نگاه کلی
آنفولانزای مرغی به دلیل نوعی ویروس آنفولانزا ایجاد می شود که بندرت انسان را نیز مبتلا می کند.
بیش از دوازده سویه آنفولانزای مرغی شناسایی شده است ، از جمله دو سویه که اخیراً انسان را آلوده کرده اند به نام های H5N1 و H7N9.
آنفولانزای مرغی درصورت حمله به انسان می تواند کشنده باشد.
شیوع آنفولانزای مرغی در آسیا ، آفریقا ، آمریکای شمالی و مناطقی از اروپا رخ داده است.
بیشتر افرادی که علائم آنفولانزای مرغی را تجربه کرده اند با پرندگان بیمار در تماس بوده اند. در چند مورد ، آنفولانزای مرغی از یک شخص به شخص دیگر منتقل شده است.
از سال 2015 فقط موارد پراکنده انسانی گزارش شده است.
مقامات بهداشتی در صورت جهش ویروس آنفولانزای مرغی به نوعی شیوع جهانی که به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل میشود اظهار نگرانی میکنند. محققان در حال کار بر روی واکسن هایی جهت محافظت از افراد در برابر آنفولانزای مرغی هستند.
علائم
علائم و نشانه های آنفولانزای مرغی بسته به نوع آن طی دو تا هفت روز از ابتلا شروع شود. در بیشتر موارد ، شبیه علائم آنفولانزای معمولی هستند ، از جمله:
- سرفه
- تب
- گلو درد
- دردهای عضلانی
- سردرد
- تنگی نفس
بعضی از افراد همچنین حالت تهوع، استفراغ یا اسهال دارند و در موارد معدودی، التهاب ملتحمه چشم تنها نشانه بیماری است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت بروز تب ، سرفه و بدن درد و اخیراً سفر به بخش هایی از جهان که در آن بیماری آنفولانزای مرغی رخ داده است ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. اگر به مزارع یا بازار رفته اید حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
علل بیماری
آنفولانزای مرغی به طور طبیعی در پرندگان آبزی وحشی رخ می دهد و می تواند به مرغ های خانگی مانند مرغ ، بوقلمون ، اردک و غاز گسترش یابد.
این بیماری از طریق تماس با مدفوع یک پرنده آلوده یا ترشحاتی از بینی ، دهان یا چشم انتقال پیدا کند.
بازارهای محلی ، جایی که تخم مرغ و پرندگان در شرایط شلوغ و غیربهداشتی فروخته می شوند ، کانون های عفونت هستند و می توانند این بیماری را در جامعه گسترش دهند.
گوشت یا تخم نپخته پرنده های آلوده قابلیت انتقال آنفولانزای مرغی را دارد. گوشت طیور اگر در دمای داخلی 165 درجه فارنهایت(74 سلسیوس)پخته شود مناسب مصرف است.
تخم مرغ باید به طور کامل پخته شود تا زرده و سفیده سفت گردد.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
به نظر می رسد بیشترین عامل خطر انتقال آنفولانزای مرغی تماس با پرندگان بیمار یا با سطوح آلوده به پرها ، بزاق یا مدفوع آنها باشد.
الگوی انتقال انسانی همچنان مرموز است. در موارد بسیار کمی ، آنفولانزای مرغی از انسانی به انسان دیگر منتقل شده است. اما تا زمانی که ویروس به راحتی در بین مردم پخش نشود ، پرندگان آلوده بیشترین خطر شیوع را دارند.
عوارض بیماری
افراد مبتلا به آنفولانزای مرغی ممکن است دچار عوارض تهدید کننده زندگی شوند ، از جمله:
- ذات الریه
- التهاب ملتحمه چشم
- نارسایی تنفسی
- اختلال عملکرد کلیه
- مشکلات قلبی
اگرچه آنفولانزای مرغی ممکن است بیش از نیمی از افراد آلوده را از بین ببرد ، اما تعداد کشته شدگان هنوز اندک است زیرا تعداد کمی از افراد به آنفولانزای مرغی مبتلا شده اند.
کمتر از 500 مورد مرگ آنفولانزای مرغی از سال 1997 به سازمان بهداشت جهانی گزارش شده است.
در مقابل ، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها تخمین می زنند که آنفولانزای فصلی مسئول سالانه مرگ هزاران نفر به تنهایی در ایالات متحده است.
پیشگیری از بروز بیماری
واکسن آنفولانزای مرغی
سازمان غذا و دارو یک واکسن را برای جلوگیری از عفونت با یک سویه ویروس آنفولانزای مرغی H5N1 تأیید کرده است.
این واکسن در دسترس عموم نیست ، اما دولت ایالات متحده آن را ذخیره می کند و در صورت شیوع آن را توزیع می کند.
این واکسن می تواند در همان اوایل شیوع مورد استفاده قرار گیرد تا از محافظت محدود تا زمان تولید و توزیع واکسن دیگری که برای محافظت در برابر شکل جدیدی از ویروس شده استفاده شود.
محققان به کار بر روی انواع دیگر واکسن آنفولانزای مرغی ادامه می دهند.
توصیه هایی برای مسافران
اگر به جنوب شرقی آسیا یا منطقه ای با شیوع آنفولانزای مرغی سفر می کنید ، این توصیه های بهداشت عمومی را در نظر بگیرید:
- از نزدکی به پرندگان اهلی پرهیز کنید. در صورت امکان از رفت و آمد به مناطق روستایی ، مزارع کوچک و بازارهای محلی خودداری کنید.
- دست هایتان را بشویید. این روش یکی از ساده ترین و بهترین روش ها برای جلوگیری از انواع عفونت ها است. هنگام مسافرت از ضدعفونی کننده های دست مبتنی بر الکل 60 درصد استفاده کنید.
- درباره نحوه تهیه واکسن انفولانزا اطلاعات کسب کنید. قبل از سفر ، از پزشک خود در مورد واکسن آنفولانزا سوال کنید.البته این واکسن شخص را از ابتلای آنفولانزای مرغی به طور کامل محافظت نمی کند ، اما میتواند در کاهش خطر ابتلا به ویروس آنفولانزای مرغی و انسانی کمک کند
محصولات طیور
از آنجا که گرما ویروس های پرندگان را از بین می برد ، طیور پخته شده تهدیدی برای سلامتی نیستند.
بهتر است هنگام دست زدن به گوشت مرغ ، که امکان آلودگی به سالمونلا یا سایر باکتری های مضر آلوده را دارد،اقدامات احتیاطی انجام شود.
- از آلودگی سطوح خودداری کنید. برای شستن تخته های برش ، ظروف و تمام سطوحی که با گوشت طیور در تماس بوده اند از آب گرم و صابون استفاده کنید.
- محصولات طیور را به طور کامل بپزید. مرغ را بپزید تا آب آن خشک شود و به حداقل دمای داخلی 165 درجه فارنهایت (74 درجه سانتیگراد) برسد.
- از مصرف تخم مرغ خام پرهیز کنید. از آنجا که پوسته تخم مرغ اغلب به فضله پرندگان آلوده می شود ، از غذاهای حاوی تخم مرغ خام یا نیمه پخته پرهیز کنید.
تشخیص
تست های آزمایشگاهی
نمونه های مایع تهیه شده از بینی یا گلو می تواند برای اثبات ویروس آنفولانزای مرغی مورد آزمایش قرار گیرد. این نمونه ها باید طی چند روز اول پس از بروز علائم آزمایش شود.
تصویربرداری
اشعه ایکس در ارزیابی وضعیت ریه ها کارایی دارد، که می تواند به تشخیص صحیح و بهترین گزینه های درمانی برای علائم بیمار کمک کننده باشد.
درمان
بسیاری از ویروس های آنفولانزا نسبت به اثرات دسته ای از داروهای ضد ویروس که شامل آمانتادین و ریمانتادین (فلومادین) است ، مقاوم شده اند. مقامات بهداشتی استفاده از اوسلتامیویر (تامیفلو) یا در صورت عدم استفاده از اوسلتامیویر ، زانامیویر (رلنزا) را توصیه می کنند. این داروها باید ظرف دو روز پس از ظهور علائم مصرف شوند.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
اگر مشکوک به آنفولانزای مرغی هستید ، باید به پزشک مراجعه کنید.
به اطرافیان احتمال ابتلا به این بیماری را هشدار دهید و در هنگام ویزیت ماسک بزنید،درصورت وخامت شرایط بیمار ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد
آن چه می توانید انجام دهید
- سابقه علائم. نوع علائمی را که تجربه کرده اید و زمان آن را یادداشت کنید.
- قرار گرفتن اخیر در معرض منابع احتمالی عفونت.سفرهای خود به خصوص سفر به مناطق دارای شیوع را یادداشت کنید.
تاریخچه پزشکی. اطلاعات شخصی مهم، مانند ابتلا به آلرژی یا آسم و سابقۀ خانوادگی بیماری،نام و مقدار داروها ، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که اخیراً مصرف کرده اید.
- سوالات خود از پزشک را بنویسید تا بتوانید از وقت خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید.
در مورد آنفولانزای مرغی ، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- علائم من شامل چه چیزهایی میباشد؟
- به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
- بهترین روش درمانی چیست؟ آیا گزینه های دیگری وجود دارد؟
- آیا نیاز به مصرف دارو وجود دارد؟
- برای تسکین علائم چه درمان های خانگی انجام دهم؟
از پزشک چه انتظاری می رود
برای تشخیص نیاز است که پزشک جزئیات خاصی درباره بیماری را بداند. آماده باشید تا به سوالاتی از جمله موارد زیر پاسخ دهید:
- علائم از چه زمانی شروع شده؟
- آیا اخیرا تب داشتید؟ چه میزان بالا رفته؟
- آیا اخیراً با پرندگان ارتباط نزدیک داشته اید؟
- آیا اخیراً به خارج از کشور سفر کرده اید؟و کجا؟