نگاه کلی
پولیپ بینی رشد زوائد نرم ، بدون درد و غیر سرطانی در پوشش مجاری بینی یا سینوس ها می باشد که شبیه به قطرات اشک یا انگور آویزان می باشند واز التهاب مزمن نشات می گیرند . این مشکل با آسم ، عفونت مکرر ، آلرژی ، حساسیت به دارو یا برخی اختلالات ایمنی همراه هستند.
پولیپ های کوچک بینی می تواند علائمی درفرد ایجاد نکنند. این درحالی است که رشد گروه هایی از پولیپ بینی در کنار هم ، مجاری را مسدود کرده و باعث مشکلات تنفسی ، کاهش حس بویایی عفونت های مداوم می شود.
هر فردی ممکن است به پولیپ بینی مبتلا شود ، اما این مشکل بیشتر در بزرگسالان دیده می شود. داروها اغلب می توانند پولیپ بینی را کوچک کرده یا از بین ببرند ، اما گاهی اوقات برای از بین بردن آنها نیاز به جراحی می شود . حتی پس از درمان موفقیت آمیز ، پولیپ های بینی اغلب برمی گردند.
علائم
پولیپ بینی با تحریک و تورم و سینوزیت مزمن همراه می باشد.
بااین حال سینوزیت مزمن حتی می تواند بدون پولیپ بینی نیز در بدن فرد ایجاد شود. به علت ویژگی بی حس بودن و نرم بودن، اگر پولیپ بینی کوچک باشد ، تشخیص و آگاهی از آن کار بسیار سختی می باشد . رشد چند پولیپ یا پولیپ بزرگ ، می تواند مجاری بینی و سینوس ها را مسدود کند.
علائم و نشانه های متداول سینوزیت مزمن با پولیپ بینی شامل موارد زیر است:
• آبریزش بینی
• گرفتگی بینی
• ترشحات پشت بینی
• از بین رفتن حس بویایی
• از دست دادن حس چشایی
• درد صورت یا سردرد
• درد دندان های بالا
• احساس فشار روی پیشانی و صورت
• خرناس کشیدن
• خونریزی متداول از بینی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر علائم بیش از 10 روز طول بکشد به پزشک مراجعه کنید. علائم سینوزیت مزمن و پولیپ بینی می تواند شبیه بسیاری از بیماری های دیگر از جمله سرماخوردگی می باشد.
در صورت بروز موارد وعلائم زیرفوری با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
• مشکلات تنفسی
• بد تر شدن علائم
• دوبینی، کاهش بینایی یا توانایی محدود در حرکت دادن چشم ها
• تورم شدید دور چشم
• سردرد شدید همراه با تب شدید یا ناتوانی در کج کردن سر به جلو
علل بیماری
دانشمندان هنوز نمی دانند که چه عواملی باعث پولیپ بینی می شود ، چرا برخی از افراد دچار التهاب طولانی می شوند یا چرا تحریک و تورم باعث ایجاد پولیپ در برخی افراد می شود و در برخی دیگر ایجاد نمی شود. اتهاب در غشای موکوزی بینی ویا سینوس فرد به وجود می آید.
مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد افرادی پولیپ بینی دارند ، نسبت به افرادی که پولیپ ندارند ، واکنش های مختلفی سیستم ایمنی بدن و مشخصه های شیمیایی مختلفی در غشای مخاطی خود دارند.
پولیپ های بینی می توانند در هر سنی ایجاد شوند ، اما بیشتر در بزرگسالان جوان و افراد میان سال دیده می شوند.
پولیپ های بینی ممکن است در هرجایی از سینوس ها یا مجاری بینی شما ایجاد شوند ، اما بیشتر در نواحی سینوس های نزدیک چشم ، بینی و استخوان های گونه فرد رخ می دهد و از طریق مجاری پیچ در داخل بینی تخلیه می شوند.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
هر شرایطی که تحریک و تورم طولانی مدت (التهاب) در مجاری بینی یا سینوس فرد، مانند عفونت یا آلرژی ، به وجود آید ، می تواند خطر پولیپ را در فرد افزایش دهد.این شرایط می تواند شامل موارد زیر باشد:
• آسم ، بیماری است که باعث التهاب مجاری تنفسی و باریک شدن آنها می شود
• حساسیت به آسپیرین
• سینوزیت قارچی آلرژیک ، آلرژی به علت قارچ های موجود در هوا
• فیبروز سیستیک ، یک اختلال ژنتیکی می باشد که باعث ایجاد مایعات چسبنده و غیرطبیعی در بدن می شود ، از جمله مخاط غلیظ داخلی بینی و سینوس
• سندرم چارج استروز (گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک همراه با پلی آنژیت) ، یک بیماری نادر که باعث التهاب رگ های خونی می شود
• کمبود ویتامین D ، اگر این ویتامین در بدن فرد کم باشد و در خانواده سابقه آن را داشته باشد، احتمال مبتلا شدن به این بیبماری را افزایش می دهد. برخی شواهد نشان می دهد که برخی تغییرات ژنتیکی مرتبط با عملکرد سیستم ایمنی بدن احتمال ابتلا به پولیپ بینی را بیشتر می کند.
عوارض بیماری
پولیپ بینی می تواند باعث عوارضی شود که جریان طبیعی هوا و تخلیه مایعات را مسدود می کندو همچنین باعث تحریک طولانی مدت و التهاب می شود .
عوارض بالقوه شامل :
• آپنه انسدادی خواب: این یک وضعیت بالقوه جدی می باشد که در آن هنگام خواب تنفس متوقف و دوباره شروع می شود.
• شدت گیری آسم: سینوزیت مزمن می تواند آسم را بدتر کند.
• عفونت های سینوسی: پولیپ بینی می تواند شما را نسبت به عفونت های سینوسی که اغلب بدتر می شوند، حساس تر کنند.
پیشگیری از بروز بیماری
می توان به کمک موارد زیر ، احتمال ابتلا به پولیپ بینی یا تشدید مجدد پولیپ بینی را کاهش داد.
• آلرژی و آسم را مدیریت کنید: از توصیه های درمانی پیروی کنید. اگر علائم خوب کنترل نشود ، در مورد تغییر برنامه درمانی خود با پزشک خود مشورت کنید.
• از محرک های بینی پرهیز کنید: تا حد ممکن ، از استنشاق موادی که در تورم یا تحریک بینی و سینوس های شما نقش دارند ، مانند آلرژن ها ، دود تنباکو ، بخارات شیمیایی و گرد و غبار و بقایای ریز ، خودداری کنید.
• بهداشت را رعایت کنید: دستان خود را به طور منظم و کامل بشویید. این کار یکی از بهترین راه ها برای محافظت در برابر عفونت های باکتریایی و ویروسی می باشد که می تواند باعث التهاب مجاری بینی و سینوس ها شود.
• خانه خود را مرطوب نگه دارید: استفاده از مرطوب کننده می تواند باعث مرطوب شدن مجاری تنفسی ، بهبود جریان مخاط از سینوس ها و جلوگیری از انسداد و التهاب شود. مرطوب کننده را روزانه تمیز کنید تا از رشد باکتری جلوگیری کند.
• از شستشو کننده بینی استفاده کنید: برای شستشوی مجاری بینی از اسپری آب شور یا شستشوی بینی استفاده کنید. این کار ممکن است جریان مخاط را بهبود ببخشد و مواد آلرژی زا و سایر مواد تحریک کننده را از بین ببرد.
می توانید برای استفاده از محلول شستشو ، اسپری های شور یا کیت شستشوی بینی را با دستگاه هایی مانند گلدان نتی یا بطری در آن فشار دهید. برای تشکیل محلول از آب مقطر استریل ، که قبلاً به مدت یک دقیقه جوشانده و خنک شده و یا فیلتر شده با استفاده از فیلتر( با اندازه منافذ مطلق 1 میکرون یا کوچکتر) استفاده کنید. دستگاه آب دهنده را پس از هر بار استفاده با آب مقطر ، استریل، جوشانده شده یا فیلتر شده بشویید و خشک کنید.
تشخیص
پزشک می تواند براساس علائم ، معاینه عمومی و معاینه بینی ، بیماری شما را تشخیص دهد. پولیپ ممکن است با کمک یک وسیله ی روشن ساده قابل مشاهده می باشد.
سایر آزمایشات تشخیصی می تواند شامل موارد زیر باشد:
• آندوسکوپی بینی: پزشک به کمک یک لوله باریک ، لنز بزرگنمایی روشن یا دوربین کوچک (آندوسکوپ بینی) ، بینی شما را معاینه دقیق کند.
• مطالعات تصویربرداری: تصاویر به دست آمده با توموگرافی کامپیوتری می تواند به پزشک کمک کند تا اندازه و محل پولیپ را در نواحی عمیق تر سینوس مشخص کند و میزان تورم و التهابرا ارزیابی کند. این مطالعات همچنین ممکن است به پزشک شما کمک کند تا سایر انسداد های احتمالی حفره بینی شما را از جمله ناهنجاری های ساختاری یا نوع دیگری از زوائد سرطانی یا غیر سرطانی تشخیص دهد.
• تست های آلرژی: پزشک شما می تواند برای تعیین آلرژی نسبت به التهاب مزمن، آزمایشات پوستی را توصیه کند. با آزمایش خارش پوست ، قطرات کمی از عوامل آلرژی زا (مواد آلرژی زا) به پوست بازو یا قسمت فوقانی کمر شما فرو می روند. سپس پزشک یا پرستار پوست شما را از نظر علائم آلرژی بررسی می کند
اگر آزمایش پوستی انجام نشود ، ممکن است پزشک آزمایش خون را برای تعیین آنتی بادی های خاص به مواد حساسیت زای مختلف تجویز کند.
• آزمایش فیبروز کیستیک: اگر کودکی مبتلا به پولیپ بینی دارید ، پزشک می تواند آزمایش فیبروز کیستیک ، برای تشخیص بیماری ارثی غدد تولید کننده مخاط ، اشک ، عرق ، بزاق و آب گوارشی را توصیه کند. تست تشخیصی استاندارد برای فیبروز کیستیک یک آزمایش عرق غیرتهاجمی می باشد ، که تعیین می کند آیا عرق کودک شما از عرق اکثر افراد شورتر است یا خیر.
• آزمایش خون: پزشک می تواند خون شما را که از نظر میزان کمبود ویتامین D که با پولیپ بینی مرتبط می باشد ، آزمایش کند.
درمان
سینوزیت مزمن ، چه به همراه چه بدون پولیپ ، یک بیماری چالش برانگیز می دانند. می توانید برای مدیریت علائم و درمان خود و برای از بین بردن عوامل آلرژیک و التهاب ، از پزشک خود برنامه ی دقیق درمانی دریافت کنید.به طور کلی هدف از درمان این مشکل کوچک کردن و از بین بردن آن می باشد.
داروها
معمولاً اولین راهکار برای مقابله با این بیماری دارو ها هستند. ممکن است گاهی به عمل جراحی نیاز باشد . داروهای مورد استفاده در درمان پولیپ بینی معمولاً باعث می شود پولیپ های بزرگ نیز کوچک یا از بین بروند. درمان های دارویی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• کورتیکواستروئیدهای بینی: پزشک برای کاهش تورم و التهاب اسپری بینی کورتیکواستروئید تجویز می کند. این روش درمانی ممکن است پولیپ ها را کوچک کرده یا به طور کامل از بین ببرد. کورتیکواستروئیدهای بینی شامل: فلوتیکازون، بودزوناید، مومتازون، تریامسینولون، بکلومتازون و سیکلزوناید می باشد.
• آلوسکو زتوناکورتیکواستروئیدهای خوراکی و تزریقی: اگر کورتیکواستروئید بینی موثر نباشد، پزشک می تواند کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزون را به تنهایی یا در ترکیب با اسپری بینی تجویز کند. از آنجا که کورتیکواستروئیدهای خوراکی می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند ، معمولاً آنها را فقط برای مدت محدود تجویز می کنند. در صورت شدید بودن پولیپ بینی ممکن است از کورتیکواستروئیدهای تزریقی برای شما استفاده شود.
• دارو های درمانی پولیپ بینی و سینوزیت مزمن: اگر به پولیپ بینی و سینوزیت مزمن مبتلا هستید ، پزشک برای درمان بیماری دارویی به نام دوپیلوماب (دوپیکسنت) تزریق می کند. این دارو می تواند اندازه پولیپ بینی را کاهش داده و گرفتگی را کاهش دهد.
• سایر داروها: پزشک می تواند داروهایی را برای درمان تورم طولانی مدت در سینوس ها یا مجاری بینی کمک می کنند ، تجویز کند. که ممکن است شامل داروهای آنتی هیستامین برای درمان آلرژی و آنتی بیوتیک برای درمان عفونت مزمن یا بدتر شدن آن باشد. حساسیت زدایی از آسپیرین ، تحت مراقبت یک متخصص آلرژی ، می تواند بسیار سودمند برای برخی از بیماران با پولیپ بینی و حساسیت به آسپیرین باشد. هنگام تحت نظر بودن پزشک در بیمارستان یا کلینیک این درمان که شامل افزایش تدریجی میزان آسپیرین می باشد تا به بدن شما کمک کند ، که بتوانید مصرف طولانی مدت آسپیرین را تحمل کنید ، انجام می شود.
عمل جراحی
اگر درمان دارویی باعث کوچک شدن و از بین رفتن پولیپ های بینی نشود ، برای برداشتن پولیپ و اصلاح مشکلات سینوس های خود که باعث التهاب و ایجاد پولیپ می شود ، به جراحی آندوسکوپی نیاز خواهید داشت. در جراحی آندوسکوپی ، جراح یک لوله کوچک ، لنز بزرگنمایی روشن یا دوربین کوچک را در سوراخ های بینی شما قرار می دهد و آن را به داخل حفره های سینوس هدایت می کند. او از ابزارهای ریزی برای از بین بردن پولیپ ها و سایر موادی که مانع جریان مایعات از سینوس های شما می شوند استفاده می کند. جراح همچنین می تواند دهانه های انتهایی از سینوسها به مجاری بینی شما را بزرگ کند. جراحی آندوسکوپی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود. پس از جراحی ، از اسپری بینی کورتیکواستروئید برای جلوگیری از بدتر شدن پولیپ بینی استفاده خواهد شد. پزشک شما همچنین ممکن است استفاده از آب شور را برای بهبودی بعد از جراحی توصیه کند.
درمان های بالقوه و احتمالی
محققان در حال مطالعه بر روی نقش داروهای بیولوژیک در کاهش پولیپ بینی و تسکین علائم ناشی از آن ، از جمله داروهایی که آسم شدید را درمان می کنند ، هستند . زیست شناسان با هدف قرار دادن سلولهای خاص یا پروتئین ها برای کاهش التهاب و تورم ، کار می کنند. تحقیقات اولیه نشان می دهد که این داروها می توانند گزینه هایی برای افرادی که پولیپ بینی آنها به کورتیکواستروئیدها یا جراحی پاسخ نمی دهد ، باشد.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
اگر علائم یا نشانه هایی از پولیپ بینی دارید ، می توانید درابتدا به پزشک عمومی مراجعه کنید. با این حال ، ممکن است پزشک شما را برای انجام آزمایش های تشخیصی یا درمان به یک متخصص گوش، حلق و بینی یا متخصص آلرژی ارجاع دهد. زمان ملاقات با پزشک محدود می باشد پس آمادگی قبل از آن می تواند بسیار موثر باشد. در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید:
آن چه می توانید انجام دهید
• از کارهایی که نباید قبل از ملاقات با پزشک انجام دهید ، آگاهی پیدا کنید: وقتی قرار ملاقات خود را تعیین می کنید ، سوال کنید که آیا برای انجام آزمایش خون باید ناشتا باشید یا اینکه برای آماده شدن برای آزمایش های تشخیصی باید کار دیگری انجام دهید.
• تمام علائم خود را یادداشت کنید ، حتی اگر نامربوط باشد نیز بنویسید. پزشک شما می خواهد از جزئیات مربوط به زمان شروع علائم و اینکه چیزی باعث بهتر یا بدتر شدن آنها می شود ، مطلع شود.
• در صورت امکان با یکی از اعضای خانواده یا دوست خود همراه شوید: همراه داشتن می تواند به شما کمک کند تمام اطلاعات ارائه شده در هنگام ملاقات را که فراموش کرده بودید را به خاطر بیاورید.
• لیستی از سایر شرایط پزشکی و بیماری های خود تهیه کنید: پزشک شما می خواهد بداند آیا شما در حال حاضر تحت درمان آلرژی ، آسم یا هر بیماری دیگر هستید.
• لیستی از تمام داروهای مصرفی خود تهیه کنید ، از جمله داروهای بدون نسخه و ویتامین ها یا مکمل ها.
سوالاتی که می خواهید از پزشک خود بپرسید
از آنجا که وقت با پزشک محدود می باشد ، نوشتن لیستی از سوالات مهم کمک می کند تا از قرار ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت پایان ملاقات ، سوالات خود را از مهمترین تا کمترین اهمیت از پزشک خود بپرسید.
اگر گمان می کنید علائم پولیپ بینی دارید ، ممکن است بخواهید برخی از سوالات زیر را بپرسید:
• چه عواملی ممکن است باعث مشکلات تنفسی و حس بویایی و سایر مشکلات مربوط به بینی من شود؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• بهترین اقدام برای چیست؟
• آیا لازم است به یک متخصص مراجعه کنم؟! چه هزینه ای خواهد داشت؟! آیا بیمه آن را پرداخت می کند؟
• به چه نوع معاینه یا مراقبت های بعدی نیاز دارم؟
• اگر پولیپ بینی داشته باشم ، آیا می توانم علت اصلی التهاب را درمان کنیم؟
• در دراز مدت چه انتظاری باید داشته باشم؟
• چگونه می توانم این مشکل را با بیماری های دیگر خودم مدیریت کنم؟
• آیا لازم هست از محدودیتی را پیروی کنم؟
• آیا جایگزینی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• آیا بروشور یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید ، در هنگام قرار ملاقات خود از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد.
پزشک شما ممکن است از شما سوالات زیر را بپرسد:
• چه زمانی علائم در شما بروز پیدا کرد؟
• آخرین بار کی بهعفونت سرماخوردگی یا سینوس مبتلا شدید؟
• چند بار سرماخوردگی یا عفونت سینوسی داشتید؟
• آیا آلرژی دارید؟! آیا می دانید به چه چیزی حساسیت دارید؟
• آسم دارید؟!چقدر توانایی مدیریت آن را دارید؟
• آیا معمولاً برای درد از آسپیرین یا سایر داروهای بدون نسخه استفاده می کنید؟
• آیا سیگار می کشید ، یا در معرض دود سیگار سیگار هستید؟
• در کار یا سرگرمی های خود ، در معرض بخار شیمیایی یا سایر آلاینده های هوا مانند گرد و غبار یا گرد برگ روب هستید؟
• آیا تاکنون جراحی سینوس یا بینی انجام داده اید؟