نگاه کلی
کهیر یک واکنش پوستی است که باعث ایجاد جوش هایی همراه با خارش می شود ، که اندازه آن شامل لکه های کوچک و بزرگ است. کهیر در بسیاری از موقعیت ها و توسط بعضی مواد ایجاد می شود ، از جمله قرار گرفتن در معرض برخی از غذاها یا داروهای خاص.
آنژیوادم ممکن است با کهیر یا به تنهایی ایجاد شود و باعث تورم در لایه های عمیق تر پوست، غالباً در اطراف صورت و لب شود. کهیر و آنژیوادم شایع است. بیشتر اوقات ، آنها بی ضرر هستند، در طی یک روز ازبین می روند و حتی بدون درمان هیچ علامتی باقی نمی گذارند.
کهیر و آنژیوادم معمولاً با داروهای آنتی هیستامین درمان می شوند. اگر تورم گلو یا زبان باعث انسداد مجاری هوایی شوند ، آنژیوادم می تواند تهدید کننده باشد.
علائم
کهیر
عارضه های پوستی کهیر عبارتند از:
• مایل به قرمز
• خارش خفیف تا شدید
• گرد ، بیضی یا کرم شکل
• به اندازه نخود یا به اندازه یک بشقاب
اکثر کهیرها به سرعت ظاهر می شوند و طی 24 ساعت از بین می روند. کهیر مزمن می تواند ماهها یا سالها طول بکشد.
آنژیوادم
آنژیوادم واکنشی شبیه به کهیر است که روی لایه های عمیق تر پوست تأثیر می گذارد. می تواند با کهیر یا به تنهایی ظاهر شود. علائم و نشانه ها عبارتند از:
• جوش ها از چند دقیقه تا چند ساعت به وجود می آیند
• تورم و قرمزی به خصوص در اطراف چشم ، گونه یا لب
• درد یا گرمی در مناطق آسیب دیده
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
معمولاً می توانید موارد خفیف کهیر یا آنژیوادم را در خانه درمان کنید. اگر علائم بیش از چند روز ادامه داشت ، به پزشک مراجعه کنید.
اگر فکر می کنید کهیر یا آنژیوادم به دلیل حساسیت شناخته شده به غذا یا دارو ایجاد شده است ، ممکن است نشانه اولیه یک واکنش آنافیلاکسی باشد. اگر احساس می کنید زبان ، لب ، دهان یا گلو ورم می کند و یا در تنفس دچار مشکل هستید ، به مراکز درمانی مراجعه کنید.
علل بیماری
کهیر و آنژیو ادم می توانند ناشی از:
• خوراکی ها. بسیاری از غذاها می توانند در افراد دارای حساسیت واکنش ایجاد کنند مانند: صدف ، ماهی ، بادام زمینی ، آجیل درختی ، سویا ، گندم ، تخم مرغ و شیر.
• داروها. بسیاری از داروها ممکن است باعث کهیر یا آنژیوادم شوند شامل پنی سیلین ، آسپیرین ، ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، و غیره) ، ناپروکسن سدیم (Aleve ) و داروهای فشار خون.
• آلرژن های موجود در هوا. گرده و سایر آلرژن هایی که تنفس می کنید ، می توانند باعث کهیر شوند ، که گاه با علائم دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی همراه است.
• فاکتورهای محیطی. نمونه هایی از آن عبارتند از نور خورشید ، لرزش مانند استفاده از ماشین چمن زنی ، دوش گرم یا حمام ، فشار روی پوست مانند لباس تنگ یا خراش ، استرس عاطفی ، نیش حشرات و ورزش.
• درمان های پزشکی یا بیماری های زمینه ای. کهیر و آنژیوادم نیز گاه در پاسخ به انتقال خون و عفونت با باکتری یا ویروس هایی مانند هپاتیت و HIV رخ می دهد.
اغلب اوقات ، علت خاصی را نمی توان مشخص کرد ، به خصوص در مورد کهیر مزمن.
عوامل خطرساز (ریسک فاکتورها)
کهیر و آنژیوادم شایع هستند. اگر ممکن است در معرض ابتلا به کهیر و آنژیوادم قرار بگیرید:
• سابقه ی کهیر یا آنژیوادم
• واکنشهای آلرژیک دیگری
• سابقه ی ارثی یا خانوادگی از کهیر و آنژیوادم.
عوارض بیماری
اگر تورم گلو یا زبان باعث انسداد مجاری هوایی شود ، آنژیوادم شدید می تواند تهدید کننده باشد.
پیشگیری از بروز بیماری
برای کاهش احتمال ابتلا به کهیر یا آنژیوادم ، اقدامات احتیاطی زیر را انجام دهید:
• از محرک های شناخته شده خودداری کنید. اگر می دانید چه چیزی باعث ایجاد کهیر شما شده است، سعی کنید از نزدیک شدن یا مصرف آن ماده خودداری کنید.
• حمام کنید و لباس خود را عوض کنید. اگر قبلا در اثر گرده یا تماس با حیوانات با کهیر روبه رو شده اید، درصورت قرار گرفتن مجدد در معرض آنها لباس خود را عوض کنید.
تشخیص
پزشک تمام جوش ها یا نواحی متورم را معاینه می کند و از یک تاریخچه پزشکی دقیق استفاده می کند تا دلایل احتمالی علائم و نشانه ها را مشخص کند. در بعضی موارد ، ممکن است از شما خواسته شود که تحت آزمایش آلرژی پوستی یا سایر آزمایشات قرار بگیرید.
درمان
اگر علائم خفیف است ، ممکن است نیازی به درمان نباشد. کهیر و آنژوادم اغلب خود به خود از بین می روند. اما درمان می تواند خارش شدید ، ناراحتی جدی یا علائم پایدار را تسکین دهد.
داروها
درمان کهیر و آنژیوادم ممکن است شامل داروهای تجویزی از جمله:
• داروهای ضد خارش. درمان استاندارد کهیر و آنژیوادم آنتی هیستامین است که باعث خواب آلودگی شما نمی شود. این داروها باعث کاهش خارش ، تورم و سایر علائم آلرژی می شوند. آنها بدون نسخه یا به صورت نسخه در دسترس هستند.
• داروهای ضد التهاب. برای کهیر و یا آنژیوادم شدید ، ممکن است پزشکان گاهی داروی کورتیکواستروئید خوراکی - مانند پردنیزون - برای کاهش تورم ، قرمزی و خارش تجویز کنند.
• داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند. اگر آنتی هیستامین ها و کورتیکواستروئیدها بی اثر هستند ، پزشک ممکن است دارویی را برای آرامش سیستم ایمنی بیش فعال بدن تجویز کند.
شرایط اضطراری
برای حمله شدید کهیر یا آنژیوادم ، ممکن است نیاز به مراجعه به اورژانس و تزریق فوری اپی نفرین - نوعی آدرنالین داشته باشید. اگر حمله جدی داشته باشید یا حملات شدت گرفته باشد، علی رغم درمان، پزشک وسیله ای قلم مانند را به شما می دهد که در صورت شرایط اضطراری تزریق اپی نفرین انجام شود.
سبک زندگی و درمان های خانگی
اگر در حال تجربه کهیر خفیف یا آنژیوادم هستید ، این نکات ممکن است به تسکین علائم شما کمک کند:
• از محرک ها دوری کنید. این موارد شامل غذاها ، داروها ، گرده ها ، شوره حیوانات خانگی ، لاتکس و نیش حشرات است. اگر فکر می کنید دارویی باعث عارضه های پوستی شده است ، استفاده از آن را متوقف کرده و با ارائه دهنده مراقبت های اولیه تماس بگیرید.
• از یک داروی ضد خارش بدون نسخه استفاده کنید. آنتی هیستامین خوراکی بدون نسخه مانند لوراتادین (کلاریتین) ، ستیریزین (آلرژی زیرتک) یا دیفن هیدرامین (بنادریل آلرژی ، وغیره) ممکن است به تسکین خارش کمک کند. نوعی را انتخاب کنید که سبب خواب آلودگی نشود. در مورد داروها از داروساز سؤال کنید.
• از پارچه سرد استفاده کنید. پوشاندن ناحیه آسیب دیده با یک پارچه سرد می تواند به نرم شدن پوست و جلوگیری از خراش کمک کند.
• دوش آب سرد . با دوش آب سرد از خارش رهایی یابید. برخی افراد ممکن است از استحمام در آب خنک و جوشانده شده با جوش شیرین یا پودر جو دوسر (Aveeno ) استفاده کنند ، اما این راه حلی برای کنترل طولانی مدت خارش مزمن نیست.
• لباس پنبه ای گشاد و نرم بپوشید. از پوشیدن لباس های زبر ، محکم و پشمی خودداری کنید. این کمک می کند تا از تحریک پوست جلوگیری شود.
• از خورشید دوری کنید. در بیرون از منزل، بیشتر در سایه حرکت کنید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
بهتر است در ابتدا به یک پزشک عمومی مراجعه شود و پس از آن در صورت لزوم با یک متخصص پوست یا آلرژی مشورت نمود.
آن چه می توانید انجام دهید
در اینجا چند نکته برای کمک در آماده شدن برای قرار ملاقات آورده شده است.
• علائم هنگام وقوع و مدت زمان ماندگاری آنها را ذکر کنید.
• داروهای مصرفی از جمله ویتامین ها ، گیاهان و مکمل ها را ذکر کنید. حتی بهتر است، بطری های اصلی و لیستی از دوزها و دستورالعمل ها را تهیه کنید.
• لیستی از سوالاتی که از پزشک دارید را تهیه کنید.
در مورد کهیر و آنژیوادم ، سؤالاتی که ممکن است بخواهید بپرسید عبارتند از:
• چه چیزی ممکن است باعث ایجاد علائم شود؟
• آیا برای تأیید تشخیص نیاز به آزمایشات دارم؟
• علل احتمالی دیگر علائم چیست؟
• آیا وضعیت بیماری موقتی است یا دائم؟
• بهترین دوره اقدام چیست؟
• اقدامات اولیه ای که پیشنهاد می دهید چیست؟
• آیا به داروهای تجویزی نیاز دارم یا می توان از داروهای بدون نسخه برای معالجه بیماری استفاده کرد؟
• چه نتیجه ای را می توان انتظار داشت؟
• می توانم صبر کنم تا ببینم آیا این وضعیت خودبه خود از بین می رود؟
از پزشک چه انتظاری می رود
احتمالاً پزشک از شما سؤالاتی می پرسد از قبیل:
• از چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟
• هنگامی که برای اولین بار ظاهر شد ، واکنش پوست چه شکلی بود؟
• آیا علائم به مرور زمان تغییر کرده است؟
• آیا متوجه چیزی شده اید که علائم را بدتر یا بهتر کند؟
• آیا ضایعات پوستی عمدتاً خارش دارد یا می سوزد یا لکه ایجاد می کند؟
• آیا ضایعات پوستی بدون ترک کبودی یا علامت کاملاً از بین می روند؟
• آیا آلرژی شناخته شده ای دارید؟
• آیا تاکنون واکنش پوستی مشابهی داشته اید؟
• آیا برای اولین بار غذای جدیدی را امتحان کرده اید ، محصولات لباسشویی را عوض کرده اید یا یک حیوان خانگی جدید را پذیرفته اید؟
• چه دارو های با نسخه و بدون نسخه و مکمل هایی مصرف می کنید؟
• آیا شروع به مصرف داروهای جدید کرده اید یا دوره جدیدی از داروهایی را که قبلاً مصرف کرده اید شروع کرده اید؟
• آیا شرایط سلامت شما اخیراً تغییر کرده است؟ آیا شما تب داریدو یا وزن کم کرده اید؟
• آیا فرد دیگری در خانواده تا به حال این نوع واکنش پوستی را تجربه کرده است؟ آیا سایر اعضای خانواده آلرژی شناخته شده ای دارند؟
• از چه روشهای درمانی در منزل استفاده کرده اید؟