعادی بر روی سطح دهانه رحم: استعمال موضعی یک پماد چای سبز به تنهایی 2بار در هفته و یا همراه با مصرف خوراکی 200 میلیگرم عصاره چای سبز  در روز برای 8 تا 12 هفته انجام شد.
• برای ضایعات سفید دهانی ناشی از مصرف سیگار: 3 گرم چای سبز مخلوط به صورت خوراکی و موضعی برای 6 ماه مورد استفاده قرار گرفت.