نگاه کلی
دیفتری یک عفونت جدی باکتریایی است که معمولاً غشاهای مخاطی بینی و گلو را تحت تأثیر قرار می دهد.
به دلیل واکسیناسیون گسترده علیه بیماری ، دیفتری در ایالات متحده و سایر کشورهای پیشرفته بسیار نادر است.
دیفتری قابل درمان با دارو می باشد. اما در مراحل پیشرفته ، دیفتری می تواند به قلب ، کلیه ها و سیستم عصبی شما آسیب برساند. حتی در صورت درمان این بیماری می تواند کشنده به خصوص در کودکان باشد.
علائم
علائم و نشانه های دیفتری معمولاً دو تا پنج روز پس از آلوده شدن فرد شروع می شود شامل موارد زیر می باشد:
- غشای ضخیم و خاکستری گلو و لوزه ها را بپوشاند
- گلو درد و گرفتگی صدا
- غده های متورم (بزرگ شدن غدد لنفاوی) در گردن
- مشکل تنفس یا تنفس سریع
- ترشحات بینی
- تب و لرز
- بی قراری و ناراحتی
در برخی از افراد ، عفونت با باکتری های مولد دیفتری فقط باعث یک بیماری خفیف می شود و یا علائم و نشانه های واضحی ندارد. افراد آلوده که از بیماری خود بی اطلاع هستند به عنوان ناقل دیفتری شناخته می شوند ، زیرا می توانند عفونت را گسترش دهند بدون اینکه متوجه بیماری خود شوند.
دیفتری پوست (پوستی)
نوع دوم دیفتری می تواند روی پوست تأثیر بگذارد و باعث درد ، قرمزی و تورم مشابه سایر عفونت های باکتریایی پوست می شود.
زخم های پوشیده شده از غشایی خاکستری نیز ممکن است دیفتری پوست باشد.
این بیماری در مناطق گرمسیری بیشتر دیده می شود و نیز در ایالات متحده هم دیده شده است ، به ویژه در افرادی که بهداشت ضعیفی دارند و در شرایط شلوغ زندگی می کنند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر شما یا فرزندتان در معرض فرد مبتلا به دیفتری قرار گرفته اید ، بلافاصله با پزشک خانواده خود تماس بگیرید. اگر مطمئن نیستید که فرزندتان واکسن دیفتری را زده است یا نه ، وقت معاینه بادکتر درنظر بگیرید.
اطمینان حاصل کنید واکسیناسیون شما به درستی انجام شده است.
علل بیماری
دیفتری توسط باکتری کورینه باکتریوم دیفتریه (Corynebacterium diphtheriae) ایجاد می شود. این باکتری معمولاً در سطح گلو یا نزدیک آن رشد کرده و تکثیر می شود؛ روش های انتقال بیماری عبارتند از:
- ذرات معلق در هوا. وقتی عطسه یا سرفه فرد آلوده قطرات آلوده را آزاد می کند ، افراد اطراف این باکتری را تنفس میکنند. دیفتری به خصوص در شرایط شلوغ به راحتی از این طریق گسترش می یابد.
- وسایل شخصی یا خانگی آلوده. افراد گاهی اوقات از دست زدن به وسایل فرد آلوده ، مانند دستمال کاغذی یا حوله های دست ، که به باکتری آلوده هستند ، دچار دیفتری می شوند. همچنین می تواند با لمس یک زخم آلوده ، باکتری های ایجاد کننده دیفتری منتقل شود.
افرادی که به باکتری دیفتری آلوده شده اند و تحت درمان قرار نگرفته اند می توانند افرادی را که واکسن دیفتری نداشته اند آلوده کنند - حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشند.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
افرادی که در معرض خطر ابتلا به دیفتری قرار دارند عبارتند از:
- کودکان و بزرگسالانی که واکسیناسیون درموعد مشخص انجام نمی دهند
- افرادی که در شرایط شلوغ یا غیر بهداشتی زندگی می کنند
- هر کسی که به منطقه ای سفر کند که در آن عفونت های دیفتری بیشتر دیده می شود
دیفتری به ندرت در ایالات متحده و اروپای غربی اتفاق می افتد به علت اینکه کودکان برای دهه ها علیه این بیماری واکسینه شده اند. با این حال ، دیفتری هنوز در کشورهای در حال توسعه که میزان واکسیناسیون پایین است ، رایج است.
در مناطقی که واکسیناسیون دیفتری در شرایط استاندارد انجام میشود ، این بیماری عمدتاً تهدیدی برای افراد واکسینه نشده یا واکسینه شده که سفرهای خارجی میروند یا با افرادی از کشورهای توسعه نیافته ارتباط دارند ناکافی است
عوارض بیماری
در صورت عدم درمان ، عوارض به اشکال زیر رخ می دهد:
- مشکلات تنفسی: باکتری های ایجاد کننده دیفتری تولید سم می کنند و این سم به بافت ناحیه عفونی (معمولاً بینی و گلو) آسیب می رساند و در آن محل ، عفونتی سخت و خاکستری رنگی درغشا تشکیل می دهد که از سلول های مرده ، باکتری ها و سایر مواد تشکیل شده است. این غشا می تواند مانع تنفس شود.
- آسیب قلبی: سم دیفتری از طریق جریان خون پخش شده و به سایر بافتهای بدن مانند عضله قلب آسیب میرساند و باعث ایجاد عوارضی مانند التهاب عضله قلب (میوکاردیت) شود. آسیب قلبی ناشی از میوکاردیت میتواند جزئی یا شدید باشد. در بدترین حالت ، میوکاردیت می تواند منجر به نارسایی احتقانی قلب و مرگ ناگهانی شود.
- آسیب عصبی: این سم همچنین می تواند باعث آسیب عصبی شود. اهداف معمول اعصاب گلو هستند ، جایی که انتقال عصبی ضعیف می تواند در بلع مشکل ایجاد کند. اعصاب دست و پاها نیز ملتهب شده و باعث ضعف عضلانی می شوند.
اگر سم دیفتری به اعصابی که کنترل عضلات تنفسی را برعهده دارند آسیب برساند ، ممکن است این عضلات فلج شوند در این شرایط برای تنفس به کمک فیزیکی نیاز پیدا میکنید
با درمان ، بیشتر افراد مبتلا به دیفتری از این عوارض جان سالم به در می برند ، اماروند بهبودی اغلب کند است. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی ،امار مرگ ومیر دیفتری 5٪ تا 10٪ میباشد و این میزان در کودکان بیشتر است.
پیشگیری از بروز بیماری
قبل از تولید انبوه آنتی بیوتیک ها ، دیفتری یک بیماری شایع در کودکان خردسال بود. امروزه این بیماری نه تنها قابل درمان است بلکه با واکسن نیز قابل پیشگیری است.
واکسن دیفتری معمولاً با واکسن های کزاز و سرفه سیاه (سیاه سرفه) ترکیب می شود. واکسن سه در یک به واکسن دیفتری ، کزاز و سیاه سرفه معروف است. آخرین نسخه این واکسن به عنوان واکسن DTaP برای کودکان و واکسن Tdap برای بزرگسالان و بزرگسالان شناخته شده است.
واکسن دیفتری ، کزاز و سیاه سرفه ازجمله مصونیت های بیماری های دوران کودکی است که پزشکان در ایالات متحده در دوران نوزادی آن را تجویز می کنند. واکسیناسیون شامل یک سری پنج تزریقی است که به طور معمول در بازو یا ران انجام می شود و به کودکان در این سنین داده می شود:
- 2 ماه
- 4 ماه
- 6 ماه
- 15 تا 18 ماه
- 4 تا 6 سال
واکسن دیفتری در پیشگیری موثر است. اما ممکن است برخی از عوارض جانبی وجود داشته باشد. برخی از کودکان ممکن است در محل تزریق واکسن DTaP ، تب خفیف ، کوفتگی ، خواب آلودگی یا حساسیت به لمس داشته باشند.
از پزشک خود بپرسید در ارتباط با کاهش و از بین بردن اثرات جانبی مشورت کنید.
به ندرت ، این واکسن اثرات جانبی در کودک ایجاد می کند ، مانند واکنش آلرژیک (کهیر یا بثورات در عرض چند دقیقه پس از تزریق ایجاد می شود).
برخی از کودکان مانند مبتلایان به صرع یا دیگر بیماری های سیستم عصبی ممکن است شرایط مناسب دریافت واکسن DTaP را نداشته باشند
واکسن های یادآور
بعد از سری اولیه واکسیناسیون در دوران کودکی ، برای کمک به حفظ ایمنی بدن خود به واکسن های یاداور دیفتری احتیاج دارید و به این دلیل است که ایمنی در برابر دیفتری با گذشت زمان کاهش می یابد.
کودکانی که قبل از 7 سالگی تمام واکسن های خودرا دریافت کرده اند باید اولین واکسن یاداور خود را در حدود 11 یا 12 سالگی دریافت کنند.
مقدار بعدی 10 سال بعد توصیه می شود ، سپس در فواصل 10 ساله تکرار می شود. در صورت سفر به منطقه ای که دیفتری در آن رایج است ،واکسن های یاداور از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
تقویت کننده دیفتری با تقویت کننده کزاز، واکسن کزاز و دیفتری (Td) ترکیب می شود. این واکسن ترکیبی با تزریق ، معمولاً در بازو یا ران انجام می شود.
Tdap یک واکسن ترکیبی کزاز ، دیفتری و سیاه سرفه (سرفه سیاه) است. ویک واکسن جایگزین برای نوجوانان 11 تا 18 سال و بزرگسالانی است که قبلاً یاداور Tdap نداشته اند. این تزریق در طول بارداری ، بدون توجه به واکسن های قبلی ،در حد یکبار توصیه می شود.
اگر از وضعیت واکسیناسیون خود مطمئن نیستید ، در مورد واکسن ها و تزریقات یاداور با پزشک خود صحبت کنید.
Tdap همچنین ممکن است به عنوان بخشی از سری Td برای کودکان 7 تا 10 ساله که از برنامه واکسن مطلع نیستند توصیه شود
تشخیص
پزشکان ممکن است در کودک مریضی که گلودرد دارد و غشایی خاکستری لوزه ها و گلو را پوشانده است ، به دیفتری مشکوک شوند. رشد باکتری مولد دیفتری در یک کشت آزمایشگاهی از مواد موجود در غشای گلو ، تشخیص را محتمل تر میکند.
پزشکان همچنین می توانند نمونه ای از بافت را از زخم آلوده گرفته و بر روی ان آزمایش کنند تا وجود دیفتری پوستی مشخص شود.
اگر یک پزشک مشکوک به دیفتری باشد ، درمان بلافاصله شروع می شود ، حتی قبل از در دسترس بودن نتایج آزمایش های باکتریایی.
درمان
دیفتری یک بیماری جدی است. پزشکان بلافاصله و باجدیت آن را درمان می کنند.
انواع روش درمانی عبارتند از:
- آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک ها مانند پنی سیلین یا اریترومایسین که به از بین بردن باکتری های بدن کمک کرده و عفونت ها را از بین می برد.
آنتی بیوتیک ها میزان واگیر بودن فرد مبتلا را کاهش می دهد.
- آنتی توکسین: اگر پزشکی مشکوک به دیفتری باشد ، از داروهای خنثی کننده سم دیفتری در بدن تهیه شده از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها را تجویز می کند. این دارو که آنتی توکسین نامیده می شود ، به داخل ورید یا عضله تزریق می شود.
قبل از تجویز آنتی توکسین ، پزشکان آزمایشات آلرژی پوست را انجام می دهند.
این موارد برای اطمینان از عدم حساسیت فرد آلوده به آنتی توکسین انجام می شود.
اگر کسی آلرژی دارد ، باید آزمایش حساسیت آنتی توکسین در او انجام شود.
پزشکان این کار را با دادن مقادیر کم آنتی توکسین و سپس افزایش تدریجی مقدار آن انجام می دهند.
کودکان و بزرگسالان مبتلا به دیفتری اغلب برای درمان باید در بیمارستان بستری شوندو ممکن است در یک بخش مراقبت های ویژه بستری شئوند زیرا دیفتری می تواند به راحتی به هر کسی که در برابر بیماری ایمن نشده است سرایت کند.
درمان های پیش گیرانه
اگر در معرض فرد مبتلا به دیفتری قرار گرفته اید ، برای آزمایش و درمان احتمالی به پزشک مراجعه کنید. ممکن است پزشک برای جلوگیری از ابتلا به بیماری نسخه ای برای آنتی بیوتیک به شما بدهد. یا مقدار تقویت کننده واکسن دیفتری را تجویز کند
همچنین افرادی که ناقل دیفتری هستند ، با استفاده از آنتی بیوتیک ها سیستم خود را از وجود باکتری پاک می کنند.
سبک زندگی و درمان های خانگی
بهبودی از بیماری دیفتری به استراحت کافی نیاز دارد. اگر قلب شما تحت تأثیر قرار گرفته باشد ، جلوگیری از هرگونه اعمال فیزیکی سنگین بسیار مهم است. ممکن است به دلیل درد و مشکل در بلع ، مدتی لازم باشد تغذیه خود را از طریق مایعات و غذاهای نرم تأمین کنید.
قرنطینه کامل در حالی که ناقل هستید به جلوگیری از شیوع عفونت کمک می کند.
شستن دقیق دست توسط همه افراد در خانه برای محدود کردن شیوع عفونت مهم است.
پس از بهبودی از دیفتری ، به یک دوره کامل واکسن دیفتری برای جلوگیری از شروع مجدد بیماری نیاز خواهید داشت.
برخلاف برخی دیگر عفونت ها ، داشتن دیفتری ایمنی مادام العمر علیه این بیماری را تضمین نمی کند. اگر کاملاً در برابر آن ایمن نباشید ، می توانید بیش از یک بار دیفتری بگیرید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
اگر علائم دیفتری را دارید یا با شخصی که دیفتری دارد در تماس بودید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. بسته به شدت علائم و سابقه واکسیناسیون ، پزشک به شما پیشنهاد می دهد که به اورژانس بروید یا ازفوریت های پزشکی کمک بخواهید.
اگر پزشک تشخیص داد که ابتدا باید شما را معاینه کند ، سعی کنید برای قرار ملاقات خود آماده باشید. در اینجا برخی از اطلاعات برای آمادگی شما برسی می شود
آن چه می توانید انجام دهید
- محدودیت های پیش از قرار ملاقات.
- زمان ملاقات خود با پزشک را مشخص کنید
- محدودیت هایی وجود دارد که باید در زمان منتهی به ویزیت رعایت کنیداز جمله برای جلوگیری از شیوع عفونت باید فاصله عمومی را رعایت کنید.
- دستورالعمل مراجعه به مطب.
- از پزشک خود بپرسید آیا هنگام مراجعه به مطب برای قرار ملاقات خود باید فاصله را رعایت کنید یا خیر
- سابقه علائم:علائمی را که تجربه کرده اید و مدت زمان آن را بنویسید.
- اگر اخیرا در معرض عامل عفونی قرار داشته اید
- پزشک از شما خواهد پرسید اخیرا سفرخارجی داشتید و به کجا بوده است
- سوابق واکسیناسیون
- قبل از معاینه مطمئن شوید که واکسنیناسیون شما به تازگی انجام شده است یا خیر
- در صورت امکان ، یک نسخه از پرونده واکسیناسیون خود را به همراه داشته باشید
- تاریخچه پزشکی: لیستی از اطلاعات پزشکی اصلی خود ، از جمله سایر شرایط تحت درمان و سایر داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که در حال حاضر استفاده می کنید ، تهیه کنید.
- سوالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید. سوالات خود را از قبل بنویسید تا بتوانید از وقت خود با دکتر به خوبی استفاده کنید.
در زیر سوالاتی وجود دارد که می توانید در مورد دیفتری از پزشک خود بپرسید. در هنگام قرار ملاقات خود در پرسیدن سوالات بیشتر تردید نکنید.
- به نظر شما چه عواملی باعث بروز علائم در من می شود؟
- به چه نوع آزمایش هایی نیاز دارم؟
- چه روش های درمانی برای دیفتری وجود دارد؟
- چه عوارض جانبی احتمالی برای دارویی که مصرف می کنم وجود دارد؟
- چه مدت طول می کشد تا بهبود پیدا کنم؟
- آیا عوارض طولانی مدت دیفتری وجود دارد؟
- آیا بیماری من واگیر دارد؟ چگونه می توانم خطر انتقال بیماری خود را به دیگران کاهش دهم؟
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک نیز ممکن است تعدادی سوال از شما بپرسد، مانند:
- چه زمانی متوجه علائم خود شدید؟
- آیا در تنفس ، گلودرد یا بلع مشکلی داشته اید؟
- تب داشتید؟ حداکثر درجه تب چقدر بوده و چقدر تب شماطول کشیده؟
- آیا اخیراً در معرض فرد مبتلا به دیفتری قرار گرفته اید؟
- آیا کسی در نزدیکی شما علائم مشابهی دارد؟
- آیا اخیراً به خارج از کشور سفر کرده اید؟
- آیا قبل از مسافرت واکسنیناسیون جدیدی داشتید؟
- آیا همه واکسیناسیون های شما ادامه دارد؟
- آیا شما تحت شرایط پزشکی دیگری تحت درمان هستید؟