علائم
اغلب در عفونتهای اولیه کلامیدیا تراکوماتیس علائم و نشانه های کم یا هیچ علائمی مشاهده نمی شود. حتی در صورت بروز علائم و نشانه ها ، اغلب خفیف می باشند و به راحتی می توان از آنها چشم پوشی کرد.
علائم و نشانه های این عفونت می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ادرار دردناک
- ترشحات واژن
- ترشحات آلت تناسلی اقایان
- رابطه جنسی دردناک در زنان
- خونریزی بین دوره های قاعدگی و بعد از رابطه جنسی
- درد بیضه
همچنین کلامیدیا تراکوماتیس می تواند رکتوم را بدون هیچ علامت و نشانه ای یا با درد رکتوم ، ترشح یا خونریزی آلوده کند. علاوه بر این ممکن است فرد از طریق تماس با مایعات بدن آلوده به عفونت های کلامیدیایی چشم (التهاب ملتحمه) مبتلا شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت مشاهده ترشحات واژن ، آلت تناسلی مرد یا راست روده یا درد هنگام ادرار ، به پزشک مراجعه کنید. همچنین در صورت ابتلا شریک جنسی به کلامیدیا به پزشک خود مراجعه کنید. به احتمال زیاد پزشک حتی اگر علائمی مشاهده نکند ، آنتی بیوتیک تجویز کند.
علل بیماری
باکتری کلامیدیا تراکوماتیس بیشتر از طریق رابطه جنسی واژینال ، دهان و مقعد منتشر می شود. همچنین ممکن است زنان باردار در حین زایمان کلامیدیا را به فرزندان خود منتقل کنند و باعث پنومونی یا عفونت جدی چشم در نوزادان شوند.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها )
عواملی که خطر ابتلا به کلامیدیا تراکوماتیس را افزایش می دهند عبارتند از:
- فعالیت جنسی قبل از 25 سالگی داشته باشید
- داشتن چندین شریک جنسی
- عدم استفاده مداوم از کاندوم
- سابقه عفونت مقاربتی
عوارض بیماری
این عفونت می تواند با موارد زیر مرتبط باشد:
- بیماری التهابی لگن ( PID )عفونت رحم و لوله های رحمی می باشد که باعث درد لگن و تب می شود. افراد مبتلا به عفونت های شدید ممکن است برای دریافت آنتی بیوتیک های داخل وریدی نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشند. PID می تواند به لوله های رحمی ، تخمدان ها و رحم از جمله دهانه رحم آسیب برساند.
- عفونت نزدیک بیضه (اپیدیدیمیت). عفونت کلامیدیا می تواند باعث التهاب لوله پیچ خورده واقع در کنار هر بیضه (اپیدیدیمیت) شود. عفونت می تواند منجر به تب ، درد بیضه و تورم شود.
- عفونت غده پروستات. کلامیدیا به ندرت ، می تواند به غده پروستات گسترش یابد. پروستاتیت می تواند باعث ایجاد درد در حین یا بعد از رابطه جنسی ، تب و لرز ، ادرار دردناک و کمردرد شود.
- عفونت در نوزادان. عفونت کلامیدیا در حین زایمان می تواند از کانال واژن به فرزند منتقل شود و باعث ذات الریه یا عفونت جدی چشم شود.
- حاملگی خارج رحمی. هنگامی اتفاق می افتد که تخمک بارور شده در خارج از رحم ، معمولاً در لوله رحمی کاشته شود و رشد کند. این بارداری باید برای جلوگیری از عوارض تهدید کننده زندگی مانند ترکیدن لوله رحمی از بین برود. عفونت کلامیدیا این خطر را افزایش می دهد.
- ناباروری. عفونت کلامیدیا - حتی مواردی که هیچ علائم و نشانه ای ندارند - می توانند باعث ایجاد زخم و انسداد در لوله های رحمی شوند که این امر باعث ناباروری زنان می شود.
- آرتریت واکنشی. افرادی که به کلامیدیا تراکوماتیس مبتلا هستند بیشتر در معرض آرتروز واکنشی که به آن سندرم ریتر نیز گفته می شود می باشند. این عارضه معمولاً بر روی مفاصل ، چشم ها و مجرای ادرار - لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می رساند تأثیر می گذارد.
پیشگیری از بروز بیماری
مطمئن ترین راه جلوگیری از عفونت کلامیدیا پرهیز از فعالیتهای جنسی می باشد. اما ، می توانید:
- از کاندوم استفاده کنید. در هر رابطه جنسی از کاندوم لاتکس مردانه یا کاندوم پلی یورتان زنانه استفاده کنید. کاندوم هایی که به طور صحیح در طی هر رابطه جنسی استفاده می شوند خطر عفونت را کاهش می دهند اما از بین نمی برند.
- تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید. داشتن چندین شریک جنسی ، فرد را در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا و سایر عفونت های مقاربتی قرار می دهد.
- به طور منظم آزمایش شوید. اگر از نظر جنسی فعال هستید ، به ویژه اگر چندین شریک جنسی دارید ،در رابطه با تعداد دفعات غربالگری لازم از نظر کلامیدیا و سایر عفونت های مقاربتی با پزشک خود صحبت کنید.
- عدم استفاده از دوش واژینال. دوش واژینال ، تعداد باکتریهای مفید واژن را کاهش می دهد ، که می تواند خطر عفونت را افزایش دهد.
تشخیص
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ، آزمایش غربالگری کلامیدیا را برای افراد زیر توصیه می کنند:
- زنان فعال از نظر جنسی دارای 25 سال یا کمتر. میزان ابتلا به عفونت کلامیدیا در این گروه بسیار زیاد می باشد، بنابراین آزمایش سالانه غربالگری توصیه می شود. حتی اگر در یک سال گذشته آزمایش شده اید ، هنگامی که یک شریک جنسی جدید دارید آزمایش را دوباره انجام دهید.
- زنان حامله. در اولین معاینه قبل از تولد ، فرد باید از نظر کلامیدیا آزمایش شود. بهتر است در صورت قرار گرفتن در معرض خطر ابتلا به عفونت - از طریق تغییر شریک جنسی یا شریک جنسی آلوده - در بارداری دوباره آزمایش انجام شود.
- زنان و مردان در معرض خطر بالا. افرادی که چندین شریک جنسی دارند ، که همیشه از کاندوم استفاده نمی کنند یا مردانی که با مردان رابطه جنسی برقرار می کنند ، باید غربالگری مکرر کلامیدیا را در نظر بگیرند. سایر نشانگرهای پر خطر ، عفونت فعلی همراه با ابتلا به عفونت دیگر که از راه رابطه جنسی و قرار گرفتن در معرض STI از طریق شریک آلوده ایجاد می شود ، می باشد.
غربالگری و تشخیص کلامیدیا نسبتاً ساده می باشد. آزمایش ها عبارتند از:
- آزمایش ادرار. یک نمونه از ادرار در آزمایشگاه برای وجود این عفونت تجزیه و تحلیل می شود.
- سوآب. پزشک از یک سوآپ برای دریافت نمونه از ترشحات دهانه رحم برای کشت یا آزمایش آنتی ژن برای کلامیدیا استفاده می کند. این نمونه را می توان در طی یک آزمایش معمول پاپ انجام داد. برخی از خانمها ترجیح می دهند که خودشان از سوآب استفاده کنند. که نشان داده شده است به اندازه ی سواب های به دست آمده توسط پزشک ، قابل تشخیص می باشند.
در مردان ، پزشک یک سواب باریک را در انتهای آلت تناسلی وارد می کند تا نمونه ای از مجرای ادرار دریافت کند. در برخی موارد ، پزشک سواب را وارد مقعد می کند.
در صورت تحت درمان قرار گرفتن به دلیل عفونت اولیه کلامیدیا ، باید در طی سه ماه آزمایش مجدد انجام شود.
درمان
کلامیدیا تراکوماتیس با آنتی بیوتیک درمان می شود. ممکن است فرد نیاز به دریافت یک نوبت داشته باشد ، یا ممکن است لازم باشد روزانه یا چند بار در روز به مدت پنج تا 10 روز دارو را مصرف کند.
در بیشتر موارد ، عفونت طی یک تا دو هفته برطرف می شود. در آن مدت از رابطه جنسی خودداری کنید. شریک جنسی یا شریک زندگی فرد آلوده حتی در صورت عدم بروز علائم و نشانه ای ، نیاز به درمان دارد. در غیر این صورت ، عفونت می تواند بین شرکای جنسی منتقل شود.
داشتن کلامیدیا یا درمان آن مانع از ابتلای مجدد به آن نمی شود.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
در صورت احتمال ابتلا به این بیماری ، به پزشک خانواده خود مراجعه کنید.
آنچه می توانید انجام دهید
قبل از قرار ملاقات ، برای پاسخ به سوالات زیر آماده شوید:
- علائم شما از چه زمانی شروع شد؟
- آیا چیزی آنها را بهتر یا بدتر می کند؟
- چه داروها و مکمل هایی را به طور منظم مصرف می کنید؟
همچنین ممکن است بخواهید لیستی از سوالات را برای پرسیدن از پزشک خود تهیه کنید. نمونه سوالات عبارتند از:
- آیا باید از نظر سایر عفونتهای مقاربتی مورد آزمایش قرار بگیرم؟
- آیا همسر من باید از نظر عفونت کلامیدیا آزمایش یا معالجه شود؟
- آیا در طول درمان باید از رابطه جنسی اجتناب کنم؟ چه مدت باید صبر کنم؟
- چگونه می توانم از عفونت کلامیدیا در آینده جلوگیری کنم؟
از پزشک چه انتظاری می رود
پزشک ممکن است سوالاتی ، مانند موارد زیر از شما بپرسد:
- آیا یک شریک جنسی جدید یا چند شریک جنسی دارید؟
- آیا شما به طور مداوم از کاندوم استفاده می کنید؟
- آیا درد لگن دارید؟
- آیا هنگام ادرار درد دارید؟
- آیا زخم یا ترشح غیرمعمول دارید؟