نگاه کلی
التهاب لوزه ها ، تورم لوزه ها - دوگره لنفی بیضی شکل در پشت حلق - می باشد . هر لوزه در یک طرف واقع شده است. علائم و نشانه های التهاب لوزه شامل تورم لوزه ها، گلودرد، مشکل در بلع و گره های لنفاوی حساس در کناره های گردن می باشد.
بیشتر موارد التهاب لوزه در اثر عفونت با یک ویروس رایج می باشد ، اما عفونت های باکتریایی نیز می توانند باعث این بیماری شوند.
از آنجا که درمان مناسب تورم لوزه به علت آن بستگی دارد ، تشخیص سریع و دقیق از اهمیت بالایی برخوردار است. جراحی برای برداشتن لوزه ها ، که یک روش معمول برای درمان تورم لوزه می باشد ، معمولاً فقط در مواردی انجام می شود که التهاب لوزه به طور مکرر اتفاق می افتد ، به درمان های دیگر پاسخی داده نم یشود یا عوارض جدی بوجود می آید.
علائم
التهاب لوزه معمولاً کودکان بین سنین پیش دبستانی تا میانسالی را درگیر می کند. علائم و نشانه های رایج التهاب لوزه شامل موارد زیر است:
- لوزه های قرمز و متورم
- پوشش یا لکه های سفید یا زرد روی لوزه ها
- گلو درد
- بلع مشکل یا دردناک
- تب
- بزرگ و حساس شدن گره لنفاوی در گردن
- صدای خش دار
- بوی بد دهان
- معده درد
- درد گردن یا خشکی و سفتی گردن
- سردرد
در کودکان خردسال که قادر به توصیف احساس خود نیستند ، علائم التهاب لوزه شامل موارد زیر است:
- باد گلو در اثر بلع سخت یا دردناک
- امتناع از خوردن غذا
- سر و صدا غیر معمول شکم
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر کودک علائمی دارد که می تواند نشان دهنده التهاب لوزه باشد ، تشخیص دقیق اهمیت زیادی دارد.
درصورت وجود موارد زیر در کودک با پزشک تماس بگیرید:
- گلودرد همراه با تب
- گلودرد که طی 24 تا 48 ساعت برطرف نشود
- بلع دردناک یا دشوار
- ضعف شدید ، خستگی یا سر و صدا
اگر کودک دچار علائم زیر است از او مراقبت کنید:
- مشکل در تنفس
- سختی بلعیدن
- ریزش بیش از حد
علل بیماری
التهاب لوزه اغلب توسط ویروس های رایج ایجاد می شود ، اما عفونت های باکتریایی نیز می توانند دلیل آن باشند.
شایعترین باکتری عامل التهاب لوزه ، استرپتوکوک پیوژنس (استرپتوکوک گروه A) ، باکتری عامل گلودرد می باشد. سویه های دیگر استرپتوکوک و سایر باکتری ها نیزمی توانند باعث التهاب لوزه شوند.
چرا لوزه ها ملتهب می شوند؟
لوزه ها اولین خط دفاعی سیستم ایمنی بدن در برابر باکتری ها و ویروس هایی هستند که از دهان آغاز می شود. این عملکرد لوزه ها را به ویژه در برابر عفونت و التهاب آسیب پذیر می کند. با این حال ، عملکرد سیستم ایمنی لوزه پس از بلوغ کاهش می یابد - عاملی که می تواند علل نادر التهاب لوزه در بزرگسالان باشد.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
عوامل خطر برای التهاب لوزه شامل موارد زیر است:
- سنین پایین. التهاب لوزه اغلب کودکان را درگیر می کند و التهاب لوزه ناشی از باکتری بیشتر در کودکان 5 تا 15 سال دیده می شود.
- تماس مکرر با میکروب ها. کودکان در مدرسه با همسالان خود در تماس نزدیک هستند و به طور مکرر در معرض ویروس یا باکتری هایی هستند که می توانند باعث التهاب لوزه شوند.
عوارض بیماری
التهاب یا تورم لوزه ها ی مکرر یا مداوم (مزمن) می تواند عوارضی مانند:
- اختلال در تنفس هنگام خواب (آپنه انسدادی خواب)
- عفونتی که به عمق بافت اطراف گسترش می یابد (سلولیتیس لوزه)
- عفونتی که منجر به جمع شدن چرک پشت لوزه (آبسه صفاقی)
عفونت استرپتوکوکی
اگر التهاب لوزه ناشی از استرپتوکوک گروه A یا سویه دیگری از باکتریهای استرپتوکوکی درمان نشود یا اگر درمان آنتی بیوتیکی ناقص باشد ، کودک بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلالات نادر است مانند:
- تب روماتیسمی ، یک بیماری التهابی جدی که می تواند قلب ، مفاصل ، سیستم عصبی و پوست را تحت تأثیر قرار دهد.
- عوارض تب مخملک ، یک عفونت استرپتوکوکی است که با عارضه های پوستی برجسته مشخص می شود.
- التهاب کلیه (گلومرولونفریت توسط از استرپتوکوک)
- آرتریت واکنشی پس از استرپتوکوک ، وضعیتی که باعث التهاب مفاصل می شود
پیشگیری از بروز بیماری
میکروب هایی که باعث التهاب لوزه های ویروسی و باکتریایی می شوند مسری هستند. بنابراین ، بهترین پیشگیری رعایت بهداشت است. به کودک خود بیاموزید:
- حتما بعد از استفاده از توالت و قبل از غذا خوردن ، دستهایش را به طور کامل و مرتب بشوید.
- از اشتراک غذا ، لیوان نوشیدن ، بطری آب یا ظروف خودداری کند.
- بعد از تشخیص لوزه ، مسواک وی را تعویض کنید.
برای کمک به کودک در جلوگیری از شیوع عفونت باکتریایی یا ویروسی به دیگران:
- کودک خود را در هنگام بیماری در خانه نگه دارید.
- از دکتر خود بخواهید چه زمانی بازگشت فرزند شما به مدرسه درست است
- به کودک خود بیاموزید که در یک دستمال یا در صورت لزوم در آرنج خود سرفه یا عطسه کند.
- به کودک خود بیاموزید که پس از عطسه یا سرفه دست هایش را بشوید.
تشخیص
پزشک کودک با یک معاینه بدنی شروع می کند که شامل موارد زیر است:
- با استفاده از یک وسیله روشن ، گلو و احتمالاً گوش و بینی کودک را که م یتواند محل عفونت باشد ، مشاهده می کند.
- بررسی وجود عارضه های پوستی معروف به اسکارلاتینا ، که با برخی موارد استرپتال گلو همراه است.
- برای بررسی وجود تورم غدد (غدد لنفاوی) ، به آرامی گردن کودک خود را احساس (لمس) می کنید.
- گوش دادن به تنفس او با استتوسکوپ
- بررسی بزرگ شدن طحال (برای بررسی مونونوکلئوز که لوزه ها را ملتهب می کند)
سواب گلو
با این آزمایش ساده ، پزشک یک سواب استریل را پشت حلق کودک می برد تا نمونه ای از ترشحات را بدست آورد. نمونه در کلینیک یا آزمایشگاه از نظر وجود باکتریهای استرپتوکوکی بررسی می شود.
بسیاری از کلینیک ها مجهز به آزمایشگاه هستند که می توانند طی چند دقیقه نتیجه آزمایش را بدست آورند. با این حال ، یک آزمایش قابل اعتماد دوم معمولاً به آزمایشگاهی ارسال می شود که اغلب می تواند نتایج را در عرض چند ساعت یا چند روز بازگرداند.
اگر تست فوری در کلینیک مثبت باشد ، کودک تقریباً به طور حتم دارای عفونت باکتریایی می باشد. اگر آزمایش منفی برگردد ، احتمالاً کودک به عفونت ویروسی مبتلا شده است. با این حال ، پزشک منتظر خواهد ماند تا آزمایش آزمایشگاهی خارج از کلینیک انجام شود تا علت عفونت مشخص شود.
شمارش کامل سلول های خونی (CBC)
پزشک ممکن است CBC را با نمونه کوچکی از خون فرزند تجویز کند. نتیجه این آزمایش که اغلب می تواند در یک کلینیک انجام شود ، گزارشی از تعداد انواع مختلف سلول های خونی را آماده می کند و آنچه بالا رفته ، طبیعی یا کمتر از حد طبیعی است را نشان می دهد و اینکه آیا عامل عفونت ، باکتریایی یا ویروسی است، را مشخص می کند. برای تشخیص استرپتال گلو اغلب به CBC نیاز نیست. با این حال ، اگر آزمایش آزمایشگاهی استرپتوکوک گلو منفی باشد ، ممکن است به CBC برای کمک به تعیین علت تورم لوزه نیاز باشد.
درمان
مراقبت در منزل
استراتژی های مراقبت در منزل، تورم لوزه های ناشی از عفونت ویروسی یا باکتریایی را بهبود می بخشند و می توانند کودک را راحت تر کنند.
اگر التهاب لوزه ها ناشی از ویروس باشد ، این راهکارها تنها روش درمانی هستند و پزشک آنتی بیوتیک تجویز نمی کند. فرد احتمالاً طی هفت تا 10 روز بهتر خواهد شد.
استراتژی های مراقبت در منزل برای بهبودی شامل موارد زیر است:
- استراحت کنید. فرزندتان را تشویق کنید که زیاد بخوابد.
- مایعات کافی تهیه کنید. به کودک خود آب زیادی بدهید تا گلو را مرطوب نگه دارد و از کم آبی بدن جلوگیری کند.
- غذاها و نوشیدنی های دلپذیر را تهیه کنید. مایعات گرم - آبگوشت ، چای بدون کافئین یا آب گرم همراه با عسل - و داروهای سرماخوردگی می تواند گلو درد را تسکین دهد.
- آب نمک برای غرغره کردن تهیه کنید. اگر کودک می تواند غرغره کند ، یک غرغره آب نمکی 1/2 قاشق چای خوری (2.5 میلی لیتر) نمک با 8 اونس (237 میلی لیتر) آب گرم می تواند به تسکین گلو درد کمک کند. از کودک بخواهید محلول را غرغره کرده و سپس آن را تف کند.
- هوا را مرطوب کنید. برای از بین بردن هوای خشک که باعث تحریک گلودرد می شود ، از یک مرطوب کننده هوای خنک استفاده کنید یا چند دقیقه با کودک در حمام بخار بنشینید.
- قرص های مکیدنی را پیشنهاد دهید. کودکان بالای 4 سال می توانند برای تسکین گلودرد ،از قرص های مکیدنی استفاده کنند.
- از تحریک کننده ها خودداری کنید. خانه خود را از دود سیگار و محصولات تمیزکننده ای که باعث تحریک گلو می شوند ، دور نگه دارید.
- درد و تب را درمان کنید. در رابطه با استفاده از ایبوپروفن (ادویل ، مورتین کودکان و غیره) یا استامینوفن (تیلنول و غیره) با پزشک خود مشورت کنید تا درد گلو را به حداقل برسانید و تب را کنترل کنید. تب های کم و بدون درد نیازی به درمان ندارند.
در صورتی که آسپیرین برای درمان بیماری خاصی توسط پزشک تجویز نشده باشد ، کودکان و نوجوانان نباید از آسپیرین استفاده کنند. مصرف آسپیرین توسط کودکان برای درمان علائم سرماخوردگی یا بیماری های شبیه آنفولانزا با سندرم ری ، یک بیماری نادر اما تهدید کننده زندگی ارتباط دارد.
آنتی بیوتیک ها
اگر التهاب لوزه ناشی از عفونت باکتریایی باشد ، پزشک یک دوره آنتی بیوتیک برای فرد تجویز می کند. پنی سیلین که به مدت 10 روز به صورت خوراکی مصرف می شود رایج ترین درمان آنتی بیوتیکی است که برای التهاب لوزه ناشی از استرپتوکوک گروه A تجویز می شود. اگر کودک به پنی سیلین حساسیت دارد ، پزشک یک آنتی بیوتیک جایگزین برای او تجویز می کند.
حتی اگر علائم کاملاً برطرف شود ، باید آنتی بیوتیک را به طور کامل مصرف کند. عدم استفاده از تمام داروها طبق دستورالعمل منجر به بدتر شدن عفونت یا گسترش آن به سایر قسمت های بدن شود. عدم تکمیل دوره کامل آنتی بیوتیک ها ، می تواند خطر ابتلا به تب روماتیسمی و التهاب جدی کلیه در کودک را افزایش دهد.
در رابطه با اقدام لازم در صورت فراموش کردن دادن دوز مصرفی به کودک، با پزشک خود یا پزشک داروخانه مشورت کنید.
عمل جراحی
از جراحی برای برداشتن لوزه ها می توان برای درمان التهاب مکرر ، التهاب لوزه مزمن یا التهاب لوزه باکتریایی استفاده کرد که به درمان آنتی بیوتیکی پاسخ نمی دهد. به طور کلی التهاب لوزه بمکرر ه صورت زیر تعریف می شود:
- حداقل هفت بار در سال قبل
- حداقل دو بار در سال در دو سال گذشته
- حداقل سه بار در سال در سه سال گذشته
در صورتی که التهاب لوزه منجر به عوارضی شود که به سختی قابل کنترل هستند ، ممکن است عمل لوزه انجام شود:
- آپنه انسدادی خواب
- مشکل تنفس
- مشکل در بلع ، به ویژه گوشت ها و سایر غذاهای تند
- آبسه ای که با درمان آنتی بیوتیکی بهبود نمی یابد
جراحی لوزه معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود ، مگر اینکه کودک خیلی کوچک باشد ، فرد دچار بیماری پزشکی پیچیده ای باشد یا اگر در حین جراحی عارضه ای ایجاد شود. این بدان معناست که کودک باید بتواند روز جراحی به خانه خود برود. بهبودی کامل معمولاً هفت تا 14 روز طول می کشد.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
اگر کودک دچار گلودرد ، مشکل در بلع یا علائم دیگری است که که نشان دهنده التهاب لوزه است ، با مراجعه به پزشک خانواده یا متخصص اطفال کودک شروع کنید. همینطور می توانید به یک متخصص در زمینه اختلالات گوش ، بینی و گلو مراجعه کنید.
پزشک احتمالاً تعدادی سوال در مورد وضعیت فرزندتان از شما می پرسد. آماده باشید تا به سوالات زیر پاسخ دهید:
- علائم از چه زمانی شروع شده است؟
- اگر کودک تب کرده است ، دمای او چقدر است؟
- آیا او در بلعیدن غذا مشکل دارد یا بلعیدن درد دارد؟
- آیا چیزی علائم مانند مسکن بدون نسخه یا مایعات گرم را بدون نسخه بهبود می بخشد؟
- آیا فرزند قبلاً به التهاب لوزه یا استرپتوکوک مبتلا شده است؟ کی؟
- آیا به نظر می رسد علائم کودک بر خواب او تأثیر می گذارد؟
- آیا فرزند در تماس با کسی است که گلودرد دارد؟
سوالاتی که بهتر است از پزشک خود بپرسید شامل موارد زیر است:
- چه مدت طول می کشد تا نتایج آزمایش مشخص شود؟
- بهترین روش درمانی چیست؟
- آیا احتمال ابتلای مجدد وجود دارد؟
- چه زمانی کودک می تواند به مدرسه برگردد یا فعالیت های دیگر را از سر بگیرد؟