نگاه کلی
آبله مرغان عفونت ناشی از ویروس واریسلا-زوستر است. با تاول های کوچک و پر از مایعات که باعث ایجاد بثورات خارش دار می شود. آبله مرغان برای افرادی که به این بیماری مبتلا نبوده و یا واکسینه نشده اند بسیار مسری است. امروزه واکسنی در دسترس است که از کودکان در برابر آبله مرغان محافظت می کند. واکسیناسیون معمول توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) توصیه می شود.
واکسن آبله مرغان یک روش ایمن و موثر برای جلوگیری از آبله مرغان و عوارض احتمالی آن است.
علائم
بثورات تاول خارش دار ناشی از عفونت آبله مرغان ۱۰ تا ۲۱ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند و معمولاً حدود ۵ تا ۱۰ روز طول می کشد. سایر علائم و نشانه ها ، که ممکن است یک تا دو روز قبل از بثورات ظاهر شود، شامل موارد زیر است:
•تب
•از دست دادن اشتها
• سردرد
• خستگی و احساس ناخوشی عمومی (بی حالی).هنگامی که بثورات آبله مرغان ظاهر شد ، سه مرحله را طی می کند:
• برجستگی های صورتی یا قرمز برجسته (پاپول ها) که طی چند روز بروز می یابند
• تاول های کوچک پر از مایع (وزیکول) ، که تقریباً در یک روز تشکیل می شوند و سپس می شکند و نشت می کنند.
• پوسته و دلمه هایی که تاول های ترکیده را می پوشاند و بهبود آنها چند روز دیگر طول می کشد.
برجستگی های جدید برای چندین روز ظاهر می شوند، بنابراین ممکن است در هر سه مرحله بثورات وجود داشته باشد - برجستگی ها ، تاول ها و ضایعات پوستی – همزمان با هم. قبل از بروز بثورات، فرد مبتلا می تواند ویروس را به افراد دیگر منتقل کند و ویروس تا زمانی که تمام تاول های شکسته پوسته نشود، مسری است.
این بیماری به طور کلی در کودکان سالم خفیف است. در موارد شدید، عارضه هایی می توانند کل بدن را بپوشانند و ممکن است ضایعاتی در گلو، چشم ها و غشاهای مخاطی مجرای ادرار(میزراه)، مقعد و واژن ایجاد شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر فکر می کنید ممکن است شما یا فرزندتان به آبله مرغان مبتلا باشید، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک معمولاً می تواند با بررسی بثورات و در نظر گرفتن علائم دیگر، آبله مرغان را تشخیص دهد.
پزشک شما همچنین می تواند در صورت لزوم داروهایی را برای کاهش شدت آبله مرغان و درمان عوارض تجویز کند. برای جلوگیری از آلوده شدن دیگران در اتاق انتظار، برای تعیین وقت قبلی تماس بگیرید و ذکر کنید که فکر می کنید ممکن است شما یا فرزندتان مبتلا به آبله مرغان باشید.
همچنین، در موارد زیر پزشک خود را مطلع کنید:
• بثورات در یک یا هر دو چشم گسترش یابند.
• عارضه هایی بسیار قرمز، گرم یا حساس می شوند. این می تواند نشانگر عفونت ثانویه باکتریایی پوست باشد.
• عارضه های پوستی همراه با سرگیجه ، گیجی، ضربان قلب سریع، تنگی نفس ، لرزش ، از دست دادن هماهنگی عضلات، وخیم تر شدن سرفه ، استفراغ ، خشکی و گرفتگی گردن یا تب بالاتر از ۳۸.۹ درجه سانتیگراد همراه است.
• ابتلا به اختلالات سیستم ایمنی یا زیر شش ماه.
علل بیماری
عفونت آبله مرغان ناشی از ویروس است که می تواند از طریق تماس مستقیم با عارضه ها گسترش یابد. همچنین هنگامی که فرد مبتلا به آبله مرغان سرفه یا عطسه می کند و شما قطرات هوا را استشمام می کنید، می تواند منتقل شود.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
خطر ابتلا به ویروس واریسلا-زوستر که باعث آبله مرغان می شود ، در صورتی که قبلاً آبله مرغان نداشته اید یا واکسن آبله مرغان نزده باشید بیشتر است. واکسیناسیون برای افرادی که در مهد کودک یا مدرسه کار می کنند بسیار مهم است.
بیشتر افرادی که در گذشته به آبله مرغان مبتلا بوده اند و یا علیه آبله مرغان واکسینه شده اند ، در برابر آبله مرغان ایمن هستند. اگر فردی واکسینه شده باشد و آبله مرغان بگیرد، معمولاً علائم خفیف ترند ، تاول های کمتری دارند و تب خفیف دارند یا بدون تب اند. برخی افراد می توانند بیش از یک بار به آبله مرغان مبتلا شوند، اما این موارد نادر است.
عوارض بیماری
آبله مرغان به طور معمول یک بیماری خفیف است. اما می تواند جدی باشد و منجر به عوارضی از جمله موارد زیر شود:
• عفونت های باکتریایی پوست، بافت های نرم، استخوان ها، مفاصل یا جریان خون (سپسیس)
• کم آبی بدن(دهیدراتاسیون)
• ذات الریه(پنومونی)
• التهاب مغز (انسفالیت)
• سندرم شوک سمی
• سندرم ری در کودکان و نوجوانانی که هنگام ابتلا به آبله مرغان، آسپیرین مصرف می کنند
• مرگ
چه افرادی در معرض خطرند؟
افرادی که بیشتر در معرض خطر عوارض آبله مرغان هستند عبارتند از:
• نوزادان و نوزادانی که مادران آنها هرگز به آبله مرغان مبتلا نشده یا واکسن واکسن آبله مرغان نزده است.
• نوجوانان و بزرگسالان
• زنان بارداری که در گذشته به آبله مرغان مبتلا نشده اند.
• افرادی که سیگار می کشند.
• افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها در اثر مصرف دارو از جمله داروهای شیمی درمانی یا بیماری مانند سرطان یا HIV ضعیف شده است.
• افرادی که داروهای استروئیدی را برای شرایط یا بیماری دیگری مانند آسم مصرف می کنند.
آبله مرغان و بارداری
تولد نوزادانی با وزن کم و ناهنجاری های اندام های حرکتی بیشتر در بین نوزادانی دیده می شود که مادرانشان در اوایل بارداری خود به آبله مرغان آلوده شده اند. هنگامی که یک مادر در هفته قبل از تولد یا در طی دو روز پس از زایمان به آبله مرغان آلوده شود ، خطر ابتلا به عفونت جدی و تهدید کننده حیات در فرزند او بیشتر است.
اگر باردار هستید و در مقابل آبله مرغان ایمن نشده اید ، در مورد خطرات پیش روی شما و فرزند متولد نشده خود با پزشک خود صحبت کنید.
آبله مرغان و زونا
اگر فردی مبتلا به آبله مرغان باشد، در معرض عارضه ای به نام زونا قرار دارد. ویروس واریسلا-زوستر پس از بهبود عفونت پوستی در سلول های عصبی شما باقی می ماند. سالها بعد ، ویروس می تواند دوباره به صورت زونا فعال و ظاهر شود - مجموعه ای دردناک از تاول های با طول عمر کوتاه. این ویروس به احتمال زیاد در افراد میانسال و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند دوباره ظاهر می شود.
درد زونا می تواند مدت ها پس از از بین رفتن تاول ها ادامه داشته باشد. به این حالت نورالژی پست هرپتیک گفته می شود و می تواند شدید باشد.
دو واکسن برای زونا (Zostavax و Shingrix) برای بزرگسالانی که در گذشته به آبله مرغان مبتلا بوده اند در دسترس است. شینگریکس برای افراد ۵۰ سال به بالا تأیید شده و توصیه می شود ، حتی برای افرادی که قبلاً زوستاواکس دریافت کرده اند. Zostavax تا ۶۰ سالگی توصیه نمی شود. Shingrix به Zostavax ترجیح داده می شود.
پیشگیری از بروز بیماری
واکسن آبله مرغان (واریسلا) بهترین راه پیشگیری از آبله مرغان است. کارشناسان مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) تخمین می زنند که این واکسن تقریباً از ۹۸درصد افرادی که توسط هر دو دوز توصیه شده واکسینه می شوند در برابر ویروس به طور کامل حافظت می کند.
حتی اگر واکسن حافظت کامل ایجاد نکند، به طور قابل توجهی از شدت آبله مرغان می کاهد.
واکسن آبله مرغان در موارد زیر توصیه می شود:
• خردسالان. در ایالات متحده ، کودکان به عنوان بخشی از برنامه معمول واکسیناسیون اطفال ، دو دوز واکسن واریسلا را دریافت می کنند - اولی بین سنین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دومی بین سنین ۴ تا ۶ سالگی.
این واکسن را می توان همراه با واکسن سرخک ، اوریون و سرخجه ترکیب کرد، اما برای برخی از کودکان در سنین ۱۲ تا ۲۳ ماهگی ، این ترکیب ممکن است خطربروز تب و تشنج ناشی از واکسن را افزایش دهد. در رابطه با مزایا و معایب ترکیب واکسن ها با پزشک فرزند خود در صحبت کنید.
• کودکان بزرگتر واکسینه نشده. کودکان ۷ تا ۱۲ ساله که واکسینه نشده اند، باید دو دوز واکسن واریسلا را دریافت کنند، حداقل با فاصله سه ماه. کودکان ۱۳ ساله یا بزرگتر که واکسینه نشده اند نیز باید دو دوز واکسن را دریافت کنند ، حداقل با فاصله چهار هفته.
• بزرگسالان واکسینه نشده که هرگز به آبله مرغان مبتلا نشده اند و در معرض شدید خطر ابتلا اند. مانند کارکنان مراقبت های بهداشتی، معلمان ، کارمندان مراقبت از کودکان ، مسافران بین المللی ، پرسنل نظامی ، بزرگسالانی که با کودکان خردسال زندگی می کنند و تمام خانم هایی که در سن باروری هستند.
بزرگسالانی که هرگز به آبله مرغان مبتلا یا واکسینه نشده اند، معمولاً دو دوز واکسن را با فاصله چهار تا هشت هفته دریافت می کنند. اگر به خاطر ندارید که در گذشته به آبله مرغان مبتلا شده اید یا واکسن زده اید ، آزمایش خون می تواند مصونیت شما را تعیین کند.
واکسن آبله مرغان برای افراد زیر مورد تایید نیست:
• خانم های باردار
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ، از جمله افرادی که به ویروس HIV آلوده شده اند یا افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن استفاده می کنند.
• افرادی که به ژلاتین یا آنتی بیوتیک نئومایسین حساسیت دارند
اگر درباره نیاز خود به واکسن مطمئن نیستید با پزشک خود صحبت کنید. اگر قصد باردار شدن دارید ، با پزشک خود مشورت کنید تا قبل از بارداری از به روز بودن واکسن های خود اطمینان حاصل کنید.
آیا واکسن ایمن و موثر است؟
والدین معمولاً مایل اند در مورد بی خطر بودن واکسن ها بدانند. از زمان در دسترس بودن واکسن آبله مرغان ، مطالعات به طور مداوم آن را بی خطر و مثمر به ثمردانسته اند. عوارض جانبی معمولاً خفیف بوده و شامل قرمزی ، درد ، تورم و به ندرت برجستگی های کوچک در محل تزریق می شود.
تشخیص
پزشکان به طور کلی آبله مرغان را بر اساس بثورات تشخیص می دهند.
در صورت تردید در تشخیص ، آبله مرغان را می توان با روش های آزمایشگاهی ، از جمله آزمایش خون یا کشت نمونه از ضایعه ، تأیید کرد.
درمان
به طور کلی در کودکان سالم ، آبله مرغان به طور معمول نیازی به درمان پزشکی ندارد. ممکن است پزشک برای رفع خارش آنتی هیستامین تجویز کند. اما در بیشتر موارد، این بیماری مجاز است که روند خود را طی کند.
اگر در معرض خطر بالای ابتلا به عوارض هستید
برای افرادی که در معرض خطر عوارض ناشی از آبله مرغان هستند، پزشکان بعضی اوقات داروهایی را جهت کوتاه کردن مدت عفونت و کمک به کاهش خطر عوارض تجویز می کنند.
اگر شما یا فرزندتان در معرض خطر زیاد عوارض هستید، ممکن است پزشک داروی ضد ویروسی مانند آسیکلوویر (Zovirax ، Sitavig) یا داروی دیگری به نام ایمونوگلوبولین داخل وریدی (Privigen) را به شما توصیه کند. این داروها ممکن است که طی ۲۴ ساعت پس از بروز بثورات، از شدت آبله مرغان کم کنند.
داروهای ضد ویروسی دیگر مانند والاسیکلوویر (والترکس) و فامسیکلوویر نیز می توانند از شدت بیماری بکاهند، اما ممکن است برای همه مورد تأیید یا مناسب نباشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، واکسن آبله مرغان را تجویز کند. این امر می تواند از بیماری جلوگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهد.
درمان عوارض
در صورت بروز عوارض، پزشک درمان مناسب را تعیین می کند. وی ممکن است برای عفونت های پوستی و ذات الریه آنتی بیوتیک تجویز کند. التهاب مغزی (انسفالیت) معمولاً با داروهای ضد ویروسی درمان می شود. بستری شدن در بیمارستان ممکن است لازم باشد.
سبک زندگی و درمان های خانگی
جهت کمک به تسکین علائم بیماری ساده ی آبله مرغان ، اقدامات خود مراقبتی زیر را دنبال کنید.
از خاراندن خودداری کنید
خراش می تواند احتمال ایجاد زخم ، بهبودی کند و خطر آلوده شدن زخم ها را افزایش دهد. اگر فرزند شما نمی تواند خراشیدن را متوقف کند:
• مخصوصاً شب ها به دست های او دستکش بپوشانید.
• ناخن های او را کوتاه کنید.
تسکین خارش و سایر علائم
بثورات آبله مرغان می تواند بسیار خارش دار باشد و گاهی اوقات وزیکول های شکسته گزش دارند. این ناراحتی ها، همراه با تب ، سردرد و خستگی می تواند فرد را به دردسر بیاندازد. جهت تسکین، سعی کنید موارد زیر را انجام دهید:
• استفاده از حمام خنک همراه با جوش شیرین ، آلومینیوم استات (دومبورو و غیره)، بلغور جو دوسر نپخته یا بلغور جو دوسر کلوئیدی - جو دوسر ریز آسیاب شده که جهت خیساندن است.
• لوسیون کالامین روی لکه ها آغشته شود.
• در صورت ایجاد زخم آبله مرغان در دهان، یک رژیم نرم و ملایم وجود داشته باشد.
• استفاده از آنتی هیستامین ها مانند دیفن هیدرامین (بنادریل و غیره) جهت تسکین خارش. با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید فرزند شما می تواند با آسودگی خاطر از آنتی هیستامین استفاده کند.
• استامینوفن (تایلنول و غیره) برای تب خفیف.
اگر تب بیش از چهار روز طول کشید و بالاتر از ۳۹ بوده، با پزشک خود تماس بگیرید. به کودکان و نوجوانان مبتلا به آبله مرغان آسپیرین ندهید زیرا می تواند منجر به بیماری جدی به نام سندرم ری شود.
قبل از دادن هر نوع داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) - مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB و غیره) - به فرد مبتلا به آبله مرغان با پزشک خود صحبت کنید. برخی مطالعات نشان می دهد این نوع دارو ممکن است منجر به عفونت های پوستی یا آسیب بافتی شود.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
اگر شما یا فرزندتان علائم و نشانه هایی مشترک با آبله مرغان دارید، با پزشک عمومی خود تماس بگیرید. در اینجا برخی از اطلاعاتی وجود دارد که می تواند به شما جهت آماده شدن برای قرار ملاقات خودکمک کننده باشد.
اطلاعاتی که از قبل باید جمع آوری شوند
• محدودیت های قبل از قرار ملاقات. محدودیت هایی را باید رعایت کنید، مانند ایزوله ماندن جهت عدم انتقال عفونت ، در زمان منتهی به قرار ملاقات.
• سابقه علائم. علائم و نشانه های شما یا فرزندتان را برای چه مدت یادداشت کنید.
• قرار گرفتن اخیر در معرض منابع احتمالی عفونت. سعی کنید به یاد داشته بیاورید که آیا شما یا فرزندتان در معرض کسی که ممکن است در چند هفته گذشته آبله مرغان داشته باشد، بوده اید؟
• اطلاعات پزشکی کلیدی. سایر مشکلات سلامتی و نام تمام داروهای مصرفی خود یا فرزندتان را در آن بگنجانید.
• سوالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید. سوالات خود را یادداشت کنید تا بتوانید از وقت خود با دکتر خود نهایت استفاده را ببرید.
سوالاتی که می توانید در مورد آبله مرغان از پزشک خود بپرسید عبارتند از:
• محتمل ترین علت بروز این علائم و نشانه ها چیست؟
• آیا علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• چه درمانی را پیشنهاد می کنید؟
•چه زمانی علائمی بهبود می یابند؟
• آیا درمان های خانگی یا راهکار های خود مراقبتی جهت کمک به تسکین علائم وجود دارد؟
• آیا من یا فرزندم می توانیم بیماری را سرایت دهیم؟ برای چه مدت؟
• چگونه خطر آلوده کردن دیگران را کاهش دهیم؟
از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک شما ممکن است از شما سوالات زیر را بپرسد:
• چه علائم و نشانه هایی را مشاهده کرده اید و چه زمانی برای اولین بار ظاهر شده اند؟
• آیا فردی را می شناسید که طی چند هفته گذشته علائم و نشانه هایی مشترک با آبله مرغان داشته است؟
• آیا شما یا فرزندتان واکسن آبله مرغان زده اید؟ چند دوز؟
• آیا شما فرزندتان تحت معالجه هستید یا اخیراً به دلیل سایر شرایط پزشکی تحت درمان قرار گرفته اید؟
•درحال حاضر شما یا فرزندتان از چه داروهایی اعم از داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و مکمل ها را استفاده می کنید؟
• آیا فرزند شما در مدرسه یا مهد کودک است؟
• آیا باردار هستید یا از شیر مادر تغذیه می کنید؟
در این بین چه کارهایی می توانید انجام دهید
تا جایی که ممکن است استراحت کنید و از تماس با دیگران خودداری کنید. آبله مرغان تا زمانی که ضایعات پوستی کاملاً پوسته نشوند بسیار مسری است.