نگاه کلی
ریزش مو (آلوپسی) می تواند فقط روی پوست سر یا کل بدن تأثیر بگذارد و می تواند موقتی یا دائمی باشد. که می تواند نتیجه وراثت، تغییرات هورمونی، شرایط پزشکی یا بخشی طبیعی از افزایش سن باشد. هرکسی می تواند موی سر خود را از دست بدهد، اما در مردان شایع تر است.
طاسی معمولاً به ریزش بیش از حد مو از پوست سر اشاره دارد. ریزش موی ارثی با افزایش سن شایع ترین علت طاسی است. برخی از افراد ترجیح می دهند ریزش موهایشان بدون درمان و آشکار اتفاق بیفتد. سایرافراد ممکن است آن را با مدل های مختلف مو، آرایش ، کلاه یا روسری بپوشانند. و هنوز هم دیگران برای جلوگیری از ریزش بیشتر مو و یا بازگرداندن رشد موها، یکی از روش های درمانی موجود را انتخاب می کنند.
قبل از ادامه درمان ریزش مو، با پزشک خود در مورد علت ریزش مو و گزینه های درمانی صحبت کنید.
علائم
ریزش مو بسته به عواملی که باعث ایجاد آن می شود میتواند از طرق مختلفی ظاهر می شود. ریزش مو می تواند ناگهانی یا به تدریج بروز یابد و فقط پوست سر یا کل بدن شما را تحت تأثیر قرار دهد.
علائم و نشانه های ریزش مو می توانند شامل موارد زیر باشد:
• نازک شدن تدریجی موهای بالای سر. رایج ترین نوع ریزش مو است که با افزایش سن افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. در مردان، موها اغلب از روی خط موهای پیشانی شروع به عقب نشینی می کنند. زنان به طور معمول دارای بخش وسیعی از آن در موهای خود هستند. الگوی ریزش مو به طور فزاینده ای در زنان مسن، به صورت عقب نشینی خط مو (آلوپسی فیبروزه کننده پیشانی) است.
• نقاط طاسی دایره ای یا تکه ای. برخی از افراد موهای خود را در نقاط طاسی دایره ای یا تکه ای پوست سر، ریش یا ابروها از دست می دهند. ممکن است قبل از ریزش مو، پوست شما دچار خارش یا درد شود.
• شل شدن ناگهانی مو. شوک جسمی یا عاطفی می تواند باعث شل شدن موها شود. ممکن است هنگام شانه زدن یا شستن موها یا حتی پس از کشیدن ملایم، دسته ای مو کنده می شود. این نوع ریزش مو معمولاً باعث کم پشتی مو می شود اما موقتی است.
• ریزش موی تمام بدن. برخی بیماری ها و درمان های پزشکی، مانند شیمی درمانی برای درمان سرطان، می توانند منجر به ریزش مو در تمام بدن شوند. معمولاً موها دوباره رشد می کنند.
• تکه های پوسته پوسته شده که روی پوست سر پخش می شوند. که نشانه بیماری کرم حلقوی است. ممکن است همراه با شکستگی مو، قرمزی، تورم و در بعضی مواقع ترشحات باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر از ریزش مداوم موی خود یا فرزندتان ناراحت هستید و به دنبال درمان هستید به پزشک مراجعه کنید. زنانی که دچار خط موی در حال دور شدن (آلوپسی فیبروزی کننده پیشانی) می شوند، برای جلوگیری از طاسی قابل توجه دائمی، با پزشک خود در مورد درمان زودهنگام صحبت کنید.
همچنین اگر هنگام شانه زدن یا شستن موهای خود یا فرزندتان متوجه ریزش موی ناگهانی یا تکه تکه یا بیش از حد معمول شدید، با پزشک خود صحبت کنید. ریزش ناگهانی مو می تواند یک بیماری پزشکی زمینه ای را نشان دهد که نیاز به درمان داشته باشد.
علل بیماری
افراد معمولاً روزانه ٥٠ تا ١٠٠ تار مو از دست می دهند. این مسئله معمولاً قابل توجه نیست زیرا موهای جدید همزمان رشد می کنند. ریزش مو زمانی اتفاق می افتد که موهای جدید جای موهای ریخته شده را نگیرند.
ریزش مو معمولاً به یک یا چند عامل زیر مربوط می شود:
• سابقه خانوادگی (وراثت). شایع ترین علت ریزش مو، بیماری ارثی است که با افزایش سن اتفاق می افتد. به این وضعیت آلوپسی آندروژنیک، الگوهای طاسی مردانه و زنان گفته می شود. این حالت معمولاً به تدریج و با الگوهای قابل پیش بینی اتفاق می افتد - پسرفت خط مو و ایجاد لکه های طاس در مردان و نازک شدن موها در امتداد تاج پوست سر در زنان.
• تغییرات هورمونی و شرایط پزشکی. شرایط مختلفی می توانند باعث ریزش موی دائمی یا موقتی شوند، از جمله تغییرات هورمونی ناشی از بارداری، زایمان، یائسگی و مشکلات تیروئیدی. شرایط پزشکی عبارتست از آلوپسی آره آتا که به سیستم ایمنی بدن مرتبط است و باعث ریزش تکه ای موها، عفونت های پوست سر مانند کرم حلقوی و اختلال در کشیده شدن مو به نام تریکوتیلومانیا می شود.
• داروها و مکمل ها. ریزش مو می تواند عارضه جانبی داروهای خاص مانند داروهای مورد استفاده در سرطان، آرتروز، افسردگی، مشکلات قلبی، نقرس و فشار خون باشد.
• پرتودرمانی سر. ممکن است موها مانند گذشته رشد نکنند.
• یک رویداد بسیار استرس زا. بسیاری از افراد چند ماه پس از شوک جسمی یا عاطفی، کم پشتی مو را تجربه می کنند. این نوع ریزش مو موقتی است.
• مدل های مو و روش های درمانی. تغییر مدل موی بیش از حد یا مدل مویی که موهای شما را محکم بکشد، مانند دم موشی یا بافت آفریقایی، می تواند نوعی ریزش مو به نام آلوپسی کششی ایجاد کند. ماسک های مو روغن داغ و دائمی نیز می توانند باعث ریزش مو شوند. در صورت بروز جای زخم، ریزش مو می تواند دائمی باشد.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
عواملی وجود دارند که می توانند خطر ریزش مو را افزایش دهند، از جمله:
• سابقه خانوادگی طاسی از طرف مادری یا پدری
• سن
• کاهش وزن قابل توجه
• برخی از شرایط پزشکی مانند دیابت و لوپوس
• اضطراب
• تغذیه نامناسب
پیشگیری از بروز بیماری
اکثر طاسی ها ژنتیکی است (طاسی با الگوی مردانه و زنانه). این نوع ریزش مو قابل پیشگیری نیست.
نکات زیر می توانند به شما کمک کند تا ریزش مو جلوگیری کنید:
• با موهایتان ملایم باشید. هنگام شستن و برس کشیدن موها مخصوصاً وقتی که موهایتان خیس است، از نرم کننده استفاده کنید و از کشیدن موها خودداری کنید. یک شانه دندانه پهن می تواند به جلوگیری از کشیدن مو کمک کند. از درمان های سخت مانند بیگودی گرم، اتوی فرکننده مو، ماسک های روغن داغ و دائمی خودداری کنید. کشیده شدن مو توسط مدل موهایی که از کش، کلیپس ها و بافت ها استفاده می شود، را محدود کنید.
• در مورد داروها و مکمل هایی که می توانند باعث ریزش مو شوند، از پزشک خود سوال کنید.
• از موهای خود در برابر نور خورشید و سایر منابع نور ماوراء بنفش محافظت کنید.
• سیگار نکشید. برخی مطالعات ارتباط بین سیگار کشیدن و طاسی در مردان را نشان می دهد.
• اگر تحت شیمی درمانی هستید، از پزشک خود در مورد کلاه خنک کننده سوال کنید. این کلاه می تواند خطر ریزش مو در طی شیمی درمانی را کاهش دهد.
تشخیص
قبل از تشخیص، پزشک احتمالاًشما را معاینه فیزیکی می کند و در مورد رژیم غذایی، روش های روتین مراقبت از مو و سابقه پزشکی و خانوادگی شما می پرسد. ممکن است تست هایی از جمله تست های زیر را نیز انجام دهید:
• آزمایش خون. این روش می تواند به تشخیص شرایط پزشکی که می توانند باعث ریزش مو شوند، کمک کند.
• تست کشش. پزشک شما به آرامی چند ده تار مو را می کشد تا ببینید چه تعداد از آنها خارج می شوند. این کار به تعیین مرحله ریزش مو کمک می کند.
• نمونه برداری از پوست سر. پزشک شما نمونه هایی را از روی پوست یا چند تار موی جمع شده از پوست سر می تراشد تا ریشه های مو را زیر میکروسکوپ بررسی کند. این کار می تواند جهت تشخیص عفونی بودن علت ریزش مو کمک کننده باشد.
• میکروسکوپ نوری. پزشک شما از ابزار خاصی برای بررسی موهای اصلاح شده در قاعده آنها استفاده می کند. میکروسکوپ به تشخیص اختلالات احتمالی ساقه مو کمک می کند.
درمان
درمان های موثری برای برخی از انواع ریزش مو در دسترس است. شاید بتوانید ریزش مو را متوقف کنید، یا حداقل آنرا کند کنید. در صورت وجود برخی شرایط، مانند ریزش موی تکه تکه (آلوپسی آره آتا)، ممکن است موها بدون درمان در طی یک سال دوباره رشد کنند. درمان های ریزش مو عبارتند از دارو و جراحی.
دارو
اگر ریزش موی شما ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد، درمان آن بیماری ضروری است. اگر داروی خاصی باعث ریزش مو شده باشد، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که استفاده از آن را برای چند ماه متوقف کنید.
داروهایی برای درمان طاسی الگویی (ارثی) در دسترس هستند که رایج ترین آن ها عبارتند از:
• ماینوکسیدیل (روگاین). ماینوکسیدیل بدون نسخه به فرم های مایع، کف و شامپو ارائه می شود.جهت تأثیرگذاری بیشتر، این محصول را یک بار در روز برای خانمها و دو بار در روز برای آقایان روی پوست سراستفتده کنید. بسیاری از افراد ترجیح می دهند زمانی که موهایشان خیس است، از کف استفاده کنند.
محصولات دارای ماینوکسیدیل به بسیاری از افراد در رشد مجدد موها یا کاهش سرعت ریزش مو یا هر دو کمک می کند. جلوگیری از ریزش بیشتر مو و شروع رشد مجدد موها، درمان با آن هاحداقل شش ماه زمان می برد. ممکن است چند ماه دیگر هم طول بکشد تا تشخیص دهید آیا روش درمانی برای شما مفید بوده است یا خیر. اگر برای شما کمک کننده بود، لازم است دارو را به طور نامحدود برای حفظ مزایایش، مصرف کنید.
عوارض جانبی احتمالی آن عبارتند از تحریک پوست سر و رشد ناخواسته مو در پوست مجاور صورت و دست ها.
• فیناستراید (Propecia ). یک داروی تجویز شده برای آقایان است. مصرف آن به صورت روزانه یک قرص است. بسیاری از مردانی که فیناستراید مصرف می کنند، کاهش سرعت ریزش مو را تجربه می کنند و برخی از آنها ممکن است رشد جدیدی از مو را نشان دهند. ممکن است چند ماه طول بکشد تا تشخیص دهید آیا ثمر بخش بوده است یا خیر. برای حفظ مزایای آن لازم است مصرف آن را ادامه دهید. فیناستراید نمی تواند برای مردان بالای ۶٠ سال نیز به همین خوبی عمل کند.
از عوارض جانبی نادر فیناستراید می توان به کاهش میل جنسی و عملکرد جنسی و افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات اشاره کرد. زنانی که باردار هستند یا ممکن است باردار باشند لازم است از لمس قرص های خرد شده یا شکسته خودداری کنند.
• سایر داروها. سایر گزینه های خوراکی عبارتند از اسپیرونولاکتون (Carospir ، Aldactone) و دوتاستراید خوراکی (Avodart ).
جراحی کاشت مو
در رایج ترین نوع ریزش دائمی مو، فقط قسمت بالای سر تحت تأثیر قرار می گیرد. کاشت مو یا جراحی ترمیم مومی توانند باعث باقی ماندن مقذار زیادی از موهای شما می شوند.
در طی یک روش کاشت مو، یک متخصص پوست یا جراح زیبایی مو را از قسمتی از سر که مو دارد برداشته و آن را به یک نقطه طاس پیوند می زند. هر تکه مو دارای یک تا چند تار مو (میکرو گرافت و مینی گرافت) است. گاهی اوقات از یک نوار بزرگتر از پوست که شامل چندین دسته مو است، گرفته می شود. این روش نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد، اما دردناک است بنابراین برای تسکین هرگونه ناراحتی به شما داروی آرام بخش می دهند. خطرات احتمالی آن عبارتند از خونریزی، کبودی، تورم و عفونت. برای دستیابی به نتیجه دلخواه ممکن است به بیش از یک عمل جراحی نیاز داشته باشید. ریزش موی ارثی علی رغم انجام جراحی، پیشرفت خواهد کرد.
روش های جراحی برای درمان طاسی معمولاً تحت پوشش بیمه نیستند.
لیزر درمانی
سازمان غذا و دارو دستگاه لیزربا سطح پایین را به عنوان درمانی برای ریزش موی ارثی در مردان و زنان تأیید کرده است. چند مطالعه کوچک نشان داده است که این روش باعث بهبود تراکم مو می شود. برای نشان دادن اثرات طولانی مدت به مطالعات بیشتری نیاز است.
سبک زندگی و درمان های خانگی
ممکن است بخواهید روش های مختلفی از مراقبت های مو را امتحان کنید تا روشی را بیابید تا باعث شود نسبت به ظاهر خود احساس بهتری داشته باشید. به عنوان مثال، استفاده از محصولات پیرایشی که حجم موها را افزایش می دهند، رنگ کردن موها، انتخاب مدل مویی که قسمت پهن آن کمتر دیده شود. از کلاه گیس یا اکستنشن استفاده کنید یا سر خود را بتراشید. برای ایده گرفتن با یک آرایشگر صحبت کنید. از این روش ها می توان برای رفع ریزش موی دائمی یا موقت استفاده کرد.
اگر ریزش مو به دلیل بیماری باشد، ممکن است هزینه کلاه گیس توسط بیمه پرداخت شود.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
احتمالاً ابتدا در نگرانی های خود به پزشک عمومی مراجعه خواهید کرد. وی ممکن است شما را به پزشکی متخصص در زمینه درمان مشکلات پوستی ارجاع دهد (درماتولوژیست).
آن چه می توانید انجام دهید
• اطلاعات شخصی کلیدی خود را لیست کنید، از جمله استرسهای عمده یا تغییرات اخیر زندگی.
• تهیه لیستی از تمامی داروهای مصرفی، ویتامین ها و مکمل ها.
• سولاتی را برای پرسیدن از پزشک خود لیست کنید.
وقت شما با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از وقت خود نهایت استفاده را ببرید. در شرایطی که وقت تنگ است، سوالات خود را از مهمترین تا کم اهمیت ترین لیست کنید. در مورد ریزش مو، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید شامل موارد زیر است:
• علت ریزش موی من چیست؟
• آیا علل احتمالی دیگری نیز وجود دارد؟
• به چه نوع آزمایش هایی نیاز دارم؟
• آیا ریزش موی من دائمی است یا دوباره موها رشد می کنند؟ چقد طول میکشد؟ آیا بعد از رشد دوباره بافت متفاوتی خواهد داشت؟
• بهترین اقدام چیست؟
• آیا باید رژیم غذایی یا روش های روتین مراقبت از موی خود را تغییر دهم؟
• آیا محدودیتی وجود دارد که لازم باشد آنها را دنبال کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من مراجعه به یک متخصص را پوشش می دهد؟
• آیا دارویی که برای من تجویز می کنید جایگزین عمومی دارد؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خود به خانه ببرم؟
• چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک احتمالاً سوالاتی از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها می تواند زمان را حفظ کند تا نکاتی را که می خواهید بیشتر روی آن ها وقت بگذارید، مرور کنید. پزشک شما ممکن است سوالات زیر را بپرسد:
• چه زمانی برای اولین بار دچار ریزش مو شدید؟
• آیا ریزش موی شما مداوم یا گاه به گاه بوده است؟
• آیا رشد مو، شکستگی یا ریزش موی ضعیف مشاهده کرده اید؟
• آیا ریزش موهای شما تکه تکه بوده است یا کلی ؟
• آیا در گذشته مشكل مشابهی داشته اید؟
• آیا فردی در خانواده نزدیک شما دچار ریزش مو شده است؟
• چه داروها یا مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟
• چه عاملی، در صورت وجود، باعث بهبود ریزش مو می شود؟
• چه عاملی، در صورت وجود، باعث بدتر شدن ریزش مو می شود؟