نگاه کلی
هیپوترمی یک عارضه اورژانسی است که طی آن، بدن شخص سریع تر از آنکه بتواند گرما تولید کند آن را از دست می دهد و در نتیجه درجه حرارت بدن افت می کند. دمای طبیعی بدن در حدود 98.6 درجه فارنهایت (37 درجه سانتیگراد) است اما هنگامی که هیپوترمی رخ دهد به کمتر از95 درجه فارنهایت (35 درجه) سانتیگراد می رسد. هنگامی که دمای بدن کاهش می یابد قلب، سیستم عصبی و اندام های دیگر نمی توانند به طور عادی کار کنند. در صورت عدم درمان، هیپوترمی می تواند منجر به نارسایی کامل سیستم قلبی، تنفسی و در نهایت مرگ شود. هیپوترمی اغلب در اثر قرار گرفتن در معرض هوای سرد و یا شنا در آب سرد ایجاد می شود. درمان های اولیه هیپوترمی به صورت روش هایی برای گرم کردن بدن می باشد تا بدن به دمای طبیعی برسد.
علائم
لرزیدن اولین چیزی است که درصورت کاهش دمای بدن احساس می شود زیرا این حالت اولین دفاع اتوماتیک بدن در برابر سرما و تلاش برای گرم شدن می باشد.
علائم و نشانه های این بیماری عبارتند از:
- لرز و رعشه
- تکلم نامفهوم و زمزمه ای
- تنفس آرام و کوتاه
- نبض ضعیف
- عدم تعادل و حرکات ناهماهنگ اندام های حرکتی
- خواب آلودگی و کاهش انرژی
- از دست دادن حافظه و گیجی
- پوست به رنگ قرمز روشن (اغلب در نوزادان)
فردی که مبتلا به هیپوترمی می باشد معمولا از وضعیت خود آگاهی ندارد زیرا علائم آن اغلب به تدریج شروع می شود ،همینطور عوارض بیماری از کنترل فرد نسبت به اعمال خود جلوگیری می کند یا حتی میتواند منجر به رفتارهای مخاطره آمیز شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت احساس ابتلا به هیپوترمی فوراً با اورژانس تماس بگیرید و در حالی که منتظر رسیدن کمک اضطراری هستید ، در صورت امکان به آرامی به داخل منتقل شوید. حرکات ناخوشایند می تواند باعث بوجود آمدن ضربان های نامنظم و خطرناک قلب شود. لباس خیس را با احتیاط دربیاورید و کت یا پتو گرم و خشک را جایگزین کنید.
علل بیماری
هیپوترمی زمانی اتفاق می افتد که بدن فرد فوراً گرما از دست می دهد. شایعترین علل هیپوترمی قرار گرفتن در معرض شرایط آب و هوای سرد یا آب سرد است. اما اگر لباس مناسب نداشته باشید یا نتوانید شرایط را کنترل کنید ، قرار گرفتن طولانی مدت در هر محیطی که سردتر از بدن باشد ، می تواند منجر به هیپوترمی شود.
شرایط خاص منجر به هیپوترمی عبارتند از:
- پوشیدن لباس های نازک درهوای سرد
- قرارگیری طولانی مدت در دمای نامناسب
- تعویض نکردن لباس های مرطوب و رفتن به مکان گرم و خشک
- افتادن در آب، مانند یک حادثه دریایی
- زندگی در خانه ای که بیش از حد سرد باشد، یا به دلیل گرمای کم یا تهویه هوا
چگونه بدن گرما از دست می دهد
مکانیسم های از دست دادن گرما از بدن شامل موارد زیر است:
- گرمای خارج شده. بیشترین اتلاف گرما به دلیل خروج گرما از سطوح محافظت نشده بدن شخص است.
- تماس مستقیم. اگر با چیزی بسیار سرد مانند آب سرد یا زمین سرد در تماس مستقیم باشید، گرما از بدن خارج می شود. از آنجا که آب در انتقال گرما از بدن بسیار موثر است، گرمای بدن در آب سرد بسیار سریع تر از هوای سرد از بین می رود. به همین ترتیب، اگر لباس ها خیس باشند، از دست دادن گرما از بدن تسریع می شود (مانند زمانی که برای طولانی مدت زیر باران قرار می گیرید).
- باد. باد با تماس با لایه نازک هوای گرم در سطح پوست، گرمای بدن را از بین می برد. حتی نسیمی خنک هم در از دست گرمای بدن نقش دارد.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
عوامل خطرساز در هیپوترمی عبارتند از:
- خستگی. تحمل فرد نسبت به سرما هنگامی که خسته می شوید کاهش می یابد.
- افزایش سن. توانایی بدن در تنظیم دما و احساس سرما با افزایش سن کاهش می یابد. و برخی از افراد مسن نمی توانند هنگام سرما ارتباط برقرار کنند و یا در صورت احساس سرما به مکانی گرم منتقل شوند.
- سن بسیار کم. کودکان سریع تر از بزرگسالان گرمای بدنشان را از دست می دهند. کودکان همچنین سرما را نادیده می گیرند زیرا سرگرمی های زیادی دارند و راضی به پوشیدن لباس گرم درهوای سرد نمی شوند.
- مشکلات ذهنی.افراد مبتلا به بیماری های روحی روانی، زوال عقل و یا کسانی که داروهای افسردگی مصرف می کنند ممکن است سرمای هوا را درک نکنند. افراد مبتلا به زوال عقل ممکن است در بیرون از خانه سرگردان شده و به راحتی گم شوند، همین امر سبب می شود تا در هوای سرد یا مرطوب گرفتار شوند.
- مصرف الکل و مواد مخدر. الکل بدن فرد را در داخل بدن گرم می کند ، اما باعث انبساط رگ های خونی می شود و در نتیجه باعث از بین رفتن سریع گرما از سطح پوست می شود. پاسخ طبیعی لرزش بدن در افرادی که الکل مصرف کرده اند کاهش می یابد.
علاوه بر این ، استفاده از الکل یا داروهای تفریحی می تواند بر تصمیم فرد در مورد نیاز به گرم شدن یا پوشیدن لباس گرم در شرایط آب و هوای سرد تأثیر بگذارد. اگر شخصی در هوای سرد مست شود و پوشش مناسبی نداشته باشد، احتمالاً به هیپوترمی مبتلا می شود.
- شرایط پزشکی. برخی از بیماری ها بر توانایی بدن در تنظیم دما بدن تأثیر می گذارد. به عنوان مثال می توان به کم کاری تیروئید، تغذیه نامناسب یا بی اشتهایی عصبی ، دیابت ، سکته مغزی ، آرتروز شدید ، بیماری پارکینسون ، ضربه و ضایعات نخاعی اشاره کرد.
- داروها. برخی از داروها می توانند توانایی بدن را در تنظیم دمای بدن تغییر دهند. به عنوان مثال می توان به داروهای ضد افسردگی ، داروهای ضد روان پریشی و داروهای مسکن اشاره کرد.
عوارض بیماری
افرادی که به دلیل قرار گرفتن در معرض هوای سرد یا آب سرد دچار هیپوترمی می شوند ، در برابر سایر آسیب های ناشی از سرما نیز آسیب پذیرتر هستند ، از جمله:
- سرمازدگی
- پوسیدگی و مرگ بافت ناشی از قطع جریان خون (قانقاریا)
پیشگیری از بروز سرمازدگی
مراقبت در هوای سرد
قبل از رفتن به هوای سرد ، نکاتی را که با اختصار ساده COLD نام دارند را مثل: پوشش مناسب، فشار مناسب، چند لایه بودن لباس، خشک بودن رعایت کنید.
- پوشش مناسب. برای جلوگیری از خروج گرمای بدن از سر، صورت و گردن، از کلاه یا پوشش های محافظ دیگر استفاده کنید. دستان خود را با دستکش بپوشانید.
- عدم فشار بیش از حد به خود. از فعالیت هایی که باعث تعریق زیاد می شود خودداری کنید. ترکیب لباس های مرطوب و هوای سرد می تواند گرمای بدن را با سرعت بیشتری از دست بدهد.
- چند لایه بودن لباس. لباس های سبک و لایه لایه بپوشید. لباس های بارانی ساخته شده از مواد کاملاً ضد آب، برای محافظت در برابر باد مناسب اند. لایه های داخلی پشمی، ابریشمی یا پلی پروپیلن گرمای بدن را بهتر از پنبه نگه می دارد.
- خشک نگاه داشتن بدن. تا حد ممکن بدن خود را خشک نگاه دارید. در اسرع وقت لباس های مرطوب را درآورید. به خصوص مراقب باشید که دست و پاهایتان خشک بماند، زیرا برف به داخل دستکش ها و چکمه ها وارد می شود.
محافظت از کودکان در برابر سرما
برای کمک به جلوگیری از هیپوترمی کودکان در زمستان:
- در شرایط یکسان نوزادان و کودکان خرد سال را در یک لایه بیشتر از لباس بزرگسالان بپوشانید.
- در صورت شروع لرز ، کودکان را به خانه و جای گرم آورید - این اولین علامت شروع هیپوترمی است.
- از کودکان بخواهید که در حین بیرون بازی کردن ، مرتباً برای گرم شدن به داخل خانه بیایند.
- نوزادان را در اتاق سرد نخوابانید.
ایمنی ماشین در زمستان
در صورت سفر در شرایط بد آب و هوایی ، مطمئن باشید کسی می داند که به کجا می روید و ساعت احتمالی رسیدن را اطلاع دهید. به این ترتیب ، اگر در مسیر خود به مشکلی برخورد کنید ، عوامل کمک های اضطراری می دانند که کجا باید ماشین را پیدا کنند.
همچنین بهتر است در صورت گرفتار شدن، وسایل اضطراری را در اتومبیل خود نگه دارید. وسایل مورد نیاز شامل چندین پتو ، کبریت ، شمع ، یک قوطی تمیز می باشد که در آن می توانید برف را در آب آشامیدنی ذوب کنید . یک جعبه کمک های اولیه ، غذای خشک یا کنسرو شده ، درب باز کن ، طناب بکسل ، کابل های تقویت کننده ، قطب نما و یک کیسه ماسه یا خاک بستر بچه گربه را به همراه داشته باشید. در صورت امکان با تلفن همراه سفر کنید.
در صورت گیر افتادن ، هر آنچه را که لازم دارید با خود در ماشین قرار دهید ، کنار هم جمع شوید و پوشیده بمانید. هر یک ساعت، 10 دقیقه ماشین را گرم کنیدمطمئن شوید که در هنگام روشن بودن موتور ، پنجره ای کمی باز باشد و لوله اگزوز پوشیده از برف نباشد.
الکل
برای جلوگیری از خطرات هیپوترمی ، در شرایط زیر الکل مصرف نکنید:
- اگر قرار است در هوای سرد بیرون باشید
- اگر قایقرانی می کنید
- قبل از خواب در شب های سرد
حفاظت از خود در در آب سرد
برای ایجاد هیپوترمی لازم نیست آب خیلی سرد باشد. هر آبی که از دمای طبیعی بدن سردتر باشد باعث از بین رفتن گرما می شود. نکات زیر در صورت سقوط تصادفی ممکن است زمان زنده ماندن در آب سرد را افزایش دهد:
- جلیقه نجات بپوشید. اگر قصد سوار شدن بر کشتی را دارید ، جلیقه نجات بپوشید. جلیقه نجات با کمک به شناور کردن شخص بدون مصرف انرژی و ایجاد ایمنی ، می تواند به زنده ماندن در آب سرد کمک کند. یک سوت را به جلیقه نجات خود متصل نگه دارید تا نشانه کمک باشد.
- در صورت امکان از آب خارج شوید. تا آنجا که می توانید از آب خارج شوید ، مانند رفتن به یک قایق واژگون یا گرفتن یک شی شناور.
- از شنا کردن خودداری کنید. مگر اینکه نزدیک به مکانی ایمن ، قایق ، شخص دیگر یا جلیقه نجات در نزدیکی خود باشید. شنا باعث مصرف انرژی می شود و زمان بقا را کوتاه می کند.
- درشرایطی قرار گیرید که اتلاف گرما را به حداقل برسانید. برای کاهش اتلاف گرما در حالی که منتظر هستید در وضعیتی قرار بگیرید که به حالت کاهش گرما (HELP) معروف است.برای محافظت از تنه ، زانوها را به سمت سینه نگه دارید. در صورت پوشیدن جلیقه نجات که صورتتان را به سمت پایین می چرخاند ، پاها را محکم به هم نزدیک کنید ، دستان خود را به طرفین و سرتان را به عقب ببرید.
- به دیگران نزدیک شوید. در صورت افتادن در آب سرد با افراد دیگر ، با روبروی هم قرار گرفتن در یک حلقه تنگ ، خود را گرم نگه دارید.
- لباس اضافی بردارید. در طی زمانی که در آب هستید ، لباسی را در نیاورید. دکمه و زیپ لباس هایتان را ببندید. در صورت امکان سر خود را بپوشانید. لباس را فقط بعد از خارج شدن از آب ، دربیاورید و اقدامات خشک و گرم کردن بدن را انجام دهید.
کمک به افراد در معرض خطر
خدمات پشتیبانی اجتماعی می تواند به افرادی که معرض خطر هیپوترمی هستند - نوزادان ، افراد مسن ، افرادی که دارای مشکلات روحی یا جسمی هستند و افراد بی خانمان - کمک بزرگی کند. اگر در معرض خطر هستید یا کسی را در معرض خطر می دانید ، برای خدمات موجود مانند خدمات زیر با دفتر بهداشت عمومی محلی خود تماس بگیرید:
- کمک به پرداخت قبوض گرمایشی
- برسی امکانات گرمایشی و مطمئن شدن از گرم بودن خانه
- سرپناه برای افراد بی خانمان
- آماده سازی گرم خانه ها ، مکانهای امن و گرم در طول روز که می توانند در هوای سرد به آنجا روند
تشخیص
تشخیص هیپوترمی معمولاً براساس علائم جسمی فرد و شرایطی که فرد مبتلا به هیپوترمی پیدا کرده مشخص می شود. همچنین آزمایش خون می تواند به تأیید هیپوترمی و شدت آن کمک کند.
درصورت وجود علائم خفیف ، این عارضه ، مانند علائم گیجی ، عدم هماهنگی و مشکلات گفتاری در یک فرد مسن در خانه به آسانی مشخص نمی شود.
درمان
برای افرادی نظر می رسد دچار هیپوترمی هستند فوراً به دنبال مراقبت پزشکی باشید. این دستورالعمل های کمک های اولیه را تا زمانی که کمک پزشکی در دسترس نباشد ، دنبال کنید.
نکات مربوط به کمک های اولیه
فرد را با احتیاط جا به جا کنید. بیمار را با احتیاط جابه‌جا کنید. از ماساژ دادن آن ها به منظور بهبود جریان خون بپرهیزید. هر حرکت شدید و اضافه‌ای ممکن است سبب ایست قلبی شود. سعی کنید آن ها را از سرما دور کنید.
فرد را از سرما دور کنید. در صورت امکان فرد را به مکانی خشک و گرم منتقل کنید. اگر نمی توانید فرد را از سرما خارج کنید ، تا آنجا که ممکن است او را در برابر سرما و باد محافظت کنید. در صورت امکان او را در حالت افقی قرار دهید.
لباس‌های خیس فرد را درآورید. در صورت لزوم آن ها را پاره کنید تا مجبور به تکان دادن فرد نشوید. کل بدن آن ها، حتی صورتشان را با پتوی گرم بپوشانید. پتو را روی دهان فرد قرار ندهید. اگر به پتو دسترسی ندارید، از گرمای بدن خود برای گرم کردن آن ها استفاده کنید.
فرد را با پتو بپوشانید. برای گرم کردن فرد از لایه های پتو یا مانتو خشک استفاده کنید. سر فرد را بپوشانید ، فقط صورت را در معرض هوا بگذارید.
بدن فرد را از زمین سرد دور کنید. اگر بیرون هستید ، فرد را به پشت روی پتو یا سطح گرم دیگر دراز کنید.
تنفس را کنترل کنید. ممکن است فرد مبتلا به هیپوترمی شدید بدون مشخص بودن علائمی از نبض یا تنفس بیهوش شود. در صورت آموزش دیدن و متوقف شدن یا کم و کم سطح شدن تنفس فرد بلافاصله CPR را شروع کنید.
نوشیدنی های گرم تهیه کنید. در صورت هوشیار بودن و توانایی بلعیدن در فرد مبتلا ، یک نوشیدنی گرم ، شیرین ، غیر الکلی و بدون کافئین تهیه کنید تا بدن را گرم کند.
از کمپرس گرم و خشک استفاده کنید. از کمپرس گرم کمک های اولیه (کیسه ای پر از مایعات پلاستیکی که هنگام فشار دادن گرم می شود) یا کمپرس آب گرم موقت در بطری پلاستیکی یا حوله گرم و خشک شده استفاده کنید. کمپرس را فقط روی گردن ، دیواره قفسه سینه یا کشاله ران قرار دهید.
کمپرس گرم را روی بازوها و پاها قرار ندهید. گرمای وارد شده بر روی بازوها و پاها ، خون سردی را به سمت قلب ، ریه ها و مغز برمی گرداند و باعث کاهش دمای مرکز بدن می شود. که می تواند کشنده باشد.
از حرارت مستقیم استفاده نکنید. برای گرم کردن فرد از آب گرم ، پد گرم کننده یا چراغ گرمایشی استفاده نکنید. گرمای شدید می تواند به پوست آسیب برساند یا حتی بدتر از آن ، ضربان های نامنظم قلب را به حدی شدید کند که باعث توقف قلب شود.
مراقبت های پزشکی
بسته به شدت هایپوترمی، مراقبت های پزشکی فوری برای هیپوترمی می تواند شامل یکی از اقدامات زیر برای افزایش دمای بدن باشد:
- گرم کردن مجدد. برای فردی که هیپوترمی خفیف دارد ، کافی است که او را با پتوهای گرم شده بپوشاند و مایعات گرم را برای نوشیدن ارائه دهید.
- گرم شدن مجدد خون. خون در بدن جریان پیدا کرده ، گرم شده و دوباره گردش می یابد. یک روش معمول برای گرم کردن خون ، استفاده از دستگاه همودیالیز است که به طور معمول برای فیلتر کردن خون در افرادی که عملکرد کلیه آنها ضعیف است ، استفاده می شود. همچنین گاهی نیاز به استفاده از دستگاه های بای پس قلب وجود دارد.
- مایعات داخل وریدی را گرم کنید. یک محلول داخل وریدی گرم شده با نمک می تواند برای کمک به گرم شدن خون در داخل رگ تجویز شود.
- گرم شدن راه تنفسی. استفاده از اکسیژن مرطوب با ماسک یا لوله بینی می تواند مجاری تنفسی را گرم کرده و به افزایش دمای بدن کمک می کند.
- آبیاری. می توانید از یک محلول آب شور برای گرم کردن مناطق خاصی از بدن مانند اطراف ریه ها (پلور) یا حفره شکم (حفره صفاقی) استفاده کنید. مایع گرم با کاتتر به منطقه آسیب دیده وارد می شود.