دیابت نوع ۲ در کودکان Type 2 Diabetes in Children

نگاه کلی

دیابت نوع ۲ در کودکان نوعی بیماری مزمن است که بر نحوه تجزیه قند (گلوکز) در بدن کودک تأثیر می گذارد. در صورت عدم درمان، این اختلال موجب تجمع قند در خون می شود که در نهایت منجر به عواقب جدی در طولانی مدت خواهد شد.

دیابت نوع ۲ بیشتر در بزرگسالان اتفاق می افتد.این بیماری در گذشته دیابت بزرگسالان نامیده می شد اما امروزه به دلیل شیوع چاقی در کودکان دیابت نوع 2 در کودکان نیز در حال افزایش است.

فعالیت های زیادی وجود دارد که می توان برای کنترل یا پیشگیری از دیابت نوع ۲ در کودکان انجام داد. کودک خود را به خوردن غذاهای سالم ، فعالیت بدنی فراوان و حفظ وزن مناسب تشویق کنید. ممکن است رژیم و ورزش برای کنترل دیابت نوع ۲ در کودکان کافی نباشد و به مصرف به داروهای خوراکی یا درمان با انسولین، نیاز پیدا کنند.

علائم

دیابت نوع ۲ در کودکان ممکن است به تدریج ایجاد شود و علائم قابل توجهی نداشته باشد. گاهی اوقات این اختلال در یک چکاپ معمولی تشخیص داده خواهد شد.

برخی کودکان ممکن است این موارد را تجربه کنند:

افزایش تشنگی و تکرر ادرار. تجمع قند اضافی در جریان خون، مایعات را از بافت ها بیرون می کشد. در نتیجه کودک شما ممکن است تشنه باشد - و بیش از حد معمول بنوشد و ادرار کند.

خستگی. کمبود قند در سلولهای کودک باعث خستگی خواهد شد.

تاری دید. اگر قند خون کودک خیلی زیاد باشد، ممکن است مایعات از لنزهای چشم کودک خارج شوند و او نتواند دیگر به وضوح ببینید

مناطق تیره پوست. پیش از ایجاد دیابت نوع ۲، مناطق خاصی از پوست شروع به تیره شدن می کنند. این نواحی اغلب در اطراف گردن یا زیر بغل دیده می شوند.

کاهش وزن. بدون انرژی که قند تأمین می کند، بافت های عضلانی و ذخیره چربی به سادگی کوچک می شوند. با این حال ، کاهش وزن در کودکان مبتلا به دیابت نوع  ۲ کمتر از کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت مشاهده علائم و نشانه های دیابت نوع ۲ در کودکتان، به پزشک او مراجعه کنید.در صورت عدم تشخیص و درمان، این بیماری آسیب های جدی به کودکان وارد خواهد کرد.

غربالگری دیابت برای کودکان دارای اضافه وزن یا چاقی که بلوغ را شروع کرده اند یا حداقل 10 سال سن دارند و حداقل یک عامل خطرساز دیگر برای دیابت نوع ۲ دارند، توصیه می شود. از دیگر عوامل خطرساز می توان به داشتن سابقه خانوادگی دیابت، نژادی غیر سفید پوست یا داشتن علائم مقاومت به انسولین  از جمله لکه های پوستی تیره روی گردن یا زیر بغل اشاره کرد.

علل بیماری

علت دقیق دیابت نوع ۲ مشخص نیست. اما به نظر می رسد سابقه خانوادگی و ژنتیک نقش مهمی دارند. کم تحرکی و چربی اضافی - به ویژه چربی اطراف شکم - نیز از عوامل مهم به نظر می رسد.

آنچه واضح است این است که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نمی توانند به درستی گلوکز را تجزیه کنند. در نتیجه قند به جای انجام وظیفه طبیعی خود یعنی سوخت رسانی به سلول های عضلات و سایر بافت ها، در جریان خون جمع می شود.

بیشتر قند موجود در بدن افراد از غذایی است که می خورند. وقتی غذا هضم می شود، قند وارد جریان خون می شود. انتقال قند از جریان خون به سلولهای بدن به هورمون انسولین نیاز دارد.

انسولین از غده ای که در پشت معده به نام لوزالمعده واقع شده است، ترشح می شود. پس از خورده شدن غذا، لوزالمعده انسولین را در خون آزاد می کند.

بدن با گردش انسولین به قند اجازه می دهد وارد سلول ها شود و اینگونه میزان قند موجود در جریان خون را کاهش می دهد. با پایین آمدن سطح قند خون، ترشح انسولین از پانکراس نیز کاهش خواهد یافت.

دیابت نوع ۲ هنگامی ایجاد می شود که بدن در برابر انسولین مقاوم شود یا پانکراس از تولید انسولین کافی جلوگیری کند. تجمع  قند در جریان خون می تواند علائم قند خون بالا را ایجاد کند.

عوامل خطرساز(ریسک فاکتورها)

محققان تا کنون بطور کامل متوجه نشده اند که چرا برخی از کودکان به دیابت نوع ۲ مبتلا می شوند ولی برخی دیگر حتی اگر عوامل خطرساز مشابهی داشته باشند، به آن مبتلا نمی شوند. با این حال روشن است که عوامل خاصی خطر ابتلا به دیابت را را افزایش خواهند داد از جمله:

چاقی. اضافه وزن یک عامل خطرناک برای ابتلا به دیابت نوع ۲ در کودکان است. هرچه بافت چربی کودکان - به ویژه در اطراف شکم - بیشتر باشد، سلول های بدن آنها در برابر انسولین مقاومت بیشتری می کنند.

عدم فعالیت هرچه کودک شما فعالیت کمتری داشته باشد، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ بیشتر خواهد شد. فعالیت بدنی به کودک کمک می کند تا وزن خود را کنترل کند، از گلوکز به عنوان انرژی استفاده کند و اینگونه سلول های کودک در برابر انسولین پاسخ خواهند داد.

سابقه خانوادگی. خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در کودکان در صورت داشتن پدر یا مادر یا خواهر یا برادر مبتلا به این بیماری، افزایش خواهد یافت.

نژاد یا قومیت. اگرچه علت آن مشخص نیست اما افراد خاصی - از جمله سیاه پوستان، اسپانیایی تبارها، هندوستان آمریکایی و آمریکایی آسیایی - احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ بیشتر است.

سن و جنس.بسیاری از کودکان در اوایل نوجوانی به دیابت نوع ۲ مبتلا می شوند. دختران نوجوان بیشتر از پسران نوجوان به این بیماری مبتلا می شوند.

وزن هنگام تولد و دیابت بارداری. وزن کم هنگام تولد و متولد شدن از مادری که در دوران بارداری به دیابت بارداری مبتلا شده است، هر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش خواهند داد.

تولد زودرس.نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا می آیند - پیش از هفته ۳۹ تا ۴۲ بارداری - بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار می گیرند.

عوارض بیماری

دیابت نوع ۲ تقریباً بر تمام اعضای اصلی بدن کودک از جمله رگ های خونی، اعصاب، چشم ها و کلیه ها اثر می گذارد. عوارض طولانی مدت دیابت نوع ۲ طی سالها به تدریج ایجاد می شوند. عوارض دیابت ممکن است مرگبار نیز باشند.

عوارض دیابت نوع ۲ عبارتند از:

فشار خون بالا

کلسترول بالا

بیماری های قلب و عروقی

سکته

بیماری کبد چرب غیرالکلی

بیماری کلیوی

نابینایی

قطع عضو

نگه داشتن قند خون کودک در یک سطح مناسب، به طور چشمگیری خطر ابتلا به این عوارض را کاهش خواهد داد.

پیشگیری از بروز بیماری

انتخاب سبک زندگی سالم می تواند به جلوگیری از دیابت نوع ۲ در کودکان کمک کند. اگر کودک شما از قبل مبتلا به دیابت نوع ۲ بوه باشد، تغییر سبک زندگی او می تواند نیاز به داروها و خطر ابتلا به عوارض را کاهش دهد. فرزند خود را تشویق کنید تا:

غذاهای سالم بخورد. غذاهای کم چربی و کم کالری را به کودک خود پیشنهاد دهید. بر روی میوه ها ، سبزیجات و غلات کامل تمرکز کنید.برای جلوگیری از تکراری شدن، سعی کنید وعده های غذایی متفاوتی داشته باشید.

فعالیت بدنی بیشتری داشته باشید. کودک خود را به داشتن فعالیت بیشتر تشویق کنید و او را در کلاس های ورزشی مانند رقص ثبت نام کنید. بهتر است خودتان نیز با او ورزش کنید.

داشتن فعالیت بدنی زیاد را به یک عادت خانوادگی تبدیل کنید. همان شیوه های زندگی که می تواند به جلوگیری از دیابت نوع ۲ در کودکان کمک کند برای بزرگسالان نیز همین کار را انجام خواهد داد. بهترین رژیم غذایی برای کودک مبتلا به دیابت بهترین رژیم غذایی برای کل خانواده نیز هست.

تشخیص

پزشک کودکتان در صورت مشکوک بودن به دیابت احتمالاً آزمایش غربالگری را توصیه خواهد کرد. تشخیص دیابت نوع ۲ در کودکان به طور کلی نیاز به نتایج غیر طبیعی از دو آزمایش گرفته شده در روزهای مختلف دارد. چندین آزمایش خون برای دیابت وجود دارد که عبارتند از:

آزمایش قند خون تصادفی. نمونه خون به صورت تصادفی گرفته می شود. صرف نظر از آخرین زمان غذا خوردن کودک، سطح قند خون تصادفی ۲۰۰ میلی گرم در دسی لیتر (میلی گرم در دسی لیتر) یا ۱۱.۱میلی گرم در لیتر (میلی مول در لیتر) یا بالاتر دیابت را نشان می دهد.

آزمایش قند خون ناشتا. بعد از ناشتا بودن کودک به مدت حداقل هشت ساعت یا یک شب، نمونه خون گرفته می شود. سطح قند خون ناشتا 126 میلی گرم در دسی لیتر (میلی گرم در دسی لیتر) (7.0 میلی مول در لیتر یا میلی مول در لیتر) یا بالاتر،  دیابت نوع 2 را نشان می دهد.

تست  هموگلوبیA1c .این آزمایش میزان متوسط ​​قند خون فرزند شما در سه ماه گذشته نشان می دهد. سطح A1C ٪۶.۵ یا بالاتر در دو آزمایش جداگانه نشانگر دیابت نوع ۲ است. همچنین این آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله A1C نیز نامیده شود.

تست تحمل گلوکز خوراکی. بعد از اینکه کودکتان حداقل هشت ساعت یا یک شب ناشتا بود ، نمونه خونی از او گرفته می شود. سپس کودک شما یک محلول شیرین می نوشد. طی چند ساعت آینده ، چندین بار سطح قند خون وی بررسی می شود. سطح قند خون ۲۰۰ میلی گرم در دسی لیتر (۱۱.۱میلی مول در لیتر) یا بالاتر به طور کلی به این معنی است که کودک مبتلا به دیابت نوع ۲ است.

آزمایش های تکمیلی

پزشک احتمالاً آزمایش های دیگری را برای تشخیص بین دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ توصیه می کند زیرا استراتژی های درمانی برای هر نوع متفاوت است.

پس از تشخیص

کودک برای بررسی سطح A1C و اطمینان از مدیریت مناسب دیابت، به مراجعه منظم به پزشک، نیاز دارد. پزشک همچنین به صورت دوره کودک را از نظر موارد زیر بررسی خواهد کرد:

• رشد
• فشار خون
• سطح کلسترول
• عملکرد کلیه و کبد
• خطر سندرم تخمدان پلی کیستیک و آپنه در خواب

فرزندتان همچنین به معاینه چشم سالانه نیز نیاز دارد.

درمان

درمان دیابت نوع ۲ مادام العمر است و شامل موارد زیر می شود:

• تغذیه سالم
• فعالیت بدنی منظم
• نظارت بر قند خون
• مصرف انسولین یا سایر داروها
• جراحی کاهش وزن

با رشد و تغییر فرزندتان، برنامه درمان دیابت وی نیز تغییر خواهد کرد. بنابراین باید با تیم درمان دیابت فرزندتان – پزشک، مربی آموزش دیده دیابت و متخصص تغذیه - از نزدیک همکاری کنید تا سطح قند خون کودکتان را تا جایی که ممکن است، نزدیک به حد طبیعی نگه دارید تا از بروز عوارض جدی، جلوگیری شود.

نظارت بر قند خون

پزشک کودکتان به شما اطلاع خواهد داد که چند بار نیاز به بررسی و ثبت قند خون کودک خود دارید. کودکانی که انسولین مصرف می کنند معمولاً نیاز به آزمایش مکرر، احتمالاً سه بار در روز یا بیشتر دارند.آزمایش تنها راه برای اطمینان از باقی ماندن سطح قند خون کودک در محدوده هدف وی است - که ممکن است با رشد کودک تغییر کند.

تغذیه سالم

از آنجایی که کودکان هنوز در حال رشد هستند، تمرکز بر کاهش سرعت افزایش وزن به جای کاهش وزن است. متخصصین تغذیه احتمالاً پیشنهاد می کنند که کودکتان - و سایر اعضای خانواده - محصولات حیوانی و شیرینی های کمتری را مصرف کنند.آنها همچنین نکات زیر را نیز توصیه خواهند کرد:

غذاهای کم کالری و کم چربی بخورید

حجم وعده های غذایی را کاهش دهید و کودکتان را مجبور به غذا خوردن نکنید

میوه یا سبزیجات را جایگزین غذا های غنی از کربوهیدرات کنید

نوشیدنی های پر کالری مانند نوشابه ها یا آب میوه ها را با آب جایگزین کنید

به جای غذا خوردن در رستوران بیشتر در خانه غذا بخورید

از بچه ها بخواهید در تهیه وعده های غذایی کمکتان کنند

به جای اینکه جلوی تلویزیون غذا بخورید، پشت میز غذا بخورید

فعالیت بدنی

فعالیت بدنی قند خون را کاهش می دهد. کودک خود را تشویق کنید که حداقل  یک ساعت در روز فعالیت بدنی هوازی منظم داشته باشد و حتی بهتر است که خودتان هم با کودکتان ورزش کنید.می توانید این یک ساعت را به زمان های کوچکتری در طول روز تقسیم کنید.

دارو

سه  نوع دارو توسط سازمان غذا و دارو برای درمان دیابت نوع 2 در کودکان تأیید شده است - متفورمین (گلومتزا و غیره)، لیراگلوتید (ویکتوزا) و انسولین. متفورمین به شکل قرص است و لیراگلوتید و انسولین از طریق تزریق مصرف می شوند.

متفورمین میزان قند کبد کودک را در بین وعده های غذایی در جریان خون کاهش می دهد و به سلول های بدن کمک می کند تا انسولین را به طور موثرتری استفاده کنند. لیراگلوتید به بدن کمک می کند که انسولین بیشتری از لوزالمعده پس از غذا زمانی که سطح قند خون بالاتر است، آزاد کند. هر دو دارو ممکن است موجب ایجاد عوارض جانبی در دستگاه گوارش مانند تهوع یا اسهال شوند.

انسولین

در صورت بالا بودن بیش از حد سطح قند خون کودک، مصرف انسولین ضروری می شود اما با تغییر سبک زندگی و مصرف سایر داروها، دیگر نیازی به مصرف انسولین نخواهد بود

انواع مختلفی انسولین وجود دارد اما یک نوع انسولین طولانی مدت مانند انسولین گلارژین (لانتوس) اغلب برای دیابت نوع 2 در کودکان استفاده می شود. انسولین به طور معمول از طریق سرنگ یا قلم انسولین تزریق می شود. پمپ انسولین که برای توزیع مقادیر خاصی از انسولین استفاده می شود نیز برای کودکانی که نیاز به مصرف مکرر انسولین دارند گزینه ای مناسب است.

جراحی کاهش وزن

این روش برای همه افراد مناسب نیست اما نوجوانانی که به طور قابل توجهی چاق هستند - BMI بالای ۳۵ – با کمک جراحی کاهش وزن، بهبود خواهند یافت.

علائم خطرناک

با وجود تلاش های بسیار، گاهی اوقات مشکلاتی پیش می آید. برخی از عوارض کوتاه مدت دیابت نوع ۲ - مانند قند خون پایین ، قند خون بالا و کتواسیدوز - نیاز به مراقبت فوری دارند.

قند خون پایین (افت قند خون)

هیپوگلیسمی (که گاهی اوقات "واکنش انسولین" نامیده می شود) به معنای سطح قند خون زیر حد طبیعی است. قند خون می تواند به دلایل زیادی از جمله حذف یک وعده غذایی، خوردن کربوهیدرات ها کمتر از آنچه برنامه ریزی کرده اید، فعالیت بدنی بیشتر از حد طبیعی یا تزریق انسولین بیش از حد کاهش یابد. کودکان مبتلا به دیابت نوع ۲ کمتر از کودکان دیابتی نوع ۱ در معرض خطر ابتلا به افت قند خون قرار خواهند گرفت.

علائم و نشانه های کاهش قند خون عبارتند از:

چهره رنگ پریده

تعریق

لرز

گرسنگی

تحریک پذیری

عصبی بودن یا اضطراب

اگر کودک قند خون پایینی دارد:

به کودک خود آب میوه (۲/۱ فنجان یا ۱۱۸ میلی لیتر)، قرص گلوکز، آب نبات سفت، نوشابه معمولی (و نه رژیمی) یا منبع دیگر شکر بدهید.

قند خون او را هر ۱۵ دقیقه یکبار، بررسی کنید تا مطمئن شوید به حد طبیعی رسیده است

در صورتی که قند خون او همچنان پایین است، دوباره به او مواد قندی خوراکی بدهید و 15 دقیقه دیگر دوباره بررسی کنید

قند خون بالا (هایپرگلیسمی)

هیپرگلیسمی به معنای سطح قند خون بالاتر از حد طبیعی است. سطح قند خون می تواند به دلایل زیادی از جمله بیماری، پر خوری، خوردن غذاهای نامناسب و عدم استفاده کافی از داروهای دیابت یا انسولین، افزایش یابد.

علائم و نشانه های افزایش قند خون عبارتند از:

تکرر ادرار

افزایش تشنگی یا خشکی دهان

تاری دید

خستگی

حالت تهوع

در صورتی که فرزندتان مشکوک به افزایش قند خون هست، قند خون او را بررسی کنید. ممکن است لازم باشد برنامه غذایی یا داروهای او را تنظیم کنید. اگر قند خون فرزندتان به طور مداوم و پیوسته بالا است، با پزشک او تماس بگیرید یا به دنبال امداد های فوری پزشکی باشید.

کتواسیدوز دیابت

کمبود شدید انسولین باعث تولید برخی از اسیدهای سمی (کتون) در بدن کودک می شود.در صورت تجمع کتون های اضافی، کودک  ممکن است به یک بیماری مرگبار که به عنوان کتواسیدوز دیابتی شناخته می شود، مبتلا شود.این بیماری بیشتر در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ دیده می شود اما گاهی اوقات می تواند در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۲ نیز رخ دهد.

علائم و نشانه های بیماری کتواسیدوز دیابت عبارتند از:

تشنگی یا خشکی شدید دهان

افزایش ادرار

خستگی

حالت تهوع، استفراغ یا درد شکم

بویی شیرین و میوه ای در نفس کودک

گیجی

اگر به کتواسیدوز دیابت مشکوک هستید با استفاده از نوارهای کتونی بدون نسخه، ادرار کودک خود را از نظر وجود کتون اضافی بررسی کنید.در صورت زیاد بودن سطح کتون، با پزشک کودک خود تماس بگیرید یا به دنبال امدادهای فوری پزشکی باشید.

سبک زندگی و درمان های خانگی

کمک به فرزندتان برای پیگیری برنامه درمانی دیابتش، نیاز به تعهد شبانه روزی دارد. اما مدیریت دقیق دیابت نوع ۲ می تواند خطر ابتلا به عوارض جدی را در کودک کاهش دهد.

با بزرگتر شدن کودک:

او را تشویق کنید تا به طور فزاینده ای در مدیریت دیابت خود نقش فعال داشته باشد

بر اهمیت مراقبت از دیابت مادام العمر تأکید کنید

به کودک خود بیاموزید که چگونه قند خون خود را آزمایش کند و در صورت نیاز انسولین تزریق کند

به کودک خود کمک کنید تا انتخاب های غذایی عاقلانه ای انجام دهد

فرزند خود را به انجام فعالیت های جسمانی بیشتر، تشویق کنید

رابطه بین کودک و تیم درمان دیابت او را تقویت کنید.

درمان های جایگزین

اگرچه بسیاری از روشهای درمانی جایگزین به عنوان روش های احتمالی برای درمان یا پیشگیری از دیابت نوع ۲ معرفی شده اند اما هیچ مدرک قطعی مبنی بر موثر بودن هر یک از این روش های درمانی جایگزین وجود ندارد.

برخی از مکمل ها یا روش های درمانی جایگزین در صورت ترکیب با داروهای تجویز شده خاص ممکن است مضر باشند. با پزشک کودک خود در مورد جوانب مثبت و منفی درمان های جایگزین خاصی که ممکن است در نظر داشته باشید صحبت کنید.

راهکارهایی برای کنار آمدن با بیماری

زندگی با دیابت نوع ۲ - برای شما یا برای فرزندتان آسان نیست. مدیریت خوب دیابت به ویژه در ابتدای کار، نیاز به تغییرات زیادی دارد. اگر مشاهده کردید که کودک یا نوجوان شما به طور مداوم غمگین یا بدبین است  یا تغییراتی چشمگیر در عادات خواب، ارتباط با دوستان یا عملکرد در مدرسه را تجربه می کند، درباره افسردگی با او صحبت کنید.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

پزشک خانوادگی یا متخصص اطفال، احتمالاً ابتلا فرزندتان به دیابت را تشخیص خواهد داد. با این حال به احتمال زیاد او را به پزشک متخصص اختلالات متابولیکی در کودکان (متخصص غدد درون ریز کودکان) ارجاع می دهد.

تیم مراقبت های بهداشتی کودک به طور کلی شامل یک متخصص تغذیه، یک مربی دیابت و یک پزشک متخصص در مراقبت از چشم (چشم پزشک) است.

در اینجا اطلاعاتی آورده شده است که با کمک آنها، می توانید برای ملاقات با پزشک خود آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

پیش از ملاقات با پزشکتان، مراحل زیر را انجام دهید:

از هرگونه محدودیت های پیش از قرار ملاقات آگاه باشید. اگر پزشک قصد دارد قند خون فرزند شما را آزمایش کند بسته به نوع آزمایش، ممکن است لازم باشد کودک شما به مدت هشت ساعت از خوردن و نوشیدن چیزی به جز آب خودداری کند.

علائمی که کودکتان تجربه می کند را بنویسید . از جمله علائمی که به دلیل مراجعه تان به پزشک، غیر مرتبط به نظر می رسد.

در صورت امکان از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهید که همراه با شما به ملاقات پزشک بیاید .مدیریت مناسب دیابت کودک، نیاز به حفظ اطلاعات زیادی دارد. ممکن است شخصی که شما را همراهی می کند اطلاعاتی را فراموش کرده اید به خاطر بسپارد.

سوالاتی که می خواهید از پزشکتان بپرسید را یادداشت کنید

برخی از سوالات اساسی که برای بیماری دیابت نوع ۲ باید از پزشک پرسیده شود عبارتند از:

چند وقت یکبار باید قند خون فرزندم را کنترل کنم؟

میزان قند خون فرزند من در طول روز و قبل از خواب چقدر باید باشد؟

چه تغییراتی باید در رژیم غذایی خانواده ایجاد شود؟

کودک من هر روز چقدر باید ورزش کند؟

آیا فرزند من نیاز به مصرف دارو دارد؟ اگر چنین است چه نوع و چه مقدار؟

آیا فرزند من نیاز به مصرف انسولین دارد؟ گزینه های تجویز انسولین چیست و چه مواردی را توصیه می کنید؟

عوارض ناشی از دیابت چه علائم و نشانه هایی دارد؟

فرزند من یک بیماری دیگر دارد. چگونه می توانیم آنها را به بهترین نحو مدیریت کنیم؟

کودک من چند بار نیاز به کنترل عوارض دیابت دارد؟ چه متخصصانی را باید ببینیم؟

علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، از پرسیدن هر سوالی که برایتان پیش می آید، تردید نکنید.

از پزشک چه انتظاری می رود

پزشک ممکن است تعدادی از سوالات زیر را از شما بپرسد:

رژیم روزانه معمولی فرزندتان چیست؟

آیا فرزند شما در حال ورزش است؟ اگر چنین است چند بار در هفته؟

فرزند شما به طور متوسط ​​هر روز چه مقدار انسولین مصرف می کند؟

آیا فرزند شما افت قند خون را تجربه کرده است؟

آیا از برنامه درمانی فرزند خود اطمینان دارید؟

احساس می کنید کودک شما با دیابت و درمان آن کنار می آید؟

اگر قند خون فرزندتان به خوبی کنترل نشده است یا مطمئن نیستید که در یک شرایط خاص چه کاری باید انجام دهید، بین قرارهای ملاقات با پزشک یا مربی دیابت کودکتان، تماس بگیرید.