نگاه کلی
مورتون نوروما نوعی بیماری دردناک است که در اعصاب کف پا، معمولاً ناحیه بین انگشتان سوم و چهارم، تأثیر می گذارد. در مورتون نوروما دردی شبیه به ایستادن روی یک سنگریزه در کفش یا یک چین در جوراب اتفاق می افتد.
مورتون نوروما شامل ضخیم شدن بافت اطراف یکی از اعصاب منتهی به انگشتان پا است. این حالت می تواند باعث درد شدید و سوزش در ناحیه ی پا در شخص شود. همچنین می تواند، گزش، سوزش یا بی حسی در انگشتان پا ایجاد شود.
کفش های پاشنه بلند یا تنگ با ایجاد مورتون نوروما مرتبط هستند. بسیاری از مردم با استفاده از کفش‌های پاشنه مناسب و استاندارد، تسکین پیدا می‌کنند. گاهی اوقات نیاز به تزریق کورتیکواستروئید یا جراحی خواهد بود.
علائم
به طور معمول، هیچ نشانه بیرونی از این وضعیت، مانند یک توده وجود ندارد. اما فرد، علائم زیر را تجربه می کند:
- احساسی که انگار روی یک سنگ ریزه ایستاده اید
- سوزشی در ناحیه کف پا که ممکن است به انگشتان پا نیز ادامه پیدا کند
- گزگز یا بی حسی در انگشتان پا
علاوه بر این علائم، فرد متوجه خواهد شد که درآوردن کفش و ماساژ پا اغلب به تسکین درد کمک می کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
درد پا که بیشتر از چند روز طول بکشد نباید نادیده گرفته شود. اگر با وجود تعویض کفش و اصلاح فعالیت هایی که به پا فشار وارد کند، فرد همچنان احساس درد یا سوزش در ناحیه کف پای خود داشته باشد که بهبود نمی یابد، باید به پزشک خود مراجعه کند.
علل بیماری
به نظر می رسد مورتون نوروما در پاسخ به تحریک، فشار یا آسیب به یکی از اعصابی که به انگشتان پا منتهی می شود، اتفاق می افتد.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
عواملی که به نظر می رسد در ایجاد مورتون نوروما نقش دارند عبارتند از:
- کفش پاشنه بلند. پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند یا کفش‌های تنگ یا نامناسب می‌تواند فشار بیشتری به انگشتان پا و کف پا وارد کند.
- ورزش های خاص. شرکت در فعالیت های ورزشی پر فشار مانند ورزش دو و میدانی، پاهای شخص را در معرض آسیب های مکرر قرار می دهد. ورزش هایی که دارای کفش های تنگ هستند، مانند اسکی یا صخره نوردی، می توانند به انگشتان پا فشار بیاورند.
- بدشکلی پا. افرادی که دارای بونیون، انگشت چکشی، قوس بلند یا صافی کف پا هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به مورتون نوروما هستند.
تشخیص
در طول معاینه، پزشک روی پای شخص فشار می آورد تا توده یا نقطه حساسی را احساس کند و همچنین بین استخوان های پا شخص بیمار، احساس فشار کلیکی دیده می شود.
تست های تصویربرداری
برخی از تست های تصویربرداری در تشخیص مورتون نوروما مفیدتر از بقیه هستند:
- اسکن ساده. پزشک احتمالاً برای رد سایر دلایل درد مانند شکستگی، عکس‌برداری با اسکن ساده از پا را تجویز می‌کند.
- سونوگرافی. این فناوری از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر بلادرنگ از ساختارهای داخلی استفاده می کند. سونوگرافی به ویژه در آشکار کردن ناهنجاری های بافت نرم مانند نوروما مفید است.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). MRI با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی قوی، در تجسم بافت های نرم مناسب است. اما این آزمایش هزینه بر است و اغلب می تواند نشان دهنده نوروما در افرادی باشد که هیچ علامتی ندارند.
درمان
درمان بستگی به شدت علائم دارد. پزشک احتمالاً ابتدا روش های پیشگیرانه را توصیه می کند.
روش های درمانی
پوشیدن کفش‌هایی که فضای کافی در سرتاسر پا و پنجه ی پا دارند.استفاده از پد های پشتیبانی قوس ومتاتارس در داخل کفش به کاهش فشار روی عصب کمک می کند. این پد ها را می توان بدون نسخه خریداری کرد. همچنین ممکن است پزشک یک کفش سفارشی و با طراحی جداگانه برای شخص تجویز کند که متناسب با خطوط دقیق پای وی باشد.
جراحی و سایر روش های درمانی
اگر درمان های محافظه کارانه کمکی نکرده باشد، پزشک موارد زیر را پیشنهاد می دهد:
- تزریقات. در برخی افراد، تزریق استروئید در ناحیه دردناک کمک کننده است.
- جراحی رفع فشار. در برخی موارد، جراحان می‌توانند با بریدن ساختارهای مجاور، مانند رباطی که برخی از استخوان‌های جلوی پا را به هم متصل می‌کند، فشار وارده بر عصب را کاهش دهند.
- برداشتن عصب. در صورتی که سایر درمان‌ها نتوانند درد را تسکین دهند، احتمالا حذف ناهنجاری با جراحی ضروری باشد. اگرچه جراحی معمولا موفقیت آمیز است، اما این روش می تواند منجر به بی حسی دائمی در انگشتان آسیب دیده شود.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
برای کمک به تسکین درد مرتبط با مورتون نوروما و بهبود اعصاب، نکات مراقبتی زیر را در نظر بگیرید:
- داروهای ضد التهابی مصرف کنید. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه، مانند ایبوپروفن (ادویل، مورتین ای بی، و سایرین) و ناپروکسن سدیم (Aleve)، می توانند تورم را کاهش دهند و درد را تسکین دهند.
- ماساژ یخ را امتحان کنید. ماساژ منظم یخ می تواند به کاهش درد کمک کند. یک لیوان کاغذی پر از آب یا فنجان فوم پلاستیکی را فریز کرده و یخ را روی محل دردناک بغلتانید.
- کفش خود را عوض کنید. از پوشیدن کفش های پاشنه بلند یا تنگ خودداری کنید. کفش هایی با پنجه پهن و عمق بیشتر انتخاب کنید.
- استراحت کنید. برای چند هفته، فعالیت هایی مانند دویدن، ورزش های هوازی یا رقص را که پاها را تحت تاثیر قرار می دهند، کاهش دهید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
ابتدا در مورد درد پای خود از پزشک خانواده خود مشاوره بگیرید. سپس پزشک، شما را به یک پزشک یا جراح متخصص در اختلالات پا ارجاع می دهد. قبل از قرار ملاقات خود،بهتر است فهرستی از پاسخ به سوالات زیر را یادداشت کنید:
- علائم از چه زمانی شروع شد؟
- آیا علائم به تدریج یا ناگهانی شروع شد؟
- برای محل کار چه نوع کفشی می پوشید؟
- آیا در ورزش شرکت می کنید؟ چه ورزش هایی؟
- چه داروها و مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک احتمالا برخی از سوالات زیر را می پرسد:
- آیا درد در برخی از کفش ها بدتر است؟
- آیا هر نوع فعالیتی باعث کاهش درد یا تشدید آن می شود؟
- آیا در قسمت دیگری از بدن خود درد دارید؟