نگاه کلی
دیابت نوع ۱ در کودکان، بیماری است که در آن بدن کودک قادر به ساختن هورمون انسولین نیست و او برای زنده ماندن به انسولین نیاز دارد ، بنابراین انسولین از دست رفته باید با تزریق یا پمپ انسولین جبران شود. دیابت نوع ۱ در کودکان قبلاً به عنوان دیابت خردسال یا دیابت وابسته به انسولین نیز شناخته می شد.
تشخیص دیابت نوع ۱ در کودکان، به ویژه در ابتدای بیماری، امری بسیار طاقت فرسا است زیرا شما و فرزندتان - بسته به سن او – بصورت ناگهانی مجبور به انجام فعالیت هایی مانند آمپول زدن، شمردن کربوهیدرات ها و کنترل قند خون می شوید.
بیماری دیابت نوع ۱ در کودکان هیچ گونه درمانی ندارد اما می توان آن را کنترل کرد. پیشرفت در کنترل قند خون و تزریق به موقع انسولین، باعث بهبود مدیریت قند خون و کیفیت زندگی در کودکان دیابتی نوع ۱ شده است.
علائم
علائم و نشانه های دیابت نوع ۱ در کودکان معمولاً به سرعت ایجاد می شود و شامل موارد زیر است:
- افزایش تشنگی
- تکرر ادرار، احتمال وجود شب ادراری حتی در کودکانی که برای توالت رفتن آموزش دیده اند
- گرسنگی شدید
- لاغری ناخواسته
- خستگی
- تحریک پذیری یا تغییر رفتار
- نفس بوی میوه ای
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت مشاهده علائم یا نشانه های دیابت نوع ۱ به پزشک کودک خود مراجعه کنید.
علل بیماری
علت دقیق دیابت نوع ۱ ناشناخته است. اما در بیشتر افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ ، سیستم ایمنی بدن - که به طور طبیعی با باکتری ها و ویروس های مضر مبارزه می کند - به اشتباه سلول های تولید کننده انسولین (جزایر) در لوزالمعده را از بین می برد. به نظر می رسد ژنتیک و عوامل محیطی در این روند نقش دارند.
هنگامی که سلول های جزایر پانکراس از بین می روند، بدن کودک انسولین کمی تولید می کند یا اصلاً انسولین تولید نمی کند. وظیفه اساسی انسولین انتقال قند (گلوکز) از جریان خون به سلول های بدن است. قند با هضم غذا وارد جریان خون می شود.
بدون وجود انسولین کافی ، قند در جریان خون کودک تجمع می یابد و در صورت عدم درمان، باعث ایجاد عوارض مرگبار نیز خواهد شد.
عوامل خطرساز(ریسک فاکتورها)
عوامل خطرساز دیابت نوع ۱ در کودکان عبارتند از:
سابقه خانوادگی. درصورتیکه یکی از والدین یا خواهر و برادر کودک مبتلا به دیابت نوع ۱باشند، کودک نیز بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار خواهد گرفت.
ژنتیک. برخی از ژن ها خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ را افزایش می دهند.
نژاد.در ایالات متحده ، دیابت نوع ۱ در میان کودکان سفیدپوست از نژاد غیر اسپانیایی تبار بیشتر از کودکان سایر نژادها است.
ویروس های خاص. قرار گرفتن در معرض برخی از ویروس های خاص، باعث از بین رفتن خود ایمنی سلول های جزایر می شود.
عوارض بیماری
دیابت نوع ۱ می تواند اندام های اصلی بدن را تحت تأثیر قرار دهد. در اکثر مواقع نزدیک نگه داشتن سطح قند خون به میزان طبیعی، به طور چشمگیری خطر بسیاری از عوارض را کاهش خواهد داد.
عوارض این بیماری عبارتند از:
بیماری های قلبی و عروقی. دیابت خطر ابتلا به بیماری هایی مانند تنگی عروق خونی ، فشار خون بالا ، بیماری قلبی و سکته در سنین بالاتر را افزایش خواهد داد.
آسیب عصبی.قند اضافی موجود در جریان خون می تواند به دیواره رگهای خونی ریز که وظیفه تغذیه اعصاب را برعهده دارند، آسیب برساند. این آسیب می تواند باعث سوزن سوزن شدن، بی حسی، سوزش یا درد شود. آسیب عصبی معمولاً به تدریج و در مدت زمان طولانی اتفاق می افتد.
آسیب کلیوی. دیابت به انبوهی از رگ های خونی ریز که مواد زائد خون را فیلتر می کنند، آسیب می رساند.
آسیب دیدگی چشم.دیابت می تواند به عروق خونی شبکیه آسیب برساند و منجر به مشکلات بینایی شود.
پوکی استخوان. دیابت منجر به کاهش تراکم مواد معدنی موجود در استخوان می شود و اینگونه خطر ابتلا کودک به پوکی استخوان در آینده را افزایش خواهد داد.
پیشگیری از بروز بیماری
در حال حاضر هیچ راهی برای پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع ۱ شناخته نشده است اما در این زمینه تحقیقات بسیار زیادی در حال انجام است و در حال حاظر دانشمندان بر روی موارد زیر در حال مطالعه هستند:
پیشگیری از ایجاد دیابت نوع ۱ در افرادی که بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند
جلوگیری از تخریب بیشتر سلولهای جزایر در افرادی که به تازگی مبتلا به دیابت تشخیص داده شده اند.
پزشکان می توانند آنتی بادی های دیابت نوع ۱ را در کودکانی که بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به این نوع دیابت قرار دارند، تشخیص دهند. این آنتی بادی ها می توانند ماه ها یا حتی سال ها قبل از پیدایش اولین علائم دیابت نوع 1 شناسایی شوند اما در حال حاضر هیچ راهی شناخته شده برای کاهش یا پیشگیری از بیماری در هنگام یافتن آنتی بادی ها وجود ندارد. همچنین مهم است که بدانید همه افراد مبتلا به این آنتی بادی ها به دیابت نوع ۱ مبتلا نمی شوند.
در حالی که هیچ راهی وجود ندارد که با کمک آن بتوان از ابتلا کودکان به دیابت نوع ۱ پیشگیری کرد اما با رعایت موارد زیر می توانید در جلوگیری از عوارض آن به کودک خود کمک کنید:
تا حد ممکن به کودکتان کمک کنید تا قند خونش را در یک سطح مناسب نگه دارد
به کودک خود اهمیت رژیم غذایی سالم و شرکت در فعالیت های بدنی منظم را آموزش دهید
برنامه ریزی برای مراجعه منظم به پزشک متخصص در زمینه دیابت کودکان و همچنین معاینه سالانه چشم نیز بعد از پنج سال پس از تشخیص اولیه دیابت یا در سن 10 سالگی شروع خواهد شد
تشخیص
چندین نوع آزمایش خون برای دیابت نوع ۱ در کودکان وجود دارد:
آزمایش قند خون تصادفی. این آزمایش غربالگری اولیه برای دیابت نوع ۱ است. نمونه خون به صورت تصادفی گرفته می شود. سطح قند خون ۲۰۰ میلی گرم در دسی لیتر (میلی گرم در دسی لیتر یا ۱۱.۱ میلی گرم در لیتر (میلی مول در لیتر) یا بالاتر، دیابت را نشان می دهد.
آزمایش هموگلوبین گلیسیته(AC1) این آزمایش میزان متوسط قند خون فرزند شما را در سه ماه گذشته نشان می دهد. سطح هموگلوبین گلیسیته ۶.۵ درصد یا بالاتر در دو آزمایش جداگانه نشانگر وجود دیابت است.
آزمایش قند خون ناشتا. پس از ناشتا بودن کودک در طول شب، یک نمونه خون از او گرفته می شود. سطح قند خون ناشتا ۱۲۶ میلی گرم در دسی لیتر (۷ میلی مول در لیتر) یا بالاتر، دیابت نوع 1 را نشان می دهد.
آزمایش های تکمیلی
اگر آزمایش قند خون نشانگر دیابت باشد، پزشک احتمالاً آزمایش های دیگری را برای تشخیص بین دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 توصیه می کند زیرا روش های درمانی براساس نوع دیابت متفاوت هستند.
این آزمایش های اضافی شامل موارد زیر است:
آزمایش خون برای بررسی وجود آنتی بادی هایی که در دیابت نوع ۱ رایج هستند
آزمایش ادرار یا خون برای بررسی وجود کتون در خون که نشان می دهد که احتمال ابتلا به دیابت نوع ۱ بیشتر از نوع ۲ است
درمان
شما باید با تیم درمان دیابت کودک خود - پزشک ، مربی دیابت و متخصص رژیم غذایی - همکاری نزدیکی داشته باشید تا سطح قند خون کودک را تا حد ممکن نزدیک به حد طبیعی نگه دارید. درمان دیابت نوع ۱ شامل موارد زیر است:
- مصرف انسولین
- شمارش کربوهیدرات
- نظارت مکرر بر قند خون
- خوردن غذاهای سالم
- ورزش منظم
- نظارت بر قند خون
شما باید حداقل چهار بار در روز قند خون کودک خود را بررسی و ثبت کنید. اما در صورتی که کودک شما نمایشگر قند خون مداوم را نداشته باشد، می بایست تعداد دفعات بیشتری در روز قند خونش را بررسی کنید.
آزمایش مکرر تنها راه اطمینان از باقی ماندن سطح قند خون کودک در محدوده هدف وی است - که ممکن است با رشد و تغییر فرزند شما تغییر کند. پزشک کودک به شما اطلاع می دهد که دامنه هدف قند خون فرزند شما چیست.
نظارت مداوم بر گلوکز
دستگاه های کنترل مداوم قند خون با استفاده از یک سنسور موقت یا کاشته شده که در زیر پوست قرار می دهند، قند خون را هر چند دقیقه یکبار اندازه گیری می کنند. برخی از دستگاه ها، قند خون را در هر زمان بر روی یک گیرنده یا تلفن هوشمند یا ساعت هوشمند نشان می دهند در حالی که برخی دیگر قند خون خود را با قرار دادن گیرنده بر روی سنسور نشان خواهند داد.
انسولین و سایر داروها
هرفردی که مبتلا به دیابت نوع ۱ باشد، برای زنده ماندن به درمان مادام العمر با یک یا چند نوع انسولین نیاز دارد. انواع مختلفی از انسولین در دسترس است از جمله:
انسولین سریع اثر. این نوع انسولین در عرض 15 دقیقه شروع به کار می کند. انسولین لیسپرو، آسپارت و گلولیسین نمونه هایی از این موارد هستند.
انسولین کوتاه اثر. انسولین انسانی حدود 30 دقیقه پس از تزریق شروع به کار می کند.
انسولین با اثر متوسط. این نوع انسولین، معمولاً بین یک تا سه ساعت شروع به کار می کند و 12 تا 24 ساعت طول می کشد تا اثر خود را بگذارد.
انسولین طولانی مدت و بسیار طولانی اثر. روش های درمانی مانند انسولین گلارژین (باساگلار ، لانتوس ، توژئو) و انسولین دتمیر (لوهمیر) و دگلودک (ترزیبا) ممکن است به مدت ۱۴ تا ۴۰ ساعت پوشش دهی کنند.
گزینه های تجویز انسولین
گزینه های مختلفی برای تجویز انسولین وجود دارد از جمله:
سوزن و سرنگ نازک. این تزریق در مطب پزشک با یک سوزن بسیار نازک انجام می شود
قلم انسولین با سوزن ظریف. این دستگاه مانند قلم جوهر به نظر می رسد با این تفاوت که کارتریج آن از انسولین پر شده است.
پمپ انسولین. این پمپ وسیله کوچکی است که در خارج از بدن استفاده می شود و مقادیر خاصی از انسولین را در طول روز و هنگام غذا خوردن به بدن منتقل کند. یک لوله مخزن انسولین را به محفظه ای که زیر پوست شکم شما قرار داده شده متصل می کند. یک نوع پمپ بدون لوله نیز وجود دارد که شامل پوشاندن غلاف حاوی انسولین روی بدن همراه با یک محفظه کوچک است که در زیر پوست شما قرار داده شده است.
پمپ های انسولین ترکیبی / مانیتورهای مداوم گلوکز
دستگاهی به نام پمپ تقویت کننده سنسور، پمپ انسولین و مانیتور مداوم را با یک الگوریتم پیچیده ترکیب می کند تا انسولین را در صورت لزوم به طور خودکار تحویل دهد. هدف توسعه یک سیستم کاملاً خودکار "حلقه بسته" است که پانکراس مصنوعی نامیده می شود.
در حال حاضر، دستگاه سیستم حلقه بسته ترکیبی در دسترس است. اما افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ همچنان می بایست مقدار کربوهیدرات خود را به دستگاه ارائه دهند تا به طور دوره ای سطح قند خون را تأیید کند اما دستگاه میزان انسولین را به طور خودکار تنظیم می کند. دستگاه های موجود همچنان در حال پیشرفت هستند و احتمالاً تحقیقات تا زمانی که یک سیستم کاملاً خودکار در دسترس نباشد ادامه خواهد داشت.
تغذیه سالم
غذا یکی از اجزای مهم هر طرح درمانی دیابت است اما این به آن معنا نیست که کودک شما مجبور است از یک "رژیم دیابت" سخت پیروی کند. درست مثل بقیه اعضای خانواده، رژیم غذایی کودک شما باید به طور منظم شامل غذاهایی باشد که دارای مقدار زیادی مواد مغذی کم چربی و کم کالری هستند مانند:
- سبزیجات
- میوه ها
- پروتئین های بدون چربی
- غلات کامل
متخصص تغذیه کودکان می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه غذایی متناسب با غذاهای مورد علاقه کودک و اهداف سلامتی او ایجاد کنید. وی همچنین به شما می آموزد که چگونه کربوهیدرات ها را در غذاها بشمارید تا بتوانید هنگام تشخیص دوز انسولین از این اطلاعات استفاده کنید.
فعالیت بدنی
همه افراد به انجام ورزش های هوازی منظم نیاز دارند و کودکانی که دیابت نوع ۱ دارند نیز از این قاعده مستثنی نیستند. کودک خود را تشویق کنید که روزانه حداقل ۶۰ دقیقه فعالیت بدنی داشته باشد و حتی بسیار بهتر است که خودتان نیز با کودکتان ورزش کنید. فعالیت بدنی را بخشی از برنامه روزمره کودک خود قرار دهید.
اما به یاد داشته باشید که فعالیت بدنی معمولاً قند خون را کاهش می دهد و می تواند تا ساعت ها بعد از ورزش احتمالاً حتی در طول شب نیز روی سطح قند خون تأثیر بگذارد. اگر کودک شما فعالیت جدیدی را شروع کرد، قند خون کودک را بیشتر از حد معمول بررسی کنید تا زمانی که بدانید بدن وی در برابر این فعالیت چگونه واکنش نشان می دهد. ممکن است لازم باشد برای جبران افزایش فعالیت، برنامه غذایی کودک یا دوز انسولین را تغیر دهید.
انعطاف پذیری
قند خون گاهی اوقات می تواند به طور غیرقابل پیش بینی تغییر کند. از تیم درمان دیابت کودک خود بپرسید که چگونه باید چالش های زیر و سایر چالش ها را حل کند:
غذا خوردن.کودکان بسیار خردسال مبتلا به دیابت نوع ۱ ممکن است غذایی را که در بشقاب آنها قرار دارد به پایان نرسانند این مسئله زمانی می تواند مشکل ساز شود بر اسلس آن وعده غذایی به کودکتان انسولین داده باشید.
بیماری. بیماری تأثیرات متفاوتی بر نیاز انسولین فرزند شما دارد. هورمون های تولید شده در طول بیماری سطح قند خون را افزایش می دهند اما کاهش مصرف کربوهیدرات به دلیل کم اشتهایی یا استفراغ، نیاز به انسولین را کاهش خواهد داد. پزشک کودکتان هر ساله تزریق واکسن آنفولانزا و گاهی اوقات واکسن ذات الریه را برای کودکتان، توصیه کند.
جهش رشد و بلوغ. درست زمانی که بر نیاز انسولین کودک خود تسلط پیدا کرده اید، او بطور ناگهانی رشد می کند و دیگر آن مقدار انسولین برای او کافی نیست. هورمون ها همچنین می توانند نیازهای انسولینی کودکان را تحت تأثیر قرار دهند.به ویژه در دختران نوجوان با شروع دوران قاعدگی.
خواب. برای جلوگیری از مشکلات قند خون پایین در طول شب، ممکن است لازم باشد برنامه انسولین کودک خود را تنظیم کنید.
پیگیری مراقبت های پزشکی
کودک شما برای اطمینان از مدیریت مناسب دیابت و بررسی سطح هموگلوبین گلیسیته موجود در خون خود، به مراجعات منظم به پزشک نیاز دارد. انجمن دیابت آمریکا به طور کلی هموگلوبین گلیسیته پایین تر از۷.۵ یا پایین تر را برای همه کودکان و نوجوانان توصیه می کند.
پزشک همچنین به طور دوره ای کودک را نظر موارد زیر، بررسی خواهد کرد:
- فشار خون
- رشد
- سطح کلسترول
- عملکرد تیروئید
- عملکرد کلیه
- عملکرد کبد
علائم خطرناک
با وجود تلاش ها و مراقبت های زیاد، گاهی اوقات مشکلاتی پیش می آید. برخی از عوارض کوتاه مدت دیابت نوع ۱ که بسیار جدی هستند و نیاز به مراقبت های فوری دارند عبارتند از:
- قند خون پایین (افت قند خون)
- قند خون بالا (هیپرگلیسمی)
- کتواسیدوز دیابتی
قند خون پایین (افت قند خون)
هیپوگلیسمی به معنای سطح قند خون زیر حد نرمال است. سطح قند خون به دلایل زیادی از جمله حذف یک وعده غذایی، داشتن فعالیت بدنی بیشتر از حد طبیعی یا تزریق بیش از حد انسولین کاهش می یابد. پایین بودن قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ امری غیر عادی نیست اما اگر به سرعت درمان نشود، باعث تشدید علائم می شود.
علائم و نشانه های کاهش قند خون عبارتند از:
- لرز
- گرسنگی
- تعریق
- تحریک پذیری و سایر تغییرات خلقی
- مشکل در تمرکز یا گیجی
- سرگیجه یا سبکی سر
- از دست دادن هماهنگی
- لکنت زبان
- از دست دادن هوشیاری
علائم افت قند خون را به کودک خود بیاموزید. در صورتی که شک دارید که کودکتان دچار افت خون شده است یا خیر، آزمایش قند خون را انجام دهید. اگر دستگاه اندازه گیری قند خون به راحتی در دسترس تان نیست و کودک شما علائم کاهش قند خون را دارد ، برای کاهش قند خون فرزندتان ابتدا به پزشک مراجعه کنید و سپس در اسرع وقت آزمایش کنید.
اگر کودک قند خون پایینی دارد:
از او بخواهید ۱۵ تا ۲۰ گرم کربوهیدرات سریع اثر مانند آب میوه، قرص گلوکز، آب نبات سفت، نوشابه معمولی (و نه رژیمی) یا منبع دیگر قند مصرف کند. غذاهایی که چربی اضافه دارند مانند شکلات یا بستنی، قند خون را به این سرعت افزایش نمی دهند زیرا چربی سرعت جذب قند را کاهش می دهد.
برای اطمینان از طبیعی بودن سطح قند خون، کودک خود را هر 15 دقیقه یکبار آزمایش کنید و در صورت لزوم این کار را تکرار کنید تا به حد طبیعی برسد
اگر کاهش قند خون خطر مرگ داشته باشد، تزریق اضطراری هورمونی که باعث ترشح قند در خون (گلوکاگون) می شود ضروری است.
قند خون بالا (هیپرگلیسمی)
هیپرگلیسمی به معنای سطح قند خون بالاتر از حد نرمال است. سطح قند خون به دلایل متعددی از جمله بیماری، خوردن بیش از حد، خوردن انواع غذاهای نامناسب و عدم مصرف انسولین کافی افزایش می یابد.
علائم و نشانه های افزایش قند خون عبارتند از:
- تکرر ادرار
- افزایش تشنگی یا خشکی دهان
- تاری دید
- خستگی
- حالت تهوع
اگر به افزایش قند خون فرزندتان مشکوک هستید، قند خون او را مرتباً آزمایش کنید. اگر قند خون فرزندتان بالاتر از حد طبیعی است، برنامه درمان دیابت کودک را دنبال کنید یا با پزشک او مشورت کنید. سطح بالای قند خون به سرعت پایین نمی آید بنابراین از پزشک خود بپرسید که چه مدت زمانی می بایست صبر کنید تا دوباره قند خون کودکتان به حالت طبیعی بازگردد تا بتوانید مجدداً آن را بررسی کنید.
اگر کودک شما قند خونی بالاتر از ۲۴۰ میلی گرم در دسی لیتر(۱۳.۳میلی مول در لیتر) دارد، می بایست آزمایش کتون در ادرار را بدهد.در صورت بالا بودن سطح قند خون یا وجود کتون در ادرار، اجازه ندهید کودکتان ورزش کند
کتواسیدوز دیابتی
کمبود شدید انسولین باعث تجزیه چربی بدن کودک برای دریافت انرژی می شود.این امر موجب تولید ماده ای بنام کتون در بدن می شود.کتون های اضافی در خون کودک تجمع می یابند و یک عارضه مرگبار به نام کتواسیدوز دیابتی را ایجاد خواهند کرد.
علائم و نشانه های کتواسیدوزدیابتی عبارتند از:
- تشنگی یا دهان بسیار خشک
- افزایش ادرار
- پوست خشک یا ملتهب
- حالت تهوع ، استفراغ یا درد شکم
- بویی شیرین و میوه ای در نفس کودک
- گیجی
اگر به وجود کتواسیدوز دیابتی مشکوک هستید ، ادرار کودک خود را از نظر وجود کتون اضافی با یک کیت تشخیص کتون بدون نسخه، بررسی کنید. در صورت بالا بودن سطح کتون، با پزشک کودک خود تماس بگیرید یا به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید.
سبک زندگی و درمان های خانگی
پیروی از یک برنامه درمانی دیابت، نیاز به مراقبت ۲۴ ساعته و تغییرات قابل توجه در سبک زندگی دارد که گاهی اوقات ناامید کننده نیز خواهد بود. هیچ کس نمی تواند این کار را کاملاً صحیح انجام دهد. اما تلاش شما ارزش دارد. مدیریت دقیق دیابت نوع ۱ به کودک در کاهش عوارض جدی این بیماری کمک خواهد کرد.
با بزرگتر شدن کودک:
او را تشویق کنید تا در مدیریت بیماری خود، همکاری داشته باشد
بر اهمیت مراقبت از دیابت در تمام طول عمر، تأکید کنید
به کودک خود بیاموزید که چگونه قند خون خود را آزمایش کند و انسولین تزریق کند
به کودک خود کمک کنید تا انتخاب های غذایی عاقلانه ای را انجام دهد
فرزند خود را تشویق کنید که از نظر جسمی فعال باشد
رابطه ای بین کودک و تیم درمان دیابت او را تقویت کنید
اطمینان حاصل کنید که کودک شما دارای برچسب شناسه پزشکی است
عاداتی که امروز به کودک خود یاد می دهید به او کمک خواهد کرد از زندگی فعال و سالم مبتلا به دیابت نوع ۱ لذت ببرد.
درمان های جایگزین
افرادی که به دیابت نوع ۱ مبتلا هستند برای ادامه دادن زندگی خود باید هر روز از انسولین استفاده کنند. هیچ درمان جایگزین یا مکمل رژیم غذایی نمی تواند جایگزین انسولین برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ شود.
راهکارهایی برای کنار آمدن با بیماری
اگر کنترل دیابت فرزندتان طاقت فرسا به نظر می رسد، یکبار در روز آن را کنترل کنید. بعضی روزها قند خون فرزندتان را کاملاً کنترل خواهید کرد و در برخی از روزها نیز قادر به انجام این کار نخواهید بود. فراموش نکنید که تنها نیستید.
احساسات کودک شما
دیابت به طور مستقیم و غیر مستقیم بر احساسات کودک شما تأثیر خواهد گذاشت.همچنین کنترل قند خون نیز می تواند باعث تغییر رفتار کودکان مانند تحریک پذیری آنان شود.
ابتلا به دیابت می تواند باعث شود تا کودکتان خود را متفاوت با سایر کودکان ببیند زیرا ساعت های طولانی مجبور به گرفتن خون و تزریقات متفاوت خواهد بود. قرار گرفتن کودک در کنار سایر کودکان دیابتی یا وقت گذراندن در مراکز مخصوص مبتلایان به دیابت، باعث می شود تا کودک کمتر احساس تنهایی کند.
بهداشت روان و سوء مصرف مواد
افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض خطر افسردگی، اضطراب و ناراحتی ناشی از دیابت قرار خواهند گرفت. به همین دلیل برخی از متخصصان دیابت یک مددکار اجتماعی یا روانشناس را به عنوان بخشی از تیم مراقبت از بیماران دیابتی خود در نظر می گیرند. در صورتی که متوجه شدید که کودک یا نوجوان شما به طور مداوم غمگین یا بدبین است یا تغییراتی چشمگیر در عادات خواب، وزن، دوستان یا عملکرد مدرسه اش بوجود آمده است، او را از نظر افسردگی تحت روان درمانی قرار دهید.
سرکشی و طغیان نیز یک مسئله جدی است به ویژه در نوجوانان. کودکی که در رعایت رژیم دیابت خود بسیار خوب عمل کرده است ممکن است در سالهای نوجوانی با نادیده گرفتن مراقبت های لازم، خود را به خطر بیندازد. علاوه بر این، مصرف مواد مخدر، الکل و استعمال دخانیات بسیار خطرناک تر از سایر افراد خواهد بود.
گروه های پشتیبانی
صحبت با یک مشاور یا درمانگر، به کودکتان کمک خواهد کرد.همچنین شما نیز با صحبت با مشاور، با تغییرات چشمگیر سبک زندگی همراه با تشخیص دیابت نوع ۱، کنار خواهید آمد. کودک شما ممکن است در یک گروه پشتیبانی کننده دیابت نوع ۱ برای کودکان مورد تشویق و درک قرار گیرد. گروه های پشتیبانی والدین نیز رایج است و در صورت علاقه مندی، پزشک گروه های پشتیبانی موجود در محل زندگی تان را به شما معرفی خواهد کرد.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
پزشک کودکتان وجود بیماری دیابت نوع ۱ را تشخیص خواهد داد همچنین کودکتان اغلب اوقات برای تثبیت سطح قند خون خود، نیاز به بستری شدن دارد.
مراقبت های طولانی مدت از کودکان دیابتی به احتمال زیاد توسط پزشک متخصص اختلالات متابولیکی در کودکان (متخصص غدد غدد کودک)انجام می شود. تیم مراقبت های بهداشتی کودکان مبتلا به دیابت نیز به طور کلی شامل یک متخصص تغذیه، یک مربی دیابت و یک پزشک متخصص در مراقبت از چشم (چشم پزشک) است.
در ادامه اطلاعاتی آورده شده است که به شما برای ملاقات با پزشک کمک خواهد کرد.
آنچه می توانید انجام دهید
پیش از ملاقات با پزشک این مراحل را انجام دهید:
هر گونه نگرانی در مورد بیماری کودک خود را بنویسید.
از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که هنگام ملاقات با پزشک، همراه با شما بیاید. مدیریت دیابت مستلزم آن است که اطلاعات زیادی را به خاطر بسپارید ولی ممکن است برخی از آنها را از یاد ببرید بنابراین شخصی که شما را همراهی می کند، آن موارد را به یاد خواهد داشت.
سوالاتی که می خواهید از پزشکتان بپرسید را یادداشت نمایید. از پزشکتان درخواست کنید که برخی از سوالاتتان را از یک متخصص تغذیه یا یک پرستار دیابت بپرسد.
موضوعاتی که ممکن است بخواهید با پزشک ، متخصص تغذیه یا مربی دیابت در مورد آنها بحث کنید عبارتند از:
دفعات و زمان کنترل قند خون
انسولین درمانی - انواع انسولین مورد استفاده، زمان دوز و مقدار دوز
تجویز انسولین – استفاده از پمپ های انسولین
قند خون پایین - نحوه شناخت و درمان
انواع انسولین مورد استفاده ، زمان دوز و مقدار دوز
تجویز انسولین – استفاده از پمپ های انسولین
قند خون پایین - نحوه شناخت و درمان
قند خون بالا - نحوه تشخیص و درمان
کتون - آزمایش و درمان
تغذیه - انواع مواد غذایی و تأثیرات آنها بر قند خون
شمارش کربوهیدرات
ورزش
مقابله با دیابت در مدرسه یا اردوگاه تابستانی و در موارد خاص مانند هنگام خواب
مدیریت پزشکی - چند بار مراجعه به پزشک و سایر متخصصان مراقبت از دیابت
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشکتان احتمالاً تعدادی از سوالات زیر را از شما خواهد پرسید:
چقدر با مدیریت دیابت کودک خود راحت هستید؟
کودک شما چند بار دچار افت قند خون می شود؟
رژیم معمول روزانه او چگونه است؟
کودک شما چند بار ورزش می کند؟
اگر قند خون فرزند شما به طور مداوم دچار اختلال می شود و مطمئن نیستید که چه کاری باید انجام دهید، با پزشک او تماس بگیرید.