خشکی پوست Dry Skin

نگاه کلی

عارضه خشکی پوست معمولاً جدی نیست. در بیشتر موارد به علت عواملی مانند هوای گرم یا سرد ، رطوبت کم در هوا و خیس شدن با آب گرم ایجاد می شود.

برای بهبود خشکی پوست می توانید کارهای زیادی انجام دهید ، از جمله استفاده از مرطوب کننده ها و عدم استفاده  از صابون های خشک و زبر.

اما گاهی اوقات خشکی پوست اتفاق افتاده یا شدید است. در این موارد ، به کمک پزشک متخصص پوست نیاز خواهید داشت.

علائم

خشکی پوست اغلب موقتی است، برای مثال خشکی پوست میتواند در زمستان ایجاد شود یا می تواند دائمی نیز باشد. علائم و نشانه های خشکی پوست بستگی به سن، وضعیت سلامت، محل زندگی، زمان سپری شده در بیرون از منزل و سایرعلل بستگی دارد. خشکی پوست می تواند علائم زیر را به دنبال داشته باشد:

احساس کشیده شدن پوست مخصوصا بعد از دوش گرفتن، حمام کردن یا شنا

پوستی که ظاهر خشن دارد

خارش

پوسته پوسته شدن خفیف تا متوسط

وجود ترک هایی در پوست

قرمزی پوست

ترک های عمیقی که ممکن است خونریزی را به همراه داشته باشد

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در اغلب موارد خشکی پوست با تغییراتی در شیوه زندگی بهبود می باید و می توان از درمان خانگی خشکی پوست استفاده کرد اما در موارد زیر برای درمان خشکی پوست باید به پزشک متخصص پوست مراجعه کرد:

درصورت عدم بهبودی پوست

خشکی پوست با قرمزی همراه باشد

خشکی پوست و خارش در خواب اختلال ایجاد کند

دراثر خارش پوست دچار زخم های پوستی یا عفونت شوید

نواحی زیادی در بدن پوسته پوسته شده باشد

علل بیماری

خشکی پوست اغلب علت محیطی دارد. برخی بیماری ها نیز می تواند بر پوست تاثیر بگذارد. علت های احتمالی خشکی پوست عبارت است از:

آب و هوا: پوست در زمستان ها زمانی که دما و رطوبت کاهش می یابد، تمایل به خشک شدن دارد. اما اگر در مناطق کویری زندگی میکنید این مسئله اهمیت چندانی ندارد.

گرما: هیترها و فضاهای گرم رطوبت را کاهش داده و منجر به خشکی پوست می شوند.

حمام و دوش آب داغ: دوش طولانی مدت با آب داغ می تواند پوست را خشک کند. زیاد شنا کردن مخصوصا در استخرهایی با میزان کلر زیاد می تواند به خشکی پوست منجر شود.

صابون ها و شوینده های نامناسب: خیلی از صابون ها، شامپو ها و دترجنت ها به نحوی فرموله شده اند که چربی پوست را از بین می برند.

سایر بیماری های پوستی: افراد مبتلا به بیماری های پوستی مانند درماتیت آتوپیک (اگزما) یا پسوریازیس مستعد ابتلا به خشکی پوست هستند.

عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)

هرفردی میتواند دچار خشکی پوست شود. اما اما برخی فاکتورها فرد را بیشتر در معرض ابتلا به خشکی پوست قرار می دهد:

سن بالای40 سال: احتمال خشکی پوست با افزایش سن بالا میرود، بیش از 50 درصد افراد مسن پوستی خشک دارند.

زندگی در مناطقی با آب و هوای سرد، خشک و رطوبت کم

داشتن شغلی که سبب می شود مرتبا با آب در ارتباط باشید مانند پرستاری و آرایشگری.

شنا کردن زیاد در استخرهای کلر دار

عوارض بیماری

خشکی پوست معمولا خطر خاصی ندارد اما درصورت عدم خود مراقبتی میتواند منجر به موارد زیر شود:

درماتیت آتوپیک (اگزما). اگر مستعد ابتلا به این بیماری هستید ، خشکی بیش از حد می تواند منجر به فعال شدن بیماری ، قرمزی پوست ، ترک خوردگی و التهاب شود.

عفونت: خشکی پوست می تواند سبب ترک خوردگی پوست شده و به این ترتیب باکتری ها می توانند وارد پوست شده و عفونت ایجاد کنند.

این عوارض زمانی اتفاق می افتد که مکانیسم های محافظتی طبیعی پوست مختل شود. برای مثال خشکی پوست شدید می تواند ترک های عمیق پوستی ایجاد کند، ترک هایی که می تواند بازشده و خونریزی کند و فضایی را برای ورود باکتری ها ایجاد کند.

پیشگیری از بروز بیماری

برای پیشگیری از خشکی بیش از حد پوست این موارد را امتحان کنید:

• از مرطوب کننده استفاده کنید. مرطوب کننده پوست را می ببند تا آب آن خارج نشود.
• کمتر در معرض آب قرار بگیرید. حمام و دوش را 10در دقیقه یا کمتر انجام دهید. آب را در حالت گرم تنظیم کنید نه در حالت داغ و سعی کنید بیشتر از یک بار در روز استحمام نکنید.
• از استفاده از صابونی که باعث خشکی پوست میشود اجتناب کنید. کرم های پاک کننده ، پاک کننده های ملایم پوست و ژل های شست و شوی مرطوب کننده را امتحان کنید.
• در هوای سرد یا بادشدید تا حد ممکن پوست را بپوشانید. هوای سرد باعث خشکی پوست می شود ، بنابراین هنگام بیرون رفتن حتما از روسری ، کلاه و دستکش استفاده کنید.
• از دستکش پلاستیکی استفاده کنید. اگر با آب ارتباط دارید یا از پاک کننده های قوی استفاده می کنید ، استفاده از دستکش می تواند از پوست محافظت کند.

تشخیص

پزشک احتمالا معاینه فیزیکی انجام می دهد و سوالاتی را در مورد سابقه پزشکی فرد خواهد پرسید از جمله این که خشکی پوست از چه زمانی آغاز شده و چه چیزهایی آن را بهتر یا بدتر می کند، هم چنین عادت حمام کردن، رژیم غذایی و نحوه مراقبت از پوست را نیز مورد پرسش قرار می دهد.

پزشک ممکن است آزمایش های تشخیصی خاصی را برای بررسی ارتباط خشکی پوست و وجود یک بیماری پزشکی زمینه ای مانند کم کاری تیروئید را تجویز کند

درمان

درمان خشکی پوست در اغلب موارد با تغییراتی در شیوه زندگی مثل استفاده از محصولات مرطوب کننده، پرهیز از دوش آب داغ و حمام های طولانی مدت پاسخ می دهد.

اگر پوستی بسیار خشک و زبری داشته باشید پزشک استفاده از کرم های بدون نسخه که حاوی استید لاکتیک یا اسید لاکتیک و اوره می باشد را پیشنهاد می کند.

اگر به بیماری پوستی جدی تری مانند درماتیت آتوپیک ، ایکتیوز یا پسوریازیس مبتلا هستید ، پزشک علاوه بر مراقبت در منزل ، کرم ها و پمادهای تجویز شده یا سایر درمان ها را برای شخص تجویز می کند.

گاهی اوقات خشکی پوست منجر به درماتیت می شود که باعث قرمز شدن و خارش در پوست می شود. در این موارد ، درمان شامل استفاده از لوسیون های حاوی هیدروکورتیزون می باشد. اگر ترک پوست باز شود ، ممکن است پزشک برای جلوگیری از عفونت ، پانسمانی مرطوب تجویز کند.

سبک زندگی و درمان های خانگی

اقدامات زیر می تواند به مرطوب و سالم نگه داشتن پوست کمک کند:

محصولات مرطوب کننده: از محصولات مرطوب کننده استفاده کنید تا مانع از دست رفتن آب و رطوبت پوست شود. مرطوب کننده ها را چند بار در روز و بعد از حمام استفاده کنید.

 مرطوب کننده های قوی بهتر عمل می کنند (مرطوب کننده هایی مانند اوسرین و ستافیل بهترین محصول برای خشکی پوست محسوب می شوند).

همچنین استفاده از مواد آرایشی حاوی مرطوب کننده. اگر شدت خشکی پوست زیاد است ، میتوانید از روغنی مانند روغن بچه در حالی که پوست شما مرطوب است، استفاده کنید. روغن ها در مقایسه با مرطوب کننده ها قدرت بهتری دارند و مانع از تبخیر آب از سطح پوست می شود.

پمادهای حاوی پترولیوم یا وازلین ممکن است احساس چربی داشته باشند بنابراین می توانید شب هنگام از آن ها استفاده کنید.

• از آب گرم استفاده کنید و زمان حمام را محدود کنید. دوش یا حمام طولانی و آب گرم روغن های پوست را از بین می برد. حمام یا دوش خود را به پنج تا 10 دقیقه محدود کنید و از آب ولرم و نه داغ استفاده کنید.

از صابون های نامناسب که پوست را خشک می کنند، استفاده نکنید، بهتر است از کرم های پاک کننده یا شوینده های بسیار ملایم یا ژل های حاوی مرطوب کننده استفاده کنید.

از صابون و پن های کرم دار استفاده کنید که حاوی روغن و چربی می باشد. از شوینده های آنتی باکتریال یا خوش بو کننده،مواد معطر و الکل خودداری کنید.

• بلافاصله پس از استحمام از مرطوب کننده ها استفاده کنید. پوست خود را به آرامی با حوله خشک کنید تا مقداری رطوبت باقی بماند. در طی دو دقیقه استحمام ، کرم مرطوب کننده یا پماد استفاده کنید تا رطوبت پوست حفظ شود.

محصولی که روغن پتاسیم در آن وجود داشته باشد یا محصولات حاوی گلیسیرین ، اسید لاکتیک یا اوره نیز کمک کننده است.

• از مرطوب کننده استفاده کنید. هوای گرم ، خشک داخل فضای بسته،می تواند پوست فرد را حساس کند و خارش و پوسته پوسته شدن را بدتر کند.

استفاده از یک دستگاه بخور خانگی می تواند رطوبت را به هوای داخل خانه اضافه کند. از تمیز بودن دستگاه بخور اطمینان حاصل کنید.

از پارچه هایی استفاده کنید که الیاف آن ها با پوست سازگاری داشته باشد. الیاف طبیعی مانند پنبه به پوست امکان تنفس میدهد،اما پارچه های پشمی و الیاف مصنوعی میتواند پوست را تحریک کند.

لباس های خود را با مواد شوینده بدون رنگ و عطر بشویید زیرا هر دو باعث تحریک پوست می شوند.

اگر خشکی پوست باعث خارش شده باشد ، کمپرس های خنک را روی آن ناحیه قرار دهید. برای کاهش التهاب ، از کرم یا پماد هیدروکورتیزون بدون نسخه ، حاوی حداقل 1 درصد هیدروکورتیزون استفاده کنید. اگر این اقدامات علائم را برطرف نکرد یا علائم بدتر شد ، به پزشک مراجعه کنید یا با یک متخصص پوست مشورت کنید.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

فرد احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود درمان را شروع می کند و گاهی میتواند مستقیماً به متخصص پوست ارجاع داده شود. در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به فرد در هنگام ویزیت پزشک آورده شده است.

آن چه می توانید انجام دهید

تهیه لیستی از سوالات کمک می کند از وقت خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید. برای خشکی پوست ، برخی از سوالات اساسی که باید بپرسید عبارتند از:

• زیاد علت خشکی پوست من چیست؟
• آیا به آزمایش نیاز دارم؟
• آیا این وضعیت به خودی خود برطرف می شود؟
• چه روش های مراقبتی از پوست را توصیه می کنید؟

علاوه بر این سوالات، در پرسیدن هر سوال دیگری که برایتان پیش آمده است تردید نکنید.

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک احتمالا چندین سوال می پرسد ، مانند:

• آیا علائم دیگری نیز دارید؟
• علائم مداوم بوده یا گاه به گاه است؟
• چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
• چه چیزی علائم را بدتر می کند؟
• چه داروهایی مصرف می کنید؟
• چند بار درروز دوش می گیرید؟ آیا با آب داغ دوش میگیرید؟ از چه صابون ها و شامپوهایی استفاده می کنید؟
• آیا از کرم های مرطوب کننده استفاده می کنید؟ دراین صورت چند بار و از چه محصولی استفاده میکنید؟